Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
25-03-2012
Weektotaal : 71,5km
Dat kan al tellen als weektotaal, in 4 sessies een totaal van 71,5km verzameld. En dat kwam zo :
dinsdag : een duurloopje rond het park en finse piste, op 't gemakske en op mijn eentje 14,9km afgehaspeld, aan een bescheiden gemiddelde van 9,7km/h.
donderdag : door een ongeval op de E40 in Drongen zat de ring rond Gent verzadigd, de terugrit van 't werk had al dubbel zo lang geduurd dan normaal, geen goesting om te lopen, maar toch op karakter 12,2 km op hetzelfde parcours als dinsdag gelopen, tegen een nog bescheidener gemiddelde van 9,6km/h.
zaterdag : lange duurloop in het Leen in plaats van zondag, omdat er 's avonds clubfeest van de Krekenlopers op 't programma stond, en zondagochtend het debuut van kamerorkest Querceto in een aperitiefconcert. Dochterlief is mede oprichtster, onze aanwezigheid was dus vereist ! Ik zag er een beetje tegenop, een dertiger op mijn eentje, drie rondjes. Zat echter al meteen in een goed tempo rond 10km/h, en op 't einde van de eerste ronde Francky tegengekomen, die een rondje meeliep, is direkt een stukje aangenamer lopen met twee. De derde ronde dan terug alleen aangevat, het ging best nog wel goed, enkel de laatste vijf kilometers gingen moeizaam. Nog een rondje rond de parking om uit te komen op 30,2km in 3h04, goed voor een mooi gemiddelde van 9,8km/h.
zondag : na een kort nachtje het aperitiefconcert bijgewoond, meteen een voltreffer, 's namiddags een mooie overwinning van Tom Boonen meegepikt op tv, en dan nog een tempoloopje aangevat. Van thuis vertrokken naar de Lembeekse bossen, daar een ronde op het parcours van de marathon van enkele weken terug, best een pittig rondje met enkele kleine hoogteverschillen en een paar hobbelige stukken, en terug naar huis gelopen. Goed voor 14,1km aan 10,3km/h.
Een mooie trainingsweek dus ! Volgende week donderdag en vrijdag een paar snipperdagen genomen, tijd voor nog een laatste lange duurloop op donderdag, en dan afbouwen naar 9 april, de eerste marathon van het jaar.
Nog te vermelden dat cavaloper Filip vandaag zijn tweede marathon liep in Barcelona, en al meteen onder de 4h is gedoken. Proficiat !!
De halve van Sluis : een klassieker in het voorjaar !
Met mijn auto volgeladen met cavalopers net voor de middag vertrokken naar Sluis, Patricia en Eddy, Ronny en Franky waren present. Niet minder dan 636 finishers in een zonovergoten Zeeuws Vlaanderen ! Ook Mallorcalopers Geert en Michaël waren er.
Mijn ambities waren beperkt : 10km/h was mooi, onder de 2h zou schitterend zijn. Tenslotte liep ik gisteren ook al een bosloop van 18km! De Krekenlopers waren terug de grootste club (30 leden op de halve marathon), de clubkas is dus terug gevuld !
Aan de start een groepje gevormd met Krekenlopers Christian en Ronny, en Evergemse runner Filip. Hoewel die mannen er stevig de pees oplegden de eerste km's wou ik absoluut aanklampen. Er stond namelijk een ferm windje, de eerste 7km tegen, dan 11km in de rug, en de laatste 4km terug tegen. Aan het keerpunt bij km 7 hadden we een gemiddelde van 10,9km/h, ik dacht dat nooit vol te houden, tegen beter weten in toch in het spoor gebleven tot km 9, Ronny had dan al afgehaakt, Christian en Filip profiteerden van de rugwind om het tempo nog op te drijven, te snel voor mij, alleen verder. Met de wind mee slaagde ik er wel in om op hetzelfde tempo te blijven lopen, tot de laatste bevoorrading rond km 15, ik wist dat het nog moeilijke laatste 4km gingen worden tegenwind, dus beetje gas teruggenomen en wat krachten gespaard voor wat komen zou.
Tweede keerpunt dan rond km 17, afwisselend de wind pal op kop, of zijdelings tegen tot km 20. Het gevoel zat nog goed, kon zelfs nog versnellen, nog enkele stervende zwanen ingehaald, de laatste km beschut tussen de huizen was genieten, finished in 1:55:25, 11km/h !
Stond er zelf van te kijken, had ik nooit verwacht. Uitslagen van de rest van de bende : Patricia 1:42:36 (nieuw PR !) Franky 1:42:42 Eddy 1:42:49 Ronny 1:59:01 Iedereen content, en na een gezellige après moe maar voldaan naar huis.
Geen wedstrijdje van 't weekend, enkel een behoorlijke trainingsweek :
dinsdag : afgesproken met Patricia en Bart voor een paar rondjes aan de sporthal/stadspark. Na de halve marathon in de lembeekse bossen toch wat last gehad van stijve spieren, en dat was dinsdag nog niet helemaal losgekomen. Tijdens de training dacht ik dat mijn Garmin niet mee wilde, we liepen tegen 9,3km/h, en het voelde alsof we 10,5km/liepen. Zelfs een keer gevraagd of het niet wat trager kon ... Toch doorgebeten en 14,93km gelopen in 1h35.
donderdag : met Bart dezelfde rondjes afgehaspeld, nu aan een meer acceptabel gemiddelde : 11,21km in 1h06 of een gemiddelde van 10,3km/h. Daarna nog een bezoek aan de kiné, die zich beperkte tot het losmasseren van de spieren, zààlig !
zaterdag : in de namiddag een duurloopke in het Leen, van thuis vertrokken en een rondje onverhard, een paar extra lussen brachten me terug thuis na 13,01km in 1h20, goed voor een mooi gemiddelde van 9,8km/h. Prachtig loopweer trouwens, het zonnetje kwam piepen tussen de bomen, lentegevoel ...
