We vertrekken thuis om 6.45u en het is 12 graden warm, en dat voor januari! 2 uur later staan we aan het Domaine de Mozet, onze verblijfplaats in Mozet. Bij de koffie wordt er mekaar Nieuwjaar gewenst: een goed gezondheid en veel stapgenot. Omdat ze geen café onderweg is, rijden we eerst naar Strud, een 7 km verderop zodat we voor de middagpauze in onze verblijfplaats terecht kunnen. Na de traditionele groepsfoto trekt tochtleider Johan de groep op gang. De klimmende asfaltweg gaat al snel over in een veldweg en we trekken het bos in. Door de vele regen van de voorbije dagen liggen de paden er glad bij en aan modder ontbreekt het niet. We dalen af naar het gehucht Strouvia. En meteen tussen de huizen op een smal en glad pad steil klimmen. We komen uit op een weg die daalt naar Goyet, bekend om de prehistorische grotten. Mooi kasteel met vele torens. Door Goyet stroomt de Samson. Verschillende mooie huizen en het OCMW-rusthuis wordt gerestaureerd. Na een fikse klim in de rue Bois-la-Haut volgt een mooi bosparcours. Daarna klimmen we eerst langs de bosrand en daarna door de weiland naar een mooie hoeve. Wat verder zoeken we op Mozet op en onze verblijfplaats. De picknick smaakt. En het is droog gebleven tot nu toe. Maar wat zegt de buienradar?...

Niet veel goeds en de raincovers verschijnen op de rugzakken. We verlaten Mozet richting Limoy maar op een kruispunt van veldwegen slaan we links af. We dalen af naar de ruisseau de Tronquoy en komen voorbij een merkwaardig kunstwerk. We steken de weg naar Wierde over en klimmen pittig naar Mont Sainte Marie: een romaanse toren en een gotisch koor. De beuk tussen toren en koor werd vernield in 1710. We stappen nu in een boog rond het Domaine d'Arville van de Graaf de Liedekerke. De paden zijn modderig en het is soms ploeteren. We komen uit in Faulx-les-Tombes: tijd voor de traditionele jenever. We klimmen door weiland met  boven op de heuvel de Staart van de Draak. Als we Haut-Bois naderen, botsen we op nog een kunstwerk 'Vier Seizoenen'. Het GR-koor zingt 'Des Winters als het regent ' onder de bezielende leiding van dirigent René. Nog een schitterende veldweg en een paar asfaltwegen verder komen we in de bewoonde wereld. Strud ligt vlakbij. We zijn juist goed aangekomen als er een hevig bui losbarst maar dan zijn we al onderweg met de auto naar Mozet. Einde van de eerste wandeldag.

Na een verkwikkende douche en een sober avondmaal genieten we nog na van een Ciney blonde of een Rochefort brune...De ene gaat al vroeger gaan slapen dan de andere. Bonne  nuit! Sweet dreams!