Een mooi ( glooiend ) parcours, een stralende zon, toffe fietsvrienden: al deze elementen lokten heel wat gegadigden naar t bushokje. t Wordt tegenwoordig moeilijk om er s zaterdags s morgens de bus te nemen om 8u30.
De nieuwelingen ( allez, ze zijn nog al eens mee geweest ) werden voorgesteld aan de rest van de groep. Marcel verscheen voor t eerst aan de start zonder lange broek, t was blijkbaar warm genoeg. Waar is dat feestje kwam ook aangeroepen. En toen koersdirecteur Leon aangeschuifeld kwam werd het startsein gegeven.
Team Novecolli was er ook bij
" Waar is dat feestje ????? Hier is dat feestje !!! "
De man rechts achteraan staat op de bus te wachten ....
In Vechmaal zouden we het parcours van de vast gepijlde Blés dOr oprijden. Onder kopwerk van Valère en Flor reden we op over de Sint Rochuswijk om te constateren dat Valère ( vandaag nog ) zn gras moest afdoen de ketting stijfhouden en dan kwam dat volgens Remi allemaal in orde. Wintershoven waar we enkele regendruppels voelden, Jesseren, de mooie bloesems om ons heen. De Tongerse Steenweg werd overgestoken in Bommershoven om nadien het eerste Blés dOr bordje te zien in Vechmaal.
Telkens op en af, naar Thys, Crisnee, Fize-Le-Marsal, Freloux. Maar de benen zaten goed en dan is het een plezier om deze route te rijden. Gouden Koren hebben we in deze tijd van het jaar natuurlijk niet gezien. Maar t landschap kleurde goud(geel) door de prachtige in bloei staande koolzaadvelden. Koolzaadolie zal in de loop der jaren waarschijnlijk aan belang winnen als bio-brandstof. Maar het wordt ook gebruikt voor menselijke consumptie; de koek die overblijft na persing zou krachtvoer voor het vee zijn.
We rijden de autostrade over en bereiken Fexhe, Jeneffe en Haneffe. De strakke zijwind en wind op kop maken het niet gemakkelijk maar als er iets is wat ik ( van Leon ) geleerd heb is t uit de wind te gaan zitten.Seraing-le-Chateau waar we een middeleeuwse kasteel zien liggen dat de Duitse adellijke familie Vandermark verwierf door het huwelijk van Graaf Everard I van der Mark met onze Limburgse Maria van Loon-Lummen. Op naar Borlez en Les Waleffes waar we de kasteelhoeve zien liggen met zn imposante ( 32 meter hoge ) Duiventoren. Tijdens het Ancien Régime was het houden van duiven strikt gereglementeerd: per hectare grond die ze bezaten mochten de heren één koppel duiven houden. En als je dan zon toren kan bouwen moest je wel veel duiven ( en veel grond ) hebben: de toren was met andere woorden een teken van rijkdom.
Seraing-le Chateau Duiventoren van de kasteelhoeve van Les Waleffes
Termogne, Tourinne, Avennes, intussen al 80 kms op de teller. Remi begon achter koffie te vragen, en ik moet zeggen dat die voor iedereen welgekomen zou zijn. Nog even op de tanden bijten. Moxhe, en dan eindelijk een bordje Hannut 7 km .
We zetten ons neer op het terras tegenover de bakker. De lekkere rijsttaart en koffie deden deugd.
Bidons vullen en weer op pad. De terugweg zou minder lang zijn.
Kopman Flor wordt afgelost door Peter. Das t voordeel hé als er veel straffe mannen meegaan: de kop wordt netjes verdeeld. Dalen van Hannut naar Wandin, Orp Jauch. Toen we daar de zoveelste handwijzer naar Hannut zagen staan leek het wel of we op de dool waren. Gelukkig kent Edgard de route op zn duimpje en helpt ie ons er terug op te geraken.Bertrée, Poucet, en toen waren we gered door (Lens) Saint Remy !
Tegen de mensen die het stuifmeel van hun auto afspuiten roept Valère ja, spuit die vanachter maar eens goed nat , en inderdaad er is er toch wel eentje die dat ook daadwerkelijk doet. Maar met zon temperaturen is dat alleen maar welkom.
Nog steeds werd de ketting stijf gehouden en hebben we die straffe wind langs zij en op kop. Hollogne Sur Geer, Rosoux en dan zitten we weer op Limburgs grondgebied. Kretsen in Jeuk, in Mielen Boven Aalst de volgwagens van één of andere koers laten passeren. Groot Gelmen, Hoertingen waar Stephane lek rijdt. Van dit moment maken we gretig gebruik om nog even een koekje te eten. Remi vertelt ( iets te hard ) dat ie nog een cartouche over heeft.
Berlingen, Herten, Kortessem. Valère zet Remi op kop, om die cartouche te gebruiken maar de verhoopte power zat er dan toch niet achter. De wegenwerken op de Dooistraat werden omzeild door nog een schoon stukje Nietelbroeken aan te doen. Wat een geluk: een leeg terras aan t Paenhuys waar de dorstige wielertoeristen zich in de zetels zwieren.
