Ondanks het bewolkte weer vanmorgen toch 7 dapperen met korte broek aan de start : Valère P, Omer, Leon, Roger, Marcel, Edgarden Yvan. Onze noenke Flor had zich blijkbaar verslapen !
Met een forse tegenwind ging het onder het commando van Omer en Valère richting Kortessem Guigoven Gors-op-Leeuw Jesseren Haren- Bommershoven Vechmaal Orye Bergilers Lamine Remicourt Donceel Haneffe Verlaine Bodegnée Jehay om in Amay even halt te houden voor een koffie.
Met frisse moed werd het vervolg aangevat van het licht heuvelachtige parcours (dixit Valère). We steken de Maas over richting Nandrin Strée Ramelot (volgens Marcel Camelotte) Terwange Ocquier Borlon Palenge waar we afdalen tot in Durbuy.
Hier even genieten van het mooie park maar dan is het terug klimmen via Neuve Voietot Bohon waarna wa dalen tot in Barvaux waar we onze taart met koffie en frisdrank nuttigen.
Omdat er nog steeds werken zijn richting Esneux, werd er een alternatieve route gezocht.
Eerst uit het dal richting Hamoir waar de wegenwerken voor 2 lekke banden zorgden eerst bij Leon (Marcel die repareerde dit euvel pijlsnel) en iets verder had ook Edgard prijs.
Daarna reden we verder naar Ouffet Ellemelle Tavier : hier moesten we het jonge geweld van een juniorskoers laten passeren Berleur Rotheux-Rimière waar we terug onze vertrouwde weg richting Engis namen.
Vanuit Engis ging het snel via Hozémont Momalle Fize-le-Marsal Otrange Thys Otrange -Vechmaal Bommershoven Haren Jesseren Guigoven Kortessem en Diepenbeek.
Een dikke proficiat aan onze 2 sterke kopmannen Omer en Valère die de ganse rit op kop gereden hebben en de schaapjes veilig naar de stal brachten.
Hier werd uiteraard wat bijgetankt en bijgepraat met Quinten die in de Voerstreek was gaan fietsen.
Vandaag had ik nog eens een dagje verlof kunnen versieren. Een keuze maken tussen Esneux ( 3x20 ) en Namen ( Lutselus) was niet zo gemakkelijk. Ik koos uiteindelijk voor de iets rustigere rit, die weliswaar meer kilometers telde, al was het maar om stilaan terug gewend te geraken aan hoogtemeters.
Met 12 aan de start, niet slecht voor een dag waarop in de voormiddag zon en in de namiddag regen vanuit het zuiden voorspeld was. Willy was voor deze rit speciaal afgezakt vanuit Houthalen, het was al van in de jaren 70 dat ie nog eens in Namen geweest was. De citadel was voor hem zelfs onbekend terrein.
Jos P deed de rit, vorige donderdag waren hij, Alex en Rik er nog geweest : ze waren met de bus van Arcelor-Mital naar Chatelet gereden, en per fiets naar huis gereden. De collegas van Chatelet reden per fiets naar Namen en gingen per bus terug. De traiteur op de citadel zou er vandaag jammer genoeg niet staan.
De heenweg ging over Vliermaal, Guigoven, Jesseren, Bommershoven en Vechmaal.
Wim helpt Alex zijne pijl omhoog zetten
De wind in ons voordeel, dat beloofde voor straks. Horpmaal, Heers, Rukkelingen. Ik geniet van het kleurpalet gevormd door het gouden koren, de rode klaprozen en de blauwe vlasvelden.
In Bettincourt, de E40 en daarmee de taalgrens over. Hologne sur Geer, Tourinne, Avennes, Burdinne. Des te Franser de plaatsen klinken, des te meer hoogte we winnen. In Héron de E42 over, om in Vézin het hoogste punt te bereiken. En dan dalen naar de Maas in Namêche, ik hou afstand, denkend aan de tips die Valère B me altijd geeft. De kloekheid is er een beetje uit gegaan, dus neem ik mn tijd. Beneden wordt toch gewacht.
En dan is t vlak, naast de Maas tot in Namen. Het wegdek wordt er met de jaren niet echt beter op, maar soit, t is wel volledig verkeersvrij, ten minste als we de eenden op de oever niet meetellen.
Niks te kiezen tussen citadel of niet: iedereen mee de citadel op, op zn eigen tempo. Willy houdt me gezelschap en geniet al peddelend en keuvelend van de mooie panormas.
