Ik ben bert Renap, en gebruik soms ook wel de schuilnaam berre03.
Ik ben een man en woon in St. Antonius - Zoersel (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 23/06/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Familie-leven en lopen.
Beginnen lopen om gewicht te verliezen en blijven lopen om te genieten en om grenzen te verleggen.
Na 2 welgekomen rustdagen stond er weer een training gepland... Het was ijzig koud toen ik vertrok, maar een prachtige sterrenhemel en dat maakt veel goed... De bedoeling was om een uurtje in Z2 te lopen, lekker rustig dus om de spieren eens goed te laten doorbloeden. De eerste 3km waren zwaar, vooral mijn bovenbenen deden pijn, licht stijf. Het liep zeker niet soepel, maar de aanhouder wint en na 20min begon ik op dreef te komen. De snelheid lag vrij hoog (5:37min/km) bij een gemiddelde hartslag van 149. Uiteindelijk een training goed voor het zelfvertrouwen. Op 1uur liep ik 10.7km, onwaarschijnlijk snel bij deze hartslag (voor mij toch). Blijkbaar heb ik de wedstrijden nodig om mijn conditie snel te laten verbeteren. Het ziet er eigenlijk goed uit, 5:37min/km bij een hartslag van 149 dat is het tempo om de marathon binnen 4 uur te lopen en dat bij deze hartslag. Vanaf deze week drijf ik kilomters tijdens de lange trage duurlopen op, 2 weken van meer kilometers afmalen en dan een week afbouwen naar de laatste natuurloop in Lier over 25Km....
De halve marathon in Lier stond in het teken van generale repetitie voor de marathon in Rotterdam. Met nog 8 weken te gaan een ideaal moment om eens alle stappen die voorafgaan aan de loop te oefenen.
Als het werkt heb ik mijn routine en dan verander ik niets meer voor de voorjaarsmarathons.
De eigenlijke voorbereiding begint een week vooraf met een laatste trage duurloop, de rest van de week zijn de trainingen korter, en stijgt de koolhydraatopname om de spieren te vullen met het belangrijke glycogeen.
Verder drink ik de 2 laatste dagen heel wat meer dan anders, gewoon water.
De ochtend zelf;
Na het ontwaken ijzersupplement innemen en een stuk fruit met hoog gehalte aan vitamine C. (appelsien, kiwi, )
Daarna even een wandeling van minimaal 15min om het metabolisme op gang te brengen. Vandaag wandel ik naar de bakker. Wat opvalt is dat het bitter koud is en dat de wegen er glad bij liggen. Ik heb echt geen zin om te lopen in dit weer.
Thuis gekomen dek ik de tafel en eet ik het normale marathon ontbijt;
·100gr bruin brood met pindakaas
·1 banaan
·Thee naar believen
·
Dan nog even nakijken of alles in mijn sportzak zit. Sportdrank afmaken (2 bidons) voor tijdens de halve marathon en voor nadien om snel de voorraad weer aan te vullen. Ik kleed me alvast om thuis, dat scheelt in Lier wat aan tijd en thuis is het lekker warm.
Rond 12:30u vertrek ik naar Lier en kom rond 13:00u aan. Parkeerplaats zoeken voor de wagen en aanhangwagen en dan snel het startnummer afhalen. Het is gezellig druk in de warme tent en iedereen wil zich opwarmen aan de vuurtjes. Ik ga terug naar de auto om mijn hartslagmeter aan te trekken en mijn windstopper omdat het zo koud is. Ik doe mijn gordel met 4 flesjes sportdrank om en neem 2 Aptonia gelletjes mee voor onderweg.
Langzaam loop ik terug naar de piste en zie dat iedereen al vertrokken is naar de startplaats zon kilometer verder. Ik loop even snel tot daar, wat te snel om als opwarming te dienen, mijn hartslag gaat naar 152, maar blijft nog onder controle.
Aan de start gaat het gelukkig snel want het is te koud om lang te wachten.
Het startschot gaat en ik sta in de achterste rijen, geen probleem, ik wil vooral de snelle lopers niet hinderen.
Bij het oplopen van de dijk is het drummen om door te komen. De eerste kilometer kom ik door in 5:20min/km, mijn streeftempo. Ik versnel wat en kan na 2.5km aansluiten bij twee atleten die rustig keuvelen over marathons, ik blijf in hun spoor om wat te luisteren hun tempo van 5:10min/km is wel houdbaar.
Het gaat goed en soepel, de spoorwegbrug op en af, zonder de hartslag boven de 165bpm te laten komen. Ik verlies enkele meters en loop op het jaagpad het gaatje terug dicht, ik verspeel zo wat energie, maar kom weer uit de wind te zitten wat fijner is dan alleen te lopen.
Als ik achterom kijk blijkt dat we met zon 7 lopers samen zitten. Na 5km neem ik een slokje van mijn gelletje en slik door met een goede slok water.
Ik blijf de twee lopers volgen. Na 8km zie ik dat ik wat uit mijn hartslagzone kom (ik had het doel tussen 155-165 te lopen, ronde het omslagpunt dus) en besluit een klein beetje te vertragen en mijn gelletje verder leeg te duwen. Ik laat de twee lopers gaan en sluit me aan bij de enige vrouw uit het groepje, we houden elkaar gezelschap tot km 13, dan gaat ze mij ook voorbij. Ik laat begaan, maar weet dat het nog zwaar is 8km alleen, gelukkig nog 3km wind op kop. Ik kan mijn tempo van 5:15min/km goed houden.
Bij het oplopen van de dijk en het graspad gaat het tempo eruit, dit stukje vind ik steeds lastig, bij het einde van het onverharde stuk komt de wind op kop te staan. Nu wordt het knokken om mijn tempo te houden.
Mijn hartslagmeter is losgekomen en ik kan geen staat meer maken op dit tuig, dan maar op gevoel. Ik kan het tempo nog volhouden en de lopers voor me geven me een goed mikpunt, ik wil ze niet te verder laten weglopen en liefst nog bijhalen.
De laatste 4km gaat het wat op en af en ik geef wat ik kan.
Bij het bordje van de laatste km versnel ik tot boven de 12km/uur, net voor het oversteken van het enige kruispunt haal ik een atleet bij en ik krijg er een boost van. Ik loop de piste op en zie dat ik nog onder 1:50:00 kan eindigen.
In een laatste spurt probeer ik zoveel mogelijk van de tijd af te houden.
Uiteindelijk finish ik in 1:49:46 (officiële tijd, mijn tijdsopname gaf 1:49:40 aan)
Ik ben super gelukkig met een vet PR!!! 6min sneller dan de halve marathon in Nijlen verleden jaar en 10min sneller dan de halve marathon van Breda.
Ik kan besluiten dat de voorbereiding goed was en dat ik kan vasthouden aan het ritueel. Er zijn wel enkele aandachtspunten waar ik op moet letten;
·Ik moet nog een gelleke nemen op 15 en rond 17km (telkens de helft)
·Iets harder leren doorbijten om bij een groepje te blijven en zo mezelf te beschermen tegen alleen lopen
·Wat meer heuveltrainingen inlassen om de spieren het omhooglopen beter te laten verteren