Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
05-02-2012
spierscheurtje
Het verdict is uiteindelijk hard, het afscheuren van de musculus plantaris is gepaard gegaan met schade aan de linker kuitspier, en bij de DOW loop in Terneuzen is daarbij een nieuw scheurke ontstaan, op een plek waar ik vroeger in mijn voetbaltijd ook reeds een spierscheur opliep. Niet erg, maar toch goed voor minstens 4 weken inactiviteit, volgens de dokter zelfs 6 weken !
Woensdag reeds de eerste sessie bij de kiné/osteopaat, die volledig gewijd werd aan het rechttrekken van een gekanteld bekken, en het losmaken van de nek. Volgens de osteopaat grotendeels de oorzaak van mijn steeds terugkerende klachten : een onevenwicht in het lichaam laat zich steeds op dezelfde (zwakke) plek gelden, regelmatig onderhoud moet verbetering brengen. De knieperikelen doen hier ook geen goed aan, bilspier links is beduidend minder ontwikkeld dan rechts, door het jarenlang sparen van die knie bij elke beweging. Tweede sessie osteopatie afgewerkt, en begonnen met het bewerken van de spier, stimuleren van de doorbloeding om de genezing te versnellen.
De moed was wat in mijn schoenen gezakt vorige week, na een weekje rust komt de goesting al terug, nog maar drie weken eer ik voorzichtig kan hernemen (hoop ik toch). Vandaag de halve in Cadzand gemist, met deze temperaturen een geluk bij een ongeluk, vanochtend een 4-tal km gewandeld, berekoud ! Ook de Leopoldsloop in Watervliet zal ik moeten missen. De marathon in de Lembeekse bossen op 3 maart zal hopelijk mijn eerste publieke optreden worden, maar dan voor 1 of 2 rondjes, en de halve van Sluis op 18 maart op 't gemakske uitlopen. Ook de marathon van Lier op 25 maart wordt geschrapt, eerste doel wordt de marathon van Utrecht, clubreis van de Krekenlopers op 9 april, ook hier is rustig uitlopen de boodschap.
Het hoogtepunt van het voorjaar wordt de marathon van Luxemburg op 18 mei, clubreis van de cavalopers ! Niet minder dan 5 cavalopers gaan aan de start komen, we plannen een lang weekend in Luxemburg met een groep van 7 (of 8?) Geen ambitie qua tijd, gewoon genieten van het gezelschap en een avondlijke stadsmarathon.
Dus eens de training hervat alleen maar trage (en lange) duurlopen, geen snelheid- of brugtraining meer, genieten van het lopen en blessures vermijden !!
dat is het verhaal van 2012. Eerst gaan de trainingen goed, tot de musculus plantaris voor een down moment zorgt, nadien loopt het weer bijzonder lekker, na de twee duurlopen (zie vorig bericht) deze week op dinsdag een zalige lange duurloop gelopen, 23,2km aan 10,1km/h gemiddeld, hartslag 129 gemiddeld. Donderdag met Bart een paar cavatourkes, met een 8-tal km rond de 11km/h. Zonder pijn !
Gisteren de 1ste DOW trimloop in Terneuzen : 3 rondjes van 5,2km. Gestart met een groepje Krekenlopers en JCA'ers, tempo tegen de 12km/h, geen probleem tot km 2, achillespees begon te zeuren, tempo een beetje teruggeschroefd en het groepje laten gaan. Het verergerde niet, dus rustig doorgelopen tot het einde van de tweede ronde, af en terug de dijk op, en vanaf dan ging het snel, de laatste 100m zelfs niet vol gemaakt, achillespees besliste er anders over.
Dus morgen terug naar de dokter, ik vermoed nu toch een ontsteking, momenteel doet het nog steeds pijn bij het stappen. Geen goed gevoel meer bij het lopen, loont het nog wel de moeite om nog te herbeginnen ? Ik loop toch maar steeds van blessure naar blessure, en als ik geen marathons meer deftig kan lopen, dan hoeft het allemaal niet meer voor mij.
Daar had ik nog nooit van gehoord : Musculus Plantaris. En toch ... is het dit spiertje dat me vorige week zwaar parten speelde !
Na de mislukte test zaterdag, een echografie van de kuit laten nemen, en daar kwam volgende diagnose uit : de musculus plantaris is afgescheurd. Tot daar het slechte nieuws, het goede nieuws is dat je die spier helemaal niet nodig hebt om te lopen (of voor iets anders). Volgens de dokter is dit een overblijfsel van onze afstamming van de apen, een grijpspier die kracht geeft in de voeten. Ik mocht dus onbezorgd lopen ! Was een beetje sceptisch toen ik het dokterskabinet verliet, zaterdag kon ik niet zonder pijn de trap op, en twee dagen later zou ik terug moeten kunnen lopen ??
Woensdag dus met een klein hartje de loopschoenen aangebonden, en na 10km stond ik terug thuis met een big smile : niks gevoeld. 'k was er echter nog niet helemaal gerust in, nog niet op mijn blog gezet, het weekend afgewacht. Donderdag niet gelopen, niet forceren ! Vrijdag was er de nieuwjaarsreceptie van de krekenlopers, terug een voltreffer qua ambiance aan de tafel van de cavalopers, de leffe vloeide rijkelijk ... Zaterdag een rustige duurloop van 18,3km, met pijn aan de kuit, veroorzaakt door het rechtstaan op de receptie, dus doorgebeten en 's namiddags intensief verzorgd, en gisteren een duurloopje in het Leen met een karige bezetting, enkel Bart en Ronny waren present, de rest ging 's middags naar de Leffeloop in Markegem. Terug 13,8 km gelopen, zonder pijn aan de kuit.
De dokter had dus gelijk ! We zijn terug in the running, vandaag en morgen nog profiteren van 2 daagjes verlof om nog wat km's te malen, ondertussen ook al ingeschreven voor de halve marathon te Cadzand op 5 februari, voor mij de mooiste halve marathon die ik ooit liep !
Hieronder volgt een artikel over dat spiertje, kwestie van onze medische kennis op peil te houden !
M. plantaris - een grijpspier in je been?
Ons lichaam staat bol van de sporen van de evolutionaire afstamming van de mens. Dit is slechts één voorbeeld daarvan...
De spier M. plantaris loopt van het bovenbeen (condylus lateralis femoris) via de achillespees (tendo calcaneus) naar de hak van de voet (tuber calcanei). De spier heeft een kleine spierbuik van zon 7 tot 10 centimeter. De spier maakt deel uit van de spiergroep M. triceps surae. Deze spiergroep bestaat naast de M. plantaris nog uit de twee grote twee grote kuitspieren: de M. gastrocnemius en de M. soleus. De functie van de spiergroep M triceps surae is het buigen (flexie) van het kniegewricht, het buigen in de enkel (dorsaal flexie) en het naar binnen draaien van de voet (supinatie).
