Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
21-04-2014
13/04/2014 : Marathon Zwalm
Na de Maratona di Roma een Italiaans griepje opgescharreld, paar dagen koorts gehad, waardoor tussen Rome en Zwalm, 3 weken uit elkaar, slechts drie trainingen afgewerkt werden. En de laatste maanden wel bijna elke week een paar dagen in Milaan voor het werk, de conditie was niet schitterend om aan Vlaanderens Mooiste te starten. Vorig jaar liep ik hier ook, met een kleine 600 hoogtemeters niet de gemakkelijkste marathon.
Met Filip en Bart samen gelopen, constant aan een tempo net boven de 10km/h, en aan de bevoorradingen rustig onze tijd genomen. Genieten van het mooie parcours was uiteindelijk het doel ! Ilse, Veerle en Kristof liepen ook een groot deel van de marathon in ons groepje, het werd een leuke bedoening !
Halve marathon na 2h07 ongeveer, mooi op schema voor 4h15. Ook nu weer een zeurende pijn aan de lies, 't was predies erger dan in Rome. Aan km 38 was het vat af bij mij, gelukkig was het dan nog hoofdzakelijk heuvel af, de lies beperkte me echter in het naar beneden lopen, kon geen grote stappen nemen, zo erg was het nog niet geweest !
De mannen wachtten op mij, zodat we samen over de meet liepen in 4:16:15. Een mooie marathon, in leuk gezelschap, aan een gezapig tempo, weeral een mooie dag, afgesloten in de sporthal met Paris - Roubaix op groot scherm.
Ondertussen, een week later, heb ik beslist om een maand rust te nemen, volgende week naar de dokter om heup en lies te laten nakijken, wil weten wat er aan de hand is, en herneem het lopen niet vooraleer ik weer pijn- en ongemak vrij kan lopen, hoe lastig dat ook is. Hopelijk betert het snel, want voor een hardloper is een maand niet lopen wegens blessure een harde noot om te kraken ...
Met een groep van 6 lopers en 2 supporters reisden we op zaterdag 22/03 naar Rome om er 's anderendaags de marathon te lopen.
De heenvlucht had al snel 2 uur vertraging door een probleem met de radio, toch nog op tijd in het hotel geraakt om in te checken, en met de metro naar het beursgebouw om onze nummer af te halen. Er had er natuurlijk weer eentje zijn paspoort vergeten waardoor hij zijn nummer niet kreeg, we moesten de organisatoren verzekeren dat Michael wel degelijk Michael was . nog wat rondgekeken op de beurs, pastaparty meegepikt, en terug naar het hotel. Van de receptionist een paar tips gekregen om lekker te eten, en 't was ook lekker !
Zondag marathondag, een stevig ontbijt in het hotel, en dan naar de start die op wandelafstand lag, net voorbij het Colosseum. Nog een laatste sanitaire stop, en dan het startvak in. Het was koud, gelukkig hadden we een plastic hoesje meegenomen op de beurs, want een tiental minuten voor de start begon het water te gieten, iedereen was verkleumd ! Gelukkig klaarde het op net voor de start, een waterzonnetje warmde ons weer wat op.
En dan waren we weg, 20.000 lopers, van het goeie teveel, de eerste kilometers was het constant opletten waar je liep, voor bij steken, en voorbij gesteken worden. De gemiddelde snelheid na een 5tal kilometer lag dan ook niet zo hoog. Na 8km begon er wat meer ruimte te komen op het parcours, nog vlug een sanitaire stop, en dan het tempo licht opgetrokken, naar een gemiddelde van 10,3km/h.
Na een uurtje lopen begon het weer aan de lies, verergert gelukkig niet terwijl ik verder liep, het hinderde me niet echt, plezant is het anders niet ! Een licht golvend parcours, veel door de buitenwijken, langsheen de Tiber, na 25km ongeveer een passage over het StPieters plein in het Vaticaan, veel volk, indrukwekkend ! Dan weer een lang stuk door buitenwijken en langsheen de Tiber, om de laatste 5km knal door het oude cntrum te lopen. Een flinke pletsbui had de kasseikes van de binnenstad echt glibberig gemaakt, ik moest mijn pas wat inkorten om niet steeds weg te glijden bij het afzetten.
