Misschien was maandag kine Pellenberg, dinsdag kine en sport, woensdag terug kine er iets te veel aan. Maar ik denk niet aan al afbouwen het zal moeten gebeuren. Ik wil niet blijven zitten waar ik nu zit ik wil sterker worden in m'n armen als de rolstoel blijft en daar ben ik zeker van, maar de stappen die ik kan zetten wil ik ook zodat ik alleen naar de wc kan gaan of eens kan buiten gaan korte afstanden. ik vind dat niet zoveel gevraagd.  

De jongens zijn nu 4 dagen thuis, 4 dagen effe intensief leven met m'n jongens. Gisteren mijn avontuur in het sportkot,  was een ramp voor Volker. Volker is thuis gekomen van school en zag dat zijn mama weg was. Volgens Jo was hij helemaal in paniek. Ook al hadden we mijn sportavontuur op voorhand besproken met  hem en Lander, was hij het toch uit het oog verloren en dacht dat ik naar het ziekenhuis was voor een poosje. Toen ik thuis kwam kwam hij heel veel knuffels vragen. Later die avond kwam Jo het me vertellen en vandaag heb ik het hopelijk goed gemaakt. Uno, Vier op een Rij en knuffels veel knuffels.

Ik ben nu 10 maanden thuis met veel consultaties en bezoekjes aan het ziekenhuis maar ik ben geen enkele nacht meer opgenomen geweest. Elke consultatie werd hier thuis besproken en op het hart gedrukt dat ik terug naar huis kwam. Er was geen reden tot ongerustheid. Maar nu werd enkel het woord sport gebruikt en niets ziekenhuis en toch had onze grote kampioen dit in z'n hoofd gestoken. Dus dit weekend kwaliteitstijd met mijn kerels. 

Morgen gaan we een dagje zonnen in muizen en de rest zien we wel.