Ik zou dit gisteren hebben moeten posten maar ik had geen tijd en geen zin. Ik heb genoten van m’n jongens en we hadden een heel leuke en gezellige avond.

Maar zo liep mijn dag tot m’n kerels er waren

Ik moet beter werk maken van m’n planning. Alles liep vlot van het één in het andere opstaan met Patricia, een beetje hangen, Ilse, Annemie de laatste vertrek en de volgende diende zich aan. Nog een half uurtje vrij en dan had ik afgesproken met Simone en met Janine blijkbaar alle 2 om 14 uur. Dat was niet zo goed geregeld van Inge. Inge moet leren dingen opschrijven en checken.

Het was een gezellig samen zijn met de 2 dames voor dat de jongens zich aanmelden. Simone is sinds jaren vrijwilligster in Pellenberg…. We hadden een heel leuk contact, je ligt ergens ver weg alleen en dan hoor je dat je uit dezelfde gemeente komt dat trekt aan. De eerste keren dat ze binnen kwam lag ik heel veel op bed we hadden dan een hele leuke babbel ook al was het niet altijd gemakkelijk voor haar want toen was ik nog een wrakje.  Als ze binnenkwam de eerste keer vertelde ze ‘hey ik ben Simone vrijwiiligster hier op de gang als je wilt…’ en wat zei ik ‘hey zet u efkes’ en dan kon onze babbel beginnen. Ze had dit nog nooit gehoord meestal vertelde de mensen wel iets maar gaan zitten werd niet gevraagd. Simone voelde zich welkom bij me. Tja zei ik een werkdag duurt 8 uur, ongeveer 2 tot 4 uur therapie om dan de rest van de tijd moest je zelf je tijd invullen. Je kan niet blijven tv kijken of je kan niet blijven een boekje lezen. Ik was blij als er eens iemand binnen kwam en eens vertelde over andere dingen kleinkinderen, wat was er gebeurt het maakte niet uit iets anders dan doe dit, doe dat, probeer,… gewoon een babbel.

Het was een mooi compliment moet ik zeggen en m’n dag zat weer op de rails