Voor de laatste rit van de maand april kwamen ondanks de donkere wolken toch nog 7 man opdagen : Valère, Omer, Paul,Roger J, Rudi, Marcel en Yvan.
Na wat overleg ivm het onzekere weer, opteerden we toch om de voorzienerit naar Gemmenichte rijden via Nederlands-Limburg. Het deed ons uiteraard een groot plezier dat ook Flor eventjes langskwam om ons te voorzien van de nodige energierepen en een succesvolle rit toe te wensen waarvoor onze dank.
Hier hielden we halt in Cafè Kerff waar we genoten van onze koffie/frisdrank en lekkere rijsttaart.
Voor de terugweg namen Valère en Rudihet kopwerk voor hun rekening en we reden richting Völkerich Plombières Hombourg - Aubel Val-Dieu Mortroux Dalhem Richelle Hermalle-sous-Argenteau Oupeye Heure-le-Romain Houtain-Saint-Siméon Bassenge Valmeer Herderen Grote-Spouwen Martenslinde Bilzen Spurk Schoonbeek Diepenbeek.
Terwijl we genoten van onze lekkere drankjes konden we bijpraten over een leuke rit die voor ons droog bleef op enkele natte plekken in de buurt van Val-Dieu.
Een verslag uit de hand van Yvan, de foto's uit de gsm van Peter bedankt !
Verslag rit dinsdag 22 april 2014 : Andenne
Met 8 man stonden we deze morgen aan de 3x20 voor een leuk ritje naar Andenne : Peter, Omer, Valère, Leon, Roger J, Jos B, Marcel en Yvan. Een paar mensen hadden zich afgemeldwegens andere verplichtingen.
Onder aanvoering van Peter en Omervertrokken we richting Kortessem - Guigoven Gors-op-Leeuw Jesseren Haren Bommershoven Vechmaal Otrange Crisnée Momalle Noville Jeneffe Donceel (waar Jos B ons moest verlaten wegens huiselijke verplichtingen) Seraing-le-Chateau Chapon-Seraing Fize-Fontaine Villers-le-Bouillet Antheit Wanze Hoei Java Seilles Andenne.
Omdat het terras bezet wasdoor eenandere groep wielertoeristen genoten we binnen in Le Breughel van onze welverdiende koffie en rijsttaart. Buiten was er heel wat fietsactiviteit ivm de Waalse Pijl die morgen wordt gereden in Hoei. We zagen het team Movistar met Alejandro Valverde eveneens passeren.
Voor de terugweg werd Omer aan de kop afgelost door Valère en met de wind nu in ons voordeel en een lekker zonnetje ging het gezwind richting Seilles Couthuin Héron Lavoir Oteppe Burdinne Avennes Lens-Saint-Remy Geer Boëlhe Crenwick Jeuk-Roost Borlo Buvingen Kerkom Aalst Engelmanshoven Groot-Gelmen Rijkel Oetersloven Wellen Alken Wimmertingen Rapertingen Diepenbeek.
Hier genoten we op het terras van onze ijzerhoudende dranken en werd druk bijgepraat met Vanessa en Yves die een ritje Valkenburg gedaan hadden.
Ritgegevens : Aanwezigen : Peter, Omer, Valère, Leon, Roger J, Jos B, Marcel en Yvan.
Afstand : 145 km, gemidd. 30,0 km, hoogtemeters 1.015 m
Sinds ik Yves ken, kom ik ook wel eens in de Noord-Westelijke kant van het land. We combineren de kinderwissel met een marathon in Zwalm, Vlaanderens Mooiste die voor de tweede keer georganiseerd wordt. Zwalm ligt in de Vlaamse Ardennen . dus belooft het toch wel pittig te worden.
Ruim op tijd komen we aan en dat geeft ons tijd om een babbeltje te slaan met de andere lopers die we regelmatig tegen komen. Het onafscheidelijke Knoet-paar Marc en Patrick, de cava-lopers, Gino & Ilse, en dan worden we plots naar de start geroepen. Allemaal samen door de spoorwegtunnel, ergens in een willekeurige straat.
Daar nog even wachten, weer wat babbelen en plots klinkt er toch een startschot.
Doel voor vandaag is vooral alles proberen te lopen, dus bergop niet wandelen zoals ik gewend ben.
Ik laat me meegaan in de massa, natuurlijk veel te snel dus temper ik al vlug. Mijn eigen tempo, rustig, niet laten opjagen. De eerste hellingen gaan redelijk vlot, benen zitten behoorlijk goed, maar of ik dit 42 kms ga volhouden, dat is een ander paar mouwen.
t Is zo verleidelijk om mee te gaan met de snellere massa, maar ik weet dat hier ook mensen van de halve marathon en van de aflossingsmarathon meelopen en dat is redelijk gevaarlijk.