zondag : wekelijkse duurloop van de cavalopers. De ploegwerkers lagen nog in hun bedje, alleen Patricia, Eddy, Franky en ikzelf waren present, met een paar gelegenheidslopers : Kris en Nele met hun zoontjes, Gino en Gert, die allen een stuk van onze 20km meeliepen. Ik vreesde dat de kms van gisteren nog in de benen zouden zitten, het liep echter redelijk, Patricia moest ingetoomd worden, zodat we toch aan 10km/h liepen, feitelijk iets te snel voor een lange duurloop. De tweede ronde waren we nog met drie, op het einde begon het moeizamer te lopen, kon het tempo toch redelijk aanhouden. Was van thuis al lopend vertrokken, ondanks het aanbod om me thuis af te zetten ook terug naar huis gelopen, waardoor ik op 24,13km uitkwam, in 2h25, gemiddeld 10km/h dus !
Dat brengt mijn weektotaal op 63km, voor de tweede trainingsweek na 4 weken inaktiviteit een stevig resultaat. Volgende week rustig verder trainen, met op zondag de halve marathon in Sluis, een klassieker die ik er graag als training bijneem.
Nog 4 weken tot de marathon van Utrecht, de opbouw verloopt te bruusk, echter geen alternatief : no pain, no gain !
Gisteren stond een organisatie tvv het kinderkankerfonds op het programma, 7, 21 of 42km door de Lembeekse bossen. De cavalopers hadden deze loop met stip aangemerkt, iedereen behalve David was op de afspraak. Rondjes van 7 prachtige km's doorheen de Lembeekse bossen, 100% onverhard op bospaden en veldwegels, die er door het droge weer van de afgelopen dagen perfekt beloopbaar bijlagen. Iedereen had zijn eigen doel, en behaalde een mooi resultaat : RonnyKing liep als eerste estafetteloper bij het tweede team van de krekenlopers, en liep daarna nog een rondje uit Ikzelf had 14km vooropgesteld, het werd uiteindelijk een halve marathon Bart en Filip gaven er de brui aan na 28km, zware benen Kevin liep 35km met een zeer goed gevoel, is volgens mij klaar voor zijn marathondebuut. Patricia en Eddy liepen de ganse 42,195km !! Van een prachtprestatie gesproken.
Ik was 's morgens met de mountainbike naar de Lembeekse bossen gereden, is uiteindelijk maar een handvol km's, was dus al een beetje opgewarmd. Al meteen Mottigen Bever en Eddy Van Boven tegen het lijf gelopen, was een leuk weerzien, beiden zouden met de vingers in de neus de marathon uitlopen. Een matige opkomst, ook door het feit dat er weinig reclame werd gemaakt voor deze marathon, vooral lokale lopers en een hele meute Krekenlopers (en de cavalopers natuurlijk). Slechts 26 inschrijvingen voor de marathon. Van bij de start troepten de cavalopers samen, we hadden voordien afgesproken om er in groep een lange duurloop van te maken. Met nog een paar krekenlopers erbij vormden we een mooie groep van een tiental lopers, die gaandeweg werd afgeslankt tot alleen Pat en Ed overbleven in de laatste ronde. Ik wou graag 14km lopen, had tenslotte na 4 weken rust nog maar 1 week de training hervat, met 11km als langste loopje. Het parcours was echter zo schitterend, het gezelschap zo gezellig, en het gevoel in de benen zo goed, dat ik er nog een rondje heb bij gedaan, een halve marathon dus ! De laatste km's waren dan wel knap lastig, de vermoeidheid zat in de benen, op karakter de halve marathon uitgelopen, het gevoel achteraf des te beter. Smaakt naar meer.
Nog een pluim voor de organisatie, er was een prachtig rondje uitgezet, voor 5 (7 en 21km) of 10 (42km) kreeg je twee bevoorradingen per ronde, en nog een consumatie na de loop. Jammer dat dit een eenmalige organisatie was, hopelijk is het enthousiasme van de lopers een motivatie voor de organisatoren om er een vervolg aan te breien.
Na de marathon nog een cava'ke genuttigd met de cavalopers, 't was weer een leuke bedoening.
Donderdag een doorgedreven test bij de kiné : krachtoefeningen en springtest voor de kuit, een diepte massage (heb ik serieus gevoeld ...) en dan een 20 minuten training op de crosstrainer met wisselende wattage. Het licht werd op groen gezet om op zaterdag ontspannen te lopen op zachte ondergrond, yes !!
Zaterdag met een klein hartje naar de finse piste aan de sporthal, met de fiets zodat de spieren al enigzins opgewarmd waren, goed gestretchd, en eraan begonnen. Heerlijk loopweertje, beetje wind, niet te koud, maar vooral ... niks te voelen aan de kuit. Ontspannen 5,55km gelopen met een gemiddelde van 9,7km/h. Na vier weken inaktiviteit een serieuze opsteker !
Vanochtend dan aangepikt in de tweede ronde van de cavalopers duurloop in het Leen, de onverharde buitenronde genomen, lag er perfekt beloopbaar bij. Matige opkomst, enkel Pat en Ed present. Ook nu weer geen last aan de kuit, 8km gelopen terug met een gemiddelde van 9,7km/h. De opbouw naar de marathon van Utrecht op 9 april kan dus beginnen !
Na de loop vanochtend nog een magnumke cava gekraakt op de verjaardag van Patricia, of was het van Eddy ? Krekenlopers Ronny, Luc en Gino waren er ook, en genoten mee van een fris glaasje.