Bij ongeveer 10% van de populatie ontbreekt de spier. Ook komt het voor dat de spier slechts bestaat uit een dunnen pees of vergroeid is met de M. gastrocnemius. De werking van de M. plantaris en valt in het niets vergeleken met de twee grote kuitspieren ( M. gastrocnemius en de M. soleus). Het kleine spiertje levert, als die al aanwezig is, geen significante bijdrage de functie van de M. triceps surae. Waarom zouden wij zon spier bezitten? Het antwoord is te vinden in onze voorouders die in bomen leefden.
Bij apen, die grijpkracht met hun voeten nodig hebben (voor het leven in bomen), is de M. plantaris wel goed ontwikkeld en verbonden met de aponeurosis plantaris. Deze bindweefselplaat staat weer in verbinding met de tenen Hierdoor is het dier in staat de tenen krachtige te flecteren en zo goed takken vast te kunnen houden met de voeten. De spier hecht bij deze dieren dus op de tenen aan, en niet op de hak zoals bij de mens. De M. plantaris is dus een rudimentaire spier.
Vanuit het idee dat wij van dieren afstammen die in bomen leefden, is de spier dus logisch te verklaren. Een bewijs voor (macro-)evolutie!
De titel spreekt voor zich, dinsdag een plezant loopje met Bart afgesloten met een pijnlijke kuit. Na een goeie 12km aan een mooi tempo van 10,5km/h spraken we af om woensdag terug te lopen, en liepen we beiden huiswaarts, voor mij was dat nog een goeie kilometer.
Op 500m van huis begon mijn linkerkuit te zeuren, tempo laten zakken tot bijna wandelen, echter de laatste 100m verslechterde het snel ! Op de plaats waar de achillespees aanhecht diep in de kuit, waar ik twee jaar geleden een klein spierscheurtje heb gehad, een zwakke plek dus.
Woensdag een stijf gevoel, donderdag niks meer. Overbelasting ? Gisteren stond de halve marathon van Watervliet gepland, 's morgens toch maar een klein testje gelopen. Eerste 1,5km niks, voelde goed, maar de laatste 500m terug net hetzelfde als dinsdag. Forfait voor Watervliet dus, balen !
Hier zit ik dus weer, ijs en Voltaren, morgen naar de dokter, zo snel mogelijk kiné opstarten, ik vermoed een ontsteking, met mijn voorgeschiedenis ben ik er vrij zeker van. Hopelijk kan ik snel terug lopen, heb ik nodig als uitlaatklep om de stress van het werk te verdrijven. 't zal bepaald geen prettige periode zijn de komende weken.
En mijn programma ? Halve marathon Cadzand : de mooiste halve die ik ooit gelopen heb : schrappen Marathon Lembeekse bossen op 3 maart : hopelijk kan ik daar een lange duurloop van maken (rondjes van 7km) Marathon Lier op 25 maart onder de 4 uur kan ik vergeten. Eerste echte doel zal nu de marathon van Utrecht worden op 9 april.
Traditioneel de eerste zondag van het nieuwe jaar : receptie van de cavalopers !
Met zeven cavalopers present in het Leen : Patricia en Eddy, Bart, David, Filip, Ronny en ikzelf. Eerst een duurloopje : 18km met een eerste deel van 13km aan 9,4km/h, en een sneller tweede deel van 5km aan 10,5km/h, goed voor 1h51 loopplezier.
En daarna de cava ! Met dank aan Inès voor de catering, de partners waren ook uitgenodigd, een paar sfeerbeelden :
groepsfoto van de cavalopers (alleen Kevin ontbreekt) :
Het jaar loopt op zijn einde, tijd om even stil te staan bij de sportieve verwezenlijkingen in 2011, en vooruit te blikken op 2012.
Als ik even terug blader in deze blog naar mijn doelen voor 2011 dan kom ik tot de vaststelling dat ik weinig doelen had gesteld, en ze dan ook nog ne keer niet gerealiseerd heb : - grootste doel was blessurevrij blijven : niet gelukt, tot eind juni gesukkeld met de achillespees. - tweede doel : boven de 2.000 km geraken : niet gelukt, blijven steken op 1.835 km - derde doel : plezier in het lopen en de après : wel gehaald, ondanks blessures toch plezier gehad in de joggings, en een paar wedstrijdjes waren voltreffers na de douche... Dan maar een overzicht in cijfers : - aantal km : 1.835 zoals hierboven al geschreven - aantal dagen gelopen : 110 - aantal km per loopje : 16,68 - aantal wedstrijden : 32, waaronder : 10 miles : 1 Halve marathon : 5 Marathon : 6 Ultra : 1 - voor de eerste keer sta ik ook in de uitslag van de Marathon en Ultracup : 169ste met 106 punten Ik sluit 2011 af met een goed gevoel, mijn ultradebuut was een voltreffer, en 6 marathons, waaronder de natste ooit (Monschau), de mooiste (MontStMichel) en de zwaarste (Geldrop 't is voor niks). Na een voorjaar vol blessureleed blijft me vooral de tweede jaarhelft bij, waar ik zo goed als blessurevrij ben gebleven en een aantal mooie loopmomenten heb beleefd.
Nu naar 2012, op mijn programma staan al 2 ultralopen, 10 marathons en (voorlopig) 5 halve marathons .... ik denk dat ik nog een beetje zal moeten schrappen ! Een paar wedstrijden met een specifiek doel staan echter al vast : - Marathon van Lier met een tijd onder de 4h - Marathon van Utrecht met de Krekenlopers - Marathon van Luxemburg met de Cavalopers - Bottrop 50km de dag voor mijn verjaardag en in de eindstand van de Marathon en Ultracup wil ik hogerop ! Qua kilometertotaal wil ik nu toch de kaap van de 2.000 ronden, als ik blessurevrij blijf komt dat vanzelf !
Mooie doelen, leuke vooruitzichten. Aan alle lezers van deze blog, (loop)vrienden, collega's en familie : geniet van de eindejaarsfeesten, en ik wens jullie een sprankelend 2012 !!
Na een tip van Ronny Goethals over een strandloop in Breskens aan de Napoleonhoeve ben ik vandaag bij onze noorderburen gaan lopen.
Gisteren had ik al de kerstmenu's uitgezweet in het Leen, een echt crossparcours door de modder, en toch nog een gemiddelde van 10,3km gehaald. Op 't einde voelde ik de achillespezen wel, 't was zware kost hoor.
En vandaag dus opnieuw een zwaar parcours daar in Breskens, op en af de dijk, stuk over het strand alleen bereikbaar door mul zand, door de duinen, één van de mooiste omlopen in de regio toch. Eddy was mee, de rest van de cavalopers was verontschuldigd. Bij de inschrijving viel het al op, de krekenlopers maakten op de lange afstand ongeveer 20% van het deelnemersveld uit !
