Verslag SM-loop 29 dec 2012: Meerssen

Voor alle duidelijkheid wijst de organisatie dat SM niet slaat op kastijding door een meester of meesteres. Het slaat op SilvesterMarathon met dien verstande dat het een ontspannen groepsloop is die ons de kans zal geven de overtollige kerstcalorieën eruit te lopen, bij te praten of kennis te maken met andere loopgekken en het loopjaar mooi en actief af te sluiten.

Als zevende marathon dit jaar zag ik deze natuurmarathon met trailgehalte best wel zitten. Twee vrienden, Patrick en Eveline, zouden vandaag hun trail-debuut maken. Marathons hadden ze wel al gelopen, maar dit was toch wel even iets anders dan vlammen voor een goede tijd.

Startfoto met Eveline & Patrick

Omstreeks kwart over acht kwamen we aan in Meerssen, aan afspanning de Nachtegaal. Op de parking al heel wat bekende gezichten. Bernd, Jo & Vladka, Willem, Wilbert, Gertie, Patrick A … het trailwereldje is immers niet zo heel groot en je kent de mensen er snel doordat er onderweg tijd gemaakt wordt om met elkaar te praten.

Deze loop heeft als doel nog meer te verbroederen, geen uitgepijlde loop, maar wel een voorloper ( Jo Schoonbroodt) en een achterloper ( Willem Muetze ), om ons samen te houden. Aan iedere bevoorrading wordt gewacht tot de hele groep terug compleet is. Bovendien is deze loop volledig gratis ( waar zie je dat nog ? ), de koffie en thee ’s morgens inbegrepen.

Een groepsfoto met de aanwezige Run & Funners: Micha, Elsi, Joeri, Edward en ik.

vlnr: Micha, Edward, Elsi, Joeri, Vanessa

Vlak voor het vertrek een korte briefing. Vooral het eerbetoon aan Dr Eberhard Schaaf die dit jaar het leven liet op de Mount Everest doet ons beseffen dat je iedere dag moet genieten. En dat zouden we vandaag zeker doen !

De massa zet zich achter Kerstman Jo in beweging … De eerste km is asfalt, Eveline had horen zeggen dat het hele parcours op wandelpaadjes ging zijn en was enigszins gerustgesteld dat haar nieuwe trailschoenen niet te veel zouden afzien. Ik wist wel beter. Op kilometer twee was het al zover: we verlaten het wandelpad en duiken een wei met mooie przewalskipaarden in. Ze worden wel een beetje onstuimig als ze de 200 gekleurde lopers door hun territorium zien huppelen, de plassen ontwijkend. Op de achtergrond het imposante Chateau St Gerlach, althans dienst doende als hotel.

Plankske ? Niet nodig, heb toch al natte voeten


de immer-vrolijke Elsi



Eens onze voeten goed nat zijn volgen we het voetpad langs de Geul, klimmend door het Polderbos. Snel doorkruisen we Valkenburg (http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=bWtKIKaQd3c ) om nadien terug de Geul te volgen die gelukkig terug in z’n bedding is gezakt.

hoogtemeters sprokkelen

Een eerste mobiele bevoorrading, tussen Valkenburg en Schin Op Geul, waar we wachten tot Willem met de laatste lopers arriveert. Tevens de kans om foto’s te maken, wat te babbelen. Organisator Jo Schoonbroodt gaat als gastheer even in ieder groepje een praatje slaan.

met Micha en Joeri

Eens Schin Op Geul uit, zien we de Keutenberg in de verte liggen. Hier zullen de lopers van de halve marathon terugkeren tijdens een volgende bevoorrading.