Als ik het warm krijg en mn regenjasje uit doe, is Yves snel bereid om dit aan te nemen. Wat ik niet verwacht is dat hij dit ook nog eens boven het zijne aan doet. Zweten moet ie, volgens eigen zeggen, doen. Want in Griekenland is het warm, heet zelfs en hierop moet getraind worden. Tja, dan moet ik mn jasje zelf niet bijhouden hé. J
De glooiende landschappen doen me toch een beetje aan Haspengouw denken, alleen dat de fruitbomen hier graangewassen zijn. Yves doet tussendoor wat intervaltraining: bergop doorlopen, om terug naar beneden te lopen en weer eens naar boven, zodat we uiteindelijk op de vlakke stukken toch samen kunnen blijven. Ik laat me hier al lang niet meer door opjagen, ik blijf gewoon mn eigen ding doen, sneller gaan zou dom zijn omdat je jezelf dan helemaal opblaast.
Onderweg komen we Fernand tegen, waar we vorige week zeker 50 kms mee samen gelopen hebben in Limburgs Zwaarste. Ook hij weet niet of die 100 kms al wel echt verteerd zijn. Het is nog vroeg om dit te weten. In het zog van Marc B steekt hij ons voorbij.
Ook Louis passeren we, korte babbel en weer verder.
Alles gaat super, zeker de eerste halve marathon, eigenlijk zelfs tot km 25. We rapen Fernand onderweg op, die er heel uitgeput uit ziet. Hij loopt stukjes mee, stopt weer, komt weer dichter, en steekt ons uiteindelijk voorbij als ik noodgedwongen een sanitaire stop moet maken.
De doeltijd van 4 uren is op deze manier niet meer haalbaar. Yves begint het ook steeds moeilijker te krijgen ( wat wil je na twee dagen klinkers leggen ? ). We besluiten bergop te wandelen, het rustiger aan te doen.
Maar ons wandeltempo is zo snel dat de lopers achter ons het lopend nauwelijks kunnen volgen. Dit ligt me toch wel beter, de combinatie lopen en wandelen. Even maakt mn hart zelfs een huppelsprongetje als mn voetjes mogen trailen. Wat doe ik dat trailen toch zoveel liever dan gewoon maar lopen.
Na 4u25 komen we voldaan over de finish. Mooie landschappen gezien , een uitstekende bepijling, een goede en vriendelijke bevoorrading. Wat moet een mens meer ?
Een verslagje binnen gestuurd door Rudi, waavoor onze dank !
Met zen negenen aan de start op een mooie morgen om de Mergellandroute te rijden. Na de eerste kms werd het duidelijk dat het "weer" niet meer zo zomers was als de voorbije weken. Enkele graden frisser en stilaan meer bewolking ging het richting Vroenhoven. De dreigende bewolking werd steeds donkerder en in Kanne vielen de eerste regendruppels. Na kort overleg gingen we schuilen in een taverne waar we een bedenkelijke koffie dronken. Nu stonden voor een probleem gaan we terug of rijden we verder?? Valere zag het niet meer zitten,omdat er bijna geen gemotiveerden meer waren. Eenmaal buiten zagen we dat hemel,door de felle wind(Marcel dacht 5 bft),helemaal opgeklaard was. Vier man naar Diepenbeek wegens ziekte,kou en andere verplichtingen,vijf man verder met de wind in de zeilen over de geplande route tot in Epen waar we onze lunchpauze namen bij de kachel tijdens een fikse bui. Toen het asfalt opgedroogd was werd de terugweg aangevat tegen de wind in,over Sippenaeken,Remersdaal,Aubel en de gebuikelijke weg naar huis. Er waren nog 2 intermezzo's met een lekke band en een sanitaire stop bij de flikken veroorzaakt door mij. De redelijk leeggereden lichamen werden in het Demerstrand opvuld met de gebruikelijke vloeistoffen.
Verslag Limburgs Zwaarste 100 kms: zaterdag 5 april 2014
Verslag Limburgs Zwaarste, Zaterdag 5 april 2014
Zaterdagmorgen 3u30 loopt de wekker af. Gelukkig niet slaapdronken staan we op, eten onze portie havermout met chia en zakken af richting Heerlen waar de start van de 80 en de 100 km om 6u00 gegeven zal worden.
Heel wat bekende gezichten aan de start, een fijn weerzien met velen, een prettige kennismaking met anderen.
Een korte briefing van Willem, duidelijk en kort, meer moet dat niet zijn. Hij drukt ons op het hart dat we vooral moeten genieten vandaag, en dat ben ik ook van plan.
