VERSLAG MERGELLANDROUTE ZATERDAG 20 SEPTEMBER 2014

Heerlijk fietsweer vandaag, dat merk je al aan het talrijk aantal fietsers dat zich verzameld heeft aan het bushokje. Ben blij en ik voel de motivatie van de groep om flink wat te gaan heuvelen op de klimmetjes van de Mergellandroute in Nederlands Limburg.

Omer & Paul zetten zich vooraan in het peloton en kiezen een rustige warming-up voor de versnellingen die nog wel zullen volgen zodat we op het einde van de rit niet “plat” vallen omdat onze energie op is. We fietsen een gelijkmatig tempo via Munsterbilzen verder naar Vroenhoven/Kanne om daar een stukje vlak langs het kanaal tot Lixhe de Voerstreek in te draaien. Hier blijven we niet lang fietsen want al snel komen we in het dorpje Withuis dat aan Moelingen grenst. We krijgen onze eerste klim: de Heiweg - een fijne kuitenbijter die al stevig begint - om warm te draaien J. Jean-Pierre kan niet blijven zitten en wil de benen eens testen. Ook Rudi laat zich niet kisten en gaat mee. Ook André en ik voelen ons voldoende opgewarmd en al snel rijden we met z’n vieren aan een stevig tempo deze helling op. Na de ruime haarspeldbocht bijna boven, worden we beloond met een prachtig uitzicht. We kruisen veel mountainbikers op onze weg die een toertocht volgen. Voor ons even een vervelend moment daar de organisatie van deze toertocht onze geplande route dwarsboomt. We krijgen niet de toestemming om onze gekozen weg te volgen. Zij zouden een vergunning hebben om de weg zomaar af te sluiten voor elk ander weggebruiker. We vinden het straf maar gaan onze dag er niet door laten stuk maken en slaan dan maar een andere weg in om terug op ons parcours richting Slenaken uit te komen. En elke fietsers die in Slenaken komt, kent vast en zeker de Loorberg, een heerlijk zacht lopende klim. De benen kriebelen weer. André springt weg. Dit laat ik niet gebeuren en pak zijn wiel en blijf er mooi in plakken. Ook Jean-Pierre komt me vergezellen en één van ons beiden zal trachten hem te verslaan. We naderen de laatste bocht. Jean-Pierre demarreert erop en erover. Dit laat André natuurlijk niet gebeuren en plaatst de achtervolging opnieuw in. Ik doe mijn uiterste best om mee te sprinten maar de finish komt voor mezelf ietsje te laat, ik moet hen de laatste meters laten gaan. Knap werk mannen, zo sterk ! Boven wachten we op elkaar. André verlaat ons hier en fiets via Teuven terug naar huis. De zweetdruppeltjes parelen op onze armen en op ons gezicht en de benen voelen klam. Het is zomerswarm, echt fijn om in te fietsen. De Loorberg dalen we af naar Epen. Mijn lievelings- en trainingsklim komt eraan: de Camerig. Lekker peddelen we met zen allen op souplesse de eerste kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 7 %. Het fijne aan de Camerig zijn de vlakke en dalende stukken waardoor je telkens goed kan recupereren. Deze helling ken ik op mijn duimpje omdat ik er ontelbare keren een intervaltraining ben gaan doen door telkens de beide kanten op te fietsen. Helemaal niet saai want het is hier een paradijs om te trainen. We blijven mooi samen bergop rijden. Plots vlucht Rudi weg. Jean-Pierre schiet wakker maar mist de trein mits een te klein verzet. Boven op het plateau stoppen we even om  te overleggen hoe we onze rit verder gaan zetten. Yvan stelt voor om koffie en taart te gaan eten in Vijlen. We zetten ons neer op een terrasje. Er wordt wat gegekt en gelachen dat ik de enige ben die voor een stukje vlaai met slagroom kies. Puur vet dat direct in de aders komt, zegt Valère J. En toch zal dat caloriebommetje smaken..héérlijk J