Programma voor de rest van de week is enkel trage duurloopjes aan hetzelfde tempo als vandaag, steeds op zachte ondergrond, enkel de km's worden langzaam opgedreven, en zaterdag is er de loop voor het kinderkankerfonds in de Lembeekse bossen, rondjes van 7km tot maximum de marathonafstand. Ik wil daar twee rondjes lopen (of drie als het gevoel goed zit), en dan de cavalopers vergezellen op de mountainbike voor de rest van de afstand. Ondertussen ook nog naar de kiné, 't gaan drukke weken worden !
Terug een week verder, bij de kiné nu al 10min crosstrainer en 10min fietsen, plus versterkende oefening voor achillespees en kuitspier. Voorlopig zonder pijn, en ook thuis doe ik dagelijks de oefeningen, gisteren een beetje gefietst, en een 5tal km stevig gewandeld op het parcours van de Leopoldsloop in Watervliet, en vanochtend nog een goeie 3km doorgestapt.
Deze week nog 2 kiné beurten, dagelijks oefeningen en thuis ook fietsen op de hometrainer, en ik hoop om volgende zaterdag de loopschoenen terug aan te binden. Op zachte ondergrond en aan een zeer langzaam tempo, zoals ik ook alle trainingen tot aan de marathon van Utrecht zal uitvoeren.
Na twee weken gedwongen rust begint het te kriebelen, het scheurtje in de kuit voel ik niet meer, voorzichtig begonnen met stretchen, en een paar keer goed gewandeld. De kiné is hard, vrijdag is de kuitspier bijzonder fors bewerkt, de doorbloeding moet gestimuleerd en gezien het nogal diep in de spiermassa zit moet er stevig gemasseerd worden, op het randje van het verdraagbare !
Maar we zitten in de helft hoop ik, nog twee extra weken rust en kiné moeten volstaan om rustig te hernemen, en geleidelijk op te bouwen. Vanaf volgende keer start ik bij de kiné ook met versterkende oefeningen. Ik zou ook moeten fietsen op de home trainer om de conditie te onderhouden, maar daar heb ik een grondige hekel aan, toch maar eens proberen volgende week...
Verder niet veel te vertellen, dat het maar snel een paar weken verder is !
Het verdict is uiteindelijk hard, het afscheuren van de musculus plantaris is gepaard gegaan met schade aan de linker kuitspier, en bij de DOW loop in Terneuzen is daarbij een nieuw scheurke ontstaan, op een plek waar ik vroeger in mijn voetbaltijd ook reeds een spierscheur opliep. Niet erg, maar toch goed voor minstens 4 weken inactiviteit, volgens de dokter zelfs 6 weken !
Woensdag reeds de eerste sessie bij de kiné/osteopaat, die volledig gewijd werd aan het rechttrekken van een gekanteld bekken, en het losmaken van de nek. Volgens de osteopaat grotendeels de oorzaak van mijn steeds terugkerende klachten : een onevenwicht in het lichaam laat zich steeds op dezelfde (zwakke) plek gelden, regelmatig onderhoud moet verbetering brengen. De knieperikelen doen hier ook geen goed aan, bilspier links is beduidend minder ontwikkeld dan rechts, door het jarenlang sparen van die knie bij elke beweging. Tweede sessie osteopatie afgewerkt, en begonnen met het bewerken van de spier, stimuleren van de doorbloeding om de genezing te versnellen.
De moed was wat in mijn schoenen gezakt vorige week, na een weekje rust komt de goesting al terug, nog maar drie weken eer ik voorzichtig kan hernemen (hoop ik toch). Vandaag de halve in Cadzand gemist, met deze temperaturen een geluk bij een ongeluk, vanochtend een 4-tal km gewandeld, berekoud ! Ook de Leopoldsloop in Watervliet zal ik moeten missen. De marathon in de Lembeekse bossen op 3 maart zal hopelijk mijn eerste publieke optreden worden, maar dan voor 1 of 2 rondjes, en de halve van Sluis op 18 maart op 't gemakske uitlopen. Ook de marathon van Lier op 25 maart wordt geschrapt, eerste doel wordt de marathon van Utrecht, clubreis van de Krekenlopers op 9 april, ook hier is rustig uitlopen de boodschap.
Het hoogtepunt van het voorjaar wordt de marathon van Luxemburg op 18 mei, clubreis van de cavalopers ! Niet minder dan 5 cavalopers gaan aan de start komen, we plannen een lang weekend in Luxemburg met een groep van 7 (of 8?) Geen ambitie qua tijd, gewoon genieten van het gezelschap en een avondlijke stadsmarathon.
Dus eens de training hervat alleen maar trage (en lange) duurlopen, geen snelheid- of brugtraining meer, genieten van het lopen en blessures vermijden !!
dat is het verhaal van 2012. Eerst gaan de trainingen goed, tot de musculus plantaris voor een down moment zorgt, nadien loopt het weer bijzonder lekker, na de twee duurlopen (zie vorig bericht) deze week op dinsdag een zalige lange duurloop gelopen, 23,2km aan 10,1km/h gemiddeld, hartslag 129 gemiddeld. Donderdag met Bart een paar cavatourkes, met een 8-tal km rond de 11km/h. Zonder pijn !
Gisteren de 1ste DOW trimloop in Terneuzen : 3 rondjes van 5,2km. Gestart met een groepje Krekenlopers en JCA'ers, tempo tegen de 12km/h, geen probleem tot km 2, achillespees begon te zeuren, tempo een beetje teruggeschroefd en het groepje laten gaan. Het verergerde niet, dus rustig doorgelopen tot het einde van de tweede ronde, af en terug de dijk op, en vanaf dan ging het snel, de laatste 100m zelfs niet vol gemaakt, achillespees besliste er anders over.
Dus morgen terug naar de dokter, ik vermoed nu toch een ontsteking, momenteel doet het nog steeds pijn bij het stappen. Geen goed gevoel meer bij het lopen, loont het nog wel de moeite om nog te herbeginnen ? Ik loop toch maar steeds van blessure naar blessure, en als ik geen marathons meer deftig kan lopen, dan hoeft het allemaal niet meer voor mij.
