Tegenwoordig sta ik in t weekend wel eens eerder op als door de week. Om 5u s morgens het geluid van de wekker, om 6u15 al bij Edwin voor de deur en twintig minuutjes later bij Jacques. Gezellige boel al zo s morgens voor 7u, op weg naar Groesbeek, bij Nijmegen waar we Berg en Dal zullen lopen.
Ginds aangekomen zien we al wandelaars die al vertrekken. En er zijn er al velen in het donker vertrokken. Berg en Dal is in feite een wandeltocht ( keuze tussen 25, 40 of 60 kms ), in organisatie van Sportvereniging de Lange Afstand Tippelaars. Willem Muetze nodigt ieder jaar zn ultralopers uit om mee te doen aan dit mooie evenement, natuurlijk voor de langste afstand.
Bij aankomst in de tennisclub verbroederen we met de andere lopers die we kennen. Carlo, Chris, Astrid, Jacolien, Mildred, Julia, ze zijn er allemaal !
Van zodra de andere Run & Funners ( Micha en Elsi ) er zijn houden we een kleine fotosessie.
We luisteren naar de korte briefing van Willem. Blijkt dat we gewoon de pijlen moeten volgen, en als we twijfelen hebben we nog altijd onze gps waarin we de route gezet hebben, en als die het laat afweten hebben we nog altijd ons roadbook.
En weg zijn we, Jacques al direct in derde positie, maar dat duurt voor mij gelukkig niet lang. De hele groep loopt nu nog samen, maar op kilometer drie ineens paniek. Weg kwijt ( nu al ?? ). Het grootste gedeelte van de groep loopt terug, maar Jacques volgt zn gps, en ik hem. Later blijkt dat ie de versie van een aantal jaren geleden ingeladen heeft, geen wonder dat we ook terug moeten keren.
En plots lopen we bij Hans, die we kennen van Limburgs zwaarste. Fijn wat bij te babbelen, maar Hans zn tempo ligt ons iets te hoog. We sturen hem door, en doen het op ons tempo, in de waan dat die hele grote groep nog achter ons ligt. Maar niets is minder waar, op km 10 staan Annemarie, Willem en Carry ons op te wachten eindelijk jongens, jullie zijn de laatsten en hebben een half uur achterstand . Oeps, dan maar voortzetten.
Natuurlijk lopen we nog eens een stukje fout, doordat er een camionette geparkeerd staat voor ons afslagpijltje, steekt het op een kilometer ?
Op kilometer 13 een eerste bevoorrading. Wat warme thee doet toch wel deugd. Frisjes vanmorgen maar wegens te warm tijdens het lopen, mn windvestje toch maar uitgetrokken.
Een prachtig parcours kilometers aaneensluitende natuur, waardoor natuurlijk ook een GR-pad loopt. Op en neer ( tja we konden het weten Berg en Dal ), wie tegen mij nog eens durft te zeggen dat Nederland vlak is, mag altijd eens meekomen trailen bij Willem.
Op kilometer 24 zien we eindelijk andere lopers, die net hun tweede bevoorrading gehad hebben. Jacques en ik nemen toch wel onze tijd in de boerderij, we besluiten dat als we Micha en Elsi naderen, we bij hen zullen blijven.
Na de bevoorrading terug op pad, we beginnen steeds meer wandelaars in te halen. En het duurt toch wel even vooraleer we die groene bloesjes in t vizier krijgen. Astrid ( mn draaien-aan-het-wieleke compagnon van in Boxmeer ) heeft zich aangesloten bij Micha en Elsi. Ze loopt vandaag voor t eerst 60 kilometers. Altijd fijn om wat te babbelen onderweg, ze heeft er net een mooie meerdaagse in Schotland opzitten.
We komen door het prachtige natuurgebied Mookerheide, waar ooit de slag op Mookerheide gevochten werd maar ook tijdens de tweede wereldoorlog bleef dit heidegebied niet onaangeroerd.
Maar ook de mooie stukken door het bos waren prachtig ! De herfst heeft toch wel iets, vooral het contrast tussen de bruine gevallen bladeren en de rode paddenstoelen was mooi om te zien.
Zoals we gewend zijn wandelen we bergop, en lopen we vlak en bergaf. Astrid daarentegen probeert alles te lopen, maar is daarom niet sneller in haar tempo. Op 33 kilometer een volgende bevoorrading, eentje die Willem, Annemarie en Carry bemannen. Altijd wat extra dus: dit keer soep, vla, wafels, cola, We nemen onze tijd, plezant zo wat babbelen.
Astrid loopt na deze bevoorrading zelfs een heel stuk weg van ons. Wij blijven ons eigen tempo lopen, maar na enkele kilometers halen we Astrid toch in. Ze krijgt het moeilijk en we beslissen om met ons vijven samen te blijven.