Eens buiten alom schijnende hoofdlampjes, toch een bijzonder zicht. Voor mij de eerste keer dat ik in het donker een wedstrijd start. Jawel, het heeft toch wel iets, die lampjes, als we in het Imstenraderbos dalen en nadien door het bronnenbos klimmen. Fotos trekken is niet evident want je moet opletten dat je niet valt. Af en toe ( een welgekomen ) opstopping aan hekjes. Een beetje babbelen met de mensen rond je, heel relaxed want de weg is nog heel lang.
Intussen is het gestopt met miezeren, regenjasje mag al uit, maar ik wacht nog even, want s morgens is het nog niet echt warm. Toch heb ik aan de start al redelijk veel blote armen gezien.
Een droge ondergrond zal deze Limburgs Zwaarste toch ietsje minder zwaar maken, want tijdens de oefenloop van vorig jaar hebben we serieus door de modder mogen ploeteren.
Na 13 km een eerste bevoorrading. Wat cola, stukje wafel, lampje opbergen, regenjasje en truitje uit. Mijn lichaam is opgewarmd.
Iedere 10 kilometers is er een bevoorradingspost, netjes verspreid, ik zal om de twintig kms mn waterzak bijvullen en een tablet isostar toevoegen.
Er hangt een sluier mist en nevel over Limburg, waardoor de landschappen op dit punt van de wedstrijd niet goed tot hun recht komen. Maar ik hoop dat de zon toch nog zal doorbreken.
De tweede bevoorradingspost dient zich aan nadat we Vaals Berg langs Duitse zijde beklommen hebben. Deze voel je wel, wetende dat er stukjes van 25% in zitten. Eens uit het bos zien we de boudewijntoren liggen en de camper staan. Echt lieve mensen aan de bevoorrading, ze moedigen je aan, leven met je mee.
Door de oefenlopen vorig jaar meegelopen te hebben weet ik toch wel ongeveer de weg, en maakt het de pijltjes en linten gemakkelijker terug te vinden. En inderdaad, nu ook wel een mooie afdaling zoals de man op de bevoorrading beloofd had.
Op naar post drie: op de parking van café Het Hijgend Hert, wat de fietsers een belletje zal doen rinkelen als ze Camerig beklommen hebben. Er wordt een gaatje in onze controlekaart geknipt, wat bijtanken ( vooral cola smaakt me tijdens lange lopen ). Op dit punt lopen de 80 en de 100 kms een extra lus. De lopers van de 60 die om 9u starten zullen hier straks direct verder lopen.
Het lusje ( van twintig kms ) loopt door het mooie Epen. Intussen hebben we gezelschap gekregen van Fernand uit Mechelen. Een gezapige man die geen uitdaging in de weg staat. Op oudere leeftijd beginnen te lopen, en telkens een jaardoel kiezend. Wel leuk zo wat animatie onderweg, want de man in kwestie vormt een mini Amerikaans Theater. In de lus ook nog een controlepost om na twintig kms terug aan het hijgend hert te komen.
Tot mijn grote verbazing zie ik Paula hier in een zeteltje zitten, een dekentje over zich. Duidelijk een slechte dag, want deze brandweervrouw heeft wel wat meer in haar mars. Hardnekkig doordoen doet je lichaam op die momenten meer schade dan goed, dus opgeven is in dat geval de enige juiste beslissing.
Wij( Yves, Fernand en ik ) weer verder. We lopen bergaf langs een kruisweg, de landschappen die dan volgen zijn zo groen, zo adembenemend mooi. Dit is Limburg, dit is genieten ! De beentjes zijn nog altijd fris, het hoofdje zit goed. Maar ik blijf bewust doseren, en de heren volgen mn voorbeeld.
Plots krijgen we Els en Jacques in het vizier die de 60 lopen ( zij mochten om 8u al starten ). We houden ons gedeist achter een andere loper om het verrassingseffect te vergroten. Als we dicht genoeg zijn begin ik voor Jacques Happy Birthday te zingen, voor zn 62 verjaardag. Beetje bijpraten en dan weer verder.
Na de beklimming op de Eyserbosweg een volgende post. Hier is er een splitsing tussen de 80 en de 100 kms. Wij doen een lusje van 20 kms, nu is er geen weg meer terug. Plots lopen we vanaf dat moment met ons drietjes uren alleen. De meeste lopers zijn ofwel al weg, ofwel hebben ze voor 80 kms gekozen.
We praten, maar zijn ook vaak stil ( vooral bergop ). Maar genieten ( tijdens het soms wel afzien ) doen we alledrie. Alhoewel, zo fel zien we niet af. Vorig weekend was t erger met me gesteld. Maar daar zijn we doorgemoeten om het vandaag comfortabeler te hebben.