Daar had ik nog nooit van gehoord : Musculus Plantaris. En toch ... is het dit spiertje dat me vorige week zwaar parten speelde !
Na de mislukte test zaterdag, een echografie van de kuit laten nemen, en daar kwam volgende diagnose uit : de musculus plantaris is afgescheurd. Tot daar het slechte nieuws, het goede nieuws is dat je die spier helemaal niet nodig hebt om te lopen (of voor iets anders). Volgens de dokter is dit een overblijfsel van onze afstamming van de apen, een grijpspier die kracht geeft in de voeten. Ik mocht dus onbezorgd lopen ! Was een beetje sceptisch toen ik het dokterskabinet verliet, zaterdag kon ik niet zonder pijn de trap op, en twee dagen later zou ik terug moeten kunnen lopen ??
Woensdag dus met een klein hartje de loopschoenen aangebonden, en na 10km stond ik terug thuis met een big smile : niks gevoeld. 'k was er echter nog niet helemaal gerust in, nog niet op mijn blog gezet, het weekend afgewacht. Donderdag niet gelopen, niet forceren ! Vrijdag was er de nieuwjaarsreceptie van de krekenlopers, terug een voltreffer qua ambiance aan de tafel van de cavalopers, de leffe vloeide rijkelijk ... Zaterdag een rustige duurloop van 18,3km, met pijn aan de kuit, veroorzaakt door het rechtstaan op de receptie, dus doorgebeten en 's namiddags intensief verzorgd, en gisteren een duurloopje in het Leen met een karige bezetting, enkel Bart en Ronny waren present, de rest ging 's middags naar de Leffeloop in Markegem. Terug 13,8 km gelopen, zonder pijn aan de kuit.
De dokter had dus gelijk ! We zijn terug in the running, vandaag en morgen nog profiteren van 2 daagjes verlof om nog wat km's te malen, ondertussen ook al ingeschreven voor de halve marathon te Cadzand op 5 februari, voor mij de mooiste halve marathon die ik ooit liep !
Hieronder volgt een artikel over dat spiertje, kwestie van onze medische kennis op peil te houden !
M. plantaris - een grijpspier in je been?
Ons lichaam staat bol van de sporen van de evolutionaire afstamming van de mens. Dit is slechts één voorbeeld daarvan...
De spier M. plantaris loopt van het bovenbeen (condylus lateralis femoris) via de achillespees (tendo calcaneus) naar de hak van de voet (tuber calcanei). De spier heeft een kleine spierbuik van zon 7 tot 10 centimeter. De spier maakt deel uit van de spiergroep M. triceps surae. Deze spiergroep bestaat naast de M. plantaris nog uit de twee grote twee grote kuitspieren: de M. gastrocnemius en de M. soleus. De functie van de spiergroep M triceps surae is het buigen (flexie) van het kniegewricht, het buigen in de enkel (dorsaal flexie) en het naar binnen draaien van de voet (supinatie).
Bij ongeveer 10% van de populatie ontbreekt de spier. Ook komt het voor dat de spier slechts bestaat uit een dunnen pees of vergroeid is met de M. gastrocnemius. De werking van de M. plantaris en valt in het niets vergeleken met de twee grote kuitspieren ( M. gastrocnemius en de M. soleus). Het kleine spiertje levert, als die al aanwezig is, geen significante bijdrage de functie van de M. triceps surae. Waarom zouden wij zon spier bezitten? Het antwoord is te vinden in onze voorouders die in bomen leefden.
Bij apen, die grijpkracht met hun voeten nodig hebben (voor het leven in bomen), is de M. plantaris wel goed ontwikkeld en verbonden met de aponeurosis plantaris. Deze bindweefselplaat staat weer in verbinding met de tenen Hierdoor is het dier in staat de tenen krachtige te flecteren en zo goed takken vast te kunnen houden met de voeten. De spier hecht bij deze dieren dus op de tenen aan, en niet op de hak zoals bij de mens. De M. plantaris is dus een rudimentaire spier.
Vanuit het idee dat wij van dieren afstammen die in bomen leefden, is de spier dus logisch te verklaren. Een bewijs voor (macro-)evolutie!
De titel spreekt voor zich, dinsdag een plezant loopje met Bart afgesloten met een pijnlijke kuit. Na een goeie 12km aan een mooi tempo van 10,5km/h spraken we af om woensdag terug te lopen, en liepen we beiden huiswaarts, voor mij was dat nog een goeie kilometer.
Op 500m van huis begon mijn linkerkuit te zeuren, tempo laten zakken tot bijna wandelen, echter de laatste 100m verslechterde het snel ! Op de plaats waar de achillespees aanhecht diep in de kuit, waar ik twee jaar geleden een klein spierscheurtje heb gehad, een zwakke plek dus.
Woensdag een stijf gevoel, donderdag niks meer. Overbelasting ? Gisteren stond de halve marathon van Watervliet gepland, 's morgens toch maar een klein testje gelopen. Eerste 1,5km niks, voelde goed, maar de laatste 500m terug net hetzelfde als dinsdag. Forfait voor Watervliet dus, balen !
Hier zit ik dus weer, ijs en Voltaren, morgen naar de dokter, zo snel mogelijk kiné opstarten, ik vermoed een ontsteking, met mijn voorgeschiedenis ben ik er vrij zeker van. Hopelijk kan ik snel terug lopen, heb ik nodig als uitlaatklep om de stress van het werk te verdrijven. 't zal bepaald geen prettige periode zijn de komende weken.
En mijn programma ? Halve marathon Cadzand : de mooiste halve die ik ooit gelopen heb : schrappen Marathon Lembeekse bossen op 3 maart : hopelijk kan ik daar een lange duurloop van maken (rondjes van 7km) Marathon Lier op 25 maart onder de 4 uur kan ik vergeten. Eerste echte doel zal nu de marathon van Utrecht worden op 9 april.
