Er is niets mooier dan lopen in de natuur Vandaag zouden we de Trail van de Ourthe lopen, voor het eerst bewust een lange afstand in één lijn.
Afspraak aan de sporthal in Hamoir. Startnummer oppikken en gezamenlijk de trein op.
De lopers van de 15 kms stappen af in Comblain La Tour, wij in Poulseur. We volgen de massa want weten niet waar naar toe. Bergop, eerst wandelend tot we los gelaten worden. Das niet mn ding, onopgewarmd al direct een helling oplopen. Uit ervaring weet ik dat dit je hele traject kan bepalen, dus maan ik Tina aan om rustig te vertrekken. De menigte steekt ons voorbij.
Tot overmaat van ramp werkt mn drinkwatersysteem niet naar behoren en moet ik orde op zaken stellen in mn rugzakje. We merken dat we daardoor vanachter in de groep beland zijn, maar het voordeel is dat we in alle rust onze trail kunnen lopen, genietend van de mooie uitzichten.
Richting Comblain Au Pont lopen we door het natuurreservaat Zwarte Rotsen ( Roches Noires ). Even verder op lopen we door het openluchtmuseum van de St Martintoren van beelden in blauwe steen. Op zon manier vliegen de kilometers er snel bij. Deze trail volgt vele delen van de GR57, ik neem mezelf voor om hier zeker nog eens te komen lopen.
Ook de hoogtemeters tikken aan: Mont ( whats in a name ? ). Villers-aux-tours. Beklimmingen en afdalingen volgen elkaar snel op. Waar het te steil is wordt door iedereen gewandeld, en net daar zie ik het meeste af met mn blesseerde linkervoet. De pijn valt nog mee, maar telkens ik terug kan lopen doet dat zon deugd.
Her en der beginnen we medelopers voorbij te steken. Na 19 kms duikt de enige bevoorrading in het niets op. We drinken enkele bekers energiedrank, eten wat tuc-koekjes en controleren of we nog genoeg drank transporteren.
Terug op pad. Antisnes. Steil bergaf naar Comblain-Fairon, zeer vermoeiend voor de bovenbenen. De enige vlakke meters zijn de laatste drie kilometers die meelopen met de kronkelende Ourthe. Ter hoogte van een camping worden we terug naar de sporthal geleid, einde van de trail.
Een zware maar mooie trail, een dikke proficiat aan de organisatie voor het uitstippelen van het parcours. Op iedere oversteek stonden seingevers, veiligheid boven alles. Als je voor een derde keer een trail organiseert en meteen 581 deelnemers hebt wil dat toch al wat zeggen.
Zaterdagen en dinsdagen zijn al steevast uitgegroeid tot
vaste fietsdagen.
mijn heilige dagen
Hoewel werk en
thuisactiviteiten soms wat stokken in de wielen komen steken (letterlijk en
figuurlijk).
Zo was ook deze zaterdag voor Didi en Marc onmogelijk om mee
met de 3x20 groep te kunnen gaan fietsen.Didi was heel de dag en Marc een halve dag kindermeid.
Totdat Nadia (vrouwtje van Marc) op de proppen kwam met een
oplossing.Ze zag onze hongerige blik
die gericht stond naar onze fiets en ze was bereid om op onze kindertjes te
passen.Zodoende was Didi ook vrij
namiddag en kon er een tripje gepland worden samen met Marc.
De gps werd bovengehaald en de route werd ingepland richting
Oteppe.
Het was wel een kwestie van
doorfietsen want we konden pas om 13u30 vertrekken.Zeker in de heenweg werd het tempo wat
gedrukt door de straffe wind op kop.
Tot onzer grote spijt kwamen we aan de visvijver toe en
bleek dat de cafetaria dit weekend voor een speciale reden gesloten was.Effe piske doen en de terugweg werd aangevat.
wegens censuur zijn hier alle krachtermen weggelaten : pieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeep !!!
Deze keer in ons voordeel.Het merendeel zou bergaf zijn en dan nog de wind in het poepeke.
Af en toe diende er toch effe gestopt te worden want Didi
was vandaag op weg met zijne nieuwe Thompson koersfiets.Kwestie van magneetjes en sensors wat in de
goede posities te krijgen zonder dat deze overal tegen tikten.
17u20 en 102 km later kon de fiets terug op stal.