Dit jaar lopen we niet door Valkenburg, maar lopen we er langs af, een stukje Silvestermarathon komt me bekend voor. En dan weer via de Eyserbosweg, nu begint het wel serieus in te korten. Amper nog twaalf kilometers. Maar er komt nog heel wat klimwerk aan te pas, en dat voel je na die afstand in je benen !
Opgeven staat echt niet in onze woordenboek, doorzetten doen we. Ik trek de kop en bepaal het tempo. Bergop wordt gewandeld, de rest gebeurt al lopend. Fernand heeft wel wat problemen om ons wandeltempo bij te houden en moet af en toe wat lopen om ons bij te blijven. Maar hij bijt door, vooral omdat ie bang is dat ie de weg niet zal vinden.
Op de laatste post slaan we de jenever toch maar over en tellen we af naar de laatste kilometers en die vallen reuze mee !
Onder applaus komen we binnen, we did it ! Felicitaties, praten, douchen, napraten. Als aandenken krijgen we een mooie badhanddoek waarop onze naam geborduurd is.
Een prachtige loop, bijzonder goed gemarkeerd. Goede bevoorrading en o zo lieve mensen op die posten. Bedankt aan Willem en Annemarie, bedankt aan het hele team vrijwilligers ! Limburgs Zwaarste had evenzeer Limburgs Schoonste kunnen heten.
Zondagmorgen 6 uur, weinig geslapen, niet alleen door het verzetten van de klok naar het zomeruur maar ook van de spierpijn. Ik vraag me af hoe uit bed te geraken, laat staan mee te doen aan een zes-uren loop. Ik troost me met de gedachte dat het rondjes zijn van anderhalve kilometer en dat ik altijd kan overschakelen op wandelen.
Vorige zomer heb ik in Boxmeer ook een dubbeldekker gelopen, maar dat was wel iets heel anders. Een zware trail is iets anders dan een gezapige marathon. Een zes uren loop is ook weer iets nieuws voor me.
Yves weet perfect wat mee te nemen: tafeltje, box met drankflesjes in, eigen bevoorrading, aanvullend op de bevoorrading die ze ginds hebben.
En dan een autorit van een dikke twee uren, naar het Franse Loos, bij Lille.
Een uurtje voor de start zijn we ter plaatse en komen al direct bekend volk tegen. Volgens mij lopen hier zeker zoveel Vlamingen als Fransen. Gezellig is het er wel, iedereen zoekt een plaatsje in de schaduw om zn materiaal te zetten. En dan gaan we ons inschrijven na voorlegging van onze medische goedkeuring. Op papier ben ik goedgekeurd, mn benen beweren het tegendeel.
Juan die gisteren ook in Spa gelopen heeft strompelt ook naar de inschrijvingen. Ben ik toch niet de enige. Veerle beweert dat ik er dat wel uit zal lopen, maar dat weet ik nog niet hoor.
Iets voor tien een korte briefing, en dan de start. Yves loopt alleen, ik loop met muziek in mn oren. De eerste ronden kan ik mooi bij twee Franse in het roze geklede dames blijven. Het is een mooi loopritme, ongeveer 545 min/km, maar best doenbaar. De muziek leidt me af, want het parcours op zich verveelt toch wel na een tijdje. Mijn metgezellen stoppen blijkbaar voor een pauze, dan maar alleen verder.
Ik ben natuurlijk door het traillopen veel afwisseling gewoon, zo rondjes lopen is toch wel meer mentale training als iets anders. Maar ik bijt door, ondanks het feit dat iedere stap die ik zet ik mn rechterdijbeenspieren serieus voel.
Ik zie Yves lopen, en zie dat ie goed bezig is, dat motiveert me wel. Na verloop van tijd haalt ie me in, even een korte babbel en weer verder.
Op de bastonen van de muziek loop ik verder, af en toe zelfs licht meezingend. Ik supporter voor de lopers die ik ken, die me inhalen. Ze zijn goed bezig.
Na een dikke twintig kilometer komt Yves aansluiten, we lopen samen nog een uurtje en besluiten dan om stevig door te stappen. Niet dat het écht niet meer gaat, maar gewoon omdat we weten dat we volgende zaterdag nog een zware trail op hebben staan en het zot zou zijn om blessures op te lopen door hardnekkig blijven voort te lopen.
We wandelen, en wandelen, tot 15u42, dan besluiten we er nog twee rondjes bij te kunnen doen, die we terug lopen.