Traditioneel de eerste zondag van het nieuwe jaar : receptie van de cavalopers !
Met zeven cavalopers present in het Leen : Patricia en Eddy, Bart, David, Filip, Ronny en ikzelf. Eerst een duurloopje : 18km met een eerste deel van 13km aan 9,4km/h, en een sneller tweede deel van 5km aan 10,5km/h, goed voor 1h51 loopplezier.
En daarna de cava ! Met dank aan Inès voor de catering, de partners waren ook uitgenodigd, een paar sfeerbeelden :
groepsfoto van de cavalopers (alleen Kevin ontbreekt) :
Het jaar loopt op zijn einde, tijd om even stil te staan bij de sportieve verwezenlijkingen in 2011, en vooruit te blikken op 2012.
Als ik even terug blader in deze blog naar mijn doelen voor 2011 dan kom ik tot de vaststelling dat ik weinig doelen had gesteld, en ze dan ook nog ne keer niet gerealiseerd heb : - grootste doel was blessurevrij blijven : niet gelukt, tot eind juni gesukkeld met de achillespees. - tweede doel : boven de 2.000 km geraken : niet gelukt, blijven steken op 1.835 km - derde doel : plezier in het lopen en de après : wel gehaald, ondanks blessures toch plezier gehad in de joggings, en een paar wedstrijdjes waren voltreffers na de douche... Dan maar een overzicht in cijfers : - aantal km : 1.835 zoals hierboven al geschreven - aantal dagen gelopen : 110 - aantal km per loopje : 16,68 - aantal wedstrijden : 32, waaronder : 10 miles : 1 Halve marathon : 5 Marathon : 6 Ultra : 1 - voor de eerste keer sta ik ook in de uitslag van de Marathon en Ultracup : 169ste met 106 punten Ik sluit 2011 af met een goed gevoel, mijn ultradebuut was een voltreffer, en 6 marathons, waaronder de natste ooit (Monschau), de mooiste (MontStMichel) en de zwaarste (Geldrop 't is voor niks). Na een voorjaar vol blessureleed blijft me vooral de tweede jaarhelft bij, waar ik zo goed als blessurevrij ben gebleven en een aantal mooie loopmomenten heb beleefd.
Nu naar 2012, op mijn programma staan al 2 ultralopen, 10 marathons en (voorlopig) 5 halve marathons .... ik denk dat ik nog een beetje zal moeten schrappen ! Een paar wedstrijden met een specifiek doel staan echter al vast : - Marathon van Lier met een tijd onder de 4h - Marathon van Utrecht met de Krekenlopers - Marathon van Luxemburg met de Cavalopers - Bottrop 50km de dag voor mijn verjaardag en in de eindstand van de Marathon en Ultracup wil ik hogerop ! Qua kilometertotaal wil ik nu toch de kaap van de 2.000 ronden, als ik blessurevrij blijf komt dat vanzelf !
Mooie doelen, leuke vooruitzichten. Aan alle lezers van deze blog, (loop)vrienden, collega's en familie : geniet van de eindejaarsfeesten, en ik wens jullie een sprankelend 2012 !!
Na een tip van Ronny Goethals over een strandloop in Breskens aan de Napoleonhoeve ben ik vandaag bij onze noorderburen gaan lopen.
Gisteren had ik al de kerstmenu's uitgezweet in het Leen, een echt crossparcours door de modder, en toch nog een gemiddelde van 10,3km gehaald. Op 't einde voelde ik de achillespezen wel, 't was zware kost hoor.
En vandaag dus opnieuw een zwaar parcours daar in Breskens, op en af de dijk, stuk over het strand alleen bereikbaar door mul zand, door de duinen, één van de mooiste omlopen in de regio toch. Eddy was mee, de rest van de cavalopers was verontschuldigd. Bij de inschrijving viel het al op, de krekenlopers maakten op de lange afstand ongeveer 20% van het deelnemersveld uit !
Start om 14h10, met de bedoeling om een stevig tempo te lopen, doch niet te forceren gezien de aard van het parcours. Echter het is een rondje dat uitnodigt om tempo te maken, een vlakke aanloop, stevige klim naar de dijk, golvend verder op de dijk, duik naar het strand, zwaar stuk naar de branding en terug, de dijk weer op, even bekomen, de duinen in, mul zand, op en af, een vlak intermezzo alvorens weer de duinen in te trekken, en 100 meter voor de finish terug verhard.
Met een groep krekenlopers van zes, vijf na de eerste ronde toen Ronny ermee stopte, zowat de ganse afstand samen gelopen, een paar aan het rekkertje (waaronder ik), en finished na 1h09 voor 13,41km volgens Garmin, gemideld 11,6km/h.
Op het einde van de derde ronde speelde mijn knie serieus op, op sommige plaatsen werd de snelheid er volledig uit gehaald, en dan moest je teveel druk zetten op de knieën om door het mulle zand te raken, of het heuveltje op te lopen. Gelukkig niet geforceerd zodat ik nu geen last meer heb.
Kortom, een mooie loop die zeker voor herhaling vatbaar is, hopelijk volgend jaar terug
En ik neem de titel tot op heden letterlijk, lopen ? Ja, maar enkel als ik er echt zin in heb ! Na de 'T is voor niks marathon in Geldrop zat ik er fysiek door, volgens mij het gevolg van te weinig basisconditie. In het voorjaar heb ik bijna niet kunnen opbouwen door blessures, en daar ik niet in het aantal marathons heb gesnoeid, 6 in totaal + mijn ultradebuut erbovenop, en dat liet zich voelen !