Start om 14h10, met de bedoeling om een stevig tempo te lopen, doch niet te forceren gezien de aard van het parcours. Echter het is een rondje dat uitnodigt om tempo te maken, een vlakke aanloop, stevige klim naar de dijk, golvend verder op de dijk, duik naar het strand, zwaar stuk naar de branding en terug, de dijk weer op, even bekomen, de duinen in, mul zand, op en af, een vlak intermezzo alvorens weer de duinen in te trekken, en 100 meter voor de finish terug verhard.
Met een groep krekenlopers van zes, vijf na de eerste ronde toen Ronny ermee stopte, zowat de ganse afstand samen gelopen, een paar aan het rekkertje (waaronder ik), en finished na 1h09 voor 13,41km volgens Garmin, gemideld 11,6km/h.
Op het einde van de derde ronde speelde mijn knie serieus op, op sommige plaatsen werd de snelheid er volledig uit gehaald, en dan moest je teveel druk zetten op de knieën om door het mulle zand te raken, of het heuveltje op te lopen. Gelukkig niet geforceerd zodat ik nu geen last meer heb.
Kortom, een mooie loop die zeker voor herhaling vatbaar is, hopelijk volgend jaar terug
En ik neem de titel tot op heden letterlijk, lopen ? Ja, maar enkel als ik er echt zin in heb ! Na de 'T is voor niks marathon in Geldrop zat ik er fysiek door, volgens mij het gevolg van te weinig basisconditie. In het voorjaar heb ik bijna niet kunnen opbouwen door blessures, en daar ik niet in het aantal marathons heb gesnoeid, 6 in totaal + mijn ultradebuut erbovenop, en dat liet zich voelen !
Rusten dan maar in december, 60km in de afgelopen 4 weken ! Waaronder toch met stip te vermelden : de kerstloop in Lembeke afgelopen vrijdag : de cavalopers waren goed vertegenwoordigd : Patricia en Eddy, Bart, David en ikzelf. Ronny moest werken en Filip zit in het zonnige zuiden. Traditioneel een mooi rondje daar in Lembeke, elk jaar weer anders door de weersomstandigheden. Dit jaar geen sneeuw, nu was de finse piste uit het parcours gehaald wegens te nat. De langste afstand = 4 rondjes. Na de start al meteen een flessenhals waardoor het tempo er volledig uit werd gehaald, maar dan toch een gezapig tempo aangehouden met Bart, David en Krekeloper Ronny. De tweede ronde toch iets versneld samen met Ronny die maar twee rondjes liep, Bart en David deden het rustig aan. Bij aanvang van de derde ronde was het gat met Bart en David te groot om te wachten, er dan maar een tempoloopje van gemaakt. Ondertussen begon het te regenen waardoor Bart er een beetje doorkwam, en bij het begin van de vierde ronde kwamen ze weer aansluiten. Tempo dan nog een beetje opgetrokken, km 9 aan 12km/h, en de laatste 600 meter zelfs aan 13km/h. Dat bracht ons aan de finish na een goeie 52 minuten voor 9,64km, gemiddeld 11,1km/h.
Zoals steeds daar in Lembeke was de après dik in orde, voor sommigen zelfs iets te dik ...
Vanaf morgen start ik terug de opbouw van de basisconditie naar de voorjaarsmarathons toe, met als grote doel in het voorjaar de marathon van Lier, waar ik onder de magische grens van 4h wil duiken. En dinsdag hoogswaarschijnlijk naar Breskens voor de strandloop aan de Napoleonhoeve.
Vorige zondag 27 november stond de afsluiter van mijn marathonseizoen op de kalender : 't is voor niks in Geldrop. De naam van de marathon zegt het zelf : geen inschrijvingsgeld !
Filip G verzorgde het transport gezien hij "slechts" de 30km ging lopen, pikte me om 6h30 op, daarna nog Luc en Vincent opgehaald. Tijdens de rit ingepraat op Filip om vandaag zijn marathondebuut te maken, de voorbereiding was er, en 't is maar 12 km verder dan de 30 ... Nu, veel overredingskracht hadden we niet nodig !
Bij aankomst al direkt een pak bekende gezichten, te veel om op te noemen, deze wedstrijd wordt steeds populairder bij belgische lopers. Op 't gemak borstnummers afgehaald, nog wat voorbeschouwingen gedeeld, omkleden, sportdrank voor aan de bevoorrading afgegeven, en iets voor 10h stonden we paraat aan de start. Gekozen voor lange broek en trui, stond een frisse bries daar in Holland.
Ik had Filip beloofd om hem doorheen zijn marathondebuut te loodsen, dus namen we samen de start, de eerste kilometers gingen aan 5:45, 10,4km/h dus, beetje te snel, maar het liep lekker door een ronduit schitterend panorama, de Stabroekse heide en mooie bossen. Mooie single tracks door de bossen (opletten voor de boomwortels) en wandelpaden loodsten ons door de eerste 30km, geen verharde weg gezien ! Aan de 30km kwamen we door in 2h55, het was bij mij dan al lang duidelijk dat de 55km in Troisdorf nog in de benen zat, de benen wilden niet echt meer mee. De laatste bevoorrading op km 31,5 was welkom, even gepauzeerd, en terug vertrokken voor de laatste etappe.
En het venijn zat duidelijk in de staart, zandstroken, regen, stuk door verbrande heide en bosgebied met korte nijdige hellingkjes, draaien en keren, en als toemaatje een kilometers lang stuk met de wind, die ondertussen fel aangewakkerd was, op kop. In een stukje bos dan ook nog gestruikeld over een boomwortel, gelukkig zonder al te veel erg. De vermoeidheid zeker... Aan km 36 ging het licht dan even uit, ik stuurde Filip vooruit, hij moest zijn eigen tempo zoeken en niet op mij wachten. Wat volgde waren een tweetal km recuperatie, afwisselend wandelen en lopen, waarbij ik in de loopstroken terug inliep op Filip.
Na km 38 staken we de autoweg terug over, de finish wenkte. Ik was over mijn dipje heen, en was vastberaden om de laatste 4km gewoon uit te lopen. Filip was niet zover weg, en ik begon langzaam maar zeker terug in te lopen, en rond km 40 had ik hem terug te pakken. Net op dat moment kwam het laatste lastige stuk eraan, enkele duinen, mul zand. De laatste km's Filip dan op sleeptouw genomen, hem aangemoedigd, en het was nodig, hij zat er helemaal door ! De finish was toch weer een kippenvelmoment, mijn 14de, Filip z'n eerste, en qua parcours één van de zwaarste. We bereikten samen de finish na 4:17:59.
De tijden van de anderen uit ons gezelschap : Vincent Meers : 3:22:13 Luc De Jaegher-Braet : 3:33:39
De après was ook weer een schot in de roos, veel bijgepraat, veel sfeer, veel Grimbergen ... Tot ik een telefoontje kreeg van mijn vrouwtje, mijn moeder was aangereden door een auto tijdens een wandeling, dubbele beenbreuk ! En mijn vader had vrijdag al een kleine ingreep aan de schouder ondergaan. Dus thuisgekomen, eten, en direkt op ziekenbezoek, om 21h30 dan mijn zetel opgezocht, pfff.
