Ikzelf was er vandaag niet bij, Flor natuurlijk ook nog niet en toch kunnen we dankzij Omer een verslagje op de blog plaatsen. Bedankt Omer !
Van de drukte die er anders is was vandaag niet veel te bespeuren aan het bushokje. In de namiddag zou het pas gaan regenen, maar om 8u30 kwam de zon al goed door. Edgard en Valère B waren op hoogtestage in Spanje. Remi, Marc, Peter konden er niet zijn wegens werkverplichtingen. Didi wellicht babysitten. Vanessa moest om 13u00 helpen voor t countrybal, maar ze heeft in de plaats 30 km gelopen, dat kan ook wel tellen.
Dan was er de hele week al onduidelijkheid geweest over waar de rit naar toe ging gaan: de grote ( Andenne ) of de kleine ( Oteppe ) tour van de Gymna. Paul had geblogd dat hij samen met Karel maar tot Oteppe zou gaan. En die beslissing had ik ook gemaakt, wetende dat we morgen met de club een zware rit op t programma hadden staan.
Kopman van dienst, Valère Ph had natuurlijk graag verder gereden, dus was die in zn kont gebeten . Waar is de motivatie ? vroeg ie zich af. En als Valère geprat is zal je t geweten hebben. We vertrokken onder kopwerk van Valère en mezelf via Kortessem, Guigoven, Jesseren, Vechmaal, Oreye. Toen werden de pijlen van de Eburonen Classic gevolgd tot in Oteppe. Met een gemiddelde van 32 per uur werd Oteppe bereikt. Natuurlijk had de (strakke) wind mee hier in geholpen.
Na de koffie was Valère een beetje afgekoeld en besloten we de pijlen van de Eburonen terug te volgen. In Borgloon zag Karel het niet meer zitten en laste een extra terrasje in. Sabine vergezelde hem.
Bij terugkomst in t Paenhuys werd nog nagekaart. Vanessa en Remi kwamen nog even afgezakt om te horen hoe t geweest was. Niks gezien zegt Marcel wel AFGEZIEN . Maar de Westmalles deden het afzien snel vergeten !
Misschien de laatste zomerse lentedag had Frank Deboosere aangekondigd. Pas op, voor de natuur en de landbouw is regen welkom, zeker als je hoort dat er gisteravond duizend hectare natuurgebied in de Hoge Venen in vlammen is opgegaan.
Profiteren en nog eens een mooie rit maken was de boodschap. Scherpenheuvel werd ingeruild voor Banneux.
Aan de start welliefst 12 liefhebbers, en dat op een dinsdag ! Zelfs Valère Ph was er bij, maar die zou vandaag gewoon meerijden als lid van het peloton. Geen kopwerk voor hem dus vandaag, en das zn goed recht. Mogelijke kopmannen genoeg vandaag: Omer, Flor, Peter, Marc T. Leon was twee minuutjes te laat: hij had de afwas nog moeten doen ( je ziet, je bent nooit te oud om een nieuwe man te worden ). Edgard was chauffeur van dienst, hij zou ons naar Banneux laten rijden zoals we nog nooit gedaan hadden.
Onder kopwerk van Omer en Flor rijden we over Hoeselt, Rijkhoven. De ellendige helling in Valmeer af, dan naast de Grot van Lourdes door in Bassenge. De Hautain werd beklommen, af en toe kreeg ik een duwtje tegen mn banaan van Valère Ph waardoor ik gelijktijdig met de rest boven was.
Heurle-Le-Romain, Oupeye, het water over. De mooie Richelle op, om door te klimmen naar Blegny waar het de oude mijn passeren.De sfeer zit er goed in. Ik hoor Valère B zeggen dat Edgard nog een mooie klim in petto heeft om Banneux te bereiken: eentje waarvan het venijn in de staart zit: 18% op het einde van de klim. Goh, wat had ik vandaag graag naar Heinsberg gereden, dacht ik in mezelf. Maar ik zou doorbijten en op mijn tempo zou ik die klim ook wel aankunnen.
Toch maar liever een gps dan deze richtingwijzer
Bolland, en toen waren er wegwerkzaamheden. Marc T keek even op zn garmin en vond een zijweg die op hetzelfde punt uitkwam. De kwaliteit was niet om over te stoefen, maar alles was beter dan 3 km te klimmen door kiezelsteentjes.
We genoten van de prachtige vergezichten die het land van Herve ons aanreikte. En dan redelijk steil bergaf door Xendelehesse en Soiron. Weeralom oppassen geblazen voor de vele putten in het wegdek.
