Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
29-01-2012
Ups en downs
dat is het verhaal van 2012. Eerst gaan de trainingen goed, tot de musculus plantaris voor een down moment zorgt, nadien loopt het weer bijzonder lekker, na de twee duurlopen (zie vorig bericht) deze week op dinsdag een zalige lange duurloop gelopen, 23,2km aan 10,1km/h gemiddeld, hartslag 129 gemiddeld. Donderdag met Bart een paar cavatourkes, met een 8-tal km rond de 11km/h. Zonder pijn !
Gisteren de 1ste DOW trimloop in Terneuzen : 3 rondjes van 5,2km. Gestart met een groepje Krekenlopers en JCA'ers, tempo tegen de 12km/h, geen probleem tot km 2, achillespees begon te zeuren, tempo een beetje teruggeschroefd en het groepje laten gaan. Het verergerde niet, dus rustig doorgelopen tot het einde van de tweede ronde, af en terug de dijk op, en vanaf dan ging het snel, de laatste 100m zelfs niet vol gemaakt, achillespees besliste er anders over.
Dus morgen terug naar de dokter, ik vermoed nu toch een ontsteking, momenteel doet het nog steeds pijn bij het stappen. Geen goed gevoel meer bij het lopen, loont het nog wel de moeite om nog te herbeginnen ? Ik loop toch maar steeds van blessure naar blessure, en als ik geen marathons meer deftig kan lopen, dan hoeft het allemaal niet meer voor mij.
Daar had ik nog nooit van gehoord : Musculus Plantaris. En toch ... is het dit spiertje dat me vorige week zwaar parten speelde !
Na de mislukte test zaterdag, een echografie van de kuit laten nemen, en daar kwam volgende diagnose uit : de musculus plantaris is afgescheurd. Tot daar het slechte nieuws, het goede nieuws is dat je die spier helemaal niet nodig hebt om te lopen (of voor iets anders). Volgens de dokter is dit een overblijfsel van onze afstamming van de apen, een grijpspier die kracht geeft in de voeten. Ik mocht dus onbezorgd lopen ! Was een beetje sceptisch toen ik het dokterskabinet verliet, zaterdag kon ik niet zonder pijn de trap op, en twee dagen later zou ik terug moeten kunnen lopen ??
Woensdag dus met een klein hartje de loopschoenen aangebonden, en na 10km stond ik terug thuis met een big smile : niks gevoeld. 'k was er echter nog niet helemaal gerust in, nog niet op mijn blog gezet, het weekend afgewacht. Donderdag niet gelopen, niet forceren ! Vrijdag was er de nieuwjaarsreceptie van de krekenlopers, terug een voltreffer qua ambiance aan de tafel van de cavalopers, de leffe vloeide rijkelijk ... Zaterdag een rustige duurloop van 18,3km, met pijn aan de kuit, veroorzaakt door het rechtstaan op de receptie, dus doorgebeten en 's namiddags intensief verzorgd, en gisteren een duurloopje in het Leen met een karige bezetting, enkel Bart en Ronny waren present, de rest ging 's middags naar de Leffeloop in Markegem. Terug 13,8 km gelopen, zonder pijn aan de kuit.
De dokter had dus gelijk ! We zijn terug in the running, vandaag en morgen nog profiteren van 2 daagjes verlof om nog wat km's te malen, ondertussen ook al ingeschreven voor de halve marathon te Cadzand op 5 februari, voor mij de mooiste halve marathon die ik ooit liep !
Hieronder volgt een artikel over dat spiertje, kwestie van onze medische kennis op peil te houden !
M. plantaris - een grijpspier in je been?
Ons lichaam staat bol van de sporen van de evolutionaire afstamming van de mens. Dit is slechts één voorbeeld daarvan...
