Vandaag gaan de jongens een wandeling maken in Wezemaal met een ezel. Normaal gingen we ze ophalen rond 17 uur maar ze waren vroeger naar huis gekomen. De papa van Lara heeft ze komen afzetten. Volker en lander waren super blij met hun stempel. Zo effe in de natuur daar genieten de jongens van.
Thuis gekomen hebben Volker en ik dictee geoefend tegen dinsdag en gerekend. Volker heeft het heel goed gedaan. Hij had er eerst geen zin in maar effe gezegd je wist dit sinds donderdag dit heb als je het altijd op de lange baan schuift. Maar zonder morren is hij eraan begonnen. Dictee G- CH ging super hij herhaalde wat ik zei en zei direct met G of CH. Echt klasse Volker. Het rekenen ging op een heel speelse manier we lenen een spel CUBIQ van Ilse zodat Volker kan werken aan zijn rekenen we doen elke dag een spelletje en van spelen kan je leren bij dit spel.
Zelfs ik kan ervan leren. 
Normaal had ik afgesproken met een vriend maar dit is geannuleerd door hem, ik vond het niet zo erg want ik heb verschrikkelijke tandpijn. Ik mag pas dinsdag naar de tandarts. Ik ben blij dat het zover is en hopelijk is dinsdag de pijn weg. Op dit moment kan het me niet schelen wat ze ermee doet een nieuwe vulling steken, tand trekken,... maakt niet uit als de pijn maar weg is. Ik ga m'n bek eens op orde zetten vanaf dinsdag.
Gisteren was Lander nog kei lief hij zat bij me op bed en zei ineens jij bent de beste mama van de wereld. Mijn ego groeide zienderogen. Vandaag zei hij tegen Jo ik ben trots op je papa. Toch wel super he zo een kleuter die zegt wat hij op zijn hart heeft liggen. Een compliment voor iedereen.
Dit weekend was ook wel super met de kerels. Op 1 incident na met de schapen. We hebben we een echt super weekend gehad niet van m'n oren moeten maken de jongens waren aangenaam en ze deden wat ze moesten doen. Spelen, lachen, praten,... Volker speelde politie en Lander is wel elk diertje geweest van de wereld .
Lander praat nog heel veel over Obi, Obi was ons poesje dat we hadden geadopteerd net voor Darwin. Op een dag is Obi buiten gelopen en niet meer terug gekomen dit is nu ongeveer 12 weken geleden. Omdat Lander hem zo hard mist hebben we een foto van Obi in een kadertje gezet en hij kan deze dan op z'n kamer naast hem zetten. Voor onszelf hopen we dat Obi een leuke warme thuis heeft gevonden of dat hij zeker niet geleden heeft. Lander is nu in opperbeste stemming met zijn foto. Zelf word ik er altijd een beetje stil van want het was wel een schatje.
Nu hebben we alleen Darwin nog ook een lieve schat maar het is geen Obi. Darwin is de poes die we geadopteerd hebben van nonkel Marc. Nonkel Marc vond dat hij teveel weg was en daarom is Darwin bij ons komen wonen. Darwin is lief en schattig maar een beetje koppig. Maar 1 ding is uitgekomen. Ik had gezegd als ik naar huis kom van het ziekenhuis nemen we terug een poes in huis zodat ik nooit alleen thuis ben. Het is gelukt
|