|
Het is een rare titel maar zo negatief bedoel ik het niet. Lander zat 6 jaar geleden in m'n buik en toen kwamen jawel de weeën. Ik weet het nog goed in 2007 was ik zwanger en ik naar het dokter. De test was positief en met de berekeningen vertelde ze ons dat Lander was uitgerekend op 7 januari 2008. Dat was vreemd in 2004 toen ik zwanger was van Volker was die ook uitgerekend voor 7 januari. Nu ja Volker zijn verjaardag kwam eraan en we vierden een feestje. Lander die was nog niet van zinnes te komen. Het werd woensdag, donderdag vrijdag nog steeds geen zin. Lander dacht hier zit ik goed. Volker ging toen nog halve dagen naar school en we gingen hem halen. Volker zat in de instapklas van juf Inge. Alle juffen die me zagen zeiden succes dit weekend en ik zei nog lachend terug tot maandag. Lander maakte nog steeds geen aanstalte om te komen dat weekend. Het werd maandag 8 januari 2008 en Volker ging een halve dag naar school en we gingen hem halen alle juffen waren nog steeds verrast me te zien met een dikke buik. Die middag voelde ik me wat raar een beetje krampjes en tja ik voelde me niet zo goed in mijn vel. Rond 4 uur kwamen de krampjes wel om de zoveel tijd terug en ik vertel aan Jo m'n bevindingen. Babysit opgetrommeld en we zijn vertrokken naar Gasthuisberg. Ik was zo zenuwachtig en ze konden moeilijk geloven dat het zover was. Ik werd aan de monitor gelegd en er waren duidelijk weeën te zien. Ik kreeg een kamer en alles verliep naar wens er werd een epidurale gezet en ik ging de avond in. Die avond kwam er rond 10 uur een man binnen hallo ik ben Jo de vroedvrouw van de nacht. Ik bekeek hem en dacht ok. Hij heeft er mee voor gezorgd dat Lander werd geboren. Hij zei ons nog vandaag zal hij er zijn. Dan zou lander zich moeten haasten want Lander liet graag opzich wachten. Lander is inderdaad geboren zoals voorspeld nog die dag (ok hij was uitgerekend op 7 januari maar heeft een week opzich laten wachten) om 23u55. Lander was er en Volker werd ineens een grote broer. Hij was best wel trots om zo een klein ventje als broer te hebben. Het is een start van een innige vriendschap. Ze dragen zorgen voor elkaar, ze spelen samen, ze gaan samen naar school en zoveel meer. Volker en Lander het zijn er me 2 die 2.
Het gaat al wat beter met m'n tante. Ze krijgt nu ondersteuning om te slikken. Ik weet het, het is neurologisch en het ene is het andere niet maar er zijn gelijk lopende zaken. Ik geef ze even de tip van de dag door: tante Non luister goed naar de dokters en de therapeuten en je zal heel ver geraken. Geef niet op stap voor stap kom je er wel. Je hebt gans je leven infunctie gestaan om anderen te helpen, soms mag je ook eens aan jezelf denken. Nu is het zo een moment.
Sinds gisteren weet ik ook dat ik alleen ga wonen mijn relatie had blijbaar een houdbaarheidsdatum. Neen, het is niet fijn en het doet pijn. We hebben heel wat zeeën doorzwommen maar deze zwemtocht was er teveel aan. Het verblijf in het ziekenhuis, het herstel de restletsels zijn er teveel aan en dit zullen we elk apart moeten verwerken. Ik heb een appartement gevonden dat niet is aangepast aan m'n handicap maar wel toegankelijk is voor personen in een rolstoel. Waar ik tevreden over ben. Volker zullen over en weer komen de ene keer bij papa en de andere keer bij mij. Ja het het doet pijn maar het is denk ik effe belangrijk zodat zowel hij als ik effe op onze plooi kunnen komen.
Op het einde van deze maand is het. Ik had mijn doel gesteld na de feestdagen en na de verjaardag van Volker en Lander.
|