Om 16u00 gaat er een stopsignaal over het terrein: iedereen moet zijn nummer afdoen en op de grond leggen, het manueel aantal genoteerde rondes door een vijfkoppige jury en de extra meters worden zorgvuldig genoteerd. Maar achteraf blijken er toch serieuze hiaten in de uitslag te zitten.
De podiumplaatsen worden zowel bij de heren als bij de dames onder de Vlamingen verdeeld. Maar niemand gaat hier met lege handen naar huis: iedereen krijgt broodje braadworst en drank à volonté. En iedereen krijgt een mooie prijs: een sportzakje met hierin drie paar loopsokken, een handdoek en een fles streekbier. Hoe mooi is dat niet ?
Tevreden kijk ik toch terug op deze loop, 47 kms heb ik toch bijeen kunnen sprokkelen volgens mijn garmin ( volgens de organisatie zelfs een kilometer meer), geloof me dat waren er genoeg voor de beentjes. De beentjes zijn dus alles behalve losgelopen, nog vaster gelopen ja. Ik hoop op mn volgende Zes Uren in Aalter toch wat meer te presteren ;-)
Dit jaar is er in de verste verte gen sprake van besneeuwde skipistes die bedwongen moeten worden. Enerzijds jammer, want het had wel iets. Anderzijds misschien maar beter zo, veiliger in ieder geval wel.
Omstreeks 7u00 zakken Yves en ik af richting Spa. Na een klein uurtje rijden komen we aan en lopen we al meteen bekenden tegen het lijf, het ultra/trailwereldje is nu eenmaal klein. Clubmaatjes Micha, Elsi en Jacques zijn er ook. Alsook een mooie afvaardiging van Atla Lanaken: Els, Gust en Ghislain. Ook Theo, Samantha, Juan, en vele anderen vervolledigen het rijtje.
Startnummer afhalen van de uitverkochte afstand van 55 kms. Snel nog een gezondheidsverklaring invullen, en wie men moet opbellen in geval van nood. Bij gebrek aan inspiratie geven we elkaars gsm nummer maar door.
Sporttassen wegbrengen naar de bewaarplaats, en dan zijn we nipt op tijd voor de start.
De start verloopt ( wellicht door de warmere temperatuur ) beter dan vorig jaar. Voor ik het besef zijn we al aan het mooie stuk in de bossen van la Sauvenière. Brugjes over, wat wel een beetje file veroorzaakt, maar das ook een mooi moment om rond te kijken en te genieten.
We klimmen stilaan naar boven, beneden zien we Jacques en Els nog lopen, wellicht gewoontegetrouw in deze fase van de wedstrijd als hekkensluiters.
Na kilometer 5 is het zware werk aangebroken en kan er nauwelijks nog van genieten gesproken worden. Skipiste één biedt zich aan: Thier de Rexhons. Dat beest was ik al vergeten, maar terwijl ik hijgend naar boven probeer te stappen krijg ik meteen een déjà-vu. Had ik nu mn stokken toch maar meegenomen, ik heb nog getwijfeld, maar met stokken heb ik de handen niet vrij om fotos te maken.
Een dame met koebel scandeert onze namen, fotografen roepen je naam in de hoop dat je naar boven rent, maar t is te stijl om te lopen. De weg is nog lang, dus doseren is de boodschap. Regelmatig moet Yves op me wachten, maar dat zijn we al gewoon mn eerste helft is de slechtste helft.
Op de eerste bevoorrading tanken we bij: abrikozen, banaan, water, keuze genoeg op deze trail. Wellicht één van de beste trails qua bevoorrading, maar je betaalt er ook wel voor. We zijn ruim binnen de tijdslimiet voorbij dit eerste checkpoint.
We klimmen door het mooie beboste gebied van Montée-Roanne Coo, weer heel wat hoogtemeters erbij. Maar het ergste moet nog komen . skipiste twee ( Exbomont ) duikt na een bocht uit het niets op. Een zwarte piste, dat zegt genoeg over de hellingsgraad. Intussen merk ik dat hand in hand lopen in de beklimmingen zeker zo efficiënt is als stokken gebruiken.
Na de afdaling die dan volgt krijgen we een tweede bevoorrading. Ik vul mn waterzak bij, door het warme weer heb ik toch al flink wat gedronken. We zijn over de helft, en dat merk ik eigenlijk wel. Ik heb een goed ritme te pakken, maar blijf bewust doseren.
Regelmatig steken Samantha en haar schoonvader ons voorbij. Een korte babbel en ieder weer verder op eigen tempo. En zo geraak ik ook even aan de praat met een Houthalense die vandaag voor t eerst een trail loopt, én voor t eerst de marathonafstand gaat overschrijden. Van een uitdaging gesproken.
De Rosier, welbekend onder de fietsers, moet er ook nog aan geloven, vanuit de kant van Andrimont. Maar geloof me, das evenzeer klimmen hoor.
