Vandaag moest ik toch wel bekomen van mijn uitstapje gisteren. Samen met Michiel, Jeroen, nonkel Marc, Jke, Volker, Lander en Jo naar Planckendael een dagje uit. We hebben enorm gelachen, vele dieren gezien en een lekkere pic-nic gegeten. Sapjes, water, cola, sandwiches met hesp, kaas of salami.
Wat me opviel is dat ik best handig aan het worden ben met de rolstoel. Meer kracht, uithoudingsvermogen, inzicht en ook wel durf heb ik gekregen. Meehelpen de heuvel op en af, langs paden en putjes of putten. Het enige op het einde van de dag was ik blij met een andere ondergrond onder mijn poep. Eerst de zetel van de auto en dan de matras van mijn bed. Jeroen, Michiel en Molly de hond die bleven slapen en ze hebben allemaal de rolstoel getest. Jeroen was danig onder de indruk licht, handig in gebruik en meerdere handige dingen die je kan doen. Bij de prijs was hij super onder de indruk ook al heb ik de prijs niet gezegd en was hij beginnen raden en ik moest op een moment ja zeggen.
We rijden nu al een tijdje rond en het valt me op dat ik meer en meer doe. Jo heeft me een paar keer aangesproken dat mijn aandeel groter moest worden in het huishouden. En ja hij had gelijk, ik wentelde me in zelfbeklag en meelij "ik kan da niet, het is gemakkelijker als jij het doet,..." Maar na honderden opmerkingen is mijne frank eindelijk gevallen en help ik mee. Tafel dekken, was plooien kleine dingen maar belangrijke dingen die het hier thuis doen draaien. Jo heeft ook een kampeervuurtje gekocht (maanden geleden) en zo maak ik af en toe spaghettisaus, champignonsaus, samen iets bakken,... Ik moet gewoon leren dingen uit handen geven. Het is een hele rare woordkeuze maar het is raar Jo veel tot alles laten doen en dan commentaar hebben. Dit moet zo, dat moet zo, zo pak ik dat aan,... maar zo werkt het niet he. Je staat samen in een gezin niet alleen. Ik sta meer en meer samen met Jo in de keuken en zo is Jo mijn handen en ik den denker.
Met de gezinshulp doe ik dit ook ik had het moeilijk om dingen te zeggen wat ze zo al moesten doen maar ik heb het geleerd. Ze moeten vooral de dingen doen die Jo niet graag doet. Zo ook de was. Wij wassen zij plooien en ik help mee met de kousen onderbroekjes en de kleine spullen.
Ik dek nu ook de tafel mee en ja soms vliegt het brood van mijn schoot het is gewoon een manier van stapelen dat maakt al iets perfect op tafel geraakt of niet. Borden zijn een succes, bestek is een succes geworden maar soms loopt het wel eens fout.
|