Met een beetje vertraging ... normaal ging Didi voor het verslag zorgen, maar hij werd 's zondags door een andere fietser omvergereden waardoor ie nu wel andere zorgen aan z'n hoofd heeft. We wensen je een spoedig herstel toe Didi, en hopen dat je snel terug van de partij kan zijn.
Yvan stuurde volgend verslag binnen, waarvoor dank ! Ook dank aan Peter Sporza voor de foto's !
Met 7 fietsers deze morgen aan de start werd de tocht naar Gemmenich aangevat.
Didi en Omer op kop en de rest knus in het wiel en zo op weg naar Schoonbeek, Munsterbilzen, Gellik, Veldwezelt, Vroenhoven waar we langs het kanaal verder reden tot in Lixhe. In Moelingen reden we links richting het Withoes om vanaf Mesch een stukje Mergellandroute te volgen. Zo reden we via Libeek, Mheer, Noorbeek, Slenaken naar Epen.
Omdat Quinten de beklimming van Camerig eens wou doen, reed Peter met hem mee richting Drielandenpunt terwijl de 5 anderen in Epen de afslag namen naar Sippenaeken en zo verder tot in Gemmenich.
In ons vaste café werden we door Quinten op taart getrakteerd voor zijn verjaardag : nogmaals proficiat en bedankt !!!
Na onze verdiende koffiepauze ging het met Quinten en Peter op kop terug via Völkerich, Plombières, Hombourg om in Aubel eventjes bij te tanken bij de toch wel mooie 28°.
Verder ging de tocht langs Val-Dieu, Mortroux, Dalhem, Richelle, Argenteau, Oupeye, Heure-le-Romain, Bassenge, Valmeer, Herderen, Spouwen, Martenslinde, Bilzen, Spurk, Schoonbeek en Diepenbeek.
In het Paenhuys trakteerde Miet op suikerwafels (waarvoor dank) en met wat gerstenat erbij een leuke afsluiter van een mooie fietsdag.
Ritgegevens: 135 km, gemiddelde 28 km
Aanwezigen: Quinten, Didi, Peter, Omer, Marcel, Leon en Yvan
***************
Toch nog een verslag binnen gekomen van Didi himself ... ik publiceer het integraal omdat ik weet dat zowel Yvan als Didi er hun tijd in gestoken hebben. Merci Didi !
Zaterdag 10 september 2011 Gemmenich via het Mergeland maar zonder de Camerig/Vaalsberg voor de meesten
De dag voor de beruchte 11 september van weleer.
En wie weet weet wat de zondag brengen zou (zie P.S.)
Ze voorspelden nog een mooie nazomerse dag, dus insmeren en genieten geblazen.
Daar één der fervente koptrekkers Valère Ph.op vakantie was en heel wat Compostelliaantjesde Spaanse wegen nog onveilig maakten, was de opkomst niet zo dik.Alhoewel, zeven man = 2 rijstvlaaien en 1 stukske extra voor mij.
Pensbeest, zeg het maar.
Om 9u werd het startschot geven en namen Omer en Didi het eerste kopwerk voor hun rekening.Via Munsterbilzen, Gellik, Veldwezelt, Vroenhoven, Kanne, Lieze reden het Voerense Moelingen in.
Leon wilde nog eens langs de NL-Limburgse mergellandzijde richting Gemmenich fietsen ipv langs de Voerense zijde.Al waren ze de week ervoren al in het Mergelland geweest.Als je deze zijde neemt dan weet je ook dat de heuvels ietsjes steiler en sneller na elkaar komen. Maar ja. Zo gevraagd, zo uitgevoerd.
Ik zit daar niks mee in, want in het Mergelland bloeit mijn klein hartje (en beentjes) open.
Via Withuis werd eerst bobbel Mesch besprongen. Als volgende de Mheer, Noorbeek. Daarna werd er de GB overgestoken richting Slenaken.Tijdens het afdalen was het wel even opletten daar op sommige plaatsen het wegdek nog aan de vochtige kant was.Al fietsend passeerden we enkele minder mooie en mooie fiets(t)ers die de toertocht http://www.boogiesextreme.nl/ reden.Neem nu tijdens beklimming van de Loorberg werd er unaniem beslist om en groupe naar boven te rijden daar er een mooi panoramisch gehalte voor ons reed.
