Om 8.15u kwam Jozefien binnen en dan weet ik dat ik de mail heb nagekeken en mijne Facebook en al eens naar de nieuwswebsite heb gekeken. 

Rond 10u kwam Jean Paul binnen voor een babbel hij verveelde zich. We hebben wat gelachen en gedaan een koffieke gedronken,... Het was best wel leuk. Ondertussen hadden Jo en ik effe een babbel over een hoogslaper. Lander had een hoogslaper maar door en valpartij wil hij en wij niet meer dat hij erin slaapt. Veel te gevaarlijk voor Landertjes. Lander is er eens goed uitgevallen en is moeten genaaid worden aan zijn hoofd. Hij heeft een nieuw bed gekregen en na 8 maanden hebben we besloten wat we met het bed gaan doen. 

Vroeger werkte ik in een leefgroep voor kinderen in de bijzondere jeugdzorg. Ik weet dat die groepen een tamelijk budget hebben maar niet voor meubelen. Daarom dacht ik waarom geven we dat bed niet gewoon weg aan 1 van die groepen. Even getelefoneerd naar de leefgroep waar ik werkte maar met de verbouwingen hebben ze allemaal nieuwe bedden gekocht (te laat) dan naar de bureau gebeld en ik had Muriël aan de lijn ik vertelde mijn verhaal van het bed en ze ging eens rondhoren in de andere groepen. Ik wacht op antwoord. Ze vroeg ook hoe het ging met mij omdat ze alarmerende berichten hoorde over mij. Ze wist flardes maar niet alles. Ik heb haar het verhaal verteld in het kort de griep, longontsteking, hersenstaminfarct,... de rolstoel, de kracht vermindering ik moet zeggen het was een hele boterham, maar voor mezelf moet ik zeggen. Ik heb het al zoveel keer moeten vertellen dat ik zomaar zonder pinken over kan praten. Al denk ik achteraf het klinkt zo geromantiseerd. Zo is het niet het is hard en helemaal niet leuk. Maar het feit is ik heb het al zoveel keer moeten vertellen dat het gewoon een verhaal is een verhaal gelijk alle andere dingen die we meemaken in ons leven en dat je wilt delen met je omgeving. Daarom denk ik een dag zoals alle andere "denk ik"!!!