Rusten dan maar in december, 60km in de afgelopen 4 weken ! Waaronder toch met stip te vermelden : de kerstloop in Lembeke afgelopen vrijdag : de cavalopers waren goed vertegenwoordigd : Patricia en Eddy, Bart, David en ikzelf. Ronny moest werken en Filip zit in het zonnige zuiden. Traditioneel een mooi rondje daar in Lembeke, elk jaar weer anders door de weersomstandigheden. Dit jaar geen sneeuw, nu was de finse piste uit het parcours gehaald wegens te nat. De langste afstand = 4 rondjes. Na de start al meteen een flessenhals waardoor het tempo er volledig uit werd gehaald, maar dan toch een gezapig tempo aangehouden met Bart, David en Krekeloper Ronny. De tweede ronde toch iets versneld samen met Ronny die maar twee rondjes liep, Bart en David deden het rustig aan. Bij aanvang van de derde ronde was het gat met Bart en David te groot om te wachten, er dan maar een tempoloopje van gemaakt. Ondertussen begon het te regenen waardoor Bart er een beetje doorkwam, en bij het begin van de vierde ronde kwamen ze weer aansluiten. Tempo dan nog een beetje opgetrokken, km 9 aan 12km/h, en de laatste 600 meter zelfs aan 13km/h. Dat bracht ons aan de finish na een goeie 52 minuten voor 9,64km, gemiddeld 11,1km/h.
Zoals steeds daar in Lembeke was de après dik in orde, voor sommigen zelfs iets te dik ...
Vanaf morgen start ik terug de opbouw van de basisconditie naar de voorjaarsmarathons toe, met als grote doel in het voorjaar de marathon van Lier, waar ik onder de magische grens van 4h wil duiken. En dinsdag hoogswaarschijnlijk naar Breskens voor de strandloop aan de Napoleonhoeve.
Vorige zondag 27 november stond de afsluiter van mijn marathonseizoen op de kalender : 't is voor niks in Geldrop. De naam van de marathon zegt het zelf : geen inschrijvingsgeld !
Filip G verzorgde het transport gezien hij "slechts" de 30km ging lopen, pikte me om 6h30 op, daarna nog Luc en Vincent opgehaald. Tijdens de rit ingepraat op Filip om vandaag zijn marathondebuut te maken, de voorbereiding was er, en 't is maar 12 km verder dan de 30 ... Nu, veel overredingskracht hadden we niet nodig !
Bij aankomst al direkt een pak bekende gezichten, te veel om op te noemen, deze wedstrijd wordt steeds populairder bij belgische lopers. Op 't gemak borstnummers afgehaald, nog wat voorbeschouwingen gedeeld, omkleden, sportdrank voor aan de bevoorrading afgegeven, en iets voor 10h stonden we paraat aan de start. Gekozen voor lange broek en trui, stond een frisse bries daar in Holland.
Ik had Filip beloofd om hem doorheen zijn marathondebuut te loodsen, dus namen we samen de start, de eerste kilometers gingen aan 5:45, 10,4km/h dus, beetje te snel, maar het liep lekker door een ronduit schitterend panorama, de Stabroekse heide en mooie bossen. Mooie single tracks door de bossen (opletten voor de boomwortels) en wandelpaden loodsten ons door de eerste 30km, geen verharde weg gezien ! Aan de 30km kwamen we door in 2h55, het was bij mij dan al lang duidelijk dat de 55km in Troisdorf nog in de benen zat, de benen wilden niet echt meer mee. De laatste bevoorrading op km 31,5 was welkom, even gepauzeerd, en terug vertrokken voor de laatste etappe.
En het venijn zat duidelijk in de staart, zandstroken, regen, stuk door verbrande heide en bosgebied met korte nijdige hellingkjes, draaien en keren, en als toemaatje een kilometers lang stuk met de wind, die ondertussen fel aangewakkerd was, op kop. In een stukje bos dan ook nog gestruikeld over een boomwortel, gelukkig zonder al te veel erg. De vermoeidheid zeker... Aan km 36 ging het licht dan even uit, ik stuurde Filip vooruit, hij moest zijn eigen tempo zoeken en niet op mij wachten. Wat volgde waren een tweetal km recuperatie, afwisselend wandelen en lopen, waarbij ik in de loopstroken terug inliep op Filip.
Na km 38 staken we de autoweg terug over, de finish wenkte. Ik was over mijn dipje heen, en was vastberaden om de laatste 4km gewoon uit te lopen. Filip was niet zover weg, en ik begon langzaam maar zeker terug in te lopen, en rond km 40 had ik hem terug te pakken. Net op dat moment kwam het laatste lastige stuk eraan, enkele duinen, mul zand. De laatste km's Filip dan op sleeptouw genomen, hem aangemoedigd, en het was nodig, hij zat er helemaal door ! De finish was toch weer een kippenvelmoment, mijn 14de, Filip z'n eerste, en qua parcours één van de zwaarste. We bereikten samen de finish na 4:17:59.
De tijden van de anderen uit ons gezelschap : Vincent Meers : 3:22:13 Luc De Jaegher-Braet : 3:33:39
De après was ook weer een schot in de roos, veel bijgepraat, veel sfeer, veel Grimbergen ... Tot ik een telefoontje kreeg van mijn vrouwtje, mijn moeder was aangereden door een auto tijdens een wandeling, dubbele beenbreuk ! En mijn vader had vrijdag al een kleine ingreep aan de schouder ondergaan. Dus thuisgekomen, eten, en direkt op ziekenbezoek, om 21h30 dan mijn zetel opgezocht, pfff.
Tot op heden is er van lopen nog niks in huis gekomen, zwaar vermoeid, fikse verkoudheid, trip naar Milaan voor 't werk, ik hoop dinsdag terug de schoentjes aan te trekken.
Zo, mijn marathonseizoen zit erop, december wordt een kalme(re) maand, een paar joggings en kerstlopen, geen te lange duurlopen, om dan na nieuwjaar de voorbereiding voor het voorjaar op te starten. Ik kijk er alweer naar uit !
