Ik ben bert Renap, en gebruik soms ook wel de schuilnaam berre03.
Ik ben een man en woon in St. Antonius - Zoersel (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 23/06/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Familie-leven en lopen.
Beginnen lopen om gewicht te verliezen en blijven lopen om te genieten en om grenzen te verleggen.
...only the distance between here and there... Van rugby speler naar marathonloper het verhaal van een gezonde verslaving
10-06-2010
St. Antonius ---> Lier 30km
Vandaag stond er een lange duurloop van 30km op het programma. An is met haar werk 2 dagen op "vergaderings-tweedaagse" en ze namen daarvoor de trein. Omdat ze om 7:11 reeds moest instappen en we slechts over 1 wagen beschikken momenteel besloot ze de auto aan het station te parkeren, alwaar ik hem vandaag in de loop van de dag zou ophalen. Maar vanochtend eerst Gust en Fons naar het kinderdagverblijf gebracht, met de fiets natuurlijk. De zon deed haar best om door de wolken te breken, wat het een aangename fietstocht van zo'n 25km maakte. Terug thuis gekomen nam ik een snelle lunch en rustte even. Om 13:15 vertrok ik naar Lier. De loopschoenen aan, ultra light raid backpack met waterfles op de rug en 4 gelletjes. Verder natuurlijk de autosleutels niet vergeten!!! Via fiestnet had ik gisterenavond een route van 30km uitgestippeld. Toen ik vertrok regende het een beetje en het heeft zowat de halve tijd lichtjes geregend. Maar mij kon het absoluut niet deren, het was lekker warm en de regen zorgde voor natuurlijke afkoeling. De tijden dat het weer een invloed heeft op mijn humeur zijn lang gepasseerd hoor... Ik liep aan 5:50min/km (km 5 was de traagste aan 6:10min/km en km 18 de snelste aan 5:29min/km) ik stopte de eerste maal na ongeveer 12km om een gelletje te nemen (eten kan je het bezwaarlijk noemen), eens goed te drinken en te stretchen. Na 20km nam ik het tweede gelletje. Hier ging het net niet fout. Het was een nieuw gelletje van Etixx meegegeven door de diëtiste. Afschuwelijke smaak die deed denken aan Ginseng drankjes. Ik had het gevoel dat er alcohol in zat. Ik kreeg het er dadelijk warm van en mijn benen werden precies wat zwaarder. Bovendien zijn de verpakkingen van die ondingen ook niet echt stevig, het was al lichtjes aan het lekken, gewoon van in mijn rugzak te zitten. Dit merk kan me echt niet bekoren... Tussen km22 en km25 kreeg ik te kampen met steken in de zij. Ik werd gedwongen enkele malen te stoppen om de pijn te laten wegtrekken. Vanaf km25 ging het beter, bij het doorbreken van de langste jaarafstand (26km) werd ik licht euforisch en nam ik mijn tweede Aptonia gelletje. Die zijn echt lekker, niet duur en bevatten voldoende koolhydraten om een half uurtje verder te kunnen. Vlak voor het tunneltje bij het station in Lier biepte de Garmin om aan te geven dat de 30km erop zaten. Ik duwde af en ging al wandelend de auto opzoeken.
Deze Lange Duurloop was niet traag te noemen (gemiddeld tempo 5:49min/km), de gemiddelde hartslag lag 8 slagen te hoog. MAAR: het is de mooiste Lange duurloop die ik deed tot nog toe... www.fietsnet.be heeft er een echte fan bij. Ik kwam op plaatsen waar ik nog nooit kwam, al woon ik al zo'n 35 jaar in deze regio! Ik nam weggetjes waarvan ik het bestaan niet kende. De volle 30km had ik het gevoel als toerist rond te lopen... Lopen is de beste manier om de omgeving te verkennen, daarvan ben ik overtuigd. Eens ik in Lier was, was ik moe maar voldaan. De eerste in een lange reeks van 30km- plussers zit erop. Gelukkig was het een super toffe, want als het een strijd was geweest dan had ik verder veel moed moeten opbrengen om het nog eens te doen. Volgende week wil ik de andere richting eens uitlopen. Het hoeft geen rondje te zijn, ergens naartoe lopen en me daar dan laten oppikken ofzo. We will see. Eerst een weekendje Ardennen met op zondag de halve marathon van La Roche. Hopelijk kan ik daar aan zo'n 5:35min/km gemiddeld lopen... Ik ben op zoek naar een profielkaartje van de omloop om in te schatten wat er komen zal...