Tot op heden is er van lopen nog niks in huis gekomen, zwaar vermoeid, fikse verkoudheid, trip naar Milaan voor 't werk, ik hoop dinsdag terug de schoentjes aan te trekken.
Zo, mijn marathonseizoen zit erop, december wordt een kalme(re) maand, een paar joggings en kerstlopen, geen te lange duurlopen, om dan na nieuwjaar de voorbereiding voor het voorjaar op te starten. Ik kijk er alweer naar uit !
Deze week moest een herstelweek worden na de 55km in Troisdorf, geen plannen, er stonden enkel een paar ontspannen recuperatieloopjes op het programma.
Zondag had ik de cavalopers cava beloofd na de traditionele zondagochtendloop :
voor de toevallige bezoekers, van links naar rechts : Patricia, Filip, mijn vrouwke Inès, Kevin, ikke, Ed en Ronny. Bart was verontschuldigd. Van stijheid geen sprake, enkel de achterkant van de linkerknie trok tegen, ook op maandag geen noemenswaardige last.
Woensdag afgesproken met Ronny voor een eerste recuperatieloopje van 10km. Het liep echter zodanig lekker dat we er 16,25km van hebben gemaakt, met een gemiddelde van 9,7km/h. Mooi zo kort na een ultraloop.
Vrijdag met Patricia afgesproken, voor een tempoloopje, drie cavatourkes zorgden voor 13,75km aan een tempo van 11,5km/h. Straf tempo voor mij, ik wil echter een beetje snelheid trainen met het oog op een marathon onder de 4h volgend jaar.
En vandaag zondag de tweede loop in Ursel, samen met Pat en Ed. Bedoeling was om tegen 11km/h te lopen, mijn hazen dachter er anders over, gemiddelde van 11,8km/h over een deels onverhard en niet biljartvlak parcours. De derde ronde was ferm lastig, maar toch volgehouden dankzij Pat en Ed, thanx folks. Den après was ook weer in orde, Kurt en Carine kwamen ons gezelschap vervoegen, plezante babbel.
Weektotaal : 45km met een gemiddelde snelheid van 10,8km/h, en dat in een herstelweek ! Volgende week : dinsdag 10 en donderdag 7km, en zondag de afsluiter van het marathonseizoen in Geldrop. Een natuurmarathon, quasi volledig onverhard, ik zie er al naar uit.
Wat een avontuur ! Gisteren op mijn 49ste verjaardag heb ik mijn ultradebuut gemaakt op de Troisdorf 6 stunden Lauf in Duitsland. Onverwacht, na een belofte aan Bart Kerwyn tijdens de marathon van Oostende om hem op zijn 25ste marathon/ultra te vergezellen en er iets speciaals van te maken. Komt den Bart toch niet met een 6h loop af zeker ! Maar ja, belofte maakt schuld ...
4 weken op voorhand beslist en juist een marathon gelopen, dus van echte ultra voorbereiding kon geen sprake meer zijn, hoe dat is gegaan kan je in vorige berichten lezen.
Het busplan dan, om 5h kwam Bart David en mezelf oppikken, 5h15 Luc inladen in Watervliet en 5h30 wisselen van chauffeur in Ertvelde, Alex had zich gemeld om taxichauffeur te spelen. Na een vlotte rit, hoewel op de Antwerpse ring afslag naar Luik gemist en in Keulen afslag naar Bonn gemist ..., rond 8h30 aangekomen in Troisdorf. We waren vooringeschreven, startnummers lagen klaar, chip gecheckt (Bart had er nog 2 gevonden) en ok bevonden, koffietje gedronken, en naar de kleedkamers. Frisjes, de zon scheen maar een frisse bries deed het koud aanvoelen. Geen singletje dus, maar lange mouwen.
Gelukkig lekker warm in de kleedkamers, probleem met de compressiekousen, 2 linkse mee (dat komt ervan om een niet-loopster je kledij te laten wegleggen), klein beetje stress, echter geen last van gehad. Nog onze persoonlijke bevoorrading klaargezet, rondjes van 2,7km, dus steeds alles bij de hand, hoewel de bevoorradingspost goed voorzien was : bananen, appels, lekkerkoek, wafels, chocolade, zoutstengels, tee, cola, water, sportdrank. De vloeibare bevoorrading stond op lichaamstemperatuur !! was even wennen maar schijnt goed te zijn voor de maag. Ook daar geen last van gehad tijdens de wedstrijd. Nog een goeie tip van ons vat vol ervaring Luc : elk halfuur energie tanken : gelleke of powerbar !
En dan de start : klokslag 10h het startschot, ongeveer 180 lo(o)p(st)er(s) vertrokken voor wat voor mij een nog grote onbekende was : 6h aan een stuk lopen. Doelstelling was vertrekken rond 9,8km/h, de marathonafstand afleggen zonder te wandelen, dan lopen/wandelen tot 50km. Luc en David hadden een sneller tempo voor ogen, dus liepen Bart en ik tesamen onze rondjes, tempo lag iets hoger, rond 10km/h, mijn huidig marathontempo dus. Na een 6tal km al een eerste sanitaire stop, na 11km volgde er nog eentje. De tijd ging snel, mooi parcours, rondje op de piste, km'ke onverhard over een wal, door een wijk terug naar het atletiekstadion waar de bevoorrading stond. De eerste 3h konden we het tempo goed aanhouden, weliswaar bij elke bevoorrading even gewandeld om goed te eten en drinken, zodat we na 30km nog een gemiddelde van 9,7km/h hadden. Bart kreeg het moeilijk, bleef even hangen, ik voelde me goed en ging alleen verder. Luc en David hadden ons dan al enkele malen gedubbeld, bij Luc zaten de 50km van Botrop vorige week nog in de benen, David ging super ! Tot de marathon hield ik het tempo goed vast, eens de 42km bereikt tijd voor een recuperatiemoment : van de bevoorrading over de piste tot aan het sanitair gewandeld (zo'n 500 meter), en dan verder, nog 3 ronden voor de 50km.
Het gevoel zat nog goed, benen niet meer super, het gebrek aan lange duurlopen liet zich voelen, Luc dubbelde me nog eens, met opbeurende woorden "ziet er nog goed uit" deden deugd ! Het tempo liet ik dan zakken naar een meer comfortabele 9,5km/h, Alex vuurde me bij elke doortocht aan, deed deugd. De ronden aftellen naar de 50km, ik begon het steeds moeilijker te krijgen. Stoppen bij 50 spookte door mijn hoofd. En dan een ontlading, 50km, yes I did it !! in 5:23:20. Doel bereikt !