Deze week moest een herstelweek worden na de 55km in Troisdorf, geen plannen, er stonden enkel een paar ontspannen recuperatieloopjes op het programma.
Zondag had ik de cavalopers cava beloofd na de traditionele zondagochtendloop :
voor de toevallige bezoekers, van links naar rechts : Patricia, Filip, mijn vrouwke Inès, Kevin, ikke, Ed en Ronny. Bart was verontschuldigd. Van stijheid geen sprake, enkel de achterkant van de linkerknie trok tegen, ook op maandag geen noemenswaardige last.
Woensdag afgesproken met Ronny voor een eerste recuperatieloopje van 10km. Het liep echter zodanig lekker dat we er 16,25km van hebben gemaakt, met een gemiddelde van 9,7km/h. Mooi zo kort na een ultraloop.
Vrijdag met Patricia afgesproken, voor een tempoloopje, drie cavatourkes zorgden voor 13,75km aan een tempo van 11,5km/h. Straf tempo voor mij, ik wil echter een beetje snelheid trainen met het oog op een marathon onder de 4h volgend jaar.
En vandaag zondag de tweede loop in Ursel, samen met Pat en Ed. Bedoeling was om tegen 11km/h te lopen, mijn hazen dachter er anders over, gemiddelde van 11,8km/h over een deels onverhard en niet biljartvlak parcours. De derde ronde was ferm lastig, maar toch volgehouden dankzij Pat en Ed, thanx folks. Den après was ook weer in orde, Kurt en Carine kwamen ons gezelschap vervoegen, plezante babbel.
Weektotaal : 45km met een gemiddelde snelheid van 10,8km/h, en dat in een herstelweek ! Volgende week : dinsdag 10 en donderdag 7km, en zondag de afsluiter van het marathonseizoen in Geldrop. Een natuurmarathon, quasi volledig onverhard, ik zie er al naar uit.
Wat een avontuur ! Gisteren op mijn 49ste verjaardag heb ik mijn ultradebuut gemaakt op de Troisdorf 6 stunden Lauf in Duitsland. Onverwacht, na een belofte aan Bart Kerwyn tijdens de marathon van Oostende om hem op zijn 25ste marathon/ultra te vergezellen en er iets speciaals van te maken. Komt den Bart toch niet met een 6h loop af zeker ! Maar ja, belofte maakt schuld ...
4 weken op voorhand beslist en juist een marathon gelopen, dus van echte ultra voorbereiding kon geen sprake meer zijn, hoe dat is gegaan kan je in vorige berichten lezen.
Het busplan dan, om 5h kwam Bart David en mezelf oppikken, 5h15 Luc inladen in Watervliet en 5h30 wisselen van chauffeur in Ertvelde, Alex had zich gemeld om taxichauffeur te spelen. Na een vlotte rit, hoewel op de Antwerpse ring afslag naar Luik gemist en in Keulen afslag naar Bonn gemist ..., rond 8h30 aangekomen in Troisdorf. We waren vooringeschreven, startnummers lagen klaar, chip gecheckt (Bart had er nog 2 gevonden) en ok bevonden, koffietje gedronken, en naar de kleedkamers. Frisjes, de zon scheen maar een frisse bries deed het koud aanvoelen. Geen singletje dus, maar lange mouwen.
Gelukkig lekker warm in de kleedkamers, probleem met de compressiekousen, 2 linkse mee (dat komt ervan om een niet-loopster je kledij te laten wegleggen), klein beetje stress, echter geen last van gehad. Nog onze persoonlijke bevoorrading klaargezet, rondjes van 2,7km, dus steeds alles bij de hand, hoewel de bevoorradingspost goed voorzien was : bananen, appels, lekkerkoek, wafels, chocolade, zoutstengels, tee, cola, water, sportdrank. De vloeibare bevoorrading stond op lichaamstemperatuur !! was even wennen maar schijnt goed te zijn voor de maag. Ook daar geen last van gehad tijdens de wedstrijd. Nog een goeie tip van ons vat vol ervaring Luc : elk halfuur energie tanken : gelleke of powerbar !
En dan de start : klokslag 10h het startschot, ongeveer 180 lo(o)p(st)er(s) vertrokken voor wat voor mij een nog grote onbekende was : 6h aan een stuk lopen. Doelstelling was vertrekken rond 9,8km/h, de marathonafstand afleggen zonder te wandelen, dan lopen/wandelen tot 50km. Luc en David hadden een sneller tempo voor ogen, dus liepen Bart en ik tesamen onze rondjes, tempo lag iets hoger, rond 10km/h, mijn huidig marathontempo dus. Na een 6tal km al een eerste sanitaire stop, na 11km volgde er nog eentje. De tijd ging snel, mooi parcours, rondje op de piste, km'ke onverhard over een wal, door een wijk terug naar het atletiekstadion waar de bevoorrading stond. De eerste 3h konden we het tempo goed aanhouden, weliswaar bij elke bevoorrading even gewandeld om goed te eten en drinken, zodat we na 30km nog een gemiddelde van 9,7km/h hadden. Bart kreeg het moeilijk, bleef even hangen, ik voelde me goed en ging alleen verder. Luc en David hadden ons dan al enkele malen gedubbeld, bij Luc zaten de 50km van Botrop vorige week nog in de benen, David ging super ! Tot de marathon hield ik het tempo goed vast, eens de 42km bereikt tijd voor een recuperatiemoment : van de bevoorrading over de piste tot aan het sanitair gewandeld (zo'n 500 meter), en dan verder, nog 3 ronden voor de 50km.
