Vraag me niet wat ik gedaan heb maar ik heb het compliment gekregen dat ik goed bezig ben. Mijn psy die ook mijn blog volgt zei me dit. Mijn ego is gestreeld. De uitstapjes met Jo, de aankopen schoenen, broek, het bezoek aan de Aldi en de Action het maakte niet uit ik kom buiten. Hoe de sommige mensen kijken soms wel staren komt er gewoon bij. Ze kijken naar mij dus niet naar anderen. Soms denk ik wel kijkt eens naar de andere kant maar je kan het de mensen niet kwalijk nemen "ik heb gewoon een mooie rolstoel". Waarom kijken mensen naar mensen met een handicap. Is het onwetendheid of zich afvragend wat zou die voor hebben. Ik denk het laatste!!! Het is geen leuke ervaring maar je neemt het er gewoon bij. Wat ik vroeger deed als kind ervaar ik nu. Zo had ik vroeger een nonkel een super mr. hij was de man van mijn tante Anna. Hij was zwaar ziek en liep met een wandelstok. Als kind was ik dit zo gewoon en keek er niet van op hij was mijn nonkel Romain. Nonkel Romain moet veel pijn gehad hebben zoals ik nu van tijd maar hij klaagde hier nooit over. Ik denk dat hij de pijn naast zich kon leggen en als persoon daar los van kon functioneren. Zelf probeer ik dit nu ook te doen. Ik heb nonkel Romain nooit horen klagen en zelf verval ik daar wel eens in tot mijn euro valt. Nonkel Romain kon stappen met ondersteuning van een wandelstok maar voor hij ziek werd was hij zo een actieve man. Hij was bakker en papa van een zoon. Ik hoorde dat hij groot en sterk was maar door zijn ziek zijn verloor hij zijn lengte en een heel deel van zijn mobiliteit. Vele bezoeken aan het UZ in Gent maar nooit hoorde ik hem klagen. Ook zijn vrouw tante Anna was en is een lieve vrouw. Toen nonkel Romain overleed waren we toch allemaal onder de indruk ook al wisten we dat dit ging gebeuren. We zijn met z'n allen naar Gent gegaan om afscheid te nemen. Tante Anna is toen in een hele diepe put gevallen. Ze leeft nu rustig verder in de buurt van haar zoon en kleindochters in een rusthuis. Het is nu heel lang geleden dat ik ze gezien heb van voor ik per-total lag. Ik denk er heel vaak aan terug. Een paar weken geleden was ik eens gaan toeren in Gent met Streetview. Effe gaan toeren in Gent naar de straten en buurten waar ik de weg ken of kende. De Muide, Van Beverplein, Rabot en uitgeweken naar de Molenaarstraat. Het was zo nostalgisch zoveel herinneringen. Als ik dit alles zie dan moet ik zeker nog eens terug gaan. Het leuke is Jo en ik hebben een privéparking bij tante Non. In de schaduw en gewoon de pijltjes volgen. Als we nog eens naar Gent gaan, gaan de jongens eens met de boot varen en naar het Gravensteen. Dit gaan we nog plannen binnen dit en 2 weken.