De finish was een kippenvelmoment, mijn vrouwke stond aan de finish, numer 40 was een feit !!
De volgende drie dagen bleef het koud in Rome, toch genoeg mooie dingen gezien in de stad, een kiekje aan de Trevi fontein :
Een klassieker op de kalender : de halve marathon van Sluis;
Zonder veel ambitie afgereisd naar het verre Nederland , volgende week staat Rome al op de kalender, dus rustig de kilometers malen aan marathontempo voor 4h was de bedoeling. ook nu weer een ganse bende cavalopers aan de start; Ik liep samen met Filip de eerste lus ietsje sneller, en de tweede lus nog ietsje sneller; Op het eind begon ik me te realiseren dat er nog een pr in zat, de laatste 4km waren echter tegen de wind in, waardoor het uiteindelijk niet is gelukt, aangekomen na 1:50:44, pr gemist met 8 seconden. Volgende keer beter ?
Ook nu weer last van de lies, belet me feitelijk niet om te lopen, maar het is wel ambetant; Hopelijk betert het snel.
Vorig jaar liep ik in de Lembeekse bossen mijn 25ste marathon, vorige maand liep ik daar weer de marathon, ondertussen al de 39ste.
Bedoeling was om er een lange duurloop van te maken, als voorbereiding op de marathon van Rome. Met een bende cavalopers verschenen we aan de start, ik liep samen met Filip en Bart, ook Conny en Christian hield ons lange tijd gezelschap. Het parcours werd hertekend, waren nu 8 rondjes van een goeie 5km, volledig onverhard.
Na een goeie 12km kreeg ik weer last van heupen en lies, op het eind was het plezier er af. Nog beetje versneld de laatste ronde om ervrapper vanaf te zijn, binnen gelopen na 4:14:13. De apres op de parking in de bossen was leuk.
15 februari : tijd voor de tweede Leopoldsloop van de Krekenlopers in Watervliet, 27km.
Een grote delegatie van de cavalopers stond aan de start, ik liep hem samen met Conny. Bekend parcours : 3km aanloop naar het kanaal, op de heenweg een ommetje langs de polders, terug langs het kanaal tot een stuk voorbij StLaureins, keerpunt, en het hele stuk terug.
Op de heenweg tegenwind, grootste deel kop gedaan, en op de terugweg gewoon het tempo onderhouden. Na 2h25 stonden we aan de finish, 11,2km/h, voor mij een parcoursrecord, ondanks de ongemakken aan de lies liep het voortreffelijk. Nadien met de ganse bende nog iets gaan eten, plezante dag !
Het eerste doel van het jaar : de Belgian Coast run. Een vriendschapsloop van De Panne naar Knokke langs de Belgische kustlijn, in totaal ongeveer 68km.
Een delegatie van de cavalopers had ingestemd met de uitnodiging van onze voorzitter Luc De Jaegher-Braet, samen met een goeie 50 andere ultrarunners. Ik had te weinig getraind, heb feitelijk constant last van mijn lies, de ene kant al meer dan de andere, met weinig verwachtingen dus afgezakt naar De Panne. Eddy ging de bevoorrading verzorgen, ik had alvast een plaatske gereserveerd in zijn auto moest het niet lukken.