De spier M. plantaris loopt van het bovenbeen (condylus lateralis femoris) via de achillespees (tendo calcaneus) naar de hak van de voet (tuber calcanei). De spier heeft een kleine spierbuik van zon 7 tot 10 centimeter. De spier maakt deel uit van de spiergroep M. triceps surae. Deze spiergroep bestaat naast de M. plantaris nog uit de twee grote twee grote kuitspieren: de M. gastrocnemius en de M. soleus. De functie van de spiergroep M triceps surae is het buigen (flexie) van het kniegewricht, het buigen in de enkel (dorsaal flexie) en het naar binnen draaien van de voet (supinatie).
Bij ongeveer 10% van de populatie ontbreekt de spier. Ook komt het voor dat de spier slechts bestaat uit een dunnen pees of vergroeid is met de M. gastrocnemius. De werking van de M. plantaris en valt in het niets vergeleken met de twee grote kuitspieren ( M. gastrocnemius en de M. soleus). Het kleine spiertje levert, als die al aanwezig is, geen significante bijdrage de functie van de M. triceps surae. Waarom zouden wij zon spier bezitten? Het antwoord is te vinden in onze voorouders die in bomen leefden.
Bij apen, die grijpkracht met hun voeten nodig hebben (voor het leven in bomen), is de M. plantaris wel goed ontwikkeld en verbonden met de aponeurosis plantaris. Deze bindweefselplaat staat weer in verbinding met de tenen Hierdoor is het dier in staat de tenen krachtige te flecteren en zo goed takken vast te kunnen houden met de voeten. De spier hecht bij deze dieren dus op de tenen aan, en niet op de hak zoals bij de mens. De M. plantaris is dus een rudimentaire spier.
Vanuit het idee dat wij van dieren afstammen die in bomen leefden, is de spier dus logisch te verklaren. Een bewijs voor (macro-)evolutie!
De titel spreekt voor zich, dinsdag een plezant loopje met Bart afgesloten met een pijnlijke kuit. Na een goeie 12km aan een mooi tempo van 10,5km/h spraken we af om woensdag terug te lopen, en liepen we beiden huiswaarts, voor mij was dat nog een goeie kilometer.
Op 500m van huis begon mijn linkerkuit te zeuren, tempo laten zakken tot bijna wandelen, echter de laatste 100m verslechterde het snel ! Op de plaats waar de achillespees aanhecht diep in de kuit, waar ik twee jaar geleden een klein spierscheurtje heb gehad, een zwakke plek dus.
Woensdag een stijf gevoel, donderdag niks meer. Overbelasting ? Gisteren stond de halve marathon van Watervliet gepland, 's morgens toch maar een klein testje gelopen. Eerste 1,5km niks, voelde goed, maar de laatste 500m terug net hetzelfde als dinsdag. Forfait voor Watervliet dus, balen !
Hier zit ik dus weer, ijs en Voltaren, morgen naar de dokter, zo snel mogelijk kiné opstarten, ik vermoed een ontsteking, met mijn voorgeschiedenis ben ik er vrij zeker van. Hopelijk kan ik snel terug lopen, heb ik nodig als uitlaatklep om de stress van het werk te verdrijven. 't zal bepaald geen prettige periode zijn de komende weken.
En mijn programma ? Halve marathon Cadzand : de mooiste halve die ik ooit gelopen heb : schrappen Marathon Lembeekse bossen op 3 maart : hopelijk kan ik daar een lange duurloop van maken (rondjes van 7km) Marathon Lier op 25 maart onder de 4 uur kan ik vergeten. Eerste echte doel zal nu de marathon van Utrecht worden op 9 april.
Traditioneel de eerste zondag van het nieuwe jaar : receptie van de cavalopers !
Met zeven cavalopers present in het Leen : Patricia en Eddy, Bart, David, Filip, Ronny en ikzelf. Eerst een duurloopje : 18km met een eerste deel van 13km aan 9,4km/h, en een sneller tweede deel van 5km aan 10,5km/h, goed voor 1h51 loopplezier.
En daarna de cava ! Met dank aan Inès voor de catering, de partners waren ook uitgenodigd, een paar sfeerbeelden :
groepsfoto van de cavalopers (alleen Kevin ontbreekt) :