Yves krijgt regelmatig krampen, ondanks zijn magnesiumkuur. Even wachten, doorbijten en weer verder. Andere trailers vragen of ze kunnen helpen. We bedanken hen en zeggen dat ze voort mogen lopen. Op de vlakke stukken en de stukken bergaf zijn de krampen weg, maar van t moment dat er geklommen moet worden is het toch tanden bijten. Gelukkig komt ie er op karakter telkens door.
Na de vierde bevoorrading, waar ik nogmaals bijvul is er nog één serieuze helling ( Malchamps ) en dan is het eigenlijk bijna volledig bergaf tot aan de finish. Een vijfde bevoorrading breekt het goede ritme, maar geeft ook wel de kans om de suikervoorraad wat aan te vullen. Uiteindelijk niet slecht want er waren toch nog venijnige klimstukjes in de laatste kilometers.
Onder aanmoedigingen van de andere lopers komen we over de meet. Ik hoor Micha roepen, die blijkbaar door de hitte op kilometer 40 opgegeven heeft. En hij is echt niet de enige hoor, van de 600 inschrijvingen zijn er maar 391 aangekomen.
Na afloop gezellig wat bijpraten met vrienden die de korte afstand ( 21 kms ) gelopen hebben, een mooi dagje uit.
Tijdens de autorit voel ik verzuring alom, dijbeenspieren die branden. Een nachtje slapen zal hopelijk deugd doen, want morgen staan we aan de start van de 6 uren in Loos (F).
Een mooi verslag binnen gestuurd door Yvan, foto's uit de gsm van Peter, bedankt mannen !
Verslag rit zaterdag 29 maart 2014 : Banneux
Voor onze laatste rit van de maand maart werd er heerlijk lenteweer voorspeld en zo stonden deze morgen 8 man aan de start voor een rit naar Banneux : Peter, Paul, Rudi, Valère P, Roger D, Omer, Marcel en Yvan.
Onder de kundigeleiding van Peter en Paul vertrokken we richting Romershoven- Schalkhoven Sint-Huibrechts-Hern Rijkhoven Membruggen Genoelselderen Millen Sluizen Glons Slins Liers Milmort Herstal Wandre Saive Queue-du-Bois Liery Flèron Ayeneux Prayon-Trooz Forges Louveigné.
Hier werden we bij de bakker opgewacht door Jos B die taxi-Genk had ingeschakeldomsamen met ons de terugweg te fietsen. Jos is duidelijk een man met heel veel goede punten dat zijn Josée hem tot in Louveignéwilde brengen. Il- faut- le-faire zeggen de Fransen.
Na de gebruikelijke koffie/frisdrank met lekkere rijsttaart reden we even richting Banneux waar kaarsjes werden aangestoken oa ééntje voor onze Noenke Flor dat hij vlug mag herstellen van zijn knieoperatie.
Speciaal voor jou Flor, een kaarsje gebrand door je fietsvrienden in de hoop dat je er snel terug bij bent !
Voor de terugweg nam Rudi over van Paul en we reden via Trasenster Nessonvaux Olne Soumagne Micheroux Tignée Barchon Cheratte Argenteau Sarolay Hermalle-sous-Argenteau Oupeye Houtain-Saint-Siméon Bassenge Valmeer Herderen Grote-Spouwen Martenslinde Bilzen Spurk Schoonbeek Diepenbeek.
Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes en werd er zoals steeds druk nagepraat over onze leuke dag .
Ritgegevens : Aanwezigen : Peter, Paul, Rudi, Valère P, Roger D, Omer, Marcel en Yvan.
Afstand : 142 km, gemidd. 27,4 km, hoogtemeters : 1.550 m
Deze morgen kregen we ondanks lichte vrieskou toch 8 man aan de start voor een leuk ritje door Nederlands-Limburg : Peter, Paul, Rudi, Roger J, Omer, Valère P, Marcel en Yvan.
Met een aangenaam zonnetje vertrokken we onder leiding van Peter en Paul richting Schoonbeek Munsterbilzen Gellik Lanaken Neerharen Boorsem Kotem Elsloo Catsop Beek Geverik Oensel Schimmert Arensgenhout Hulsberg Klimmen Schin-op-Geul Wijlre Wittem Partij Mechelen Vijlen.
Hier besloten we halt te houden bij het leuke fietscafé A. Gen Kirk dat helemaal vol staat met Heilig Hart beelden, kruisen,bijbeltjesen kerkboeken.
We genoten er van lekkere koffie en appeltaart gebakken door de gastvrouw.
