Vandaag was ik in de namiddag thuis met de jongens een film, Carcassonne, gelachen en gezien hoe meelevend m'n 2 helden zijn. We hebben een poes Darwin een schat van een beest en ze was in haar mandje gaan liggen op een moment had ze haar pootje uit de mand gestoken en ze was blijven hangen met haar nageltje. Ze kreeg het niet weg en Lander kwam ons verwittigen. Volker vloog recht en zei ik zal dit wel een oplossen. Hij was heel lief en zorgzaam voor Darwin maar na een paar seconden zag hij dat hij het niet alleen kon oplossen en vroeg om te helpen. Ik naar daar en we hebben samen gewerkt. Volker vertelde wat hij al had gedaan en in een wip was Darwin de poot los. Ze was toch wel wat onder de indruk en we hebben heel wat leuke kiekjes genomen.
Deze morgen was Volker kwaad op mij maar hij was snel bijgedraaid. Hij is naar mij gekomen om sorry te zeggen en me een knuffel te geven en dat gaf me nu eens een goed gevoel. Door geduld en eerlijkheid en kordaat blijven kom je het verste. Het was echt fijn om zo iets mee te maken.
Onze middag was rustig, relax en comfortabel een babbel, een grapje, een spelletje gewoon samen dingen doen en ja ik maak ook fouten maar ik doe heus wel goede en leuke dingen voor m'n kerels. Ik kan heus zeggen dat ik effe geen zin in heb of zelf voorstellen iets fijn te doen samen met hen.
S' morgens om 8 uur speel ik geen spellekes en een kwartier voor het eten ook niet. Ik kan ook zeggen wat zijn je plannen voor vandaag en mezelf ertussen puzzelen om toch met hen iets te doen. Ik probeer ook soms alleen met Volker of Lander iets te doen. Alleen een gezelschapsspel of tekenen of samen iets proberen op de pc (creatie voor hun verjaardaguitnodiging) en ga zo maar verder. Ik ga niet in de kou gaan zitten, of ik speel geen dingen op de grond of waar je oefeningen moet doen (bv hinken of dingen vangen). Hinken omdat ik het niet kan en dingen vangen dat is omdat mijn 3D-zicht niet meer werkt.
Dat 3D-zicht was me nog niet zo fel opgevallen maar een 2 weken geleden viel het me ineens op. Annemie verlegde m'n grijpertje en ze zwaaide ermee het was ongeveer een meter van me af en ik dacht toen how man en ik trok mijn gezicht weg en vertelde m'n ervaring. Annemie het zelf niet door maar ze zei ik ben niet eens dicht in je buurt geweest. Maar toen viel me wel op het 3D-zicht is kapot. Ik had het niet gevraagd. Ik wist dat ik het had bv. een glas drinken vullen gebeurt met veel meer gesmos, het naar iets grijpen gaat iets meer omwegen,... het is er gewoon.