We dalen verder naar de Vesder in Pepinster. Ter hoogte van het station zou de fameuze klim beginnen. We rijden over een fietsbrugje, maar vinden de weg naar de klim niet. Blijkbaar was er op een paar jaren tijd toch t een en t ander veranderd. Ik moet toegeven dat ik het helemaal niet erg vond. Maar anderzijds moet je toch wel dezelfde hoogte zien te bereiken en dat was dus klimmen tegen een constante gradiënt van 10 en 11 %. Gelukkig had ik Marc en Leon Peter bij zich om te depanneren.
Pfffffff, een welgekomen helpende hand
Prachtige vergezichten ... merci Sporza !
Theux, Mont en dan komen we aan in Banneux. Peter vervangt hier zn bandje terwijl wij kaarsen branden voor een goede thuiskomst. De bidons houden we tevergeefs aan de kraantjes waar anders het heilige water zo uitstroomt. Geen drup komt er nog uit.
Snel komen we bij de bakker aan t rond punt waar de lekkere rijsttaart wordt verorberd. Wordt er nog gefietst ? roept Omer. De fietsen worden terug aan gang gestampt.
" Allez Leon " toch niet in uw koffiezjat ! "
Een knuffel voor m'n depanneurke ;-), merci Marc !
Heerlijk dalen: Louveigné, Gomze-Andoumont, Trooz. En dan weer klimmen uit de Vesder-vallei. Op eigen tempo ( sneller gaat toch niet ). Flor en Omer houden het tempo doenbaar voor me, bedankt mannen ! Een lange klim van 4 km die we al vaak gedaan hebben: daardoor weet ik dat ik me niet mag vastpinnen aan de twee ronde punten: de klim stopt er niet, maar gaat door tot aan de rode lichten in Romsée.
Met de vingers in de neus ...
Let vooral op de schone overtrekjes die Sabine van de Paashaas gekregen heeft ! In Romsée wordt een plaspauze voor de mannen ingebouwd. Dan weer dalen tot in Jupille: Marcel mag alleen maar water drinken dat naast de brouwerij gepasseerd is. Peter vervangt nog maar eens zn bandje, van die gelegenheid maken wij gebruik nog snel een banaan, koek of gelleke binnen te werken.Een stukje langs de Maas op, een drukte van jewelste op dit uur van de dag.
En dan slaat het noodlot toe: ter hoogte van de oprit van de Autostrade in Herstal bedenkt een bejaarde automobilist wel erg laat dat ie toch de oprit van de autostrade op moet. Op dat moment rijdt Flor op kop, naast Omer. Omer kan nog meedraaien met de richting van de wagen mee, Flor wordt ( wellicht met de elleboog ) geraakt door de wagen en valt neer. Marcel vliegt ook nog eens over Flor tegen de grond: hij komt er met een kapotte elleboog, en schade aan de fiets van af maar morgen zal ie het zeker wel voelen
En dan gaat alles zo snel: kijken naar Flor, hij heeft het bewustzijn niet verloren maar klaagt over pijn aan de rug, de hand en de elleboog. Voorbijgangers stoppen om te helpen, we bellen de ziekenwagen. Een passerende dokter stopt en blijft bij ons tot de ambulance er is. Politie is intussen ook onderweg. Ik beslis met de ambulance mee te rijden, zodat Flor dit niet alleen hoeft te doorstaan. Onze fietsen worden bij mensen thuis in bewaring gegeven: Edgard zou deze komen oppikken. Terwijl Flor in het ziekenhuis de nodige fotos laat maken bleef de groep verdwaasd achter: Marcel en Sabine ( die als laatste reed ) leggen een verklaring af. Twee uren na het ongeval rijdt de groep, in stilte naar huis. De fun was er af. We beseffen dat dit ieder van ons had kunnen overkomen.
Flor heeft pech gehad, maar ook geluk: t had zoveel erger kunnen zijn ( misschien is t maar goed dat we een kaarske zijn gaan branden in Banneux ). Door neer te komen op zn arrière heeft ie zn staartbeen gebroken, ik mag er niet aan denken was ie op zn rug neergekomen. En verder is het nut van het dragen van een helm nogmaals bewezen: de tweede slag werd opgevangen door het hoofd, getuigen de deuken en krassen op zn helm.
We hebben hem terug meegekregen uit het ziekenhuis, aan een gebroken staartbeen valt nu eenmaal niets te doen. Rusten en zitten op een binnenband van een kruiwagen, en iedere dag de pijn verbijten tot ie ( hopelijk snel ) de fiets op kan.
In naam van de groep wens ik Flor ( en Marcel ) een spoedig herstel toe !
Ik wil alle 3x20ers bedanken voor hun bezorgdheid, in het bijzonder Edgard voor het terug gaan halen van onze fietsen.
Ritgegevens: ik had 106 kms, een vertekend gemiddelde van 25,5 , maar wel 1382 hms