Even leek er wat regen als spelbrekerop te treden maar enkele kilometers verder kregen we terug een flauw zonnetje als bondgenoot en bleef het droog voor de rest van de rit.
Voor de terugtocht, steeds met Peter en Paul aan kop, reden we richting Camerig Epen Beusdael - Sippenaeken Teuven De Plank Sint-Martens-Voeren s Gravenvoeren Moelingen Lixhe Houtain-Saint-Siméon Bassenge Millen Genoelselderen Membruggen Rijkhoven- Sint-Huibrechts-Hern Romershoven Diepenbeek.
Hier genoten we in de cafetaria van het Demerstrand van de nodige drankjesen werd er druk nagepraat over onze leuke rit . Ook even vermelden dat onze Jos (joewe, joewe !! )nog even langskwam om zijn ziekenbriefje af te geven.
Nog een dikke proficiat aan onze kopmannen Peter en Paul die de ganse dag het kopwerk voor hun rekeninghebben genomen en alle schaapjes veilig naar de stalhebben gebracht.
Ritgegevens : Aanwezigen : Peter, Paul, Rudi, Roger J, Omer, Valère P, Marcel en Yvan
Afstand : 138 km, gemidd 28.1 km , hoogtemeters 1.270 m
Ondanks de grijze lucht deze morgen kregen we toch 10 man aan de start voor een ritje Andenne : Paul, Omer, Valère P, Leon, Roger D, Marcel, Remi, Rudi, Roger J en Yvan.
Met een frisse tegenwind vertrokken we onder leiding van Paul en Omer richting Kortessem Guigoven Gors-op-Leeuw Jesseren Haren Bommershoven Vechmaal Heks Horpmaal - Heers Opheers Oleye Waremme Petit-Axe- Grand-Axe Hollogne-sur-Geer Omal Latinne Braives Burdinne Oteppe - Lavoir Héron Couthuin Seilles Andenne.
Hier genoten we van de gebruikelijke koffie/frisdrank met taart.
Voor de terugweg namen Roger J en Yvan het kopwerk over en met een deugddoende rugwind ging het gezwind richtingSeilles Java Bas-Oha Hoei Villers-le-Bouillet Chapon-Seraing Seraing-le-Château Haneffe Donceel Limont Remicourt Lamine Hodeige Bergilers Oreye Vechmaal Bommershoven Haren Jesseren Guigoven Wintershoven Vliermaalroot Diepenbeek.
Omdat het Demerstrand bezet was door een notariële verkoop, sloegen we onze tenten op in café Bierpunt op de markt waar we uiteraard genoten van extra vitamines onder de vorm van choco / koffie en wat alcoholrijke dranken welke rijkelijk op de kaart prijken.
Bij de nodige zever werd onzerit van de gebruikelijke commentaar voorzien, een mooie afsluiter van eenleuke rit.
Ritgegevens : Aanwezigen : Paul, Omer, Valère P, Leon, Roger D, Marcel, Remi, Rudi, Roger J en Yvan
Een verslag uit de pen van Yvan, waarvoor onze dank !
Verslag rit dinsdag 04 maart 2014 : Hoei
Ofschoon de weervrouwen en mannenbeweren datde winter voorbij is, was het deze morgen aan de frisse kant met lichte nachtvorst maar dat belette niet dat we 12 man aan de start kregen: Omer, Paul, Remi, Leon, Marcel, Roger J, André J, Roger D, Jos B, Valère , Rudi en Yvan.
Alvorens te starten moesten we eerstRudi feliciteren voor zijn verjaardag die hij ging vieren in Barcelonainclusief een echtevoetbalmatchvan FC Barcelona. Jammer genoeg had hij een beetje last van tourista maar dat belette hem niet om dapper mee te rijden.Nadat we ook het laatste nieuws vernomen hadden vanChanelleke konden we vertrekken want nu kon Marcel zijne dag niet meer stuk.
Onder commando van Paul en Omer vertrokken we richting Kortessem Guigoven Kerniel- Borgloon Groot Loon Bommershoven Vechmaal Otrange Thys Momalle Jeneffe Haneffe. Hier hield onze Jos joewe het voor bekeken want hij moest op tijd terug zijn.
De overige 11 reden dapper verder met redelijk tegenwind richting Donceel Seraing-le-Château
Omdat onze vaste tea-room gesloten was wegens verlof, besloten we om in café La Couronne halt te houden. Hier werden we door Rudi getrakteerd op koffie/choco/cola samen met lekkere wafeltjes door zijn dochter gebakken waarvoor onze dank.