Na de rust mogen we er weer tegenaan ! We besluiten om via Mechelen te vertrekken. Sommigen hebben goesting in de Eyserbosweg en de Kruisberg. Anderen doen het liever wat rustiger aan. Geen erg, een compromis is altijd mogelijk J. De Ubachsberg ten zuiden van Voerendaal is een schoon alternatief. Persoonlijk vind ik het een lastige helling als je hem volluit wil oprijden want heeft toch wel een serieuze uitloper. Gelukkig kiest Valère voor een tempo dat voor iedereen genieten is. Volgens Yvan was dit de laatste klim. Echter blijft het op en af gaan. Helemaal vlak fietsen is in Zuid-Limburg en omgeving vrijwel nergens mogelijk, althans niet over een wat langere afstand. Je moet altijd wel ergens een “vals plat” op (of af) en hier en daar een kort klimmetje nemen. Plots in de buurt van de Hulsberg twee lekrijders, Jos en Jean-Pierre. Onze handige Harry Marcel staat nu even met de handen in het haar wie hij eerst te hulp zou schieten. Jean-Pierre herstelt zijn bandje zelf want is zelf een ervaren fietsmechanieker. Jos kan rekenen op het snelle werk van Marcel. Al vlug zetten we de pedalen weer in gang. Het tempo is ondertussen serieus opgedreven. Krachtpatsers Valère en Jean-Pierre bezitten immers sterke benen die de wagonnetjes goed kunnen trekken. Plots slaan ze rechtsaf. Dringend schakelen of je staat stil want de Fromberg is er om het zuur goed in de bovenbenen te geven. Bijna boven plots een verrassingsaanval van Paul. Niet te doen hoe explosief hij achter de groep uitspringt. We vroegen aan Omer of hij hem misschien zo goed gelanceerd haar maar hij had alles op eigen krachten gedaan, echt sjiek J.

We naderen stilletjes aan het vlak landschap en fietsen langs de Maas bij Maastricht. Eigenlijk kan je hier ook Bourgondisch fietsen. Vele recreatieve fietsers komen hier ook graag genieten en gelijk hebben ze. Voor ons is het dan wel wat extra uit de doppen kijken omwille van de hogere snelheid. Ikzelf ben vaak een elastiekje omdat ik achteraan fiets. Het kost soms wel wat energie als ik omwille van tegenliggers een gat moet laten vallen en dicht rijden. Een uitstekende intervaltraining dan maar J. Ze blijven hard op de trappers duwen en houden het tempo goed stabiel. Begin het heel aardig te voelen, zeker na dat elastiekenwerk in het Maasdal. Ze sparen me thans niet want ik word naar de kop geroepen om het roer samen met Jean-Pierre over te nemen. Nog een dikke tien kilometer goed op de tanden bijten en we zijn binnen. In Munsterbilzen kiezen we verstandelijk voor een cooling down en schakelen naar een kleiner verzet. Wat een luxe voor de benen ! Echter voor een optimaal herstel dienen we onze eiwitreserves aan te vullen en dit lukt het beste op ons terras in het Demerstrand met voldoende eiwitrijke en ijzerhoudende drankjes J.

Aanwezigen: Paul – Omer – Jean-Pierre – Valère – Marcel – Yvan – Jos – André . – Rudi – Roger J - Sabine

Mijn ritgegevens: 157 km – 29 gemiddeld – 1.250 hoogtemeters

21-09-2014 om 20:03 geschreven door eaglevanessa  

VERSLAG DURBUY DINSDAG 16 SEPTEMBER 2014

Vandaag staat er een smaakmaker op het programma, onze Koninginnenrit van het seizoen: Durbuy ! Het is al eventjes geleden dat we deze uitdaging zijn aangegaan. Het is immers geen makkelijk parcours gezien de langere afstand en klimkilometers. Onze grootste vreugde is dat onze vriend Valère op de goede weg is naar een volledig herstel. Wij gunnen het hem daarom van harte om hem eindelijk eens zijn  verzoekrit te gunnen. Trouwens we zijn een sterk team en voldoende getraind om deze rit samen goed aan te kunnen. GRINTA JJJ

