|
.... Gisteren had ik bezoek van Ilse. Ilse zat vroeger in het middelbaar in mijn klas echt een toffe madam en na zoveel tijd nog eens afgesproken. Ilse was 18 jaar jaar geworden en op die dag is ze gestopt met school en is ze beginnen werken. Dom maar ze wou dit. Na wat gefladder op de arbeidsmarkt is ze toch terug beginnen studeren en ze beginnen werken bij Wonen en Werken en is ze Marc tegengekomen. Met zo een gekke achternaam als de onze kon het niet anders dat we elkaar kenden en ja Marc is mijn broer en voor haar was de cirkel rond. Via Marc en Facebook terug contact. Elke keer ze Marc zag doe Inge de groeten en toen zag ik Marc ocharme eens om de 2 à 3 maand als we elkaar nodig hadden. Ja ja dachten Marc en ik toen en ik weet nog dat ik zei doe ze maar altijd terug en we moesten er hartelijk om lachen. Ondertussen werkt ze als administratief bediende bij de politie. Op FB hadden of hebben we dan af en toe nen babbel. Ze volgde dan ook het reilen en zeilen van Inge haar avonturen. We gingen dan ook al eens langer afspreken en gisteren was het van dat. Ze kwam binnen en had een snoeptaart mee voor de jongens die waren reuze blij en ik kreeg een chocolade roos wat ik super vond. We zijn effe over vroeger begonnen medeleerlingen, juffen we hebben heel goed gelachen. Ik kreeg haar leven te horen een kindje een man,.. maar niet altijd rozengeur en maneschijn. Even mijn loopbaan verteld en dan het voorval van de uit de hand gelopen griep. Ze had het filmpje op Een 1000 Zonnen gezien en ze zei dat ze er niet goed van was en dat ze toch een traan heeft gelaten. Ze zei ook "je vertelde je hebt pech gehad" Ze vond dit iets te geminimaliseerd. Ik vertelde haar dat het een reportage moest zijn die een positieve boodschap gaf want de jongens zouden er nog steeds mee geconfronteerd worden. Jo vertelde ook aan Ilse dat als hij het filmpje nu nog zag een krop in de keel kreeg. Zelf slik ik er ook nog van als ik het zie. Maar ik zie ook hoe ik vooruit ben gegaan.
Deze morgen kreeg ik ook een nieuwe gezinshulp, een jong meisje. Even kennis gemaakt waar staat alles, wat verwacht ik, wat moet ze doen,... Ook even ook over wat ik voor gehad. Ze vertelde dan op haar beurt dat ze een zware hersenvliesontsteking had gehad met alle gevolgen. Ze is ook in een coma gegaan en is wakker geworden en ze kon niets meer net als ik toen niet bewegen, niet praten, een beetje alles gelijklopend als ik. Wat ze bereikt heeft was top ok ze moest zakken van richting want ze was meer dan een jaar out. Ze heeft ongelooflijk veel geluk gehad en ik zal haar zeker niet afbreken. Ze vertelde dat ze af en toe net als ik wel eens dingen vergat, last heeft va haar zicht. Ze heeft ook een verminderde weerstand en is rap ziekjes. Het leuke is het is een toffe madam en klikt. Ik was enorm verschoten van haar verhaal en het was een gelijk lopend verhaal als een meisje die bij me op de gang lag maar alleen erger. Erger of niet het maakt niet uit niemand verdiend zoiets.
Vandaag had ik Leen als kine en het was wel fijn ze nog eens te zien. Leen vervangt Annemie als ze in verlof is. We hebben af en toe goed gelachen maar ook een paar keer serieus gebabbeld. Ik vertelde over mijn trapervaring en het was gans de praktijk rondgegaan. Ik moest de trap doen want ik kon niet voor of achteruit. Annemie achter mij, Jo voor mij gevloekt, gebruld, pijn en ... Ik was zo fier op mezelf toen maar zoveel emotie op 30 minuten. Ik zal het niet vergeten.
Maar met zo een avonturen verschiet ik toch wel van mezelf ze ne. Contacten onderhouden, oefeningen, organiseren, delegeren en emoties verteren en een plaats geven. Het is een hele opgave.
De Jongens kregen enkel een stuk fruit als dessert deze avond. Volker had geen zin want de hij had geen zin in restjes (stel je voor 2 dagen na elkaar hetzelfde eten) en heeft 1 soeplepel gegeten. Ik vertelde wel dat hij niet genoeg ging gegeten hebben met die ene lepel eten. Hij kon wel een appel eten en niets anders. Het grappige was na zijn appel "mama ik heb mij appel helemaal opgegeten flink he, mag ik nu nog wat chips" ik denk het niet.
Lander ook ik lust dit niet en er stond ook brood op tafel hij wou een boke eten ok maar hij wou ook dessert. Opeens verdween Lander van tafel met zijn boke en o wee daar had hij geen rekening mee gehouden. Wat hij van plan was met de boterham weet ik niet maar hij ging zeker niet verdwijnen in zijn mond. Betrapt en hij kon aan tafel zitten en verder zijn boke opeten maar ook geen echt snoepjes of koekjes dessert vanadaag maar wel fruit. Wat een gezonde kinderen.
|