Nog 37 minuten, er kon nog een rondje bij, op 't gemakske, en dan stoppen zei ik tegen Alex. Alles deed pijn, maar 't was genieten, de aanmoedigingen van het (schaarse) publiek deden deugd, terug aan de bevoorrading nog 20 minuten op de klok, dus tijd genoeg voor een laatste rondje ?? Toen werd het echt lastig, twee keer 100 meter gewandeld, puffen en blazen, joggen in plaats van lopen, maar applaus en aanmoedigingen van alle seingevers, net terug tot aan de bevoorrading geraakt toen de wedstrijd werd afgeschoten. Even wachten tot de restmeters waren opgemeten, dan pas voel je hoe diep je bent geweest, het laatste restje energie was weg. Maar de voldoening was des te groter, ik kon niet goed meer rekenen, 50km + een volledige ronde van 2,7km + een rondje zonder piste van 400m zou 53km zijn, waar ik super content mee was.
Me naar de kleedkamers gesleept, genoten van een verkwikkende warme douche, ruim voldoende douches, dus geen haast. Berichtje van Pat en Ed : gezien op de website, 55km !! Het afzien van de laatste ronden was snel vergeten ! De uitslagen van de rest van de compagnie : Luc De Jaegher-Braet : 68,35km David Van Vooren : 64,042km Bart Kerwyn : 53,805km Iedereen tevreden dus !
En dan de après, mijn verjaardag in gezelschap van de cavalopers, dus cava !! Enkele flesjes gekraakt tijdens de prijsuitreiking, Luc moest nog op het podium (3de plaats in zijn leeftijdscategorie), en dan de organisatie gegroet (niks op aan te merken !!) en terug huiswaarts. Luc maakte ons nog warm voor een whopper in de Burger King, ambiance in de auto (cava maakt de tongen lichter ?) en tegen 22h15 werd ik thuis afgezet.
Voor mij een perfecte verjaardag, een unieke eerste kennismaking met het ultrawereldje, 55km ?? Denk soms nog dat ik droom.
In bijlage enkele foto's, nog een speciale vermelding voor chauffeur Alex zonder wie het allemaal minder gemakkelijk zou zijn geweest, bedankt hiervoor Alex.
Bart en ikke bij het verlaten van de piste :
Bij het oplopen van de wal :
Luc, zoals steeds bezig met eten en drinken :
David in aktie :
Op de wal, in een prachtig decor, naar het einde van de wedstrijd toe :
De voorlaatste week in de aanloop naar de 6 urenloop in Troisdorf, en ook de zwaarste trainingsweek.
Van de feestdag geprofiteerd om op dinsdag een extra twintiger in te plannen, en voor de eerste keer sinds de marathon in Oostende had ik echt een goed gevoel. Het liep fantastisch, en ik had tijdens het weekend toch ook al 43km gelopen. Het parcours in het Leen ligt er momenteel prachtig bij, een bladerentapijt op de onverharde paden, en een schitterend kleurenpalet. Tesamen met de milde herfsttemperaturen maakt dat het lopen nog zo aangenaam. Samen met Patricia, Eddy en Franky 19,88km gelopen in 2h02, goed voor een gemiddelde van 9,7km/h
Donderdag met Patricia en Franky afgesproken aan de sporthal, bedoeling was om o.a. in het stadspark te lopen, echter de verlichting laat te wensen over, verschillende lantaarnpalen hebben kapotte lampen, zodat het te donker is om te lopen, slechte punten voor de stadsdiensten ! Dan maar 3 cavatourkes gelopen, Patricia zette er een stevige pas in, 14,37km in 1h23, gemiddeld 10,4km/h
Zaterdag terug een twintiger in het Leen, ondanks een te korte nachtrust na een halloweenparty in Perk, het tempo strak kunnen aanhouden, terug thuis na 19,96km in 1h55, 10,4km/h, voor alleen te lopen en in het bos op onverharde paden is dat een zware duurloop geweest.
Vanochtend na terug een te korte nachtrust (housewarming party bij Patrick) dan de traditionele duurloop van de cavalopers op zondagochtend. Ronny en Filip zaten bij Arcelor, alleen Pat en Ed en ik present, voor een vrolijk kwebbeltochtje in het Leen, langs de vijvers, tussen een heleboel andere lopers, loslopende honden, gelukkig ook honden aan de lijn, prachtig loopweertje in een schitterend decor. Na 23,78km stond ik terug thuis, het liep weer perfect, in 2h21 dus met een gemiddelde van 10,1km/h. Normaal loop ik mijn lange duurlopen iets trager, maar met de huidige conditie geen enkel probleem.
Dat brengt mijn weektotaal op 78km ! Volgende week enkel op dinsdag nog een rustige 10 à 12km, en dan rusten tot zaterdag, D-Day, mijn debuut als ultraloper.
Het probleemke met mijn grote teen was er na het vorige dubbeldekker weekend niet op verbeterd, zondagavond kon ik amper stappen, zag er echt niet goed uit. Dus besloten om een midweekje niet te lopen, dagelijks een voetbadje, en een ontstekingswerend zalfje gesmeerd, waar mijn vrouwtje voor gezorgd had van bij de apotheker. Tegen vrijdagavond zag het er terug normaal uit, de wonde was volledig dicht en schoenen kon ik probleemloos verdragen.
Tijd om terug een loopweekend te plannen : Zaterdag : 's namiddags rond half vier vertrokken voor een duurloop in het Leen, met de bedoeling om rustig een goeie 2 uur te lopen. Op de parking marathonloper Franky tegengekomen, en samen de eerste ronde afgelegd, weliswaar iets te snel (rond 10km/h), maar wel een leuke babbel over voorbije en komende marathons. Ronde twee dan alleen aangevat, het liep dan al veel minder, hoewel het schitterend loopweer was kreeg ik de vaart er niet meer in, de km's werden met sterk wisselende snelheid afgewerkt. Terug aan de parking zag ik een derde ronde (8km) niet meer zitten, dan maar rustig teru naar huis gejogd. Uiteindelijk 21km afgelegd in 2h10, gemiddeld 9,7km/h.
Zondag : door het winteruur lekker een uurtje langer kunnen slapen, echter bij het opstaan voelden de beentjes niet echt fris aan, maar er stond een tweede lange duurloop met de cavalopers op het programma. FilipG ging de cava meebrengen, en de opkomst was navenant, met een groep van 8 lopers eraan begonnen, den eerste tour annex rondje langs het kanaal gingen goed, zelfs een drietal km aan 10km/h, na de drankpauze rustiger tempo, na 20km kreeg ik het lastig, het vet was van de soep, blij dat we terug aan de parking waren. 22,15km afgelegd in 2h19, gemiddeld 9,5km/h. En de teen heeft het gehouden, geen probleem meer ! Ik denk dat de drukke lange werkdagen van de laatste weken stilaan in de kleren zijn gekropen, in combinatie met de voorbije marathons, veel lange trainingen en kleine fysieke ongemakken hebben ervoor gezorgd dat ik niet meer zo fris zit, ook mentaal heb ik het moeilijk om me te blijven opladen.
