Op die momenten besluipt  me het gevoel ben ik een goeie mama. Ok ik doe dingen met ze cakejes bakken, spelletjes, kaarten, knuffelen en gewoon samen dingen doen. Ik doe dat met veel plezier maar toch heb ik het gevoel dat ik ze veel ontneem. Een mama in een rolstoel is toch niet leuk. Mama kijk ik ga op de trampoline, ik zou vroeger gaan mee springen hebben. Samen dingen doen koken kind op het aanrecht en alles samen doen ook dingen nemen nu moet ik af en toe assistentie vragen aan Jo of Volker. Jo moet dan alles in de oven zetten want ik kan er niet aan te hoog , te laag het is altijd iets. Zo ook met speelgoed of spullen. Zo moet Jo en de jongens erop letten dat er een weg is voor Inge. Naar de tafel, naar de veranda, het bed. Zo rijd ik me heel vaak vast. Als ik niet oplet rij ik wel eens tegen de muur, de punt van de tafel of steekt Lander per ongeluk een egel in mijn oog. Het enige wat ik heb is dat alles wat links van mij gebeurt gaat aan me voorbij. Tja niet zien aan een linker oog kan zijn gevolgen hebben. Zo heb ik ook egel in mijn oog gekregen van Lander. Mijn excuus is dan ook "ik heb hem niet zien aankomen". Best grappig denk ik dan zo moet Jo, Volker en Lander ermee lachen. Lander lacht dan omdat wij lachen en Volker lacht enkel als we de grap nog eens uitleggen.

De grapjes van Volker

• Er zijn eens 2 muizen die zien 2 vleermuizen zegt de ene tegen de andere "ik ga binnenkort ook bij de luchtmacht".
• Wat krijg je als je een I-pod in een mixer steekt. Een K-pod

 Zo komt hij wekelijks af met een paar mopjes en hij kan er het meeste om lachen al vind ik dat die van de muizen heel goed meevalt.