Boven op de citadel wordt een groepsfoto genomen, nadien rijden we gezamenlijk naar beneden. Bij de bakker worden de geïmproviseerde dagoberts, de tarte aux riz en andere patisserie vlot verkocht.
De terugweg zal verlopen via Marche-les-dames, waar we de oefenterreinen van de kandidaat paracommandos zien. Gelbressée, en dan niet zoals gewoonlijk over Marchovelette maar via Franc-Waret ( Fernelmont ) waar we een prachtig kasteel zien liggen.
Jos belooft dat het nu alleen maar bergaf is, de enige berg die we nog gaan tegenkomen is meulenberg, speciaal voor Willy.
Forville, Seron, Wasseiges, de wind toch wel tegen dus kruip ik in t wiel van mn voorliggers. Dat verleer je niet snel hoor !
We bevinden ons ter hoogte van Hannut, waar ik af en toe een druppel voel vallen. Maar als t zo blijft geraken we droog thuis. Avernas-le-Bauduin, Cras-Avernas en dan bevinden we ons al op Limburgse bodem in Montenaken.
Borlo, Mielen boven Aalst, Engelmanshoven, Gelmen waar Willy plat rijdt op een steen.
Hoeperingen, Wellen, Kortessem en vooraleer ik het besef zit ik op t terras aan t Paenhuys waar de mannen van de 3x20 ook nagenieten van hun rit naar Esneux.
Een mooie rit, fijn gezelschap mijn dag kan niet meer stuk !
Gereden door: Jos P, Ludo B, Gislain K, Wim, Roger, Willy, Alex, Jean J, Valère B, Fernand, Bère G, Vanessa
Man man wat keek ik deze morgen uit om naar Diepenbeek af te zakken.Al enkele weekends waren bezet door Q-time met het gezin, werken, mijn fietsvakantie naar de pyreneeën, .Ik begon toch stilaan mijn fietsvrienden te missen.
Ik was tevreden toen ik opstond en de zon straalde door de venster.Tegenwoordig mag een mens al content zijn als het eens een dag niet regent.Een echte zomer is het nog niet geweest.
Om iets na 8 uur draaiden de beentjes al vlotjes rond, handjes los op het stuur, met de lucht die suisde in mijn oren, de wind door mijn helm en langs mijn kuiten, . Puur genieten vanaf het eerste moment.
Voor ik het wist liet ik het bordje diepenbeek al achter me.Verdorie, nog veel te vroeg om al aan het bushokje te gaan wachten.Dus deed ik er een paar extra kilometers bij en ging ik nonke Flor effe uithalen.
Het was al een gezellige drukte aan het bushokje.Davina kwam effe losrijden en had ook haar schoonvader (Gilbert) meegebracht.Uiteindelijk stonden we toch met zn 12en klaar. Yvan had vorige keer blijkbaar beloofd om het kopwerk op zich te nemen.Tja belofte maakt schuld hé.Samen met Marc op kop, kwam er beweging in de groep.
Richting Vliermaalroot was het al bibberen op de fiets !! Niet van de kou, maar de asfalt was er pas afgeschraapt.Dat loopt voor gene meter!!! Verder door ging hetvia Guigoven, Gors op Leeuw, Jesseren.
Yvan zijn klak begon voor- en achterkant al aardig nat te worden, maar volharden deed hij wel.Hij bleef maar sleuren en bracht ons via Vechmaal, Otrange, Momalle enAwirs tot in Engis.Omer was zelfs verbaasd dat het maar 43 km van diepenbeek verwijderd was.
De maas werd overgestoken en de hellingen met 36 bochten lag ons voor de wielen.Marc had blijkbaar de pyreneeën-klimmetjes nog in de benen en begon met een vlot tempo omhoog te rijden,met hetjonge geweld, Davina, dadelijk in zijn spoor.Omer en Stephane pikten ook nog aan.De rest van de groep ging van vlot trappendtot pendelend naar boven.
Ere wie ere toekomt maar Davina kwam als eerste boven, deze keer met Marc in haar spoor.Derde plek was voor Omer, Omer en Omer !!!!! Hahahaha hij was zich blijkbaar 2 keer tegengekomen op de helling.
Omdat ze tussen Neupré en Esneux blijkbaar aan het werken waren, werd ons pad herlegtvia Berleur, Limont en Villers aux Tours.Hiertussen lag eenmooi stukje afdaling maar ook een pittig klimmetje.We dachten zonder wegenwerken daar te raken.Nougatbollen ! Na Villers aux Tours was het pas voorzichtig zigzaggen tussen de kraanmachines en kiezeltjes maar uiteindelijk kwam het spookkasteeltje van Esneux toch in zicht.
