Er staat een B tussen twee haakjes omdat er ook een Franse GR 123 bestaat, in Picardië. Dit terzijde. We starten met een kop koffie in het Musée de la Mine waar vrijwilligers, wellicht oud-mijnwekers, ons uiterst vriendelijk ontvangen. Ze zorgen zelfs met een gaskachel voor wat extra warmte. De stappers van de lange tocht (26 km) starten hier en die van de korte tocht rijden nog tot over de autoweg met de bus en starten dan aan de rand van het Bois d'Imberchies. Ik leid de korte tocht met de hulp van Dani's voorbereiding. Leuk om in deze tijd van het jaar door het bos te lopen. We steken de N50 over en trekken opnieuw het bos in. Links ligt het natuurreservaat La Mer de Sable (grondgebied Stambruges). Het gebied is ontstaan door uitdroging van een grote vijver, midden in de heide, na 1852. Het heeft veel weg van een veengebied, trouwens de bekende vijvers van Harchies liggen niet ver. We komen uit het bos bij het gehucht Le Happart, niet José natuurlijk. Op dit kruispunt vertrekt de GR 121 naar links: opletten dus. Een rustig platteland brengt ons tot voorbij een lorkenbosje : hier gaan we linksaf en trekken tussen plassen, met water gevulde verlaten steengroeven, het bos in. We klimmen op de rand van Coron Saint-Pierre en zien met welbehagen dat de natuur haar werk doet. Villerot komt in zicht: tijd voor de middagpauze. Gezellige taverne maar sommige biersoorten waren rap uitverkocht. We laten een chemische fabriek voor wat ze is en trekken opnieuw het bos in: Bois de Baudour. Door dat er geen bladeren aan de bomen zijn valt het zonlicht binnen: heerlijk stappen in zo'n weer. Berken zijn er hier volop en zijn ijdel: ze spiegelen zich heel mooi in het wateroppervlak. We maken een ommetje langs la Ronde Maison, het jachtpaviljoen van de familie de Ligne van het kasteel van Beloeil. Uit het bos komen we aan het station van Erbisoeul, lopen darana een tijdje parallel met de spoorlijn tot in het centrum van Erbisoeul. Een mooie veldweg brengt ons tot net vóór Erbaut. We stappen over de Ruisseau de Jurbise, verlaten de GR 123 en zoeken het centrum van Jurbise op waar de bus op ons wacht. Maar eerst een St-Feuillien in het plaatselijke café Le Cheval d'Or. Weer een verrassend mooie tocht in Henegouwen. Onze Waalse GR-vrienden hebben hun werk goed gedaan. Ook de voorbereiding van Dani mocht er wezen: we hebben alles vlot gevonden! Ik heb geen foto's want fotograferen en de tocht leiden gaat niet goed samen. Kijk even op de site van die andere José.