Time flies by if youre having fun. En dat was vandaag ook het geval. Nergens moet ik me echt forceren, ik loop stukjes vooruit, trek wat fotos en wandel tot de anderen bij me zijn. Vandaag lukt dat, maar ik besef dat het op een andere dag wel eens heel anders kan zijn en dan weet ik dat als je steun van andere lopers krijgt, je wel die eindmeet haalt. En daarom blijven we ook telkens wat wachten op Astrid, die hier geen slecht gevoel over mag krijgen. 60 kms is ook niet niks, laten we daar toch eerlijk over blijven.
En uiteindelijk halen we ook de finish, onder luid applaus van de gefinishten op 8u12 minuten. Maar tijd telt eigenlijk niet, genieten en de vriendschapsbanden aanhalen des te meer. En als we dan eens een kilometertje verkeerd lopen, geeft ook niet ( zolang Willem ons maar niet doet bijbetalen J ).
Een prachtige trail, niet zo extreem als in de Ardennen, maar toch wel bij momenten best pittig. Morgen samen met de start-to-runners van Run & Fun loslopen in Dwars door Hasselt.
Met dank aan Yvan voor het verslag, en Jean-Pierre voor de foto's !
Verslag rit zaterdag 12 oktober 2013 : Hoei
Ondanks de mistige omstandigheden deze morgen stonden er 8 moedigen aan de start : Valère P( ), Jean-Pierre, Paul, Omer, Rudi, Jos B, Marcel en Yvan.
De eerste herfstkoude liet zich flink voelen en met slechts een graad of 5 op de teller vertrokken we onder aanvoering van Jean-Pierre en Paul richting Vliermaalroot Vliermaal Gors-op-Leeuw Jesseren Haren Bommershoven Vechmaal Oreyewaar de zon de mist begon te verdringen en Omer stilaan warme handen begon te krijgen.
Onder een aangenaam zonnetje ging het verder viaHodeige Lamine Remicourt Limont Donceel Haneffe Seraing-le-Château Chapon-Seraing Fize-Fontaine Villers-le-Bouillet Hoei.
Zoals steeds genoten we bij de warme bakker van lekkere koffie met rijsttaart. Hier kreeg Omer een telefoontje om te melden dat hij voor de 5de keer opa was geworden, ditmaal van een flinke kleinzoon waarvoor onze felicitaties.
Onder een lekker zonnetje en Omer i.p.v.Paul aan kop konden we de terugweg aanvattenen we besloten door de vallei van de Méhaigne te fietsen via Moha Huccorgne Oteppe Vissoul Braives Avennes Lens-Saint-Rémy Lens-Saint-Servais Geer Boëlhe Crenwick Vorsen Rosoux-Crenwick- Jeuk Mielen-boven-Aalst Gelinden Engelmanshoven Groot-Gelmen (waar de wegenwerekn eindelijk klaar zijn) Helshoven Hoepertingen Berlingen - Wellen - Alken (inclusief klein cross- parcours over iemands pelouse) Wimmertingen Rapertingen Diepenbeek.
Net op tijd terug want Valère had pech met een leeglopende achterband waar onze Marcel op korte tijd wel raad mee wist.
In het cafetaria van het Demerstrand werden we nog getrakteerd door David met lekkere rijsttaarten ook Omer trakteerde op zijn versekleinzoon waarvoor uiteraard onze dank.
Een dikke proficiat ook aan de kopmannen van dienst Jean-Pierre, Paul en Omer .
Samen met de nodige ijzerhoudende en andere drankjes was het de afsluiting van een leuke fietsdag.
Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Jean-Pierre, Paul, Omer, Rudi, Jos B, Marcel en Yvan
Ondanks de aankondiging dat we naar Kelmis zouden rijden, toch 12 liefhebbers aan de start. Wegens toch ietske te ver voor de tijd van het jaar werd Kelmis ingeruild voor Gemmenich, altijd een mooie ( en vooral lekkere ) bestemming.
Paul en Omer nemen het kopwerk voor hun rekening. Er werd me op hart gedrukt dat er rustig gereden zou worden ( die gemiddeldes die altijd in de verslagen staan doen me soms echt twijfelen of ik dat nog wel kan gecombineerd krijgen met mn loopcarrière ).
De beste plaats is de derde rij, en hier hang ik me ook, achter Flor. Martin ( die al van Borgloon tot Diepenbeek gereden is ) komt me gezelschap houden. Aan gespreksstof geen gebrek hoor !
Munsterbilzen, Eigenbilzen, Hees, Vroenhoven. Dan langs t kanaal op. Heerlijk toch wel ! In Lixhe verlaten we het water, het grote werk komt er aan. Wel eerst nog wachten aan de voorlopige verkeerslichten.