Toch staat nog een ferme loopweek gepland : dinsdag op de feestdag 20km donderdag 12km zaterdag 25km zondag 20km waarna het afbouwen en rusten is tot Troisdorf !
Nog 3 weken te gaan tot de 6uren loop in Troisdorf, een week met nogal wat ongemak.
Na vorig weekend een probleemke met de grote teen, staat gezwollen en is onder de nagel ontstoken. Gans de week niet gelopen, vrijdag zag het er beter uit nadat ik de nagel had bijgeknipt, beetje etter en bloed er van tussen gelopen.
Tijdens 't weekend stond een dubbeldekker gepland : Zaterdag : een halve marathon in het Leen Gestart rond 10h, 't was nog frisjes, maar heerlijk om te lopen, eerste ronde ging vanzelf, halfweg 9,9km/h gemiddeld. Parcours lag er nog steeds goed beloopbaar bij, uitgezonderd een 10-tal modderplassen waar je niet altijd rond kon. Drankpauze, en terug vertrokken voor de tweede ronde. Geen noemenswaardige last van de teen, maar blijkbaar heb ik onbewust toch een iets andere houding aangenomen, aanhechting van de kuitspier aan de knie begon op te spelen. Tempo licht laten zakken, en rustig uitgelopen, 21,5km in 2h12, 9,8km/h gemiddeld. 's namiddags dan de pees goed verzorgd, en hoop op beterschap voor de volgende dag.
Zondag : Omega Pharma halve marathon Bij het opstaan toch een zeer stijf gevoel in die pees, dus geen ambitie voor tijd te lopen 's namiddags. Al snel Filip tegen het lijf gelopen in Nazareth, Patricia, Eddy en Ronny kozen voor de afsluitende loop van de Superpestige in StLaureins, waar Patricia met suc6 haar leidersplaats verdedigde, proficiat ! Bedoeling was om rustig te starten, en dan naargelang het gevoel het juiste tempo te zoeken. De eerste 2km afgewerkt aan 11km/h, rustig starten ?? Daarna het tempo iets laten zakken, de pees in de knie voelde ik wel, echter geen belemmering. Een aanloopronde van ong 3km, en daarna nog twee grote ronden. Wind op kop in het eerste deel van de grote ronde, prima voor de laatste km's straks. Filip ging er vandoor rond km 9 denk ik, even een minder moment, daarna toch terug een vrij stabiel tempo rond de 10,7km/h kunnen aanhouden. Tot op km 18 het vet van de soep was, de km's van gisteren zaten duidelijk nog in de benen, twee relatief trage kmkes, en de laatste nog aan 11km/h. De finish gehaald in 1:55:45, 10,8km/h, best tevreden daarmee. Organisatie was dik in orde, uitgezonderd het koude water in de douches ! Niet teveel last gehad van de teen noch van de kniepees, tot ik thuis mijn kous uittrok, die er goed ingeplakt zat, ziet er weer niet al te best uit !
Volgende week dinsdag (als de ongemakken het toelaten) en donderdag twee korte duurlopen, en dan volgend weekend terug de beuk erin, twee lange duurlopen, totaal op die twee dagen zou ergens rond de 48km moeten uitkomen !
Het tweeluik marathon Leie en Oostende is na een weekje al goed verteerd
Donderdag de eerste recuperatieloop na Oostende met Bart en Ronny, 12km aan 9km/h. De eerste km's nog wat stijf, daarna redelijk comfortabel gejogd. Tijdens de marathon, die ik grotendeels in het gezelschap van Bart had gelopen, hadden we het over Bart z'n 25ste marathon/ultra, dat moest toch iets speciaals worden. Ik had dan ook al toegezegd om hem te vergezellen op die jubileummarathon. En Bart heeft een specialleke gevonden, de Troisdorf 6 stunden lauf, een ultra dus, en ja, ik had het beloofd, dus ga ik mijn debuut maken als ultraloper op 12 november, op mijn verjaardag nota bene ! Dus moeten er nog wat extra kilometers gemaakt worden, ik heb mezelf als doel gesteld om 50km te lopen ...
Zaterdag onze wekelijkse duurloop in het Leen afgewerkt met Ronny, 20km aan 9,4km/h. Moeizame start voor Ronny, een paar km aan 8,9km/h, in de tweede ronde dan het tempo wat opgetrokken, Ronny moest passen, toch nog een redelijk gemiddelde gehaald dankzij de laatste 4km boven de 10km/h.
Zondag, vandaag dus, de eerste van 4 winterjoggings in de Brielmeersen in Deinze. Dit was mijn eerste deelname, er gaan er zeker nog volgen ! Een goeie 300 deelnemers, rondjes van een goeie 3km, volledig onverhard maar zeer goed beloopbaar, een parcours naar mijn hart. Ronny liep 2 rondjes, Filip en ik gingen voor de volle 4 ronden, goed voor 13km in een aangenaam tempo van 10,9km/h. Organisatie volledig in orde, den après ook !
Dat brengt mijn weektotaal op 45km. Voor de eerste week na de marathon kan dat tellen !. Nu nog drie weken stevig doortrainen, in volume dan, niet op snelheid, volgend weekend plan ik een dubbeldekker, zaterdag een halve marathon in het Leen, zondag de Omega Pharma halve marathon in Nazareth. Eenmaal ik iets in mijn koppeke heb dan ga ik er ook voor, die 50km moeten haalbaar zijn !
Gisteravond nog een feestje bij onze voorzitter van de krekenlopers, Patrick, die 46 is geworden, gans de avond rechtstaan, niet bevorderlijk voor de knietjes. Na een geslaagde avond in het gezelschap van cavalopers Patricia, Eddy en Ronny (wat hebben we gegeven als cadeau : cava natuurlijk!), pas rond half een mijn bedje opgezocht. Dan nog liggen piekeren tot 2h, wat met de knieën, zou ik niet beter afzeggen, regen en wind, welke kledij ? En om 4h naar het toilet, weer een beetje wakker gelegen, en ineens was het 6h, wekkertje liep af. Pannenkoeken met confituur, doucheke, knieën verzorgd, nog een sanitaire stop en Bart en Ronny stonden al voor de deur, om 7h15 vertrokken, tegen kwart na 8 parkeerplaatske gevonden, ingeschreven, en dan ... was het nog anderhalf uur tot de start.
Ook Jan tegengekomen, met ons vieren een thee weest drinken in een hotel, ontzettend gemotiveerde ober "wanneer begint dat spel hier ", weer voorbij de finish naar de kleedkamers gezocht (niks aangeduid), op ons gemak aangekleed, sanitaire stops, terug naar de finish om onze bagage af te geven, Filip G tegen het lijf gelopen, en dan hadden we nog 10 minuutjes om ons naar de start te begeven, zo'n anderhalve km verder ... Dus flink de pas erin gezet, start was op de dijk, moest nog plassen (op het strand), en in looppas naar de start, achteraan ingevoegd, net op tijd om het startschot te horen. Pfff, moet je daarvoor 2 uur op voorhand ter plaatse zijn ...