Van éénsgezindheid gesproken.
Te Heijenrath vervolgden we onze route richting Epen.Hier sloegen Peter en Quinten links af om de Camerig en de Vaalsberg te beklimmen tegen een iets hoger tempo dan de meerderheid gewoon is.Boven aan het drielandenpunt daalden zij dan af naar Gemmenich.
De andere vijf resterende fietsers sloegen rechts af via Sippenaeken tot in Gemmenich. Niet minderwaardig, enkel iets korter en aan waarschijnlijk iets rustiger tempo.
Bij aankomst van de twee eerstgenoemde toeristen was er wel te zien dat er een klein verschil was tussen beiden.De ene zweette gelijk een paard en de andere was niets te zien.Je mag één keer raden wie het droge paard was.
Na n goe stukske rijstvlaai getrakteerd door een jarige Quinten werd er terug vertrokken huiswaarts.De twee werkpaarden Peter en Quinten namen nu het kopwerk voor hun rekening, want ze waren nog niet moe genoeg na de Camerig/Vaalsberg. Nu de wind ook nog van de partij was, konden ze hun dus nog wat uitleven. Via Homburg werd er tegen de straffere wind als voormiddag ingebeukt richting Aubel.Hier werden de bidonnekes nog eens voor een laatste keer gevuld. Van hieruit werd het kopwerk wat verdeeld onder Yvan, Omer en Peter. Zo ging het aan een strak tempo richting Val Dieu, Dalhem. Vooraleer we het goed beseften, stonden we al aan de voet van de Richelle.Geen kanaal, maar Richelle zei Leon, dus OK linksaf.
Maaske over, Haccourt, Oupeye, Heure-le-Romain, Houtain-Saint-Siméon, Bitsingen, Val-meer, Herderen, Grote en Kleine Spouw(mur)en, Bilzen enSchoon-beek onder.
Zonder het goed en wel te beseffen, zaten we al om +/- 14u30 met ons gat in de stoellekes op het zonnig terraske van t Paenhuys met n lekker Duvelke of n Westmalleke aan ons lippen en lieten het natuurlijk zachtjes binnenglippen.
135km vanuit Djopenbeek * +/- avg 27.8km/u, volgens Marcel. http://connect.garmin.com/activity/113233092Dat is nie zo belangrijk; amusement en ogen goed de kost gegeven.Dat wel. Moet het nog meer zijn?
3x20-kijk- en fietslustigen: Omer, Yvan, Leon, Marcel, Peter, Quinten & Didi
P.S.: Zondag, 11 september de beruchte dag van 2011 ben ik helaas ondersteboven gereden in Halen door een rode lantaarn van een aankomend peloton fietsers.
Kneuzingen aan ribben, schouder, en n kapotte fiets.
Ik ben niet in fout, maar daar ben ik vet mee.Al bij al valt het nog mee en hopelijk heb ik terug snel n stuk oud ijzer of karton om terug mee te fietsen met 3x20. Als de pijn het uiteraard toelaat, want het is op dit moment nog kermen en kreunen met en zonder pijnstillers.
Terwijl onze Compostella-pedaalridders zich verplaatsen van
A naar B naar C, D, E .... moeten de thuisblijvers van het 3x20 groepje zich
content stellen met een ritje van A naar B en terug naar A.
Tja maar we zijn al tevreden dat we gezond onze kilometers
kunnen afhaspelen en ondertussen nog kunnen genieten van wat er rond ons te
zien is.Dit doet me denken aan Vanessa
die ziek thuis zit.Van harte beterschap
en hopelijk zien we je binnenkort nog eens met fietsschoenen ipv loopschoenen.
Op het programma stond een ritje Blés d'Or.Onze koffie/vlaai-stop (het belangrijkste
item van de dag )zouden we vandaag in Hannut houden.Leon was nog fris in de benen en zette zich
samen met Marc op kop met 5 man in hun wielen (Marcel, Jean, Sabine, Omer en
Yvan).Marc had er vandaag na zijn
nachtshift zijn slaap weer voor gelaten om in Diepenbeek te komen rijden.
