Na het ontbijt op het terras bij de ouders van Els voert haar broer Marc ons terug naar Rollegem waar we de wit-rode draad weer opnemen. We verlaten de GR 5A Zuid en volgen het verbindingsstuk naar de GR 122-123. Dit tracé loopt langs rustige weggetjes naar Tombroek en zo Henegouwen in. We ontmoeten er plots Jean-Luc Bertel en zijn vrouw Chantal ( ze wonen daar in de buurt): Jean-Luc heeft het schoollied voor het laatste schoolfeest bij Els gecomponeerd en ze blijken ook stappers te zijn. We steken achtereenvolgens de N58, de N512 en de N511 over. Zo komen we in Evregnies, een klein, rustig dorpje. We bereiken het kanaal van Spiere, stappen onder de A17 en vinden aan het ophaalbruggetje de GR 122 die nu voor een hele tijd onze leidraad wordt. In Estaimbourg vinden we op het dorpsplein een leuke terras: tijd voor de middagpauze. Een toffe veldweg brengt ons naar Pecq en we zoeken dan de Schelde op: we volgen het jaagpad op de rechteroever. Het begint te miezeren en we trekken onze jas aan. In Esquelmes bezoeken we het mooie kerkje (in de steigers): een oase van stilte. Een kop koffie in het restaurant er vlak naast doet deugd. We keren terug naar ons jaagpad. Wat later wordt het weer droog. Als de GR het kanaal verlaat voor een lus naar de Mont St-Aubert, stappen we gewoon rechtdoor tot in het centrum van Doornik. Net voor we aan de Grote Markt zijn, komt een echtpaar uit een winkel gestapt. De vrouw ziet onze rugzakken en vraagt of we onderweg zijn naar Compostela. We vertellen van onze plannen en zegt dat ze zelf pas een week terug is van Santiago. Edith en Francis willen ons trakteren op de Grote Markt: het wordt een gezellige babbel. Dan naar de jeugdherberg waar we een kamer hebben voor ons alleen met het nodige sanitair. Na de platte rust en de douche, keren we terug naar de Grote Markt om te eten: er is veel ambiance! We gaan vroeg onder de wol. Het wordt een beetje bang afwachten voor de voeten!!!!
