Gisteren mocht ik wat langer blijven liggen net als vandaag. De nacht van vrijdag op zaterdag deed het gewoon deugd en vorige nacht was ik er blij om Ik heb kei lang wakker gelegen. Dus effe tot 11 uur een inhaal beweging gemaakt. Ken je dat gevoel dat je van alles wil vertellen maar als het moment er is weet je het niet meer zo goed. Dus daar is het moment van hoop die wegvalt. Als ik een idee heb zou ik ze toch eens moeten ergens noteren als geheugensteuntje want dingen vergeten is mijn ding nu wel.

Zaterdag middag was een zalig weertje. We hebben een wandeling naar De Spar gemaakt en daar kwamen we een paar kennissen tegen. Ze waren op weg naar ons. Ze hebben daar effe gewacht en we zijn dan samen naar huis gekomen. We hebben dan samen buiten op het terras gezeten. Als ik dit vertelde aan anderen dan zeiden ze ja maar er stond wel een windje. Welk windje niets gevoeld op ons terras, we zitten nogal ingesloten. Effe gebabbeld en veel gelachen. Lander kan zalig spelen met zijn spullen hij komt af en toe stoefen 

Volker kwam ineens af mijn onderbroek is te klein en showde met een kaart met een octopus op zijn "ding". ik schaamde me een beetje veel en ik hoop dat het een fase is. Showen, stoefen met zijn "spul" het gebeurt te pas en te onpas. Voor de rest wil hij wel niet dat er iemand binnenkomt als hij in bad gaat. Dat vind hij vervelend en génant. Stel je voor dat je iets ziet van zijn lijfje. 

Als mama krimp je ineen en denk je neeeeeen. Achteraf kan kan je ermee lachen en hoor je dat elke jongen van die leeftijd zo een fase heeft. zo ook Volker. Dat beloofd voor Lander. Zou ik ook zo een toeren hebben gedaan vroeger? Indien ja dan zeg ik sorry tegen mijn ma en zeg ik ook het is een fase en het gaat eruit.

Volker is zijn uitgestelde huiswerk aan het maken. Ik wou hem helpen en was ermee bezig OO en OEI. Jo ging even naar de buren met Lander. Op zich geen probleem maar Volker wou absoluut mee gaan, huiswerk aan de kant. Voor die 2 minuten dat Jo en Lander weg gingen vond hij het nodig om alles nog wat meer uit te stellen. Discussie alom. Ok hij kan meegaan maar als hij terug is kan hij zijn huiswerk zelfstandig maken en ik zal achteraf wel verbeteren. 

Zijn huiswerk was vrij goed hij mag alleen wat netter schrijven. Dat zal een werkpunt worden voor de volgende weken.

 

Gisteren had ik weer zo een moment een woord willen zeggen en het verkeerde eruit flappen. Wetende dat je iets verkeerd zegt en ermee beginnen lachen dat je na 5 minuten zelf niet weet waarom je aan het lachen was. Jo en ik kijken er vrolijk op terug. Tja een NAH heeft zo z'n kantjes. 

   

Lander was aan het spelen met zijn knuffelhond en vroeg of mr. de hond van de cola mocht drinken. Ik zei hem hondjes drinken geen cola maar water. Hij vertelde dat hondjes wel cola dronken en toen flapte ik eruit "de dag dat hondjes cola drinken dan kan ik terug stappen" 

Jo had dit gehoord en gaat zo snel mogelijk een hond leren cola drinken. Ik wens hem veel succes