We hebben wel laten vallen van z'n agenda voor de 100ste keer schrijf zijn agenda in, wat niet in de agenda staat moet je niet doen volgens Volker. Ook al verwachten de juffen dat je dat doet elke dag zoals lezen. Dus de boodschap aan de juffen gegeven rekenen oefenen moet in de agenda. Blijkbaar kan hij zijn tafels goed, deel tafels minder en de brug heeft hij ook niet door. We gaan erop oefenen. 

Hij is een leuke leerling en heeft iedereen graag het is geen haantje op school (thuis is hij een hele haan).

De juffen gaan zijn huistaken nakijken en dat ze ook bij de juf geraken waar het hoort. Zodat zijn taken weken later niet meer in zijn boekentas zitten. Het was een geslaagd oudercontact.

Ik heb vandaag een boze mail gestuurd naar de kine vooral. Dat ik het gevoel heb dat ik mijn best niet doe in hun ogen. Ik kan niet meer doen dan dat ik doe. Ik heb ook Jo, Lander en Volker en ik mag die zeker niet vergeten. Mijn kerels komen op de eerste plaats. Ze hebben me 16 maanden gemist, nu ben ik thuis en ik wil dat ze een leuk leven hebben en niet een leven waar dat revalideren een centraal woord is. Revalideren is belangrijk maar ik heb ook een gezinsleven en mijn gezin heeft voorrang. 

Ik kan m'n leven instellen op 100% revalideren maar dan heb ik geen leven meer en wat gaat het opleveren, ik zit nu op de maximum qua revalideren. Enkel wat meer soepelheid in mijn romp en benen. Stappen gaat met ondersteuning en daar stopt het dan, he. Het is nu onderhoud van m'n lichaam. Ze willen heel veel en ik ook maar ik zit denk ik op mijn grens. Ik weet dat is balen maar het is nu eenmaal zo. Ik weet nu ongeveer wat ik wil maar een fijne gedachte is het niet. Ik wil in bad, ik wil dingen doen om mijn gezin gelukkig te maken en die dingen zal ik zelf wel doen niet met derden erbij. Ik moet uitmaken samen met Jo wat we willen voor ons gezin. Zowel Jo en ik vinden dat Volker en Lander op de eerste plaats komen. 

Effe een slechte dag  of week maakt niet uit maar het moet er effe uit