Inès had lekkere pannenkoeken gebakken, die gingen goed binnen 's ochtends, naar het toilet gaan lukte echter niet. Een uurke rijden naar De Panne, niks open om een kofietje te drinken. De rest van de groep kwam stilaan aan, net voor de start nog een groepsfoto :
Je ziet het aan de kledij, 't was maar frisjes, en er stond een stevige zeewind, die elukkig in de rug blies ! De groep was al vertrokken, wij erachteraan. De snelheid lag me al meteen veel te hoog, ik had met Bart en Filip afgesproken om aan 9,5km/h te lopen, er was ook gezegd dat dat de snelheid van de traagste groep zou zijn, ja van onze groep dus ... alleen Kristof vervoegde ons tempo, dus met ons vieren vanaf de eerste kilometers alleen verder. We zochten regelmatig de dijk op, om niet steeds krachten te verspelen op he strand, liepen dan ook nog een keer de duinen in, een kwartierke tijd verloren.
De eerste sanitaire stop diende zich aan in een openbaar toilet, vriendelijk waren ze daar niet echt hoor ... Na een goeie 20km liet Kristof ons gaan, hij had ziek geweest, en wou niet forceren, ging wandelen/lopen tot Oostende waar hij een appartementje had gehuurd. Met ons drieen gingen we verder, het ging me niet zo goed, vond mijn tempo niet, liep niet comfortabel, last van darmproblemen met een nieuwe sanitaire stop in de duinen tot gevolg. Daarna ging het een paar kilometer beter, echter dan begon het weer opnieuw.
Bij de volgende bevoorrading waar Eddy van dienst was heb ik er dan maar mee opgehouden, na een goeie 45km. Doordat we zo ver achterop waren geraakt hadden we reeds een stuk met de auto ingehaald, waardoor het op dat moment maar een goeie 16km meer was. Zonder de darmproblemen zat de volledige afstand er wel in, jammer ! Misschien volgend jaar beter ?
Zondag 2 februari : de halve marathon van Cadzand. Een klassieker in de regio, één van de mooiste halve marathons die ik ooit liep.
Met een bende cavalopers en facteurs stonden we an de start :
Kevin kwam er op het laatst ook nog bij, ik zou samen met hem de ganse weg afleggen.
Het parcours begint met 5km opwarming waarvan het laatste stuk op de dijk na een stevige klim, vooraleer de eerste bevoorrading aan de start/finish te passeren. Na een trappenpartij het strand op, tussen de met houtstaketsels afgezette golfbrekers door, een lang stuk verhard op de dijk naar de tweede bevoorrading. Tot hier de wind in de rug, dat beloofde voor de terugtocht. Maar eerst nog een stuk strand na een kleinere trappenpartij, en dan nog een stukje fietspad beschut tegen de wind eer we de tweede bevoorrading voor de tweede keer aandoen, en dan begon het laatste stuk, 7km terug met de wind pal op de kop.
Kevin en ik konden ons de eerste km verschuilen in een groepje, toen we ons deel van het kopwerk wouden doen liepen we het groepje aan flarden ... tging dus nog steeds goed ! Nog een paar keer de dijk op en af, een paar stevige klimmetjes dus, de laatste kilometers zijn glooiend op de dijk, waar Inès nog een foto'tje wist te schieten :
We bereikten de finish na 1:55:35, op dit parcour i dat een stevig resultaat, supercontent daarmee.
Naast de halve marathon in Watervliet, waar ik in een vorig bericht al verslag over uit bracht, liep ik ook nog de Leffeloop in Markegem, een organisatie van Koen en Sophie die al enkele jaren op mijn programma stond, echter was het er nog nooit van gekomen.
Een mooie formule, een rondje van anderhalve kilometer, bij elke ronde kreeg je een jeton, die je na de loop kon inwisselen voor een Leffe, met een maximum van 10 flesjes.
Samen met Patricia, Francky, Kevin, Ronny en Filip liepen we onze rondjes, Patricia en ik zelfs 20, goed voor een dertiger ! Iedereen ging dus met het maximum van 10 Leffe's naar Huis.
. nog wat rondgekeken op de beurs, pastaparty meegepikt, en terug naar het hotel. Van de receptionist een paar tips gekregen om lekker te eten, en 't was ook lekker !
