 |
|
|
| |
|
|
| 30-12-2011 |
 2 tot 16 oktober 2011: Via Francigena: San Gimignano - Rome |
|
We verlaten San Gimignano in alle rust. We genieten nog even van dit stadje: alles is in harmonie, vormen en kleuren. Het is trouwens werelderfgoed! Het parcours is heuvelig en bossig. Bij het verlaten van Quartaia ontmoeten we Henri en Danielle uit de Vendée. Zij stappen op de Via Francesca naar Assisi. Het is heet als we in open veld stappen naar Monteriggioni. Het ommuurde stadje ligt natuurlijk boven op de heuvel. We zijn welkom in de Ostello bij Hospitalero Mario. Het blijft stijgen en dalen richting Siena. Onderweg komen we voorbij het canale del granduca met obelisk. In Siena stappen we door twee poorten, volgen de massa en komen zo aan de Piazza del Campo. Whaw! Wat een gezellige drukte op dat plein. Hier nemen we een dag vrij om de stad te bezoeken. We logeren bij de zusters: Suor Ginetta, een vriendelijke zuster die van aanpakken weet en zich inzet voor de armen, is bij pelgrims een begrip. Die avond vieren we onze huwelijksverjaardag. 's Anderendaags bezoeken we de Duomo. Met onze credencial mogen we gratis binnen. Bij het binnenkomen krijg je een overweldigend gevoel van schoonheid! Je moet het gezien hebben, foto's (zonder flash!!) zeggen niet zoveel. We boeken onze vlucht naar huis.We krijgen twee nieuwe stappers, Yvon en Bernard, twee kozijns, de ene uit België en de andere uit Frankrijk. Er komen enkele zware etappes aan. Na afscheid van onze hospitalera stappen we door de Porta Romana. Het klimt en daalt in open, wijdse landschappen. Schitterend! In Ponte d'Arbia, na 29,5 km drinken we vino blanco a la spina. Van 't vat, lekker! Van Ponte d'Arbia naar San Quirico d'Orcia is het ook een schitterend parcours op de heuvelkammen. We passeren door het prachtige wijndomein van Caparzo, niet ver van Montalcino. Van San Quirico d'Orcia is het voor ons 33 km naar Radicofani want wij opteren voor de trrage wegen door de heuvels. We krijgen bij het begin van de 8 km-lange klim naar Radicofani een forse regenbui van een half uur op onze nek maar we worden beloond met een prachtige want recent gerenoveerde 'ospedale San Jacopo de Compostela' vlak bij de kerk. We wisselen Toscana voor Lazio maar beide regio's zijn kampioenen in zwerfvuil, jammer. Divieto di scarico, niet storten! Het is frisjes als we in fleece vertrekken rond 7.15 u. We stappen op brede grintwegen door de heuvels. Radicofani, boven op de heuvel, zullen we nog drie dagen zien. Na een fikse klim komen we aan in Aquapendente maar hier valt de ostello ferm tegen en het wordt een koude avond. In San Lorenzo Nuovo, na 9 km vinden we iets voor het ontbijt. Bij het uitgaan van het stadje zien we voor het eerst het meer van Bolsena. Het wordt een mooie tocht tot het oude stadsgedeelte van Bolsena. De kathedraal Santa Cristina is bekend voor twee mirakels. Ook vandaag is het koud. In de namiddag een telefoontje met klasgenoten van retorica 1961van het college in Poperinge. We zijn 50 jaar weg uit Sint-Stanislas.We eten lekkere vis aan de oever van het meer, samen met Yvon en Bernard want het wordt onze laatste avond samen. De etappe naar Montefiascone is weer heel gevarieerd. Alle plaatsnamen met Monte...liggen boven op de heuvel. Van in het park bij de Duomo heb je prachtige vergezichten op de hele regio... tot zelfs Radicofani. De veldwegen zijn door de lange droogte heel stofferig geworden: onze schoenen slaan wit uit. Het is rustig stappen tot we Viterbo binnenkomen. Heel vriendelijk onthaal in B&B The Orchard. Bezoeken in de namiddag het middeleeuwse stadsgedeelte. Na een heerlijk ontbijt en babbel met gastvouw Francesca vertrekken we weer welgezind. We lopen verloren (waar zijn toch die tekens????) tussen de olijbomen maar komen toch aan in Vetralla. We zijn de kaap van de laatste 100 km voorbij. 's Anderendaags krijgen we een dubbele bewegwijzering maar alles komt in orde. Stappen voor het eerst door plantages van hazelaars. In Caprica valt het centro storico wat tegen. Maar we moeten verder, naar Sutri. Hier slapen we in een bijgebouw van een slotklooster. De zuster van het onthaal staat achter een houten tralie en de afstempeling van onze credencial gebeurt via een draaiend houten doorgeefluik (lijk bij de post bij ons). In de kloosters zijn er opvallend veel nonnen van vreemde origine: uit Afrika, en Azië. Bij het verlaten van Sutri zien we een Etruskisch amfitheater en een necropolis of begraafplaats in de rotsen. We stappen nu een stuk door het Parco di Veio. Een slang ritst weg, vlak voor Els haar voeten. We hebben al een paar verkeersslachtoffers gezien onder weg maar dit was onze eerste in levende lijve. Een slotklim naar Campagnano di Roma: het stadje is veel groter dan we eerst dachten. We eten er onze lekkerste pizza met een wit wijntje uit Umbria. Formello is nog een leuk stadje. We komen boven op een heuvel en zien voor het eerst, heel in de verte, Rome liggen. We naderen! We klimmen naar Isola Farnese en verder naar La Storta. Ons convent ligt op de Via Cassia: we zijn klaar om morgen Rome in te trekken!
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
