Vandaag was het Jo zijn eerste werkdag, een interim jobke van een maand. Jo is optijd vertrokken even naar de opvang met de kinderen die hier niet rouwig om waren. Dat moment is Patricia binnen gevlogen en is mijn dag begonnen. even wassen kleren aan en rolstoel in. Ondertussen kreeg ik telefoon van de thuiszorgdienst en ze vertelden dat Kim haar kindje ziek was, alle begrip maar wat nu mijn was stond te draaien, er moesten boodschappen gedaan worden, enz. Ze vroeg wel of nog hulp nodig had. Ja, want ... ik kreeg uiteindelijk normaal 2 uur hulp in de namiddag. Ilse is binnen geschoven om 15.20u. en heeft gedaan om 16.25u. geen boodschappen wel de was in de droogkast en een nieuw vat in de wasmachine. Morgen zal Inke lachen als ze toekomt veel werk + het werk van vandaag, niet dat we haar opjagen maar het is hier een jong gezin met 2 kindjes en een mama die net iets minder kan. Maar het is een even aanpassen, vragen aan Patricia of ik alles had GSM, telefoon, gordijnen open water en de medicatie dat ik niet voor een verrassing stond, check. Jozefien de kine is hier binnen geschoven en bij het vertrekken effe nog iets nakijken staat de yoghurt binnen handbereik, check. Het was een dagje alleen lang geen babbel. Een wasmachine die veel piepte maar toen heb ik wel naar d buren gebeld om te vragen of ze de wasmachine konden uitzetten. Zo kon Ilse in de namiddag alles bijna terug op schema stellen. Op een uurtje doe je geen boodschappen enzo maar Ilse heeft gedaan wat ze kon. Spijtig dat ik niet aan de wasmachine geraak anders had ik het kunnen doen. Ik zou wel aan de wasmachine geraken maar ik geraak nooit terug 2 treden en een te korte bocht met rolstoel is niet te doen en het risico neem ik niet en zeker nu niet als ik alleen thuis ben.
Deze middag een dutje en ... Aan tafel de restjes van gisteren opgegeten vol au vent met frietjes aangevuld met kaaskroket voor de liefhebbers. Volker en Lander waren super aangenaam geen opmerkingen alles ging super. Volker vertelde vorige week dat hij graag de politiebrommer van Playmobil wilde want hij had dit gezien op www.bol.com. Ik ben eens stiekem gaan kijken maar had hem al gezegd dat ik niet kocht in een winkel in Nederland. Maar ik was dus gaan kijken en ik weet wat hij wilt, ik ga dit onthouden en wie weet. Binnenkort is het de laatste schooldag en als hij een goed rapport heeft krijgt hij waarschijnlijk (zeker weten) een cadeautje. Papa en ik weten wat hij wil en wie weet Volker. Toen ik erover begon begon hij te groeien want zijn mama heeft geluisterd naar hem en ze heeft een oplossing voor Volker zijn probleempje. De politiebrommer van Playmobil dat zou hij hem blij maken.
Soms denk ik krijgen mijn kerels niet teveel ook al staat het hier vol blokken, Lego, Duplo, houten, een trein van Thomas, auto's, knuffels, boeken, mannetjes, boten, Star Wars,... Maar als ik nadenk hebben ze veel of teveel dan denk ik ja maar ik ben 16 maanden niet samen geweest met hen en ik heb ze veel ontnomen, ik heb veel gemist (project voorstellingen, ouderconacten, schoolfeest,...) en dan mogen ze toch iets meer, he. Het leuke is dat Jo en ik een beetje hetzelfde denken.
Dus Volker je politiebrommer komt eraan bij een goed rapport en op weg naar de 2de graad.
Lander jij mag nog iets kiezen en jij bent op weg naar de oudste groep de sterren..
|