Het GRoene Kent is het Walhalla voor de GR-stapper
Het was een schitterend GR-wandelweekend in Kent. Dit stukje Engeland zou een voorbeeld kunnen zijn voor het zelfvoldane Vlaanderen. Het systeem van de 'PUBLIC FOOTPATH' is GRandioos. Een metalen wegwijzer duidt de start aan en je stapt gewoon kaarsrecht door een akker. Het pad is 'mansbreed', juist voldoende breed (de sproeisporen van de tractor zijn veel breder). Iedereen loopt achter mekaar. Zwerfvuil hebben we niet gezien. Om door weiland te lopen, zijn er telkens 'overstapjes' zodat je de hekkens niet moet openen .Of zijn er poortjes gemaakt in gegalvaniseerd metaal die je gemakkelijk opent en sluit en die het vee binnen houden. Schade aan de gewassen heb ik nergens gezien. Bij ons zou men maximaal gebruik kunnen maken van de buurtwegen uit de Atlas der Buurtwegen. De 'sentiers' zouden perfect die rol op zich kunnen nemen. Heel veel sentiers zijn uit het beeld verdwenen (omgeploegd of ingenomen) maar zijn officieel niet afgeschaft. Er is dus RECHT VAN DOORGANG. De weg van 1841 geeft de onderhoudsplicht aan de gemeenten. Als de plaatselijke overheid een echt beleid zou voeren, zouden er plots enorm veel (onverharde) mogelijkheden zijn. Nu stappen en rijden wandelaars, fietsers en ruiters allemaal op dezelfde paden, hetgeen dikwijls een bron van ergerenis is. Van zwerfvuil gesproken, het wordt tijd dat men STATIEGELD aanrekent voor alle verpakkingen: blikjes, glazen flessen en petflessen. er bestaan in andere landen systemen om lege blikjes op te halen en het statiegeld terug te betalen. Bij ons is de verpakkingsindustrie een doel op zich geworden. Dus moet de industrie draaien... Het wordt stilaan duidelijk dat er bij ons een mentaliteitswijziging moet komen. Zoniet blijven we bengelen aan de kop...van de staart van Wandel-Europa!