De Voerstreek, Limburgse parel, doet me altijd zo goed voelen. Ik geniet van de mooie landschappen, en bedenk hoe gelukkig ik binnen enkele weken weer zal zijn als ik hier een trail kan lopen. Moelingen, s Gravenvoeren, Sint Martensvoeren. Hier begint het . Denk ik in mezelf, ik roep boven wachten ! , want ik ben echt niet van plan om me vandaag op te blazen. De loop van zondag mag er dan wel uit zijn, zaterdag staat er 60 kms berg en dal op me te wachten. Dus op mijn tempo naar boven, Sabine komt kwebbelend naast me hangen en zegt dat ze vandaag alle hellingskes bij me zal blijven, ook Roger blijft bij ons. Kwinten-Ulvend-De Plank.
Maar op eigen tempo lukt alles. Didi blijft ook wat bij ons hangen, want ook hij moet opletten van zn cardioloog.
Teuven is dan weer bergaf. We steken de grens over, en volgen een stuk Mergellandroute naar Epen waar vele wandelaars aan t genieten zijn.
Het klimwerk zit er nog niet op, belange niet. De trainingsberg van Sabine ( Camerig ) nadert . En de rest is al weer weg. Ik krijg het toch wel moeilijk hier, lood slaat me in mn benen. Ik probeer kleiner te schakelen maar zit al op mn kleinste. Tot Valère B zegt leg vanvoor uwe kleine eens op , oeps ! Ik ben duidelijk niet meer gewend te fietsen. J
Ook hier wijkt Sabine niet van mn zijde, en voor we t weten kom ik als een hijgend hert boven. Even op adem komen. Snel een foto-ke schieten en weer verder.
Als we eigen land binnen rijden is t weer heerlijk bergaf tot in Gemmenich, de bestemmingsplaats.
We babbelen aan onze staminée nog even met de mannen uit het Genkse, die hun taart al op hebben en terug naar Limburg afzakken.
Onze taart wordt door Paul en Didi gehaald, en getrakteerd door Marcel die op het einde van de maand verjaart. Verjaardagskussen mogen natuurlijk niet ontbreken, proficiat Marcel !
Jos B en ik proeven van elkaars gebak . Receptjes zal ik ook posten, want t is de moeite !
Na koffies, warme chocos en colas verlaten we de vriendelijke cafébazin en is t bergaf tot in Diepenbeek. Of toch niet ?
Toch wat frisjes als we Gemmenich verlaten, maar de beklimmingen naar Plombières en Hombourg doen zelfs Marcel zweten. Er wordt netjes ingehouden, kopmannen Omer en Paul houden de groep mooi samen. Als ik wat uitzak is het de helpende hand van Jos die me weer terug op mn plaats helpt.
En dan is t inderdaad, via Aubel, Saint Jean Sart en Mortroux 15 volle kilometers bergaf. Wel goed oplettend, want hier zijn er toch serieuze gaten in het wegdek.
De achterkant van de Richelle omhoog, weer op mn eigen tempo, maar dat stukje valt eigenlijk best wel mee. Het tweede gedeelte van de rit bevalt me meestal beter dan het eerste stuk, een dieselke hé ;-)
Klimmen via Heurle-le-Romain en dan de Houtain op. Hier krijgt Flor het plots moeilijk. Ik ben blij dat ik wel goed gedoseerd heb zodat ik een goed gevoel aan de rit over hou.
De Houtain weer af,hier verlaat Martin ons richting Tongeren. Wij klimmen van Bassenge naar Valmeer. Flor zakt af en toe uit, de groep houdt haar wat in. Maar wie Flor kent weet dat ie terug vecht en hij sluit dan ook telkens weer aan.
In Herderen nog een laatste lastige beklimming, wat haat ik dat hier. Hobbel de bobbel telkens over die blauwe steen, ik zie de twee smurfen ( Jos en Valèreke ) op het voetpad rijden en zeg nog maar eens tegen mezelf dat ik dat volgende keer ook ga doen.
Grote Spouwen, Kleine Spouwen, Martenslinde, Bilzen waar het weer eens file is aan het containerpark. En voor we t weten zitten we op het terras aan t Demerstrand waar we terug kunnen kijken op een mooie rit.
Dank aan de kopmannen Omer en Paul die dat uitstekend gedaan hebben, en ook dan aan Sabine voor het gezelschap tijdens het peddelen ;-) ... en aan allen: bedankt voor jullie toffe gezelschap !
Gereden door: Omer, Paul, Yvan, Flor, Marcel, Jos B, Valère B, Roger J, Martin, Didi, Sabine, Vanessa
Ritgegevens: 140 kms, 1271 hms, mijn gemiddelde 26,5, dat van Jos 28,5 maar die had vandaag ook veel betere benen J
zo zie je maar dat gemiddeldes altijd met een korreltje zout genomen moeten worden het belangrijkste in een rit ( en dat beseffen we nu maar al te goed ) is dat je er van kan genieten, elke dag opnieuw!
