|
Het is geen grap maar het is mooi weer en achter glas is het heel gezellig, buiten is het een lichte frisse wind. Zowel Volker als Lander een plakker op hun luie oogje en dan naar buiten voor afleiding. Lander op zijn fiets met zijwieltjes en Volker op zijn nieuwe grote jongens fiets. Effe m'n spullen aan de kant en ik ben "mee" gaan genieten, maar neen geen genot het deed pijn aan m'n hartje. Ik had gehoopt dit een uurtje vol te houden maar na 15 min ben ik huilend naar binnen gekomen. Effe achter de pc voor wat Sims en gedachten op een andere frequentie. Het zal nog even duren voor ik dat allemaal verwerkt heb. De pech en de gedachte dat ik nooit meer met de fiets kan rijden, de gedachte dat ik nooit meer in de tuin zal ravotten op de trampoline dat doet pijn daarvoor hou ik van de koude winter om samen dan een gezelschapsspel aan tafel te spelen maar de zomer is zoveel mooier. De bloesems, het groene gras, de vogels die fluiten, kinderen die spelen in de tuin zowel hier als in de tuin van de buren.
M'n jongens vragen ook vaak kom je mee buiten en ok ik doe dat dan niet altijd maar af en toe laat ik het toe en dan knaagt het aan mijn stomme lijf. Ik kan niet eens tegemoet komen om eens deftig te tennissen of tegen een bal te sjotten neen het zit er niet in. Dat is effe balen. Voor mij, voor Jo en zeker voor Volker en Lander.
Weet je het maakt me zo moe om erover na te denken dat ik denk stop met denken erover en doe gewoon het zal voor iedereen makkelijker zijn en soms lukt me dat al maar op een dag besluipt je dat gevoel weer en BAF je ligt er weer.
Shit happens dat is waar
|