We worden door Miet overladen met wafels en hardgekookte eieren, bedankt ! Straffe verhalen ontbreken niet t zijn Aonjaogers de Diepenbekenaren( kijk maar naar t filmke ) en we mogen met trots zeggen dat Kuringenaar Marcel al héél goed ingeburgerd is !
Mannen, t was een heel plezante rit. Een schoon rit zei Willy al lachend Maar ik heb niet veel van t landschap gezien . We hebben weer sterk gereden dankzij het puike kopwerk van Valère, Peter en Flor.
Ik wens iedereen nog een mooie Pasen, veel eieren, bij Leon gaan t dit jaar blauwe zijn !
Ondanks de paasvakantie had ik toch een verlofdagje kunnen versieren, bij deze wil ik mn mama en schoonmoeder bedanken om te voorzien in de opvang van mn zoontje.
Marcel had schoon weer beloofd dus had iedereen ( behalve Marcel ) zn korte broek aan. Mn mouwkes deed ik nog voor t vertrek uit. Aan de start verscheen ook wingman Valère, zeer uitzonderlijk op een dinsdag. Hij ging mee om de Limburgiaroute uit te stippelen die Yvan binnenkort met de mannen van Vet Te Veel zal doen. Als je der met een grote groep op uit trekt is zon voorbereiding immers onontbeerlijk.
Waren nog van de partij: Noenke Flor, Leon, Jos B en Pierrot die maar een stukje kon meerijden ( hij had middagpost ).
Marcel " nog even sleutelen aan m'n oud ijzer "
Toen Marcel zn stuur vastgezet was werd het startsein gegeven. We reden ( onder kopwerk van Valère en Flor ) op over Zutendaal en probeerden netjes de verkeersregels te volgen door op de fietspaden te rijden. Maar dat was op sommige plaatsen ronduit gevaarlijk. Valère maande ons aan dit toch te doen, maar uiteindelijk moest ie het ook opgeven. Als men Limburg wil profileren als fietsprovincie is er duidelijk nog heel veel werk aan de winkel.
Met een strakke tegen- en zijwind reden we langs het nationaal park af, om uit te komen op de Pauwengraaf in Maasmechelen. Zelfs de parking van Maasmechelen Village werd niet overgeslaan.
Ter hoogte van Lanklaar, Opoeteren draaide Pierrot terug. We bleven noordwaarts gaan: in Maaseik, Ophoven langs de statige Maas op.
In Kessenich staken we de grens over om te daveren over de kasseien van het witte stadje Thorn. Opzoekwerk leert ons waarom deze stad zo wit is. Oorspronkelijk woonden er in Thorn enkel een abdis met 20 adellijke kloosterdames. In 1794, bij de komst van de Fransen, werd een einde gemaakt aan dit miniatuurvorstendom. Arme mensen betrokken de grote panden, maar ze konden de raambelasting niet betalen en waren genoodzaakt ramen dicht te metselen. Om de bouwsporen ( littekens van armoede ) te verbergen werden de huizen witgekalkt. Even wat plaatjes trekken van dit mooie stadje en we konden weer verder.
Plaspauze, even buiten Thorn
t Is duidelijk dat Limurg dé aspergestreek is. Uitgestrekte aspergevelden, zo ver als je kon kijken. Maar wat een wind. En wat een zandwolken als autos je tegemoet komen.Ittervoort, Hunsel, Ill. Even zijn we het noorden kwijt na een wegomlegging maar een kruisteken doet Valère zich direct heroriënteren.
Stramproy, Tungelroy, de vlaai moet niet lang meer op zich laten wachten. In Weert stoppen we aan de sluis voor taart en koffie. Eindelijk mogen we de blote benen van Marcel eens zien, de beenstukken worden uitgedaan.
Over een heel breed en mooi fietspad rijden we Weert uit, richting België maar eens onze heimat bereikt stopt het mooie fietspad. Lozen, Kaulille, we stoppen aan een tankstation om de bidons te vullen.
Wind tegen en langs zij, we hebben vandaag nauwelijks wind mee gehad, rijden we in volle vaart naar Grote Brogel, Meeuwen, Opglabbeek. Hier verliest Flor de strijd tegen de wind, Yvan neemt het kopwerk over. Maar je hebt sterk gereden Flor, bedankt !
Houthalen, Bokrijk en voor we t weten zitten we op het terras in t Paenhuys waar Miet ons trakteert op koeken, bedankt !
t Was een prachtige rit, aan een strak maar doenbaar tempo, dankzij kopmannen Valère, Flor en Yvan. De sfeer was ( zoals altijd ) weer geweldig ! Meer hoeft dat niet te zijn ! Een dikke proficiat aan iedereen !
Ritgegevens: 149 kms, gemidd 31 km/u, 338 (hms ) ondanks dat dit een vlakke rit was