Het gevoel zat nog goed, benen niet meer super, het gebrek aan lange duurlopen liet zich voelen, Luc dubbelde me nog eens, met opbeurende woorden "ziet er nog goed uit" deden deugd ! Het tempo liet ik dan zakken naar een meer comfortabele 9,5km/h, Alex vuurde me bij elke doortocht aan, deed deugd. De ronden aftellen naar de 50km, ik begon het steeds moeilijker te krijgen. Stoppen bij 50 spookte door mijn hoofd. En dan een ontlading, 50km, yes I did it !! in 5:23:20. Doel bereikt !
Nog 37 minuten, er kon nog een rondje bij, op 't gemakske, en dan stoppen zei ik tegen Alex. Alles deed pijn, maar 't was genieten, de aanmoedigingen van het (schaarse) publiek deden deugd, terug aan de bevoorrading nog 20 minuten op de klok, dus tijd genoeg voor een laatste rondje ?? Toen werd het echt lastig, twee keer 100 meter gewandeld, puffen en blazen, joggen in plaats van lopen, maar applaus en aanmoedigingen van alle seingevers, net terug tot aan de bevoorrading geraakt toen de wedstrijd werd afgeschoten. Even wachten tot de restmeters waren opgemeten, dan pas voel je hoe diep je bent geweest, het laatste restje energie was weg. Maar de voldoening was des te groter, ik kon niet goed meer rekenen, 50km + een volledige ronde van 2,7km + een rondje zonder piste van 400m zou 53km zijn, waar ik super content mee was.
Me naar de kleedkamers gesleept, genoten van een verkwikkende warme douche, ruim voldoende douches, dus geen haast. Berichtje van Pat en Ed : gezien op de website, 55km !! Het afzien van de laatste ronden was snel vergeten ! De uitslagen van de rest van de compagnie : Luc De Jaegher-Braet : 68,35km David Van Vooren : 64,042km Bart Kerwyn : 53,805km Iedereen tevreden dus !
En dan de après, mijn verjaardag in gezelschap van de cavalopers, dus cava !! Enkele flesjes gekraakt tijdens de prijsuitreiking, Luc moest nog op het podium (3de plaats in zijn leeftijdscategorie), en dan de organisatie gegroet (niks op aan te merken !!) en terug huiswaarts. Luc maakte ons nog warm voor een whopper in de Burger King, ambiance in de auto (cava maakt de tongen lichter ?) en tegen 22h15 werd ik thuis afgezet.
Voor mij een perfecte verjaardag, een unieke eerste kennismaking met het ultrawereldje, 55km ?? Denk soms nog dat ik droom.
In bijlage enkele foto's, nog een speciale vermelding voor chauffeur Alex zonder wie het allemaal minder gemakkelijk zou zijn geweest, bedankt hiervoor Alex.
Bart en ikke bij het verlaten van de piste :
Bij het oplopen van de wal :
Luc, zoals steeds bezig met eten en drinken :
David in aktie :
Op de wal, in een prachtig decor, naar het einde van de wedstrijd toe :
De voorlaatste week in de aanloop naar de 6 urenloop in Troisdorf, en ook de zwaarste trainingsweek.
Van de feestdag geprofiteerd om op dinsdag een extra twintiger in te plannen, en voor de eerste keer sinds de marathon in Oostende had ik echt een goed gevoel. Het liep fantastisch, en ik had tijdens het weekend toch ook al 43km gelopen. Het parcours in het Leen ligt er momenteel prachtig bij, een bladerentapijt op de onverharde paden, en een schitterend kleurenpalet. Tesamen met de milde herfsttemperaturen maakt dat het lopen nog zo aangenaam. Samen met Patricia, Eddy en Franky 19,88km gelopen in 2h02, goed voor een gemiddelde van 9,7km/h
Donderdag met Patricia en Franky afgesproken aan de sporthal, bedoeling was om o.a. in het stadspark te lopen, echter de verlichting laat te wensen over, verschillende lantaarnpalen hebben kapotte lampen, zodat het te donker is om te lopen, slechte punten voor de stadsdiensten ! Dan maar 3 cavatourkes gelopen, Patricia zette er een stevige pas in, 14,37km in 1h23, gemiddeld 10,4km/h
Zaterdag terug een twintiger in het Leen, ondanks een te korte nachtrust na een halloweenparty in Perk, het tempo strak kunnen aanhouden, terug thuis na 19,96km in 1h55, 10,4km/h, voor alleen te lopen en in het bos op onverharde paden is dat een zware duurloop geweest.
Vanochtend na terug een te korte nachtrust (housewarming party bij Patrick) dan de traditionele duurloop van de cavalopers op zondagochtend. Ronny en Filip zaten bij Arcelor, alleen Pat en Ed en ik present, voor een vrolijk kwebbeltochtje in het Leen, langs de vijvers, tussen een heleboel andere lopers, loslopende honden, gelukkig ook honden aan de lijn, prachtig loopweertje in een schitterend decor. Na 23,78km stond ik terug thuis, het liep weer perfect, in 2h21 dus met een gemiddelde van 10,1km/h. Normaal loop ik mijn lange duurlopen iets trager, maar met de huidige conditie geen enkel probleem.
Dat brengt mijn weektotaal op 78km ! Volgende week enkel op dinsdag nog een rustige 10 à 12km, en dan rusten tot zaterdag, D-Day, mijn debuut als ultraloper.
De spier M. plantaris loopt van het bovenbeen (condylus lateralis femoris) via de achillespees (tendo calcaneus) naar de hak van de voet (tuber calcanei). De spier heeft een kleine spierbuik van zon 7 tot 10 centimeter. De spier maakt deel uit van de spiergroep M. triceps surae. Deze spiergroep bestaat naast de M. plantaris nog uit de twee grote twee grote kuitspieren: de M. gastrocnemius en de M. soleus. De functie van de spiergroep M triceps surae is het buigen (flexie) van het kniegewricht, het buigen in de enkel (dorsaal flexie) en het naar binnen draaien van de voet (supinatie).