Verser dan vers konden we vandaag onze rijstvlaai niet vinden.Ze was nog maar net uit de oven en stond nog af te koelen op het rek.Maar we hadden goesting in vlaai dus werd ze warm op tafel gezet.Het doorsnijden en het op een bordje krijgen, was een kunst op zich.Het was eigenlijk warme rijstpap eten met een laagje deeg erbij. Hahahaha
Sabine, korstjes opeten hé.Anders krijgt ge nooit sterke spieren !!
Deze keer kwamen Omer en Flor op kop.Maar met de rijstpap/vlaai nog bovenop de maag was het direkt peddelen richting Dolembreux.Best wel pittig als opwarmer.
De Forges werd naar beneden gereden richring Trooz en net voor Chaudfontaine werd er rechts afgedraaid met een klim tot in Romsée.Een spandoek met Arrivée aldaar, werkt bij Davina als een rode lap op een stier.Aantrekken en weg was ze om als eerste over de streep te rijden.Blijkbaar was er namiddag een lokale koers gepland.
Het stukje tussen Jupille-sur-Meuse en Wandre/Hauts Sarts is persoonlijk niet het allerfijnste stukje.Veel te druk (denk maar aan het ongeval met Flor indertijd) en niet echt fietsvriendelijk.Bestaat hier mss een alternatief voor?
Met Glons als laatst waals dorpje,rijden we ons bronsgroen limburg weer binnen.Om niet via Tongeren te moeten rijden, draaien we rechtsaf via Millen, Genoelselderen en Membruggen.Maar daar slaan de krampen voor Gilbert toe.Vanaf dan is het met rustige pedaalslagen via Hoeselt en OLV Parochie tot in Diepenbeek.
Sabine ,Stephane en Davina draaien al rechtstreeks naar huis.De rest had dorst en viel bij Miet binnen.Miet is een gastvrouw/cafebazin die haar mannen weet te verwennen.Met een half woord weet ze al wat we willen : ne bruine met, ne bruine zonder, negerinnenmelk, en daarbij een lekker koekske.Geslaagde rit zou ik dus durven beweren.
Mijn gevoel van deze morgen werd dus bevestigd.Het was dus weer de moeite om af te zakken naar Diepenbeek.Hopelijk kan ik er snel weer bij zijn.
Van onze reporter ter plaatse ( Flor ) en sporza Peter .. merci mannen !
Ik kwam als tweede aan het buskotje en zag een gebruinde man zitten ik dacht "rijdt er een Spanjaard mee", en toen herkende ik hem: Yvan, zo bruin je aan de zee.
We waren met acht krakken maar er werd besloten om niet naar Durbuy te rijden omdat de buienradar regen voorspelde.
Er werd afgesproken om naar Hannut te rijden, daar zou geen regen vallen. We vertrokken met Valere en Quinten op kop en met tegenwind tot Hannut. De heenweg ging via Guigoven,Vechmaal, Heers waar Sporza Peter over nam van Valère.
We volgden de route van de Bles D'or tot Hannut: we zagen in de verte dreigende donkere wolken maar het bleef droog.
Vlak voor Hannut was de weg nat, dus daar had het wel geregend. In Hannut aangekomen ging onze bakker Yvan taart halen die met de nodige koffie en choco heerlijk smaakte. Oud ijzer Marcel had pijn aan zijn rug van om te kijken naar de schoon madammen die gingen winkelen.
Hoog tijd dus om de terugweg aan te vatten. De jonge mannen Peter en Quinten op kop.
Na 20 km loste Valère Quinten af en nu hadden we de wind wel in het voordeel wat het gemiddelde ten goede kwam.
We reden via Waremme, Jeuk, Brustem en we waren fier dat we zoveel schoon madammen als supporters hadden ze wuifden allemaal en Marcel in zijn element natuurlijk. Dan Ordingen Zepperen en Alken ,mocht ik niet vergeten van Yvan,Wellen,Wimmertingen en ten slotte ons Diepenbeek, in het Paenhuys werd het ijzerhoudend vocht en de choco besteld werden.
Jan zette weer een mand met lekkere wafels en koeken op tafel,bedankt Jan.
Remi en Mieke kwamen ook even goedendag zeggen en babbelden nog na over de fijne rit die weer gereden hadden.
Vriendschap is toch iets moois.
Tot de volgende rit.
De deelnemers waren: Leon,Marcel,Roger,Peter,Quinten,Yvan,Valere en Flor.