11/11: 21ste Provinciale GR-wandeldag in Roesbrugge
Woensdag 11 november: de weergoden zouden ons gunstig zijn. Vanaf halftien kwamen de eerste stappers al toe in Roesbrugge. Tegen 10 uur waren we met z'n 75. Na een korte inleiding door tochtleider Luc M. en een even korte aankondiging van de GR-sponsortocht van Menen naar Gent voor Music for Life, net voorKerstmis, kwam de groep in beweging. We vertroken langs het jaagpad van de IJzer: met de GR 5A Zuid = GR IJzer naar Stavele. En meteen over het boogbruggetje over een Dode IJzerarm. We stelden vast dat het asfalt van de recent vernieuwde stukken jaagpad opnieuw aan het scheuren was. Eerst ontdekten we de kerk van Beveren-aan-de-IJzer en dan de witte Brouckmolen. Ondertussen zagen we inrichtingswerken om wateroverlast te voorkomen: de winterse plassen moeten ook een rustplaats worden voor trekkende watervogels. Aan de brug van Stavele verlieten we het GR-pad en sloegen rechtsaf naar de elegante kerk van Stavele voor een korte pauze op het gezellige dorpsplein. Langs rustige binnenwegen stapten we over de Westsluisbeek naar de buurt Waaienburg. Even de hoofdweg op om over de Proosdijbeek te geraken. Onderweg stond een akker facelia te bloeien, precies de lavendel van het noorden, toch wat het kleur betreft. Facelia is ook een groenbemester, net als de meer bekende gele mosterd. Tegen een uur kwamen we weer in Roesbrugge aan voor de picknick. We waren te gast in het Christen Volkshuis: wij zaten achteraan in de feestzaal, vooraan was er een feestmaal voor de oudstrijders, of was het de brandweer? In de namiddag stapten we het Dode IJzerpad, een provinciale luswandeling. Het eerste deel tot aan het bruggetje over de Heibeek is een deel van de GR IJzer. Het laatste deel vanaf Haringe is een onderdeel van de GR 5A Zuid. De weilanden lagen er verrassend droog bij , na de vele regen van de laatste week. We verlaten al vrij snel de oever van de IJzer en een streepje Sint-Omaarsstraat brengt ons naar de Zwijnebeek. Opnieuw de wei in: enkele schapen met een mooie ram houden de wacht. Het gras stond kort. We komen aan de brug over de IJzer. Daar ligt aan de rechter (Franse) kant een eendenjachtput op: de loerjacht vind ik zo een laffe manier van jagen. Ze zetten plactic lokeenden op het water en ze plaatsen levende vogels in kooien. Als er waterwild komt aangevlogen, gelokt door het geluid van of het zicht op, wordt het genadeloos afgeknald. Kan de mens nog stomper zijn? We stappen verder langs de IJzer en komen voorbij de samenvloeiing met de Heibeek. Hier steekt de GR IJzer het gammele bruggtje over en trekt zo Franrijk in. Wij verlaten de oever en een wat verder leidt een rechte kerkwegel ons naar Haringe. We ontdekken het standbeeld van Karel de Blauwer en stappen tot bij de Sint-Martinuskerk. De kerk bezit een befaamd Vanpeteghemorgel. Boven de kerkdeur valt het timpaan op: het tafereel van Sint-Maarten die zijn mantel in twee snijdt, past heel goed. We zijn niet voor niets het feest van Sint-Maarten. Tegen de gevel staat het graf van Pater Joris Declercq alias Djoos Utendoale: pastoor maar ook een begenadigd kunstenaar: dichter (de teksten van de eerste liedjes van Willem Vermandere waren van zijn hand) , schilder en muzikant-componist. Na jaren missionering in Burundi werd hij pastoor benoemd in Haringe en het dorp herleefde. Het verenigingsleven kende weer hoogdagen. Een mooie kerkwegel leidde ons links van de mooie B&B Sint-Maartenstuin naar de Heybrugstraat. Vrijwel meteen sloegen dan links in en trokken we langs de Kerkebeek en de Wijngaardstraat naar het centrum van Roesbrugge. We konden nog nakaarten bij pot en pint in dezelfde feestzaal. De weergoden hebben woord gehouden.
Reacties op bericht (2)
18-11-2009
Joris Declercq
Ik had ook nog kunnen vermelden dat het familie was: de kozijn (het West-Vlaamse woord is hier duidelijker dan het Nederlandse 'neef') van mijn moeder.
18-11-2009, 20:54 geschreven door Piet Hardeman
Pater Joris Declercq
Toch ook even vermelden dat Pater Joris Declercq een Vlaming was in hart en nieren !!!