Er heeft zich reeds een mooi groepje gevormd aan het bushokje, best oké om elkaar regelmatig eens af te lossen. Ook Frans heeft naar onze blog gekeken en kiest ervoor om eens met de 3x20 op pad te gaan. Valère zal ons ook gidsen. Hij kent perfect het te rijden parcours en nestelt zich samen met Peter aan de kop. We zijn ook terecht trots op Peter. Afgelopen zondag heeft hij met het ROWA Cycling Team de BK ploegentijdrit wielertoeristen tijdens de groene boulevardkoers in Hasselt gewonnen. De truitjes verdienen nu de Belgische kleuren te vertegenwoordigen J. Het team heeft er werkelijk een knap seizoen van gemaakt, ook op de 24 uren van Zolder en de 8 uren van Francochamps staan ze te blinken J

De eerste twintig kilometers vliegen voorbij en Paul en Omer nemen over. In Vechmaal is het altijd wat opboksen tegen de wind maar deze twee heren rijden weer sterk en bloc. Voel dat ik toch wat energie verbruik en grijp naar een heerlijk zelfgebakken door mijn papa stukje cake. Enkelen loeren een beetje watertandend en zien me smullen van eens iets anders dan altijd maar die zoete fietsrepen. Wil immers niet zonder brandstof in panne vallen. Marcel en Yvan lossen af en leveren ook alweer goed werk. We blijven peddelen aan een knap gemiddelde. Een beetje jammer dat Jos met zijn superbenen wat sneller moet afdraaien en de Koninginnenrit moet laten schieten. Zijn lief kleindochtertje wacht immers op hem aan de schoolpoort.

We passeren de maas. Roger en ik mogen nu een tandje bijsteken. De route wordt al een beetje glooiend en pittiger. Vele mooie en rustige wegen. Zelfs de Gewestwegen zijn bijna autovrij, heerlijk om niet constant uit je doppen te moeten kijken voor het drukke verkeer. Ik voel dat ik wel een goede dag heb en heb de neiging door te trekken op de licht omhooglopende stroken. Valère weet dat het nog ver is en toomt ons een beetje in. Tsja Roger kan doorkachelen en breekt niet snel. Dan er maar een serieuze krachttraining van maken, de hellingen trager nemen maar op de grote molen. Ondertussen ook genieten van de prachtige natuur en de afwisselende landschappen langsheen de rustige wegen en rivieren, doorheen de bossen en valleien. Ergens, ik weet niet meer exact waar, gaat het steevast omhoog. Mijn groot verzet kan ik niet meer rond krijgen en moet naar het klein blad. Plots een aanval van Peter en steekt me voorbij. Frans gaat mee. Ikzelf neem actie en probeer aan te klampen.

Surprise ! In Palenge mogen we de benen even stil houden tijdens de afdaling tot in Durbuy. Best wel een mooi pittoresk stadje met een leuk hystorisch centrum en enorm populair om talloze bezienswaardigheden. We nemen ons de tijd om nog wat leuke kiekjes van onze groep te maken en verkiezen om niet in Durbuy zelf onze stop te houden maar het dorpje Barvaux dat ietsje verderop ligt. Om Barvaux te bereiken moeten we terug vanuit het dal via een forse steile helling van ca. 13 % . Ik besefte het niet totdat ik Yvan hoorde roepen: als Marcel & ik op “moeder” roepen, dan weet je waarom J. Help ! Totaal niet op gerekend, ik sta geparkeerd ! Roger die langs me fietst, slipt even op losliggend grint. Peter met zijn kwaliteiten neemt weer een voorsprong. Ook Frans probeert te wedijveren. Paul & Omer vertonen ook nog een mooi staaltje klimmen. Het wordt knokken maar boven wachten we op elkaar. De twee genieters Marcel & Yvan zitten gemoedelijk te babbelen en hebben niet op hun adem getrapt J We houden even halt en bewonderen het prachtige uitzicht, en niet in het minst, van de stilte om ons heen.

