Verslag Trail Crêtes de Spa: zaterdag 30 maart 2013
Verslag Trail Crêtes de Spa: zaterdag 30 maart 2013
Vandaag kon ik mn eerste UTMB puntje verdienen door het uitlopen van de Crêtes de Spa. Als alles goed mee zit wil ik voor mn 45e de CCC ( 100 kms en 5950 hms ) of de TDS ( 119 kms en 7250 hms ) op de Mont Blanc lopen. Serieuze doelstellingen waar hard voor getraind moet worden. De mooiste trainingen zijn de ultra-lopen die ik regelmatig met Jacques loop. Niet voor een goede tijd, maar wel hem uitlopen op een verantwoorde manier.
Afspraak om 6u45 op de carpoolparking. Patrick V rijdt, Dietrich, Jacques en ik krijgen een lift. In de auto is het natuurlijk aan de lippen van Jacques hangen, wat heeft die man al wat meegemaakt op loopgebied. Dietrich heeft gelijk dat ie hem een fenomeen noemt. En dat merk je ook meteen in Spa waar ie her en der door verschillende mensen wordt aangesproken. Iedereen kent Jacques, alleen heeft hij ( door zn gezegende leeftijd van 61 jaar ) wat meer problemen met het onthouden van de namen.
Startnummers ( met chip ) afhalen loopt bijzonder vlot. Tijd zat om nog wat te babbelen met de vele bekende gezichten. Groepsfoto maken met de andere Run & Funners Elsi en Micha.
Rond 9u00 verzamelen we op de atletiekpiste van sportcentrum La Fraineuse. Het startschot wordt gegeven. Dietrich zoekt zich een plaatsje meer naar voren, hij kan dat hogere tempo aan. Volgens Jacques is het onheilspellend dat er zovele lopers met stokken ( poles ) lopen.
Jacques, Patrick en ik blijven samen lopen. De eerste kilometers zijn voor mij altijd een ramp, zeker als ze bergop zijn. Doseren, wandelen, wachten tot die spieren eindelijk opgewarmd zijn. Goed ingeduffeld bewegen we ons voort in de sneeuw. Laat de snelleren maar passeren, hebben we absoluut geen probleem mee. We klimmen door de bossen van Spa naar La sauvenière, kort bij het vliegveld van Spa.
Dan wat dalen langs de watervallen, een mooi zicht om de gekleurde sliert lopers aan de andere kant van het riviertje verder te zien lopen.
Na een dikke 5 kms worden onze benen ( en onze hartslag ) serieus op de proef gesteld: de eerste skipiste moet beklommen worden: Thier des Rexhons, over een lengte van 600 vermoeiende meters. Bovenaan staan mensen van de organisatie je naam te scanderen, zodat je je nog even kan geven voor een foto. De sfeer is toch wel super hoor!
Jacques rekent uit dat we ruim binnen het schema lopen.
Op iedere bevoorrading zijn er tijdslimieten die gerespecteerd moeten worden. Kom je niet op tijd op deze punten aan, dan word je uit de wedstrijd gehaald omdat je veiligheid dan niet meer gegarandeerd kan worden ( en je wellicht in t donker zou finishen ). Na de skipiste komt er een afdaling van welliefst 6 kms, zeer vermoeiend in de sneeuw die op sommige plaatsen zelfs ijs geworden is. De eerste bevoorrading komt na 15 kms. Een heel uitgebreide bevoorrading, begin al maar te watertanden: banaan, appelsien, droge abrikozen, suikerwafel, peperkoek, Isostar repen, Isostar gellekes, tuc-koekjes, Thee, Isostar, Water en Cola. We nemen uitgebreid tijd om voldoende te eten en te drinken. Een man van de organisatie zegt dat nu het mooiste ( maar ook het zwaarste ) stuk komt.
We overbruggen een hoogteverschil van 220 m tot 485 m, door het mooie beboste gebied: Montée de Roanne-Coo. Dalen tot km 20 waar we een onfortuinelijke trailer met een nooddekentje zien zitten, wachtend op hulp. Wellicht is ie uitgeschoven op een ijsplek en heeft ie z'n enkel gebroken.
