Vandaag ben ik naar de oogarts geweest, wat ze daar zeiden was al geweten. Ik ben blind aan 1 oog. Het is zoals ik geschreven heb, je wordt het gewoon. Maar als ze je zeggen zwart op wit dat het virus zich op een oogzenuw heeft genesteld en zich aan volgevreten heeft in mijn voordeel dan is het toch een slag in je gezicht. Het enige voordeel wat ik eruit gehaald heb is m'n zicht recht is perfect. Omdat de kijkmachine op een vaste tafel staat aan een vaste stoel maakte dat ik de leesoefeningen op prenten voor kleuters en jonge kinderen moest bekijken. Een tas, een klok, een rolschaats kei grappig maar 9.5 op 10. Zo moest ik mijn hoofd aan een houder zetten voor het diepte zicht. Links het gekende resultaat en recht was er ineens een luchtballon. De oefening voor het ruimtelijke was ook leuk Inge haar hoofd in een houder en dan een kom. en het lichtje vinden groot en klein, maar gelukt.
Het enige wat ik nog verder is dat er niets meer aan te doen is. Tof, leg maar bij op de hoop wat allemaal niet meer kan en wat niet meer gaat verbeteren. Het enige positieve is dat m'n rechter oog een zicht heeft van 100 %. Een magere troost na al die ellende. In het begin dat ik in het ziekenhuis lag zeiden ze niets maar wist Jo en de rest alles Inge zat in het ongewisse. Het enige wat ik wist is wat ik kon en niet kon. Ik lag daar kon niet bewegen en ik kon niets zien of horen en kreeg geen antwoorden onder het motto "we moeten haar sparen". Waarom om het 2 maanden later het toch te horen . Het maakt niet uit wanneer je het hoort het doet altijd pijn. Vandaag kreeg ik dus de bevestiging van wat ik al wist maar ik heb het meer dan 2 jaar kunnen uitstellen. Omdat ik bang was voor het resultaat. De enigste raad die ik heb gekregen is dat ik mijn rechter oog moet koesteren. Bij vermoeidheid druppeltjes of heel veel knipperen.
We zijn naar de Kapucijnenvoer geweest je weet wel Sint Rafael en je weet dat is UZ Leuven Gasthuisberg of Wachthuisberg. tegen 16.15 waren we terug en toen we net aankwamen kreeg ik telefoon van Volker "waar blijf je". Mijn antwoord was kijk eens buiten en heb afgelegd. Op dat moment zag ik een kopje verdwijnen aan de venster. 3 minuten hoorden we lawaai in de tuin. Mijn 2 kerels die een super middag hebben gehad.