Dat het vandaag een zwaar ritje zou worden, ondervonden we
al direkt bij het buitenrijden van Diepenbeek.De wind (alias windmolders) blies uit volle kracht vanuit het
zuidwesten.
Leon loodste ons eens via totaal andere wegen via Vliermaal,
Kerniel, Boeshoven, Groot Loon tot in Bommershoven.Hier was voor Leon het vet al een beetje van
de soep en ging hij een rijtje naar achteren.Nieuwe windkliever van dienst was Yvan.Ons groepje van 7 vocht verder met windmolders richting Vechmaal, Heks,
Horpmaal, Heers en Opheers.Van de Blés
d'Or route volgen werd al niet meer gesproken.We zouden gewoon richting Hannut rijden want het was zwaar genoeg vandaag.
De taalgrens (wat ons land in dezer dagen toch wel een
beetje in tweeën snijdt) werd overgestoken en in het waalse stukje België reden
we verder richting Waremme, Hollogne sur Geer (hier kwam Omer ipv Yvan aan kop),
Omal.Bij het kruisen van de Chaussé de
Tirlemont in Tourinne, kwamen we eigenlijk tot de constatatie dat we eigenlijk
beter wat vroeger richting Hannut hadden kunnen afdraaien.Maar ach ja, dan maar een stukje grotere
weg.Hier was het wel opletten geblazen
want de wind blies verraderlijk vanaf onze linkerkant.Bij momenten was het letterlijk gaan hangen
in de wind (Marc had zelfs nog meer last met zijn hoge velgen).
Half twaalf.Onze
fietsen werden even aan de kant gezet om een tas koffie te gaan drinken.Helaas waren alle bakkers van Hannut in
collectief verlof !!!!Als noodoplossing
voldeden een koppel rijsttaarten van de lokale GB.
de ideale combinatie !!!! koffie en rijstvlaai
al ooit een lepel gezien waarmee je kan snijden ? Omer is ne straffe zunne
Volledig aangesterkt ging het terug huiswaarts.Om toch een stukje route de Blés d'Or te
hebben gedaan, ging het langs grand- en petit-Hallet,
Orp-le-Grand, Lincent en
Waasmont.Collegiaal zijn ze wel in ons
groepje.Omdat ze Marc toch nog wat
slaap gunden, werd er beslist om hem thuis te brengen zodat hij niet langs
Diepenbeek moest passeren.
De wind die ons heel de voormiddag had tegengewerkt, gebruikten
we nu in ons voordeel.Leon, Yvan en
Omerhielden de ketting goed stijf
vooraan in het peloton.Met strak tempo
scheurden we voorbij Landen, Attenhoven, Velm,St- Truiden, Zepperen en Kortenbos.
Ter hoogte van Alken splitsten de wegen.Marc verliet de groep en zocht zijn bedje
op.De rest van groep reed verder
richting Diepenbeek.Heren (en Dame), ne
dikke merci voor mij thuis te brengen.Dat kon ik (Marc) echt appreciëren en dat meen ik oprecht !!!!
Ik vermoed dat iedereen droog is thuisgeraakt want de zon
van deze morgen had plaats gemaakt voor zware grijze wolken in de namiddag.
Weer een geslaagde dag met vrienden samen en een mooi aantal
kilometers.Wat moet een mens nog meer
hebben ????
Tot de volgende rit !!!
Aanwezigen : Yvan, Omer, Leon, Marcel, Jean, Sabine, Marc
Vertrokken onder een grijze hemel met hoop op opklaringen later vertrokken .
Geen regenkledij voorzien en het onvermijdelijke vond plaats : eerst wat miezerige druppels en dan evoluerend naar echte regen .
Gelukkig had Marc die een 10-tal km voorop reed de bui al langer zien hangen en direct rechtsomkeer gemaakt om ons de gepaste kledij te bezorgen .
Na regen komt zonneschijn en die vergezelde ons voor de rest van de dag , weliswaar vergezeld van een frisse wind wat de temperatuur beperkte tot een 20-tal graden .
Vrij zwaar parcours naar het einde toe met een ultieme uitvalspoging van Rik , in de kiem gesmoord door de totaliteit van zijn collegas .
Tochnog genoten van natuurschoon rondom onsen een fijne ontvangst inons 5de hotel
){kind=icon}
){kind=icon}
