een dikke merci aan Yvan voor het schrijven van dit verslag !
Verslag rit dinsdag 11 juni 2013 : Namen
Ondanks de mooie weersvoorspellingen kregen we deze morgen slechts 6 dapperen aan de start voor een leuk ritje naar Namen : Valère P, Omer, Roger, Rudi, Marcel en Yvan.
Vol goede moed vertrokken we richting Kortessem Guigoven Gors-op-Leeuw Jesseren Haren Bommershoven Heks Horpmaal Heers Opheers Oleye Hollogne-sur-Geer Geer Lens-Saint-Servais Lens-Saint-Rémy Avennes Braives Vissoul Oteppe waar we aan de visvijver een stop hielden om een koffie te drinken . Zo konden we er weer tegenaan richting Lavoir Héron Malheurs Vèlaine Landenne Sclaigneau Sclayn waar we de grote baan N90 volgden tot in Jambes.Hier genoten we op het terras van een mattetaartje met koffie en cola.
Met een weekje retard en nu wel prachtig weer, ben ik (helaas) alleen naar G.H.Luxemburg/Eifelgebergte getrokken om mij daar uit te leven in de GROTE speeltuin voor (grote) fietskinderen.
Direct al serieuze toebak, want Charly Gaul stond op het programma. Ik deins voor niets terug. All alone by myself; zalig zo alleen. Kopke leegmaken en enkel treje en afzien nondedju. Alhoewel windmolders was er op de open vlaktes ook wel bij of beter gezegd tegen.
Rit opgesplitst: voormiddag 100km - Iets na de noen terug in Dillingen(mobilhome) gegeten - namiddag 101km. Pas op 19u20 terug aan mobilhome, maar ik moest naar niemand kijken, hé. Namiddag vertrekuur was al wat later.
Tof dagske.
GH Luxemburg: 2de fietsdag: Saarburg: langs water Sûre-Moezel-Saar op; terug langs de heuvels of zeg, maar bergen. Langs water leek mij leuk, maar nu was de wind toch zeker niet de spelbreker, maar daar wordt ge sterk van hé. Te Saarburg, Warsberg meegepakt en boven pannenkoek met appelkes gegeten. Daarna richting Trier. Langs de wijnflanken naar huis, dus dwz. constant klimmen. Soms tot 18/19% en meer. Vlak ritje van mijn kl*ten vandaag (graptsche :rofl:). Te Dillingen gearriveerd, had ik geen goesting meer om te koken. Daar er niets open was, maar terug naar Wallendorf gereden om daar iets binnen te spelen, zodat de maag wat terug op zijn positieven was.
Buikje vol en terug richting Dillingen.
GHLux.: 3de fietsdag: Monsdorf-Les-Bains (dorp v/d Schlecks): Was vroeg wakker vandaag met als gevolg dat ik rond 7u30 al vertrokken ben. Vlak ritje vandaag, slechts 1448hm op 154km(;)) Thans tegen de wijnflanken aan is het niet van de poes (zie ook fietsdag 2).
15u terug, nadat ik eerst nog was gaann rondkijken om iets te eten deze avond. We'll See!
G.H.Luxemburg of beter gezegd het Eifelgebergte: 4de fietsdag: Prachtig weer! Vandaar dat ik gisteren vroeg mijn beddeke in was getrokken om vandaag weer rond 7u30 te kunnen vertrekken. Wederom een korter ritje vandaag met slechts 1888hm op 106.1km. Niet slecht voor 'n vlak ritje hé.
Te Wassterbillig had ik eens de veerpont genomen. Wel 1,4/fietser. Maar ja, ik was maar alleen hé. Goed voor 'n keer maar zeker geen twee. Langs de Duitse kant terug richting Dillingen. Wel serieus heuvel-/bergachtig. Van 15-16% moet je hier niet vies zijn. Aan het Kasteel van Weilenbach ben ik een dikke erwtensoep met worst gaan eten (Mmmmm, lekkerrrr!!!! ^^) 'n Schoon en vriendedlijk juffrouwke bediende mij op mijn wenken. Ik moet wel zeggen dat de prijzen in DL 'n pak lager liggen dan in G.H.Luxemburg qua drank & eten. Dus als ik/we volgende keer nog eens terugkomen, zal het eerder op 'n camping aan de Duitse kant zijn. Dat staat nu al vast. Het juffrouwke wist mij te vertellen dat ik nu bij dit mooie weer zeker eens aan het Meer van Echternach moest geweest zijn. Dat is dus iets voor morgen.
G.H.Luxemburg/Eifelgebergte: 5de fietsdag: Wederom prachtig fietsweer vandaag. Voor de hitte wat voor te blijven al om 6u30 vertrokken. Zalig, je hoort de vogeltjes fluiten en mijn sch**tjes ook natuurlijk!. Je weet: "De ochtendstond heeft Goud in de mond."