Maar kom, we waren vertrokken. Het regende flink,met Bart een flink tempo ingezet, Ronny liep dan al zijn eigen tempo, Koen ingehaald, even over zijn fysieke toestand gehad (zie zijn blog). De eerste 5km met een gemiddelde van 10,7km/h afgewerkt, ons toen al afgevraagd waarom we in hemelsnaam niet langs de kust liepen, maar door de achterbuurten, via industrie terreinen, naar het parcours van de Oostende-Brugge 10 miles. Dus almaar rechtdoor langs het kanaal, saai saai, tot km 19, dan terug aan de andere kant, nog saaier, tot km 27. Gelukkig met twee, gezellig keuvelend, echter serieus opgeschrikt door een ambulance die ons tegemoet kwam, rond km 25 zagen we aan de andere kant van het kanaal iemand gereanimeerd worden door een paar lopers !! Later gehoord dat die man, 63 en zijn eerste marathon het niet gehaald heeft ... Om stil van te worden.
Aan km 27 draaiden we dan met de neus in de wind, Bart had het al een paar km lastig, en ik voelde me supergoed. Dus alleen verder, sorry Bart, en het liep lekker, begon aan een inhaalrace, 7km tegenwind de een na de ander inhalen, gaf me vleugels. Bevoorrading was dan al gene vetten niet meer, geen bananen meer, enkel water, en ze hebben het zodanig gerekt dat er eentje minder was dan voorzien ! Aan km 35 draaiden we dan richting Oostende, wind zijdelings in de rug, en het liep nog steeds lekker, steeds net boven de 10km/h, en de laatste km nog een beetje versneld. De finish gehaald na 4:12:22, met een fantastisch goed gevoel, zo goed als geen last gehad van de knieën, kippevelmoment (weeral)
Beloning was een modale medaille, een energiereepje en een flesje water, de middelmatige bevoorrading werd daarmee doorgetrokken na de finish. Ik wou de finishers nog een hart onder de riem steken, en vooral Bart zien finishen, en daardoor nog enkel T-shirst small en extra large beschikbaar, weeral een minpunt voor de organisatie. Dan naar de kleedkamers voor een welverdiende douche, als je van ijskoud water houdt tenminste, en een cafeetje gezocht om iets te drinken, de organisatie had een VIP-tent voorzien, de gewone mens moest maar zijn plan trekken, gemiste kans.
Finish tijden van de anderen : Jan : 4:11:45 Bart : 4:23:24 Ronny : 5:00:53
Op het terrasje met zicht op het zeilschip Mercator waren we unaniem, hier komen we niet terug, om een aantal redenen : - organisatie was 's ochtends niet klaar om de lopers te ontvangen - parcours was saai, om niet te zeggen "klote" - geen lekkere warme douche - afstand tussen finish - kleedruimte - start veel te groot - geen mogelijkheid om iets te drinken en na te kaarten na de finish - ...
Na twee testloopjes deze week, dinsdag 10km als een houten plank in het gezelschp van Bart, en donderdag 8km ontspannen gelopen, en gisteren Mr Doctoor overtuigd om een medisch attest uit te schrijven (over knieën pas gesproken nadat ie getekend had ...), dus ja, morgen start ik. Was dat feitelijk al zo goed als zeker in het begin van de week, maar ja, de lezers een beetje in spanning houden hé !
Marathon = 42,195km afzien, maar voor mij puur genieten. Ik heb van de Leiemarathon alleen maar het goeie onthouden, facebookvrienden gesproken vóór de start, 30km geen problemen gekend, de finish, kippenvelmoment, prachtige medaille ... Het feit dat het warm was, dat mijn knie gans de weg pijn deed, dat de laatste 12km zwaar tot zeer zwaar waren, allemaal vergeten.
Alhoewel als ik vanmiddag een paar foto's vond, kwist niet dat ik er zo slecht uitzag :
Net na de start, samen met collega Krekenloper Marc :
hier valt het nog mee, rond km 30, net voor de bevoorrading :
op km 35, een zeer moeilijk moment, ferme pijnscheut gehad in de knie, net een eindje gewandeld, en terug vertrokken
vanop de leie, in een beter moment :
aan den arrivée, moe maar voldaan !! de ultieme beloning :
na de Leiemarathon nog gene meter gelopen, eerste dagen wat last van de knie, nu veel beter, dus ... de marathon van Oostende volgende week begint in mijn hoofd te spoken. Zou ik ? Nog een paar dagen rusten en de knie verzorgen, voor alle zekerheid het medisch attest laten invullen door de dokter (kan hij meteen ook ne keer advies geven over de knie ...), en misschien donderdag of vrijdag een testloopje ?
Gisteren nummer 11 op de teller gezet : de Alproleiemarathon, finished in 4:13:12
De bus die ons van de finish in Wevelgem naar het Kasteel van Ooidonk waar de start werd gegeven zou brengen vertrok om 9h stipt in Wevelegem, mooi op tijd vond ik een parkeerplek, en na een sanitaire stop (gelukkig want aan de start was 't wc papier al snel op) al snel Christian tegengekomen op de bus, ook Marc stapte al snel op.
De busrit duurde niet te lang, met zo twee ervaren marathonlopers krijg je een lading tips over je heen, best plezant. Aan de start borstnr en chip afgehaald, Koen en Philippe tegen het lijf gelopen, hun relaas lees je op hun blogs, en nog een vierde krekenloper Gino, die uiteindelijk een PR zou lopen (maar dat wist hij aan de start nog niet hé).
Een kwartierke voor de start bagage afgegeven, die de organisatie netjes naar de finish vervoerde, en postgevat achteraan het pak, een kleine 300 lopers gingen de uitdaging aan. Toch wel wat vragen, het weer zag er veel te goed uit, wolkendek was volledig aan het openbreken, 't zou een warme editie worden. En de knie, ja, die voelde wel goed aan na een weekje rust, echter 42km lopen is nog iets anders !
Om 11h werd het startschot gegeven, eerste 500m over echte kasseien, goed voor de knieën hoor, en dan de eerste 6km, die waren best genietbaar, beetje glooiend en veel draaien en keren door de weilanden. Het liep best lekker, beetje pijn aan de knie, maar 't viel mee, hinderde me niet, na 5km eerste bevoorrading met een gemiddelde van 10,5km/h ??
Volgde een eerste kmke langs het kanaal, dan in Deinze de brug over en aan de andere kant verder, de volgende bocht was in km 41 in Wevelgem ... Ik overdrijf wel een beetje, we gingen drie keer honderd meter van de Leie weg, een keer voor een brug over een zijarm (kwestie van een paar hoogtemeters te verzamelen) en twee keer voor een kade. Voor de rest altijd rechtdoor, en voor iemand die niet graag lange rechte stukken loopt zoals ik, een kleine marteling dus.
