Vandaag is een dag waar ik mijn dutje oversla. Verpleging en kine op mijn slaapuurtje maakt dat ik het oversla, maar deze avond zal dan ook ... zijn. 

Vandaag is het echt te warm je weet niet wat te doen. Binnen zitten, niet te veel bewegen en veel drinken. Eten loopt ook niet goed maar ik probeer gezond te eten. We waren nog even met z'n allen naar de Spar geweest achter wat fruit, sla, tomaten en vuilzakken die we vergeten zijn. Op vraag van Volker zouden we aardbeien kopen maar die zagen er echt vies uit. Heidi was er ook en we waren erover bezig dat ze er ook wou kopen maar dat ze er vies uitzagen. De winkelbediende hoorde onze discussie en bracht al heel snel een nieuwe lading lekkere aardbeien. het voelt wel eens leuk om naar de winkel te gaan. Ik weet nog de allereerste keer dat ik naar de winkel ging sinds lange tijd. Zoveel dingen brood, beleg fruit, yoghurt, koek, snoep en zoveel meer. Ik leefde al maanden in een beschermde wereld en zag niet meer wat er te kopen viel m'n leven bestond uit 7 koekjes per week bewijze van spreken. Maandag at ik fruit, dinsdag at ik madeleine, woensdag zebrakoek, ... alles had zijn vaste dag. Ik probeerde wel dagelijks 2 stukken fruit te eten. Beleg was juist hetzelfde maandag dit, dinsdag dat en als je lang in het ziekenhuis ligt dan komen de menu's altijd terug en word het eentonig. De dag dat ik op weekend mocht komen was mijn eerste maaltijd frietjes en bij mijn broodmaaltijd 3 soorten vlees want ik mocht kiezen americian zat er zeker bij want dat had ik al meer dan 8 maanden niet gegeten.

Weet je ik ben in totaal 16 maanden in het ziekenhuis geweest 3 maanden Gasthuisberg en dan mijn 13 maanden op reva in Pellenberg. Het is heel bizar als ik zo rond hoor kijkt iedereen daar negatief op terug en zeggen ze nooit meer maar ik heb zoiets van zo erg was het daar niet. Ik kijk er zeker niet negatief op terug op die periode ook al was ik blij op vrijdag dat ik naar huis kon om op zondag ook blij kon zijn dat ik terug kon. Soms zei ik tegen Godelieve mijn kamergenote kom we gaan naar huis na het eten. Op tijd en stond een bezoekje van vrienden. De intensieve revalidatie het hoorde gewoon zo te zijn. Ik vind het alleen spijtig dat werken er voorlopig of voor altijd niet meer erin zit. Mijn carrière als opvoedster is achter de rug. Ik heb dingen moeten opgeven maar ik ben mezelf ook wel tegengekomen en dat is niet altijd positief geweest.

Het grappige was dat ik ergo moest volgen en naar de schrijfgroep moest gaan. aangezien ik van een volledig verlamde situatie kwam en stilletjes aan mijn kracht terug won moest ik naar de schrijfgroep gaan. Je kreeg een tekst die je moest overschrijven. Mijn linkerarm en hand hebben bijna alle kracht terug gewonnen maar recht iets minder. Je moet de hand trainen waar je het meeste mee kan doen bv. schrijf je rechts en heb je hebt in je rechterarm verminderde kracht en gevoel dan moet je links leren schrijven. Dus bij Inge was het ook zo Inge heeft een verminderde kracht aan de rechterkant arm en hand dus leer maar links schrijven. Ik pak de stylo in mijn linker hand en begin te schrijven. De eerste uitleg van de ergo was amai Inge dat gaat goed! Natuurlijk dat het goed gaat ik ben linkshandig. Zo is het maanden gegaan en elke keer dezelde uitleg het gaat precies wel goed. Na een tijd vroeg ik wel of ik een tekst mocht overschrijven  dat me interesseerde en ja een tekst over REM, Foo Fighters enz. Na maanden mocht ik toch stoppen gelukkig.

en nu zitten we hier met vele vragen waar ik een oplossing voor zoek.