In Barvaux kiezen we ons een goed terrasje uit in café du Sport terwijl Yvan op taartenjacht gaat. Het schijnt precies een zware opgave te zijn want hij blijft lang achter. Maar na een kwartier zien we hem dan toch met een megagrote kartonnen doos aan zijn koersstuur J. Gebakjes à la volonté ! Ananas-, abrikozen- rijsttaartjes en zelfs chocolade éclairtjes. Een heerlijk kopje koffie en een fris drankje erbij en we zijn weer dik tevreden.

We zetten onze tocht verder en Yvan wijst me het labyrint van Barvaux aan. Het is één van de populairste trekpleisters in de buurt van Durbuy en gemaakt op een groot maïsveld. Echt knap om te zien.

In Hamoir stoppen we even aan een benzinestation om onze bidons opnieuw te vullen. We blijven nog een hele poos klimmen en dalen in deze heuvelachtige streek. Tal van klimmetjes waarvan ik de naam niet meer ken. Misschien dan toch eens een fietsnavigator kopen ;-). We zijn al een heel eind op onze terugweg en naderen Engis. Een plek waar we in de winter al eens vaker naar toe fietsen. Hier kunnen we weer een frisse oppepper gebruiken. Yvan heeft thans meer zin in een goeie Rochefort J.

We verlaten de Condroz via de prachtige afdaling “les 36 tournants”. Een grandioze snelle afdaling, voel me net alsof ik op een kermisattractie zit. Eigenlijk kriebelt het om deze nog eens naar boven te rijden zodat ik nog eens opnieuw naar beneden kan J.

Iedereen voelt zich nog top en we blijven mooi rond draaien. Helaas komt er ook een einde aan de rit maar anderzijds wachten er weer lekkere Westmallekes, Rocheforkes, hete chocomellekes/koffietjes of andere recuperatiedrankjes.

Iedereen was voldaan en fier dat we deze Koninginnenrit zo goed hebben gereden ! Een sublieme tocht in een oogstrelende natuur !!!

19-09-2014 om 12:02 geschreven door eaglevanessa  

met dank aan Peter en Yvan voor beeld en woord

Verslag rit zaterdag 13 september 2014 : Banneux

Deze morgen kregen we 8 man (1 vrouw en 8 mannen) aan de start voor een ritje Banneux :  Sabine, Peter, Paul,  Omer, Rudi, Valère, Marcel en Yvan.

Voor het vertrek moesten we even bijpraten met onze vriend Valère die na zijn deugddoende cruise deze week ook goed nieuws had ontvangen van zijn dokter : hij is duidelijk op de goede weg van herstel  en wij hopen dat dit zo mag blijven.

Onder een laag wolkendek vertrokken we richting Romershoven – Schalkhoven – Sint-Huibrechts-Hern – Alt-Hoeselt – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen - Millen – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon – Oupeye – Visè  - Hermalle-sous-Argenteau – Richelle – St-Remy – Housse – Barchon – Saive - Queue-du-Bois – Liery – Flèron – Ayeneux – Prayon-Trooz – Forges – Louveigné.

In Trooz moesten we even halt houden voor een  peleton van oude legervoertuigen die blijkbaar ergens een “treffen” hadden; ook passeerden veel wielertoeristen die deelnamen aan de “Boogie’s Extreme “ die vanuit Valkenburg vertrokken.

In Louveigné genoten we aan het rond punt in de cafetaria “Le Petit Théatre du Pain” van onze koffie/frisdrank met een lekker stuk rijsttaart.

Na onze pauze verscheen er een schuchter zonnetje wat de pijn van de tegenwind enigszins verzachte.

We reden richting Fraipont –  Nessonvaux – Olne – Soumagne – Melen – Barchon – Wandre – Cheratte – Sarolay – Hermalle-sous-Argenteau – Visé – Lixhe – Kanne – Vroenhoven – Kesselt – Hees – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Eik – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende ijzerhoudende drankjes en werd er bijgepraat na alweer een leuke rit.

Ritgegevens : Aanwezigen : Sabine, Peter, Paul,  Omer, Rudi, Valère, Marcel en Yvan.

                         Afstand : 142 km , gemidd 29.00 km, hoogtemeters: 1.280 m

15-09-2014 om 20:21 geschreven door eaglevanessa