Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
20-11-2011
Herstelweek
Deze week moest een herstelweek worden na de 55km in Troisdorf, geen plannen, er stonden enkel een paar ontspannen recuperatieloopjes op het programma.
Zondag had ik de cavalopers cava beloofd na de traditionele zondagochtendloop :
voor de toevallige bezoekers, van links naar rechts : Patricia, Filip, mijn vrouwke Inès, Kevin, ikke, Ed en Ronny. Bart was verontschuldigd. Van stijheid geen sprake, enkel de achterkant van de linkerknie trok tegen, ook op maandag geen noemenswaardige last.
Woensdag afgesproken met Ronny voor een eerste recuperatieloopje van 10km. Het liep echter zodanig lekker dat we er 16,25km van hebben gemaakt, met een gemiddelde van 9,7km/h. Mooi zo kort na een ultraloop.
Vrijdag met Patricia afgesproken, voor een tempoloopje, drie cavatourkes zorgden voor 13,75km aan een tempo van 11,5km/h. Straf tempo voor mij, ik wil echter een beetje snelheid trainen met het oog op een marathon onder de 4h volgend jaar.
En vandaag zondag de tweede loop in Ursel, samen met Pat en Ed. Bedoeling was om tegen 11km/h te lopen, mijn hazen dachter er anders over, gemiddelde van 11,8km/h over een deels onverhard en niet biljartvlak parcours. De derde ronde was ferm lastig, maar toch volgehouden dankzij Pat en Ed, thanx folks. Den après was ook weer in orde, Kurt en Carine kwamen ons gezelschap vervoegen, plezante babbel.
Weektotaal : 45km met een gemiddelde snelheid van 10,8km/h, en dat in een herstelweek ! Volgende week : dinsdag 10 en donderdag 7km, en zondag de afsluiter van het marathonseizoen in Geldrop. Een natuurmarathon, quasi volledig onverhard, ik zie er al naar uit.
Wat een avontuur ! Gisteren op mijn 49ste verjaardag heb ik mijn ultradebuut gemaakt op de Troisdorf 6 stunden Lauf in Duitsland. Onverwacht, na een belofte aan Bart Kerwyn tijdens de marathon van Oostende om hem op zijn 25ste marathon/ultra te vergezellen en er iets speciaals van te maken. Komt den Bart toch niet met een 6h loop af zeker ! Maar ja, belofte maakt schuld ...
4 weken op voorhand beslist en juist een marathon gelopen, dus van echte ultra voorbereiding kon geen sprake meer zijn, hoe dat is gegaan kan je in vorige berichten lezen.
Het busplan dan, om 5h kwam Bart David en mezelf oppikken, 5h15 Luc inladen in Watervliet en 5h30 wisselen van chauffeur in Ertvelde, Alex had zich gemeld om taxichauffeur te spelen. Na een vlotte rit, hoewel op de Antwerpse ring afslag naar Luik gemist en in Keulen afslag naar Bonn gemist ..., rond 8h30 aangekomen in Troisdorf. We waren vooringeschreven, startnummers lagen klaar, chip gecheckt (Bart had er nog 2 gevonden) en ok bevonden, koffietje gedronken, en naar de kleedkamers. Frisjes, de zon scheen maar een frisse bries deed het koud aanvoelen. Geen singletje dus, maar lange mouwen.
Gelukkig lekker warm in de kleedkamers, probleem met de compressiekousen, 2 linkse mee (dat komt ervan om een niet-loopster je kledij te laten wegleggen), klein beetje stress, echter geen last van gehad. Nog onze persoonlijke bevoorrading klaargezet, rondjes van 2,7km, dus steeds alles bij de hand, hoewel de bevoorradingspost goed voorzien was : bananen, appels, lekkerkoek, wafels, chocolade, zoutstengels, tee, cola, water, sportdrank. De vloeibare bevoorrading stond op lichaamstemperatuur !! was even wennen maar schijnt goed te zijn voor de maag. Ook daar geen last van gehad tijdens de wedstrijd. Nog een goeie tip van ons vat vol ervaring Luc : elk halfuur energie tanken : gelleke of powerbar !
En dan de start : klokslag 10h het startschot, ongeveer 180 lo(o)p(st)er(s) vertrokken voor wat voor mij een nog grote onbekende was : 6h aan een stuk lopen. Doelstelling was vertrekken rond 9,8km/h, de marathonafstand afleggen zonder te wandelen, dan lopen/wandelen tot 50km. Luc en David hadden een sneller tempo voor ogen, dus liepen Bart en ik tesamen onze rondjes, tempo lag iets hoger, rond 10km/h, mijn huidig marathontempo dus. Na een 6tal km al een eerste sanitaire stop, na 11km volgde er nog eentje. De tijd ging snel, mooi parcours, rondje op de piste, km'ke onverhard over een wal, door een wijk terug naar het atletiekstadion waar de bevoorrading stond. De eerste 3h konden we het tempo goed aanhouden, weliswaar bij elke bevoorrading even gewandeld om goed te eten en drinken, zodat we na 30km nog een gemiddelde van 9,7km/h hadden. Bart kreeg het moeilijk, bleef even hangen, ik voelde me goed en ging alleen verder. Luc en David hadden ons dan al enkele malen gedubbeld, bij Luc zaten de 50km van Botrop vorige week nog in de benen, David ging super ! Tot de marathon hield ik het tempo goed vast, eens de 42km bereikt tijd voor een recuperatiemoment : van de bevoorrading over de piste tot aan het sanitair gewandeld (zo'n 500 meter), en dan verder, nog 3 ronden voor de 50km.
