Om de 14 dagen 3 weken komt de huisarts langs voor een check up van Inge en elke keer loopt het goed. Longen zuiver bloeddruk goed,… Inge verzorgd haar goed niet teveel zout en suikers maar de cola zou ik wel wat mogen minderen. J Elke keer opnieuw kijken we de medicatie na of ik nog genoeg heb. Jo gaat die dan ook gewoon halen in de apotheek. Van buiten weet ik niet wat ik moet nemen maar ik herken alle doosjes. Zo neem ik slaapmedicatie en Annick (dokter) had een andere soort voorgeschreven. Het was wel van dezelfde familie gewoon een andere naam. Maar aangezien je deze niet goed kan delen want ik neem ¼ mag Jo gaan wisselen voor mijn ding.

En aangezien ik niet van buiten weet wat ik moet nemen doe ik alles gelijk de oude mensen alles in zo van die bakjes je weet wel met maandag, dinsdag,… en verdeeld in ochtend, middag,…

Zo neem ik s’ morgens; 7 pilletjes, s’ middags 3, bij het avond eten: 3 en voor het slapen gaan: 3. Naar mijn mening veel te veel. Het is al minder dan in het begin dan waren het er 19 in totaal. Op zondag avond zit ik met mijn doosjes open, de blister in de hand alles te verdelen.

Ik heb een vereenvoudigd lijstje gemaakt dat iedereen kan lezen zodat als er iets gebeurt ze altijd verder kunnen en dat papiertje zit bij mijn medicatie. Ik ben best wel trots dat ik dat heb kunnen bereiken.

Als ik s’ morgens mijn medicatie neem dan weet ik 4 gewone pilletjes en 3 capsules en als er 1tje mist dan weet ik het en dan ga ik in mijn hoofd af wat ik moet nemen en meestal zit ik juist. Ik ga alle doosjes af en meestal is het een vergissing en is het bv bij de namiddag gevallen. Vroeger hielp Jo en dan was er controle (we controleerde elkaar) Niet om elkaar te pesten maar gewoon aan kwaliteitszorg te doen.J We waren best gedreven als we dat deden Nu doe ik het alleen en ik heb een systeem gevonden waardoor het geen lijdensweg word. Ik weet heel goed wat ik heb en niet heb en wat ik mag en niet mag.

Als ik bv. enorm veel hoofdpijn heb dan mag ik een extra pijnstiller nemen zo heb ik een wit-product van Dafalgan Paracetamol Ik mag 1 extra nemen indien nodig maar ik probeer dan eerst te schuiven met de medicatie zodat ik niet teveel in mijn lijf heb. Zo had ik eens ongelooflijk veel tandpijn en ik mocht Ibobrufen nemen maar dat mag dan niet me andere medicatie.

Dat is nu wat ik me afvraag wat als ik dit mag maar niet dat wat moet ik dan doen. Praten met de dokter en apotheker en zeker vertrouwen leggen als patiënt in de hulpverleners.

Mijn hulpverleners daar heb ik nu wel vertrouwen in.

·         De verpleging die me verder helpen als ik vragen heb en die me helpen een douche nemen, die me dagelijks helpen om op te staan ook al loopt het niet altijd even snor. Me mee in bed schuiven,…

·         De gezinshulp die er is en waar ik veel respect voor heb . Je zegt ze letterlijk wat ze moeten doen en ze zijn letterlijk mijn benen. Ze vliegen rond hier in huis kuisen, wassen, was plooien, koken,… alle zaken die ik niet kan en weet je “je mist pas dingen als je het zelf niet meer kan” bv. een dweiltje slaan. We plooien wel samen de was ik de kleine dingen en Marjan en Martine de grote dingen. Het commanderen gaat al veel beter dan in het begin. J

·     Dominique die me helpt met de paperassen

Allemaal mensen die het beste willen voor Inge en haar gezin.

Deze morgen was ik even alleen thuis met de jongens en Volker was niet op zijn best hij heeft lang geslapen en wou rustig verder wakker worden voor de tv hangend in de zetel. Lander was al super lang wakker en hij is Volker beginnen ambeteren. Volker stelde dit niet op prijs en ja ze begonnen weer te roepen, auw auw. Ik ben toen echt uit mijn sloffen geschoten en ik heb ze even op hun plaats gezet. Volker in de zetel en Lander op de mat. Effe alleen bezig zijn en niet op elkaar roepen dat zou fijn zijn. Jo moest nog een boodschap doen en hij heeft Volker meegenomen. Lang leve rust.