|
Het is zo raar, ik ben 38 jaar het is donderdag ochtend, even alleen thuis en doodmoe. Ik zou zo een dutje kunnen gaan doen. Ik denk ook ik wil mijn oogjes effe sluiten en slapen een uurtje zou al wonderen doen. ALs ik me op die moment laat gaan dan lig er een uur of 3. Vroeger had ik dat niet. Of toch niet voordurend. Toen ik zwanger was van Volker en Lander zou ik ook zoveel geslapen hebben. Het is alsof ik van dutje naar slaapje leef. Ik heb wel 1 nadeel s'nachts als ik slaap word ik vaak wakker. Nu heb ik de pech dat Jo weg is andes lag ik al lang te pitten.
Ik heb gisteren nog een mail gestuurd naar de juf van Volker en ik heb nu het gevoel dat er iets aan gedaan word. Al zijn he maar kleine stapjes het zijn misschien reuze stappen voor Volker.
Ik heb geen kine vandaag "effe een baaldag" even zorgen voor Volker.
|