Na de tweede bevoorrading, 10km punt gepasseerd na 58 minuten, snelheid was dan al gezakt omdat de knie me toch meer last berokkende dan ik dacht. Doorbijten maar, halve marathonpunt gepasseerd na 2:03 en na km 30 nog steeds 10,2km/h gemiddeld. De warmte begon dan stilaan zijn tol te eisen, tempo stokte tot 10km/h, de stop aan de bevoorrading van de 35km rustig de tijd genomen om te eten en te drinken, en om af te koelen (weer liters water over mijn hoofd gekapt). En dan was het op, vooral mentaal, ik liep dan al 3,5 uur rond met een knie die bij elke stap pijn deed, onder een stralende zon, en almaar rechtdoor, en wanneer je lichaam dan stevige vermoeidheidssignalen begint uit te zenden kan je daar precies niet zo goed meer tegen.
Tempo dan nog maar een beetje teruggeschroefd tot een goeie 9,5km/h, een paar pijnscheuten in de knie verplichten me om een paar keer kort te wandelen. Na de laatste bevoorrading op km 40, mijn laatste restje energie bijeen geschraapt, en rustig de 42,2km volgemaakt. De laatste rechte lijn stond er wat volk te applaudiseren, waardoor de finish toch weer een kippevelmoment was !
Perfekte organisatie, mooie medaille en T-shirt, na de finish uitgebreide bevoorrading in een voor lopers gereserveerde ruimte. Niks op aan te merken, echter terugkomen zal ik niet snel doen, 35km rechtdoor is echt niks voor mij.
Nu ga ik de knie rustig laten herstellen, een weekje niet lopen, de marathon van Oosetnde heb ik van mijn programma geschrapt, in november zie ik wel wat er nog te lopen valt.
Eind vorige week heb ik eindelijk de knoop doorgehakt, nummer 11 wordt de Leie Marathon volgende zondag 25 september. Gent had ik vorig jaar al gelopen, het is wel een ander parcours, maar geruchten gehoord over saai, veel lange rechte stukken, veel beton ... De Leie marathon is ook wel saai, en één lang recht stuk, maar ja, dan staat ie toch maar mooi op mijn palmares hé.
Als de knie het toelaat tenminste, vrijdag in Waterland-Oudeman de jogging moeten stoppen na een kleine 10km, onmogelijk verder te lopen met steken in de rechterknie, en dat is dan nog mijn goeie knie ... Vandaag toch al iets beter, een tegenoffensief gestart met ijs, ontstekingsremmers en voltaren gel. Wait and see.
Na de halve van Evergem stevig doorgetraind en gejogd, een overzicht :
dinsdag 6/9 : 11,5 km aan de sporthal aan 9,6km/h, knie nog stram van Evergem, beetje extra rust nemen !
vrijdag 9/9 : Superprestige jogging Bentille Patricia, Eddy, Bart en ikzelf van de cavalopers present. Pat en Ed, en Filip liepen hun tempo, Bart en ik samen met JC Aalternaar Geert op 't gemak 13,35km aan 10,4km/h : een lekker duurloopje
zaterdag 10/9 : Halve marathon Zwalm Samen met Patricia en Eddy naar Zwalm getrokken voor de halve, weeral zulk warm weer, gelukkig scheen de zon niet volop. Gestart met Patricia met als doel onder de 2 uur te lopen, de eerste 5 km zijn vlak, en dan volgen 2 nijdige hellingkjes in km 6 en 7, gevolgd door nog een eindeloos stuk vals plat, vooraleer terug naar beneden te duiken om de tweede ronde aan te vatten. Bij de tweede beklimming in de eerste ronde Patricia achter gelaten, en Eddy bijgehaald die het niet meer zag zitten door de warmte. De rest alleen afgehaspeld, toch een lastig rondje hoor, finished in 1:58:22, ruim binnen de doelstelling dus. 's Avonds nog met Marina en Guy, en mijn eega een lekker hapje en een dansje in de Zwalmkoets tot in de vroege uurtjes !
maandag 12/9 : duurloopje in het Leen, 11,6km met een gemiddelde van 9,9km/h
woensdag 14/9 : afgesproken met Ronny voor een trage duurloop totaal geen zin om te lopen, zei tegen Ronny niet meer dan 12km. Al gauw besloten om een rondje Kaprijke te lopen, met twee loopt lekker, intervalleke op de fietsersbrug, kmke tempo in de Kriekmoerstraat, en terug thuis na 16,8km met een gemiddelde van 9,9km/h. Of wanneer je geen goesting hebt je de betere trainingskes loopt !
vrijdag 16/9 : jogging Volpenswege 12,2km Bart, Filip en ikzelf trokken naar Sleidinge voor deze jogging die je bovenop het waterspaarbekken brengt, je waant je aan de zee wanneer je tussen de beide spaarbekkens loopt, omringd door water. Al snel een groepje gevormd met Johan en nog een paar lopers, tempo rond de 10,8km/h. Tot de laatste km Filip nog de loper vóór ons wilde bijhalen, dat was een serieus gat dicht te lopen. Mits een felle eindsprint is het gelukt, gemiddelde zat meteen op 11km/h.
zaterdag 17/9 : Superprestige Waterland-Oudeman Nog een organisatie die meetelt voor het criterium van de Krekenlopers, Filip, Patricia en Eddy en ikzelf stonden aan de start, ook Angelo en Cindy waren present. Even de stand bij de dames op de middenafstandbekeken, Patricia aan de leiding, Cindy derde dame. Merkte ik daar enige gezonde competitiestress ? Eddy haasde Patricia naar de overwinning, Cindy was snel gestart, en hebben we opgeraapt en meegenomen naar de finish, zodat ze als derde dame kon finishen, na een spurtje met dame n° 4 blijkbaar. Met dank aan Ronny Goethals om ons uit de wind te zetten. Filip en ik dan nog een rondje, het liep zo lekker, 11,7km gemiddeld, klaar om er nog een lap(je) op te geven. Tot km10, steek in de rechterknie, er net niet door gegaan, onmogelijk verder te lopen ! Te voet terug, ondertussen was het beginnen te regenen, was dat balen !
Ik hoop niet te veel erg, een weekje niet lopen, vrijdag superprestige St Laureins, testloopje van 4km, hopelijkt gaat het goed zodat ik zondag de Leie marathon kan lopen. Geen ambities, gewoon uitlopen, we zien wel waar het schip strand !
De spier M. plantaris loopt van het bovenbeen (condylus lateralis femoris) via de achillespees (tendo calcaneus) naar de hak van de voet (tuber calcanei). De spier heeft een kleine spierbuik van zon 7 tot 10 centimeter. De spier maakt deel uit van de spiergroep M. triceps surae. Deze spiergroep bestaat naast de M. plantaris nog uit de twee grote twee grote kuitspieren: de M. gastrocnemius en de M. soleus. De functie van de spiergroep M triceps surae is het buigen (flexie) van het kniegewricht, het buigen in de enkel (dorsaal flexie) en het naar binnen draaien van de voet (supinatie).
