|
De dag was begonnen gisteren en ik had zoveel plannen met de jongens af en toe iets bijvoegen op de blog en afwisselend binnen en buiten. Na het eten was ik buiten gaan zitten met Jo, Volker en Lander speelden op straat. Lander toonde nog steeds zijn fietskunsten 1 probleem hij remt nog steeds op zijn voeten. Volker heeft echt wel vrienden de straat gemaakt. Als je ze nu ziet het zijn grote jongens aan het worden. Iets na de middag werd het me iets te warm buiten. Ik naar binnen en toen was ik even weg van de wereld. Na een uurtje hoorde ik gerommel en wat zag mijn oog Stefan en Siggi met kleine Mason. Wat een zalig ventje 10 maanden puur geluk. Even wat bijgepraat en goed bijgepraat het was zalig. Het was zo lang geleden dat ik ze nog gezien heb. Stefan is een neefje van Jo en nu al papa. Stefan is hier eens geweest toen ik op weekend kwam en een lange tijd ervoor. Hij was toen heel hard verschoten omdat ik toen nog niet kon bewegen. Ofwel kan hij goed liegen maar hij vond dat ik er goed uitzag. Mason zo een kleine spruit hier in huis zalig. Sigi is boven even gaan oogsten tussen de babyspullen we gaan nog eens verder zoeken of we nog spullen hebben. Ze mogen ze met veel plezier hebben en Jo en ik zijn blij dat ze een 2de leven krijgen. Op een moment zaten de vrouwen met Mason te kletsen en Stefan met Volker, Lander en de jongens in de straat te voetballen. Even samen eten en dan nog even receptie met iedereen van de straat. Het is een leuke bende. Vandaag is het pic-nic in de straat is het nu s'middags of s'avonds dat moeten we nog ontdekken. Het verslagje zal nog volgen.
Toen we gisteren Jo, Sigi en ik buiten zaten en effe aan het praten waren over Lander zijn prestatie kreeg ik het moeilijk het maakt me soms nog zo boos dat ik altijd aan de zijlijn zal staat. Ik ben degene die mee achter lander moet lopen om hem het te leren fietsen. Niet nonkel Marc, Marcje heeft het heel goed gedaan hoor maar het steekt hard. Het voelt aan alsof ik tekort doe aan mijn jongens. Ik weet ik doe dat niet en ik compenseer op andere momenten maar toch. Stomme uit de hand gelopen griep.
|