En dan mogen we weer eens klimmen: Egbomont. Nauwelijks hiervan bekomen krijgen we een tweede skipiste met een totale lengte van 850 meter, Mont des Brumes ( de mistheuvel), dit jaar doet ie zn naam gelukkig geen eer aan. Het zonnetje probeert af en toe door te komen, maar we krijgen ook wel te kampen met wat stofsneeuw. Mont des Brumes wordt als de moeilijkste skipiste van België beschouwd, en dat was bergop niet anders. Naar boven kijken hoe ver het nog was motiveerde absoluut niet, dan maar met het hoofd naar beneden, stap voor stap hopend om de top snel te bereiken.
Na de afdaling een tweede bevoorrading, wat worden we hier verwend ! Ik laat hier ook mn waterzak bijvullen die intussen al bijna leeg is. Goed drinken, zelfs al heb je geen dorst.
En dan inderdaad weer eens omhoog, dit keer Le Rosier op via Andrimont, off road welteverstaan. Op alle kruisingen met openbare wegen staan seingevers om het verkeer tegen te houden zodat we niet moeten stoppen, een echte luxe.
De route loopt een stukje door de oude Hoge Venen, een heerlijke geur van heide. Laatste noemenswaardige helling is Malchamps. Stevig doorstappend haal ik hier met gemak zeker 15 lopers in. Ben ik blij dat ik dankzij mn scouts-verleden een goede wandelaar ben.
Nog een bevoorrading op km 40, waar we twee onderkoelde lopers in de wagen zien zitten. Nu is het allemaal bergaf, op een knikje na. Maar die knikjes worden op t einde ook wel best vermoeiend. Niet opjagen, gewoon stap voor stap blijven gaan. Ik krijg het wat koud door de afdalingen en doe een windbreakertje extra aan. Concentreren moeten we ons ook blijven doen, want een val is snel gebeurd. Door het besneeuwde parcours gaan er volgens mij zeker 30% van de lopers een keer gevallen zijn.
Zelfs lekkere rijsttaart op de laatste bevoorrading, op km 48. Nog even op de tanden bijten. En wat mij betreft nog even wat vrouwen inhalen, een tandje moeten bijsteken maar t heeft mn positie toch wel met 3 plaatsen verbeterd. Aankomen doen we op de atletiekpiste, de vreugde is groot.
Dietrich staat ons al gedoucht aan de finish op te wachten, na een tijd van 6u06. Wij deden er een uurtje langer over, maar ons geluk is even groot hoor.
Ik eindig als 8e vrouw in mn categorie ( 14e vrouw algemeen), Jacques wordt 3e in zn categorie. Maar t belangrijkste is dat we dit met een goed gevoel hebben uitgelopen, dat we nog overschot hadden op t einde en dat ons UTMB-puntje binnen is J
Volgende ultra-trail is de 60 zwaarste van Limburg op 20 april, waar een tweede puntje verdiend kan worden. CU !
Wat was mn honger naar buiten fietsen de laatste weken groot. Maar telkens als de zon scheen moest ik werken. De zaterdagen die fietsbaar waren, had ik weer een of andere trail opstaan, ook plezant maar een mens kan geen twee dingen tegelijk hé.
De eerste dinsdag die ik congé inzette om te gaan fietsen was meteen bingo ! Zonnig weer maar een schrale noordooster zou de gevoelstemperatuur danig doen zakken ( terwijl de thermometer bij vertrek nauwelijks boven het vriespunt kwam ). Dik aankleden: welliefst drie paar kousen aan ( ik zou me niet laten vangen zoals Cancellara die moest stoppen in Gent Wevelgem door zn koude voeten ).
Eigenlijk was Marcel het helemaal vergeten dat ie zwakke knieën heeft
Joske Yowee Yowee had zn Craftje tot over zn oren getrokken, allez, dat dacht ik toch bleek het een of andere E.T.-kapke te zijn. Kopman Valère had het wel heel slim bekeken: cellofaan over de helm getrokken, hier kon Marcel zn C&A-lijfke niet aan tippen.