Ritje voor vandaag was het Meer van Echternach, waar ik al tijdig arriveerde. Eén en al rust, zo rond het meer . Ook een heel grote en mooie Jeugdherberg gespot. Dan maar door richting bestemming twee voor vandaag: Bitburg. Hier heb ik helaas een heel stuk een soort oude spoorweg/fietspad moeten volgen (wat soms vrij ééntonig was) om niet weer dezelfde wegen te passeren als in de week en ook om zeker de B-wegen te vermijden, want hier zijn fietsers niet toegelaten. Te Bitburg een tourke gedaan en terug wat moeten zoeken om het beste en het gemakkelijkste uit deze grote stad terug op het juiste pad te geraken richting Dillingen. Vandaar ben ik dus stukken offroad gereden om niet (te-)veel te moeten omrijden.. Im das BitburgerWald. Bitte, ein Bit. Crossen in de bossen. Ook tof. Eens terug op L -en K-wegen; ging het weer wat vlotter. Iets voor Weilenbach mijn bokes in een picknickhutteke opgegeten om aan het kasteel dan ne goeie warme Kaffee zu Trinken. Het was nog vroeg en ik had dus nog wat tijd om weer nieuwe stukken te ontdekken. Te Bollendorf gewoon ergens ingereden en we zullen wel zien waar we uitkomen zeker. Germaine liet me nooit in de steek. Een heel mooie zware verharde beklimming in de bossen (kwam nooit onder de 10%); eindigde in een onverharde, maar doenbare afdaling. Dit deed mij soms denken aan de Passo di Mortirollo. Blijkbaar kwam de weg terug uit aan het Kasteel van Weilenbach. Van toen heb ik maar gelijk ne normale mens de gewone weg naar Dillingen genomen. Met 135,1km en 2016hm bolde ik weer Voldaan & Tevree binnen op het campingske Wies-Neu, waar 'den Hollander weer met zijne trekzak zat te spelen :rofl: .
Morgen nog 'n klein ritje van 50km (losrijden) en dan huiswaarts naar vrouw & kind. Eerst nog shoppen. Sigaretten kopen, tanken,enz. Ah neen, ik rook niet meer. Gelukkig, want anders zou ik hier ne dooie vis op droge lijken in dit gebergte.
G.H.luxemburg/Eifelgebergte: 6de fietsdag: Vandaag wilde ik eigenlijk uitbollen, met als voornemen een vlakke 'n 50km-ritje. Helaas het was weer sterker dan mezelf. Mijn stuur van mijn vélo'ke week weer af naar de bergjes. 6u20 vertrokken richting het Meer van Echternach. Hier moest ik noodgedwongen een grote pitsstop maken thv de JH, daar er iets serieus begon te duwen. Alles proper gelost en geledigd, kon ik dus verder trappen voor een (toen nog) vlak ritje. Ik kreeg in het oog dat ik dan veel te vroeg terug zou zijn, dus werden de plannen éénvoudig aangepast. Germaine liet me weer een paar nieuwe en oude maar dan soms in tegenovergestelde richting zien. Op de noen, bolde ik dan rustig binnen na een 106.3km en 1477hm.
Als je het moest weten. Wifi is in gans G.H.Luxemburg gratis!!! Handig hé.:rofl:
Ik kijk heel, heel tevreden terug op dit fietsweekje all alone. Zalig. Ik had twee weken geleden nog spijt dat we dit moesten uitstellen, maar de aanhouder wint. Uitstel is geen afstel en kijk eens wat een prachtig (fiets-)weer ik heb gehad.:cool:
Ik ben en mag (een beetje) fier zijn op de toch wel 6 mooie ingevulde fietsdagen. 897.07km met 11917hm is niet niks. Dat heb ik de Dolomieten of Pyreneeën nog niet afgefietst qua km's dan toch. Hm's is iets anders. Je kan dit misschien niet vergelijken, maar dit wordt niet voor niets "Het Luxemburgs Klein Zwitserland" genoemd en is dus "zeker" niet minderwaardig. Het grootste voordeel: "heel kortbij huis :D ". Op een goede 145km sta je aan de voet van één der Luxemburgse of DL-Eifel-collekes. En spelen dan maar; alsof ons leven er van afhangt. :-/ :cool: ;)
Vorig jaar was de Natuurmarathon in La Roche mn tweede marathon, vandaag inmiddels al mn veertiende. Zonder ik het besef stijgt dit aantal alleen maar. Maar dat kan in feite ook niet anders, coach Jacques trommelt me iedere keer weer op, en dan pas ik nog de helft van zn aanbiedingen omdat ik ook besef dat ik het fietsen echt niet wil laten vallen. Vandaar dat ik gisteren nog met onze pa nog een rustig toerke gedaan heb van 100 kms, weliswaar allemaal kopwerk. Ik hoopte alleen maar dat ik me dat vandaag niet zou gaan beklagen.
Om 6u45 hadden Marc T, Patrick V , Jacques en ik afgesproken aan de carpool in Diepenbeek. Gezellige boel met wilde verhalen toen we opreden naar La Roche. Even slikken toen we in Hoeselt plots in een regenbui terecht kwamen. Jacques zat daar in zn singletje, die had op zon gehoopt. De heren natuurlijk zonder regenjasje. Maar het stopte onderweg gelukkig met regenen.