Aan de voet van de Doodemansweg duiken we opnieuw een mooi stuk off road in. Gelukkig zien Eveline en Patrick er intussen de fun wel van in. Mijn hart gaat open “ playing in the mud “, niet denkend aan natte voeten en modder. “Juist kleine kinderen in een speeltuin “ roept Jo Ernots me al lachend toe. Wij zijn toch snel tevreden: wat kilometers, hoogtemeters en modder en onze dag kan niet stuk. De houten planken slaan we over, Patrick wacht zelfs z’n beurt aan een draaipoortje niet af en kruipt onder de prikkeldraad door. Gelukkig zit het weer ook mee, want sinds de eerste bevoorrading loop ik al in T-Shirt. Tijdens de natuurmarathon in La Roche in juni regende het en was het veel kouder …


al denkend aan de after-party


hey Vladka

Playing In The Mud

Een stevige beklimming ( 50 hms op 700 meter ): de Gulperberg off road. Uiteraard ook weer omlaag, genietend van de mooie vergezichten. De kilometers vliegen voorbij, en toch halen we met gemak het vooropgestelde tempo van 6 min/km. Eveline en Patrick beginnen zelf ook te praten met andere lopers. Wie op zo’n trail niet in contact komt met anderen heeft dit enkel aan zichzelf te danken.

Mechelen, weer een drassig stuk weide richting Epen. Bevoorrading aan de brouwerij van Gulpen waar we ( gratis! ) streekbieren kunnen drinken. Ik hou me aan een alcoholvrij Oud Bruin, wetende dat ik nog een halve marathon moet teruglopen.

met Jo Schoonbroodt en Henk Sipers

We wachten op Willem en vertrekken terug samen, een groepje Ultralopers ( die er 52 gaan doen ) blijft achter en zullen nog een extra lus maken, wellicht over Camerig.

Wat zeker overeenkomt met onze fietstochten is dat we na de bevoorrading een kuitenbijter moeten overwinnen. Hier en daar toch wat, weliswaar modderige, vaste wandelpaden.

komaan Valdka !



En zo lopen terug door de vallei van de Geul. Babbelend, lachend, de ene al wat frisser dan de andere. Door te praten met Theo leer ik weer van alles bij over ultra-lopen, dit vind je niet in de boekjes hoor !  

Tevens maak ik kennis met een ander clublid van Run & Fun, Edward die liever bekend is omdat ie Spa-Olne-Spa gelopen heeft dan z’n overwinning van het groot dictee der Nederlandse taal. De mensen van de VACH waar ik op de marathon van de Rursee mee verbroederd heb zijn er ook. Eigenlijk is dit veel leuker zo’n gezellige marathon dan eender welke stijve nieuwjaarsreceptie.

Een laatste bevoorrading met lekkere warme thee, waar foto’s gemaakt worden van m’n modderige achterkant. Samen met Jo, Vladka, Theo enz spreken we af om zeker de trèfle a 4 feuilles in Olne te lopen. Eveline en Patrick zien het zwaardere werk al direct zitten ! Eens je een trail gelopen hebt en je je schoenen hebt durven vuil maken besef je dat je ook genietend kan afzien, zonder constant je snelheid in ’t oog te houden.  Tijd maken om foto’s te maken, een kodak hoort nu eenmaal bij de standaard uitrusting van een trailrunner !




met Theo die ik regelmatig wel eens ergens tegen kom

met Bernd die ik het leren kennen op de Trail des Fantomes in La Roche

Nog een laatste stuk lopen, hetzelfde als de heenweg maar ’t ziet er toch anders uit. En voor we ’t weten zijn we terug aan de Nachtegaal. Een snelle opfrissing aan de auto en dan de afterparty !



Een puike organisatie, een dikke pluim voor de mensen die hun schouders onder dit initiatief zetten ! M’n gezelligste marathon tot nu toe ! Volgend jaar ben ik er zeker terug bij !

Ook een chapeau voor Eveline en Patrick, je moet het maar doen ! Welkom in de trail-wereld. Op naar de Trèfle a 4 feuilles, een trail met wat meer hoogtemeters en iets meer technische stukken.