Het gevoel zat nog goed, benen niet meer super, het gebrek aan lange duurlopen liet zich voelen, Luc dubbelde me nog eens, met opbeurende woorden "ziet er nog goed uit" deden deugd ! Het tempo liet ik dan zakken naar een meer comfortabele 9,5km/h, Alex vuurde me bij elke doortocht aan, deed deugd. De ronden aftellen naar de 50km, ik begon het steeds moeilijker te krijgen. Stoppen bij 50 spookte door mijn hoofd. En dan een ontlading, 50km, yes I did it !! in 5:23:20. Doel bereikt !
Nog 37 minuten, er kon nog een rondje bij, op 't gemakske, en dan stoppen zei ik tegen Alex. Alles deed pijn, maar 't was genieten, de aanmoedigingen van het (schaarse) publiek deden deugd, terug aan de bevoorrading nog 20 minuten op de klok, dus tijd genoeg voor een laatste rondje ?? Toen werd het echt lastig, twee keer 100 meter gewandeld, puffen en blazen, joggen in plaats van lopen, maar applaus en aanmoedigingen van alle seingevers, net terug tot aan de bevoorrading geraakt toen de wedstrijd werd afgeschoten. Even wachten tot de restmeters waren opgemeten, dan pas voel je hoe diep je bent geweest, het laatste restje energie was weg. Maar de voldoening was des te groter, ik kon niet goed meer rekenen, 50km + een volledige ronde van 2,7km + een rondje zonder piste van 400m zou 53km zijn, waar ik super content mee was.
Me naar de kleedkamers gesleept, genoten van een verkwikkende warme douche, ruim voldoende douches, dus geen haast. Berichtje van Pat en Ed : gezien op de website, 55km !! Het afzien van de laatste ronden was snel vergeten ! De uitslagen van de rest van de compagnie : Luc De Jaegher-Braet : 68,35km David Van Vooren : 64,042km Bart Kerwyn : 53,805km Iedereen tevreden dus !
En dan de après, mijn verjaardag in gezelschap van de cavalopers, dus cava !! Enkele flesjes gekraakt tijdens de prijsuitreiking, Luc moest nog op het podium (3de plaats in zijn leeftijdscategorie), en dan de organisatie gegroet (niks op aan te merken !!) en terug huiswaarts. Luc maakte ons nog warm voor een whopper in de Burger King, ambiance in de auto (cava maakt de tongen lichter ?) en tegen 22h15 werd ik thuis afgezet.
Voor mij een perfecte verjaardag, een unieke eerste kennismaking met het ultrawereldje, 55km ?? Denk soms nog dat ik droom.
In bijlage enkele foto's, nog een speciale vermelding voor chauffeur Alex zonder wie het allemaal minder gemakkelijk zou zijn geweest, bedankt hiervoor Alex.
Bart en ikke bij het verlaten van de piste :
Bij het oplopen van de wal :
Luc, zoals steeds bezig met eten en drinken :
David in aktie :
Op de wal, in een prachtig decor, naar het einde van de wedstrijd toe :
De voorlaatste week in de aanloop naar de 6 urenloop in Troisdorf, en ook de zwaarste trainingsweek.
Van de feestdag geprofiteerd om op dinsdag een extra twintiger in te plannen, en voor de eerste keer sinds de marathon in Oostende had ik echt een goed gevoel. Het liep fantastisch, en ik had tijdens het weekend toch ook al 43km gelopen. Het parcours in het Leen ligt er momenteel prachtig bij, een bladerentapijt op de onverharde paden, en een schitterend kleurenpalet. Tesamen met de milde herfsttemperaturen maakt dat het lopen nog zo aangenaam. Samen met Patricia, Eddy en Franky 19,88km gelopen in 2h02, goed voor een gemiddelde van 9,7km/h
Donderdag met Patricia en Franky afgesproken aan de sporthal, bedoeling was om o.a. in het stadspark te lopen, echter de verlichting laat te wensen over, verschillende lantaarnpalen hebben kapotte lampen, zodat het te donker is om te lopen, slechte punten voor de stadsdiensten ! Dan maar 3 cavatourkes gelopen, Patricia zette er een stevige pas in, 14,37km in 1h23, gemiddeld 10,4km/h
Zaterdag terug een twintiger in het Leen, ondanks een te korte nachtrust na een halloweenparty in Perk, het tempo strak kunnen aanhouden, terug thuis na 19,96km in 1h55, 10,4km/h, voor alleen te lopen en in het bos op onverharde paden is dat een zware duurloop geweest.
Vanochtend na terug een te korte nachtrust (housewarming party bij Patrick) dan de traditionele duurloop van de cavalopers op zondagochtend. Ronny en Filip zaten bij Arcelor, alleen Pat en Ed en ik present, voor een vrolijk kwebbeltochtje in het Leen, langs de vijvers, tussen een heleboel andere lopers, loslopende honden, gelukkig ook honden aan de lijn, prachtig loopweertje in een schitterend decor. Na 23,78km stond ik terug thuis, het liep weer perfect, in 2h21 dus met een gemiddelde van 10,1km/h. Normaal loop ik mijn lange duurlopen iets trager, maar met de huidige conditie geen enkel probleem.
Dat brengt mijn weektotaal op 78km ! Volgende week enkel op dinsdag nog een rustige 10 à 12km, en dan rusten tot zaterdag, D-Day, mijn debuut als ultraloper.
