Zondag 18 oktober: Op stap op de GR van de Terrils: GR 412
Zondag laatst stond de GR 412 tussen Flénu en Havré op het programma van GR West-Vlaanderen met onderweg de beklimming van de Terril du Dix-Sept en de Terril de l'Héribus. Het weer bleef droog , helemaal niet koud want vrij zonnig. We waren eerst te gast voor een koffie en een plas in het café Au Borègne waar we vorig jaar geeindigd waren. Een zevental 'individuelen' waren al snel op het pad. Daarna vertrokken 12 stappers met mij voor de lange tocht van 26 km en Luc Foulon die de tocht had voorbereid, nam de grote groep voor 21 km op sleeptouw. Flénu telde vroeger vijf terrils en al van 1765 was er sprake van steenkoolwinning. Al vroeg kwamen we aan de voet van de Terril du Dix-Sept of de Terril du Levant. De hele mijnsite is privé-bezit omdat de meeste Waalse mijnen nooit genationaliseerd werden. We maken een wijde boog beneden voor we de klim naar de top aanvatten. Het gaat er op het einde vrij steil aan toe. Maar de beloning is groot. Al is het in de verte nog wat nevelig, vooral de linkertop biedt een mooi uitzicht op de omgeving. Je ziet er ook nog rookontwikkeling: fumerolles. Je voelt de warmte uit de grond komen. We keren op onze stappen terug en moeten een ommetje maken om de site te verlaten. We stappen onder de R5, de ring rond Mons. We komen uit op het plein van Cuesmes met de reuze mijnlamp. We trekken verder op een smal pad tussen weilanden en komen aan de voet van de Héribus. Deze mijn is pas gesloten in 1963 en werd in 1968 ontmanteld. Boven op de terril is het uitzicht op Mons en omgeving buitengewoon heerlijk. Volgens de oriëntatietafel staat het Belfort van Mons op 2,3 km naar het noorden. We dalen af en het wordt tijd om de inwendige mens te versterken in de buurt van het oude station van Hyon. De namiddagwandeling krijgt een heel ander uitzicht: rustig platteland met kleine dorpjes als Mesvin, Spiennes en Saint-Symphorien. Vooral het laatste kan ons bekoren. Smalle kerkwegels leiden ons eerst naar de kerk en dan naar het heel mooie met linden omzoomde dorpsplein, een driehoekige Dries met kaatsbaan. Ondertussen waren we even gestopt bij een gemengde militaire begraafplaats: de 227 Britten liggen wel netjes gescheiden van de 284 Duitsers. Het klassieke Britse Kruis van het Offer is er en een Obelisk herdenkt de Duitsers. We steken de N90 over en gaan verder op de kerkwegel 'Piedsente d'Obourg'. Piedsente, wat een prachtig woord voor een trage weg! We trekken door het herfstige Bois d'Havré: de plassen die we zien in het begin van het bos, zijn stille getuigen van de fosfaatwinning. Via het gehucht Le Riau komen we aan het Bois du Rapois. Het eerste deel is af en toe wat modderig. We lopen rond de verlaten en begroeide Terril de Beaulieu. Even verder verlaten we de GR 412 en volgen een mooie bosdreef recht naar Havré. In Café Bis-Trop genieten we na bij een stevige pint, er zijn veel lekkere streekbieren als Saint-Feuillien of Super des Fagnes, het moet niet altijd Orval zijn. Om kwart voor zes stipt rijdt de bus terug naar huis. Weer een schitterende dagtocht op het GR-palmares. De voorbereiding was prima en het gezelschap ook. Opnieuw geen foto's want een tocht leiden en foto's nemen gaat niet zo goed samen. Er waren wel nog andere fotografen, misschien....