Link naar de loop: http://connect.garmin.com/player/255610089#

De eerste bevoorradingen heb ik m’n garmin niet afgedrukt wegens m’n te gerelaxt zijn, Edward had een tijd van 4u21, toch een mooi tempo op een vettig parcours met 452 hms.

30-12-2012 om 21:19 geschreven door eaglevanessa  

Ik durf het bijna niet te zeggen maar na bijna 2,5 maand kwam de koersfiets terug van stal.  Niet dat ik heb stilgezeten want de loopschoenen kwamen regelmatig uit de kast om zowel op de weg als op de modderig offroad trails te gaan lopen.  Zowel lopen als fietsen hebben allebei hun charmes.  Vandaar dat het soms moeilijk kiezen is.

                                     Misschien beiden ooit combineren????

Voor eind december te zijn, zag het weerbericht er vandaag veelbelovend uit.   Na al het kletsnatte weer wat we afgelopen dagen al over ons hadden gehad, was een droge dag en 12 °C heel aanlokkelijk.

                                      Hier hadden we vandaag effe geen last van

En zo dachten er nog 15 anderen over.   Het was dus drummen aan het bushokje.

Hannuit werd als bestemming gekozen.  Omer en Valere Ph zijn de vaste locomotieven van dienst.  Zij zetten heel de wagon van 3x20 netjes achter zich op het spoor en alles loopt op railtjes.

Net na Guigoven hadden we ons eerste “platte-band slachtoffer” al.  Joe joe, het was onze Jos Bollen.  De nieuwe band werd opgelegd maar het opblazen ging niet vanzelf.  Jos had zijn loodzware metalen CO2 cartouchen maar thuis gelaten en Marcel gooide zich daarom maar op de fietspomp.

Het neusje werd terug in de wind gezet.  Want het mocht dan wel mooi weer lijken,  de snedige wind maakte de heentocht toch wat zwaarder.  Zeker in de open velden na Borgloon richting Heers was het een gevecht tegen meneer windmolders, maar vooruit komen doen we toch.

Het waalse landsgedeelte werd verder doorkruist via Oleye, Corswarem, Geer, Lens St-Servais en Poucet.

                                                    Goddelijk lekker :-p

16 hongerige fietsmagen schreeuwden om rijstvlaai.  Wonder boven wonder toverde onze vaste bakker 4 stuks vanachter zijn toonbank tevoorschijn.  Jos Bollen en Valere Bielen hadden nog iets te vieren en trakteerden heel de groep, waarvoor dank uiteraard.

Terug naar huis fietsen zou een stuk makkelijker worden.  Wind mee en merendeels bergaf.  Dus bijhorende snelheden gegarandeerd.  Zeker met Valere Ph en Jean Pierre op kop.

                                                                      Effe gas geven !!!!

Het Limburgs bronsgroen-eikenhout werd terug binnengereden via Jeuk, Groot-Gelmen, Hoepertingen, Wellen en Kortessem.

Als vrienden onder elkaar gaan rijden, moet er uiteraard achteraf bijgepraat en bijgedronken worden in het Paenhuys.  Voor elke behoefte heeft Jan de gepaste drank.  Sommigen hebben nood aan suiker, anderen aan iets lekkers warm en sommigen rijden zich volledig leeg qua ijzergehalte.  Merci Jan voor er ons elke keer terug bovenop te krijgen.

Alé tot de volgende (hopelijk doe ik er nu weer geen 2 maanden over)

http://connect.garmin.com/activity/255426770

29-12-2012 om 21:00 geschreven door MarcT  

Vermits 's woensdags onze stamcafé gesloten is ,besloten we om in den alver binnen te gaan waar we ons ijzerhoudend vocht naar binnen werkten.

En .... we zijn de hele rit droog gebleven !!!

Ritgegevens: 103km en 27.4 gem.

27-12-2012 om 18:48 geschreven door eaglevanessa