Daarom wil ik via deze weg mijn vrouwtje bedanken voor de
geleverde prestatie op het thuisfront zodat wij ons plezier weer hebben kunnen
beleven.Voor mijn part is dit voor
herhaling vatbaar hahahahaha.
Zo tot binnenkort in diepenbeek hé. Ciao !!!!
ritgegevens : 102,5 km ; 27,2 km/h gemiddeld ; 670 hm
Flor stuurde dit verslag in, waarvoor ne dikke merci. De fotos werden ingestuurd door Peter Sporza, bedankt !
Met negenen stonden we vanmorgen aan het bushokje, drie debutanten: Jos B, Leon & Flor. Jos B die vorig weekend nog omver gereden was, ging een 20 kms meerijden met de groep. Yvan, nog steeds in de ziekenboeg, wensen we een spoedig herstel.
Onder leiding van Valère Ph en Omer vertrokken we richting Huy, in een bewolkt en winderig weertje. De hele rit bleven we evenwel droog.
Onder een tempo dat de hele groep aan kon reden we via Vechmaal, Oreye, Verlaine, Seraing Chateau en Remicourt naar Huy.
Als bevoorrading gewoontegetrouw: rijsttaart, koffie en choco (!). Aan de kop werd Omer vervangen door Peter. Gelukkig hadden we de wind als bondgenoot. Zodoende werd het tempo ook opgetrokken, doch rekening houdend met de groep. Sorry voor je nekpijn Valère, van het vele omkijken.
De terugweg: Amay, Flone, St-Georges, Crisnée, Vechmaal, t Root. We arriveerden tevreden in t Paenhuys. Marcel klaagde wel de hele rit van zn knieën, maar bergop ging hij wel steeds met de besten mee. Stiekem heeft ie getraind: al 2000 kms op zn teller. Chiep Chiep !
In het Paenhuys werden we getrakteerd op lekkere wafels, waarvoor dank ! Edgard B kwam nog afgezakt, hij was een toerke alleen gaan rijden vanwege last aan de knieën.
Deze rit werd gereden door: Roger, Leon, Marcel, Omer, Peter, Valère Ph, Jos B, Quinten en Flor
Ritgegevens: 127 kms, 28,1 gemid, 1100 Hms.
Nvdr: de rijsttaart werd zomaar door Noenke Flor getrakteerd, merci Flor !!
Vandaag startte de dag onder een miezerige en grijze
hemel.
De weg was vochtig en het zou dus
opletten worden.Door het slechtere weer
was de opkomst aan het bushokje dan ook minder dan anders.Marcel en Marc (als vroege vogels),
Jean-Pierre, Pierrot en Omer.
Lang werd er niet gediscussieerd en er werd beslist om de
rijstvlaai niet te wijd van huis te gaan zoeken.Hannut was de bestemming voor vandaag.
Met wind op kop namen Marc en Omer de anderen mee in het wiel.
Voor de route kijk je best effe op de
volgende plattegrond.
Door de combinatie van natte wegen en steentjes op de weg,
stijgt de kans op lek rijden exponentiëel hé.Pierrot werd deze keer ter hoogte van Oleye niet gespaard. Maar handig als hij is, duurde het niet lang
of we konden weer verder.
Omer zat nog niet op zijn zomerconditie en dus kwamen Pierrot
en Jean-Pierre hem een handje helpen.
In vergelijking met zaterdag in Epen was de taart in Hannut
spotgoedkoop. 3,4 voor één klein stukje tov 4,5 voor een volledige taart in
Hannut.
Met het buikje vol koffie en taart reden we terug
huiswaarts.Het tempo lag stukken hoger
omdat de wind lekker in de rug meeduwde.
Hoewel Pierrot geen koersen meer rijdt, weet hij in elk dorpje nog
altijd de finish-strepen liggen.Volgende keer op tijd zeggen hé Pierrot dan kunnen wij ook meesprinten
voor de groene trui !!!!
Marcel krijgt ook een eervolle vermelding vandaag want ook
hij kwam op de terugweg zelfs op kop rijden.
Ter hoogte van Wellen ging Marc linksaf en hij verkoos de
kortste weg naar huis.De 4 anderen
gingen hoogstwaarschijnlijk via Kortessem terug richting Paenhuys.
Conclusie : Misschien niet het beste fietsweer maar we hebben
ons weer geamuseerd.
Aanwezigen : Omer, Marcel, Jean-Pierre, Pierrot en Marc
Cijfertjes : 115 km, 530 hoogtemeters, 28,7 km/h gemiddeld