Bereiding: oven voorverwarmen op 180° celc. Smelt de boter en de honing en voeg bij de dadels, amandelen, kaneel, veenbessen, kaneel en havermout. Klop de eieren los en meng onder het geheel. Schep het mengsel in een met bakpapier beklede ovenschotel (bv. 20-20 cm) leg er een vel bakpapier op en duw dan met een plat voorwerp het mengsel stevig aan, zodat je een egale en compacte laag krijgt. Bak 30 minuten en laat vervolgens in de schotel 20 min afkoelen. Haal de koek uit de schotel en snij in reepjes of blokjes. Laat verder afkoelen en bewaar in een afgesloten doos.
Gisteren was het niet al te denderend fietsweer, de wegen lagen er nat bij, en als je verschillende sporten beoefent word je al wat kieskeuriger. Dus wat binnen zitten sporten, en mezelf vandaag getrakteerd op een trailtje, dicht bij huis, in Lummen.
Natuurlijk koos ik voor de lange afstand ( 33 kms op de affiche ), die eigenlijk voor mij intussen al kort geworden is, maar ze moeten natuurlijk telkens opnieuw weer gelopen worden.
Aan de start voor mij veel onbekende gezichten, wellicht gewone lopers die eens van een trail willen proeven. Maar toch ook wel wat bekende gezichten. Michaël waarmee ik vorige week een heel stuk gelopen heb, Annemie waarmee ik op de Koning van Spanje een stuk gelopen heb. Theo was ook weer van de partij. Best wel plezant om wat bij te praten.
We kennen onze plaats, dus na de briefing gaan we al meteen achteraan staan.
Drie-twee-één-start in plaats van een knal. Mooi zo, we komen langzaam in beweging. De eerste 300 meters bergaf en dan natuurlijk al bergop. Maar stilaan word ik beter in het bergop lopen, zelfs met een onopgewarmd lichaam. Vandaag heb ik geen vast loopmaatje bij me. Patrick is geblesseerd en moet nu rustig aan doen, wil hij een waterkansje hebben om volgende week te lopen. Theo, Selena, Annemie en ik lopen een hele tijd met ons vieren. Er wordt, naar mijn normen, stevig doorgelopen maar ik ben vastbesloten om door te bijten. Theo merkt op een gegeven moment dat het tempo me ietsje te hoog ligt, ik zeg dat ie door moet lopen, wat hij ook doet.
Een eerste bevoorrading om op adem te komen en weer door.
Mooie bospaadjes wisselen elkaar af, Eric Waterschoot heeft echt zn best gedaan om zo weinig mogelijk verharde stukken in het parcours op te nemen. Maar het gebied leent zich dan ook voor zon loop: er wordt terecht gretig gebruik gemaakt van de GR5, het lokale wandelroutenetwerk en de BLOSO MTB-tochten. Terwijl wij lopen is er ook een oriëntatieloop bezig, af en toe wat mensen die echt uit de struiken gekropen kwamen.
We lopen van Lummen naar Schalbroek en komen zo aan de tweede bevoorrading. Hier merken we dat Selena wat achterstand heeft, en wachten we op haar. Bijtanken, vooral met wat suikers. En weer op pad. We komen in een groepje terecht van twee mannen en twee vrouwen, die een naar mijn gevoel, goed tempo hebben. Maar Selena, die haar come-back maakt na de CCC en een MTB-valpartij, krijgt het moeilijk. We laten het groepje gaan. Ik trek de kop en kan dit zo doen tot aan km 15 waarop ik merk dat Annemie afgehaakt heeft, en bij Selena loopt.
Dan maar alleen verder, ik steek mn oortjes in en probeer zelf een ritme te zoeken. In mn vizier het groepje dat we eerder lieten gaan. We draaien terug over Meldert. De helft zit er op.
Aan alle oversteekplaatsen staan MTB-ers voor onze veiligheid. Een goed gepijld parcours, zelden een misverstand. Rond kilometer 20 kom ik bij het groepje, we bevoorraden samen op km 22,5 en raken snel aan de praat. Zo gaan de kilometers ook wel sneller voorbij. De vier lopers hebben hun volgende marathon in Valencia opstaan. We praten over marathons, ultra's en terwijl vliegen de kilometers voorbij ! Mn benen hebben vandaag echt zin om te lopen, zoveel zin dat ik het groepje op een gegeven moment achter me laat, en zelfs nog andere lopers in haal.
Na 3u03 kom ik plots onder de finishboog, onder luide aanmoediging van Theo, doet wel deugd. De afstand was wel drie kilometers minder dan geafficheerd, maar daar steekt het nu ook weer niet op. Voor mij was deze trail een mooie voorbereiding op Berg en Dal ( 60 kms ) die ik volgende week zal lopen.