Vierde en laatste deel. Maandag 4 augustus: Van de Refuge de la Grange de Holle (nabij Gavarnie) op 1538 m naar de Refuge de Bayssellance op 2651 m. Ons twaalftal wordt een elftal want Leo heeft last van zijn achillespees en besluit om niet verder mee te stappen. We zullen hem in Lourdes terug zien. Jammer voor hem. We volgen de wit-rode GR 10: we beginnen met een klim en dwarsen een paar keer de weg die naar het skistation van Gavarnie loopt. Eens op het plateau ( 1873 m) wordt het een golvend parcours door de bergweiden (je kunt moeilijk van alpenweiden spreken in de Pyreneeën). Van op onze flank hebben we een mooi zicht op de overkant van de Gave d'Ossoue. We maken twee keer een uitsprong naar links om een zijvallei te dwarsen: de Vallée de Sausse dessus en de Vallée de la Canau met de Cabane de Lourdes (middagpauze). Zo komen we aan de barrage d'Ossoue: hier begint de eigenlijke klim naar de hoogste berghut van de Pyreneeën. De cascade des Oulettes d'Ossoue ligt al op 2005 m. Wat verder ligt de Pont de Neige.  Plots wijst een bordje  de refuge op een half uur aan. Dat geeft moed want het wordt bijzonder koud daarboven. En we zijn blij als het binnen gezellig warm is.

Vierde en laatste deel. Maandag 4 augustus: van refuge de la Grange de Holle (1480 m) naar refuge de Bayssellance (2651 m). We volgen de GR 10 en beginnen met ene klim: we dwarsen een paar keer de weg die loopt naar het skistation van Gavarnie. We bereiken een plateau en we hebben een mooi uitzicht op de vallei van de Gave d'Ossoue. Het is een rustige groene wandeling door de bergweiden: je kunt moeilijk van alpenweiden spreken in de Pyreneeën. We maken twee keer een uitsprong naar links om een zijvallei te dwarsen: de Vallée de Sausse dessus en de Vallée de la Canau met de cabane de Lourdes (schuilplaats voor herders): tijd voor de middagpauze. We komen aan de barrage d'Ossoue: hier begint de eigenlijke klim. Een paar sneeuwvelden verder zijn we aan de Pont de Neige. Het klimt, nu eens in korte lacets, dan weer in langere. Plots zien we ene bordje "Refuge 30 min". Dat geeft moed want daarboven wordt het ijzig koud. Gelukkig is het binnen in de refuge best aangenaam. Douches zijn er niet: het wordt een kattenwas. Het avondeten is opnieuw heel lekker en we laten het ons smaken.

Dinsdag 5 augustus: We kunnen vroeg ontbijten en maken ons klaar voor een nieuwe etappe want vandaag staan 646 m klimmen en 1432 m dalen op het programma. We starten met zicht op de Vignemale, met zijn 3298 m de hoogste top van de Pyreneeën. We klimmen eerst nog naar de Hourquette (= col) d'Ossoue op  2734 m en dalen dan in lacets door de steenbrokken. Al snel komt de Refuge des Oulettes de Gaube in zicht: 2151 m. Als wij er aankomen, is men aan de schoonmaak bezig: we blijven buiten! We verlaten de GR 10 en beginnen dan maar aan de eerste klim van de dag: de Col des Mulets op de Spaanse grens: 2591 m. Het is pittig klimmen tot op de pas. We stappen door een hoekje Spanje want de Col d'Arratille ligt dan ook de Frans-Spaanse grens. We blijven min of meer op dezelfde hoogte (2440 m) in de flank en een slotklimmetje leidt naar 2528 m. Vlakbij ligt het azuurblauwe Lac du Col d'Arratille: mooie picknickplaats. We dalen door een sneeuwveld af naar een tweede meer, het Lac d'Arratille (2247 m). His er leuk verpozen. Ivan waagt zich toch in het koude water. Dan volgt een lange afdaling naar de Refuge Wallon op 1865 m. Het is er bijzonder druk want er zijn veel dagjesmensen. Tegen de avond wordt het dan rustiger...

Woensdag 6 augustus: laatste stapdag. De groep wordt opgedeeld. De meesten maken er nog een flinke stapdag van want ze  klimmen nog nar het Lac du Pourtet op 2420 m. Met zijn vieren beginnen we meteen aan de afdaling langs de Gave du Marcadau. Het is een schilderachtig parcours. In het begin nog rustig maar naarmate we de Pont d'Espagne  (1496 m) naderen, wordt het drukker. Dit is een bekende toeristische trekpleister. We pikken de GR 10 weer op en  dalen verder langs verschillende watervallen tot aan La Raillère, een klein kuuroord.  Nog een kort klimmetje tot bij de cascade de Lutour en een balkonwandeling tot boven Cauterets. We dalen in twee reeksen lacets af naar het stadcentrum van dit bekende kuuroord. We genieten van een welverdiende pint op een terras. Om 15.10 u nemen we de lijnbus van Keolis naar Lourdes. Na een lekkere douche en het avondmaal in ons hotel Océan gaan we naar het bedevaartsoord voor de kaarsjesprocessie. Sommigen zijn voor het eerst in Lourdes en willen dit niet missen.

Donderdag 7 augustus: Na een lekker uitgebreid ontbijt trekken we naar het SNCF-station, een half uur vroeger dan voorzien wegens werken op het traject. In Bordeaux hebben we nog de tijd voor een terras vooraleer de TGV naar Lille Europe vertrekt.

Waren van de partij: Bernard en Myriam, Dani en Trees, Piet en Els,  Christine, Ivan, Jan, José, Leo en Willy.

Dani zorgde voor de etappe-indeling en de tochtleiding. Piet stond in voor de reservaties van de berghutten, trein en bussen.

Een GRote dank aan Dani, Ivan, Jan en José voor het gebruik van hun mooie foto's.

Om