13 september 09: Creuse - Picquigny op de GR 123 (F)
Zondagmorgen vroeg uit de veren want we gaan stappenin de buurt van Amiens. De bus zit praktisch vol, jammer een echtpaar ontbreekt op de afspraak. De busreis verloopt heel vlot, net als de koffiepauze in en wegrestaurant , kort voor Amiens. Dan nog voor een 20-tal km de bus tot in Creuse. De individuelen kiezen meteen het hazenpad. De groep voor de korte tocht van 22 km is groter dan de groep van 26 km. Bertje heeft er zijn handen mee vol! Johan leidt de lange tocht en ik sluit af. We klimmen uit het dorp en slaan links het Forêt Domaniale de Creuse in. Prachtige veldwegen leiden ons voorbij de N29 Amiens-Rouen, naar Clairy-Saulchoix. We lopen een tijdje op asfalt maar het landschap is wijds. En plots begint het wat te miezeren. Wie had gedacht? En wie zijn/haar jas meeheeft, trekt die aan. Gelukkig duur het niet lang. Ondertussen lieten we Guignemicourt rechts liggen. Een rustige veldweg brengt ons naar Ferrières en daarna trekken we het mooie Forêt d'Ailly in. Weer in open veld verlaten we het GR-pad om te gaan picknicken in Saveuse. We worden er uitertst hartelijk ontvangen door gastvrouw Catherine en haar man in de vakantiehoeve Les Kintrabell (de naam verwijst naar iets met paarden). Als wij toekomen is de groep van de korte tocht daar ook nog. Een adres om te onthouden. We keren terug naar het Gr-pad en trekken verder in een licht golvend landschap. In de buurt van Amiens is er een thermische centrale, vandaar de hoogspanningsleidingen in verschillende richtingen. Geef mij maar windturbines, dat vind ik veel eleganter, vooral als ze draaien. We lopen links van de vallei van de Somme maar de rivier zelf krijgen we niet te zien. We laten Ailly-sur-Somme en Breilly voor wat ze zijn en maken een grote bocht naar Picquigny. Ondertussen passeren we een stoppelveld met ongelooflijk veel bloemen in de akkerrand. Nog een mooie heg en we dalen af naar Picquigny. Een ommetje langs het kasteel is meer dan de moeite waard. Trap afdalen, brug over en we komen uit bij Café Le Terminus bij het stationnetje. Hier zijn we ook weer welkom want ze houden het café speciaal voor ons open. Op het terras kaarten we na over de tocht en genieten we van een pression. Kijk ook naar de site van José Millecam voor zijn fotoreportage.
