Vandaag hadden we ook bezoek van de bemiddelaar gehad enkele dingen kunnen bespreken. Je moet over zoveel nadenken, he. Kleine dingen, grote dingen, ver van m'n bed dingen, enz. Zakgeld, fietsen, hoeveel kledij krijgen ze, speelgoed de ene mag de andere niet overtroeven, Je mag niet dit, je mag niet dat,... en zo gaat het verder. Wat als dit gebeurt wat als dat gebeurt. Gelukkig bestaat er zoiets als internet en kan je heel wat opzoeken. 

Ik heb nu het voordeel dat ik vaak sociaal tarief krijg voor Belgacom, Electrabel, water, enz dat maakt dat ik toch wel wat minder moet uitgeven maar ik heb dan wel m'n medische kostenk waar je grijs haar van krijgt. Gelukkig bestaat er een maximum factuur voor gezondheidszorg. Want mij hoor je niet klagen over het RIZIV of de ziekenkas. want je jaarlijkse bijdrage weegt niet op van wat je terug krijgt als je echt iets voor krijgt zoals ik. Nu ik draag liever bij en dat dat hoger is dan m'n doktersbezoek dan nu ze ne. Want zo een titel als ik persoon met een handicap is ook maar niets. Het is toch iets waar ik toch niet aan wen ook al maak ik er soms wel grapjes over. 

Met de verhuis in aantocht zei ik tegen m'n zus An. An ik krijg van Patricia een eetkamer tafel, stoelen, kast,... En An zei "ja ma Inge ge hebt toch geen stoelen nodig. "Natuurlijk An dat is waar ik heb geen stoelen nodig want er zit altijd 1 onder mijn kont en als je komt wil jij niet zitten of zo. Bij deze volgens sommige mensen is een stoel op Inge haar appartement niet nodig. 

Ik kreeg ook telefoon van mijn tante Non. Ze gaat waarschijnlijk verhuizen van nr 22 naar 24 in dezelfde straat. Zolang het maar toegankelijk is voor Inge ben ik al tevreden. Ik zei nog tegen haar het zou misschien wel leuk zijn want dan gaat ze terug bij Zr. Godfrieda zitten en die 2 kennen elkaar al super lang. Toen ik nog in het ziekenhuis lag en aan het revalideren belde ze elke avond. Op een dag vroeg ik me toch af of ze haar verhaal toch aan iemand kwijt kon. M'n broer kon terecht bij m'n ma of zussen en omgkeerd, iedereen had wel iemand maar ik maakte me zorgen om mijn tante Non. Ik heb dan toch maar eens gepolst bij haar hoe het zat en gelukkig had ze 2 personen waar ze terecht kon. Zr. Veronique en Zr Godfrieda die me ook al toch 39 jaar kent. 

Als ik nu naar haar ben en ik heb Zr. Veronque aan de lijn heb dan zijn ze direct in de weer om m'n tante Non te halen. Als ik naar Gent ga waar ze woont dan komen de zusters allemaal eens kijken hoe het is met mij leuk maar een beetje confronterend, zeker de eerste keer toen ik ze terug zag.