Elke avond lig ik veel te vroeg maar uitgeteld in mijn bed. Best grappig als je denkt die Inge zit toch zo goed als ne ganse dag in haar rolstoel. Inderdaad ik lig tussen 21 en 22 uur in mijn bed ik ben de laatste op de ronde van de verpleging. Ben ik tv aan het kijken en ze zijn daar dan heb ik pech en dan vlieg ik mijn bed in. Ik mag eruit komen maar dat doe ik niet. Maar naar wat ik kijk word onderbroken. Gelukkig heb ik een digicorder en neem ik dingen op nu meer dan vroeger. Dat kan zijn van een goed filmpke maar ook een duidingsprogramma gewoon dingen die ik graag wil zien. S’morgens staan ze dan ook veel te vroeg aan mijn bed die verpleegster of verpleger. Niet erg maar heel slopend. Dat is dan ook de reden waarom ik s’ avonds doodop mijn bed in schuif en dan denk ik 21 uur tot 7 dat is 10uur slapen, maar s’ morgens komt de ontnuchtering dat ik weet dat ik een paar keer ben wakker geworden en dat ze vroeger dan 7 uur aan mijn bed staan.

S’ morgens word ik wakker na de was en de plas en het gaan zitten in de rolstoel hang ik even aan tafel en kijk ik naar de gemiste programma’s. Af en toe kijk ik ook een stukje op de website van De Redactie naar een reportage, een fragment. De ochtend is m’n avond en s’ avonds s’ avonds ben ik blij mijn bed te zien. Dat ik even een andere positie kan innemen eens op m’n zijde gaan liggen mijn ogen dicht doen en niet geconfronteerd worden met de rest gewoon mijn eigen kleine beschermde wereldje.

Soms vragen mensen Inge zou het niet beter zijn moest je een tv op je kamer hebben en dan zeg ik volmondig neen. Een slaapkamer dient om te slapen en trouwens de kans is heel groot dat ik voor de tv in slaapval. Daar heeft niemand iets aan. Dus mijn avond begint s’ morgens en s’ avonds doe ik wat ik moet doen rusten.

Dat kan ik beamen, Inge.

Ik heb wel tv op de slaapkamer.  Maar die gaat 's avonds niet op want we vallen toch snel in slaap en dan heeft dat geen zin.  's Morgens zet ik hem wel vroeg op voor het regionaal nieuws en het ochtendprogramma van Vitaya (Dr. Oz en wat erop volgt).  Om 7u30 sta ik op en kleed mij aan, voor zover ik dat zelf kan, en ga ik naar beneden.  Mijn thuisverpleging komt rond 09u.  Tegen dan ben ik klaar met ontbijten en lees ik wat in de Humo.  Dat lukte mij vroeger niet.

Voor ik werkte, stond ik net op tijd op om de kinderen klaar te maken om ze naar school te brengen.  Toen ik begon te werken, was de jongste al 10 jaar en reed ik langs zijn school (De Regenboog) op weg naar het werk.  Ik was helemaal geen ochtendmens maar de omstandigheden (CVA) hebben dat helemaal veranderd.

31-03-2014 om 10:10 geschreven door lieve primo