Het weerzien met mn fietsvrienden was bijzonder hartelijk. Ik moet zeggen dat ik het toch wel allemaal gemist heb, de gezellige babbel tijdens het fietsen. Het gezwans en gezever onderweg.
Op de blog stond voorzichtig Visé als bestemming, aan een rustig wintertempo. Maar een zonneke ( al is het een koud ) doet snel uitwijken naar Blégny. Als Yvan en Valère de route overlopen denk ik in mezelf vertrek maar gauw eer jullie er wat meer hellingen aan toevoegen .
Nauwelijks buiten gefietst, toch wel even raar in t begin zo, maar Peter en ik hadden heel wat bij te babbelen en voor je t beseft ben je via Munsterbilzen, Hees, Vroenhoven aan de voet van de Hallembaye. Toch maar op mijne kleine gooien, maar dat bleek veel te klein voor een hellingspercentage van amper 5%. Dat was dus niet de manier bedenk ik. Ik geraak toch zonder veel problemen boven. Naar beneden is andere koek, ben dat écht niet meer gewoon zo bergaf vliegen. Tot overmaat van ramp begint mn fiets toch wel een heel raar geluid te maken. Her en der hoor ik body vasthangen , blijven trappen dan maar om het enge geluid te vermijden.
Hacourt en dan door Visé waar ik vorig jaar mn eerste marathon liep. Toch een mooie herinnering. Een speciaal woordje voor Marc T die op 13 april zn eerste marathon ( in Rotterdam ) loopt: vergeet onderweg vooral niet te genieten, want een eerste marathon bepaalt je verdere loopcarrière. Succes maatje !
We klimmen verder via Dalhem, Feneur, op een groter verzet lukt me dat wonderwel goed. De spinning-training heeft me blijkbaar geen windeieren gelegd. Na 50 kilometer ( de afstand die in volgende zaterdag ga lopen ) bereiken we Blégny.
Yvan en Marcel gaan op zoek naar taart, maar we moeten ons content stellen met Gauffres aux Cérises, ook lekker. Het valt me op dat Flor toch wel echt een trendsetter geweest is met zn chocolat chaude, tegenwoordig worden er evenveel warme chocos als koffies gedronken.
Ne grote choco ohne Sahne
Marcel "Da's eerder mijn merk, goed voor m'n knieën"
De terugweg start niet bergop maar bergaf, das eens iets anders maar toch wel koud hoor. Valère kijkt regelmatig om of iedereen volgt. We dalen tot aan de Maas, via Saint Remy en het begin van de Richelle. Voorbij t winkeltje van Oupey waar ik al dikwijls kapot gepasseerd ben. Ik voel dat ik ieder jaar wat sterker word, kan blijkbaar toch nog wat progressie maken.
Heurle-Le-Romain, waar we uitkomen op een stukje Houtain, Bassenge. Het tempo wordt even getemporiseerd, begrijpelijkerwijze is niet iedereen even fit uit de winter gekomen. Maar dat maakt ons groepje wel mooi: er wordt rekening met elkaar gehouden, zonder dat iemand zich daar slecht over hoeft te voelen.
We komen in Millen op Limburgs grondgebied, de kilometers gaan zo snel voorbij. In Genoelselderen komt de Lutselusgroep ons tegemoet, handjes omhoog en ieder weer zn eigen weg. Die van ons gaat langs Membruggen, St Huibrechts Hern en Schalkhoven naar Diepenbeek.
Een mooie rit, met een goed kopwerk van Valère met naast hem afwisselend Omer, Paul en Flor. Plezante kliek zijn jullie toch. Nadien nog even nagepraat in t Paenhuys, waar Miet ons weer verwende met lekkere wafels. Bedankt Miet ! David kwam na zn morgenpost ook nog even binnen gesprongen.
Eens passeren bij de fietsenmaker voor mn body ( allez die van mijne fiets ), volgende rit zal voor mij op 6 april zijn. Tot dan !
Gereden door: Valère Ph, Paul, Yvan, Marcel, Roger, Rudy, Marc T, Peter, Jos B, Noenke Flor, Omer, Vanessa