Omdat het intussen een lekker weertje was met geregeld een zonnestraal, besloten we om de terugweg te doen via Oteppe.Onder leiding van Paul (onvermoeibaar)en Yvan reden we richting Moha Huccorgne Oteppe Vissoul Braives Avennes Lens-Saint-Rémy Lens-Saint-Servais Geer Boëlhe Crenwick Vorsen Rosoux-Crenwick - Jeuk Mielen-boven-Aalst Gelinden (waar Valère zelfs de kop trok omdat het blijkbaar niet snel genoeg ging ! ) Engelmanshoven Groot-Gelmen Klein-Gelmen - Helshoven Hoepertingen Berlingen - Wellen -Alken Wimmertingen Rapertingen Diepenbeek.
In de cafetaria van het Demerstrand genoten we uiteraard van de nodige (ijzerhoudende) drankjes en werd er nog druk bijgebabbeld na een heel leuke rit.
Ritgegevens : Aanwezigen : Omer, Paul, Remi, Leon, Marcel, Roger J, André J, Roger D, Jos B,
Valère, Rudi en Yvan.
Afstand : 130 km, gemidd 28,7 km, hoogtemeters: 920
Dit mailtje stuurde Flor me door .... bedankt ! Foto's kreeg ik binnen van Jean-Pierre waarvoor ook een merci !
Hier een verslagje van de rit vandaag. de weer voorspellingen waren niet zo positief en we zouden onderweg beslissen waarheen, Jos joewe, joewe weer onwettig afwezig, de sanctie volgt, met Paul en J-P op kop vertrokken we met de zon in de lucht en tegenwind maar dat voelen onze sterke kopmannen niet, omdat het weer meeviel werd er afgesproken om toch naar Epen te rijden, de heenrit ging via Munster, Eigenbilzen, Kesselt, Vroenhoven, Kanne, Halembay, Moelingen, Voeren, Veurs, Teuven en Epen, we stopten aan ons vertrouwde eethuis en bestelde koffie, choco en taart en dan was het tijd voor de terugrit, Sabine en J-P reden de andere kant op en gingen hellingen rijden van de Amstel Gold Race als je maar klim talent hebt, de rest reed via Teuven, Aubel, Val-Dieu, Mortroux, Vise, Kanne, Vroenhoven, Kesselt, Mopertingen, Hees, Schoonbeek en Demerstrand, Irma van Omer zat op ons te wachten en kwam bij ons aan tafel zitten, we zaten juist toen ook Sabine en J-P arriveerden en de ijzerhoudende dranken vloeiden rijkelijk, we hadden weer een fijne rit gereden en zonder regen, proficiat en bedankt voor de kopmannen J-P, Omer en Paul de ganse rit.
De deelnemers waren: Paul, J-P, Yvan, Sabine, Omer, Marcel, Leon en Flor. 127km 27,2gem 1200hm
Met dank aan Flor voor 't verslag en Peter voor de foto's
Er werd mooi weer voorspeld en dat mooi weer was er inderdaad, met tevreden mensen stonden we aan de start en konden we de uitgestelde rit van zaterdag naar Soumagne vandaag rijden, we vertrokken met de zon aan de hemel en die zou ons de ganse dag vergezellen, alleen de wind is altijd onze tegenstander tot Soumagne tegen en nog een stevige wind, maar die kon de vrolijke sfeer van de groep niet deren, eindelijk was de pick-up van Lia in Bassenge weg Paul zijn mannen waren toch eens aan het werk!!!!!
In Dalhem hielden we plaspauze op verzoek van Marcel, Soumagne werd bereikt na wat omleidingen en Yvan zorgde weer voor de hongerige magen met lekkere rijsttaart en de nodige koffie en choco werd besteld, de heenrit liep langs Rommershoven, Schalkhoven, Millen, Houtain, Richelle, Dalhem, Val- Dieu, Charneux en Soumagne.
De terugrit werd aangevat en wie dacht de wind in het voordeel te hebben kwam weer bedrogen uit weer dikwijls de wind in het nadeel, in Heure-le Romain, joewe, joewe weer eens plat met zijn banden van de Aldi niet te filmen!!!!! we kwamen behouden aan de eindmeet, het Demerstrand en hier werd het ijzer gehalte weer aangevuld en natuurlijk weer straffe verhalen, de terugweg reden we langs Cerexe, Blegny, St-Remi, Argenteaux, Hermalle, Opeye, Heure-le Romain, Houtain, Bassenge, Valmeer, Spouwen, Rijkhoven, Bilzen, Schoonbeek en Diepenbeek. Een speciale vermelding voor Valere Ph wat een klasse, bedankt en proficiat voor de kopmannen Peter, Omer, Yvan en Flor.
De dapperen van de dag: Valere Ph, Marcel, Roger D, Roger J, Jos, Yvan, Rudi, Peter, Omer en Flor.