Parkeerplaats zoeken, maar goed dat Jacques dé La Roche-kenner bij uitstek is. Startnummer en chip afhalen en dan verbroederen met de vele bekende gezichten. Op de lange afstand ( marathon ) en trail ( 35 kms ) meer Nederlandstaligen dan Franstaligen. Maar onderweg hebben we zelfs Noors gehoord wat door de lopers in kwestie bevestigd werd.
Nadeel was wel dat de drie disciplines ( marathon, trail en halve marathon )allemaal tegelijk vertrokken om 9u15, een verlate start omdat niet alle nummers op tijd uitgedeeld waren. Je had er écht geen zicht op wie er voor je liep, de hoeveelste dat je liep. Maar in feite moeten we ons dat niet aantrekken, hem uitlopen is op zich al een hele prestatie, want met zn 950 hms is ie écht niet te onderschatten. Marc zn tweede marathon ( ja, ja, zo begint dat Marc ), Patrick net terug begonnen na een hardnekkige scheenbeenvliesontsteking. Jacques ging het sowieso rustig aandoen omdat ie nu drie weken achter elkaar een marathon loopt.
Het parcours was ongeveer hetzelfde als verleden jaar, met het verschil dat dit jaar alleen de trail omhoog richting kasteel liep. De ( halve )marathon liep van Borzee naar Bérismenil. Uit een bos komende begon het opeens hard te regenen, niet normaal! In een wandelstuk bergop was ik zo content om mn regenponcho aan te kunnen doen. Maar ook daarin word je nat door je eigen zweet. Dus maar terug uit met dat ding op de loopstukken.
Initieel was het de bedoeling om met ons gevieren samen te blijven lopen maar Jacques en ik liepen stilaan meer vooruit, zijn twee keren blijven wachten maar om de druk op Marc en Patrick niet te vergroten zijn we toen maar doorgelopen. Dan konden zij op hun tempo ( al babbelend ) lopen.
Intussen zijn we ( rond km 10 ) ook al gesplitst van de halve marathon waardoor het plots wel een heel stuk rustiger lopen wordt.
De regen veranderde het oorspronkelijke droge parcours in een heuse modderstroom. Eigenlijk twijfelde ik er op dat moment aan of veel verschil zou zijn tussen de trail en de marathon. In ieder geval hadden we het verkeerde schoeisel aan waardoor ik op een bepaald moment een sliding à la Kim Clijsters maakte, gelukkig zonder veel erg.
Jacques en ik zijn meester in het doseren, dus bergop stevig doorwandelen, vlak en bergaf weer tegen hoog tempo lopen. Ieder bevoorradinsgpunt ( om de 5 kms ) was het uitblazen. De mensen van de bevoorrading hadden een plastiek over de tuc-koeken, suikerwafels, bananen, appelsienen gelegd om er geen smurie van te maken. Toch ook een chapeau voor de mensen van de bevoorrading en de seingevers die dit wellicht gratis doen.
Na de klim in Bérismil is het heerlijk afdalen naar Maboge waarvan ik me herinnerde dat er een legermuseum was. Stukken herken je, zeker Jacques die al 10 edities meegelopen heeft, en het nut van een goede terreinkennis mag zeker niet onderschat worden.
Van Maboge klimmend naar Ortho waar we ook dit jaar weer door een boerderij mogen lopen, opgeluisterd door een live bandje. Vorig jaar nog Waterloo, nu een of ander Frans chanson dat ik niet kende.
Buisson en Lavaux zijn stukken op een af, dus goed doserend, we steken ondanks ons vele wandelen toch wel heel wat mensen voorbij, die uitgeput boven komen omdat ze per sé willen lopen. Wandelen geeft voor mij het voordeel dat je benen gestretcht worden, en je hartslag zakt.
Op een bepaalde bevoorrading beweren ze dat ik de vierde dame ben, maar probeer me dat niet te veel in mn hoofdje te laten spelen. Gewoon lopen zoals anders en alles komt goed. Voor ons zien we een man lopen met een Jack Russel, het beestje heeft ook de marathon uitgelopen, nochtans was de loper voorzien van een grote rugzak waarin ie z'n hondje kon steken moest het hem niet meer gaan.
Vanaf km 35 is het alleen maar bergaf, wat een verademing ! Ik hoor in het laatste stuk langs de Ourthe plots mn naam scanderen door Annemarie met wie ik volgend jaar wellicht en teamtrail ga doen. Zijzelf heeft hier vandaag de halve gelopen.
We eindigen op 4u39 op een marathon met 931 hms, sterk gelopen dus, mn tijd van vorig jaar met welliefst tien minuten verbeterd. Net naast het podium, vierde in mn categorie en vijfde bij de dames.
Marc kwam al een kwartiertje na ons binnen en Patrick om iets na 5 uren. Proficiat Marc, kies je volgende al maar uit. Ook een dikke proficiat aan Patrick, wat een come-back !
Een heerlijke marathon, maar zwaar door de vele modderstromen. Een goede douche deed zon deud, nog even snel iets gaan drinken en naar de prijsuitreiking kijken. We nemen afscheid van deze mooie streek, maar niet voor lang want over veertien dagen lopen we een trail in Montleblan ( Gouvy ).