Vanaf vandaag ben ik officieel in-between-jobs... Dat betekend dat ik tot 12/07/2010 vakantie heb. Zondag trail in La Roche. Dan later nog naar zee. Heel veel tijd voor lange duurlopen, tijd om de basisconditie te verbreden en tempolopen om de uithouding te verhogen. Ik hoop eind juli een lactaat/uithoudingstest te kunnen doen in het UZA om te kijken hoe de trainingen kunnen aangepast worden.
Volgens Cruyf... "Elk nadeel heb z'n voordeel"... Ik zit zonder bedrijfswagen tot half juli... geen nood, een deugd. Ik maak gebruik van het transportmiddel FIETS onder het motto: Alternatieve of cross training Morgen alvast naar de Decathlon...
Daags na de halve marathon, naar goede gewoonte, een recuploop gehouden. Gisteren was het een test om te kijken of mijn lichaam op 30uur was kunnen recupereren van de uitputtende halve in Nijlen... Om 21:00u vertrok ik voor een rondje door het bos naar de Adbij van Westmalle en terug. Wonder boven wonder moest ik moeite doen om onder de 11km/u te blijven... mijn hartslag de eerste 3km onder de 148Bpm. Op 3km neem ik even de tijd om de spieren goed te stretchen, al genietend van de omgeving overpeins ik de afgelopen dagen... Het wandelingetje c.q. zoektochtje naar mijn trouwe petje heeft mijn spieren beter gedaan dan verwacht na de loop in Nijlen. Weer wat bijgeleerd, loslopen is waarschijnlijk nog beter... Na een 5-tal minuten zet ik mijn weg verder. Nu denk ik niet meer echt aan de hartslag, het alarm van de Garmin staat af... Ik loop gewoon terug naar huis. De gemiddelde hatslag over 6km gezien: 148Bpm bij een tempo van 5:29min/km. De conditie is goed te noemen, maar het kan altijd beter. Met het gewicht gaat het de goede kant op 79.5Kg geeft de weegschaal aan, nog 7Kg te gaan tegen september.
Goed op tijd aangekomen in Nijlen, nog voldoende parkeerplaats om de auto kwijt te geraken. De dreiging in de lucht wordt al snel werelijkheid... een druppel- buitje begint als ik me naar de inschrijvingen begeef. Eens ingeschreven zijn ook Edwin en Steven daar, ook alletwee klaar voor de halve marathon. Als we buiten komen regent het harder en ik besluit alnog mijn petje op te zetten omdat de regen in het gezicht en de ogen me snel irriteert. Ik smeer de benen en armen in met warming-up gel omdat het waterafstotend werkt en de spieren goed warm houdt bij een plansbui. Gelukkig stopt het tijdens de opwarming met regenen.
We verzamelen aan de start en staan ongeveer halverwege het deelnemersveld als het startschot klinkt zet de massa zich in beweging. De 3 afstanden, 5-10 en 21.1km starten samen. Na ongeveer 200m zit ik in mijn ritme, 4:50min/km geeft de Garmin aan... te snel, maar goed om even een groepje te zoeken met hetzelfde tempo. Plots zie ik een 50-tal meter voor mij Edwin lopen, ik weet niet wat me bezielt, ik loop het gat toe in een ruk. Zonder nadenken zeg ik héla en meteen besef ik dat dit fout is... Ik loop aan 4:05 en besluit na 200m om af te haken en een beter tempo te zoeken. De eerste 2km loop ik aan 4:47 en 4:56min/km veel te snel om zo te starten. Dan breekt alsnog de zon door en begint het snel op te warmen. Ik laat het tempo bewust wat zakken, want ik weet dat dit onhoudbaar is. Na 4km merk ik dat ik alleen loop, mijn tempo is gezakt naar 5:07min/km veel beter. Ik wordt wel wat ongerust, mijn hartslag ligt gemiddeld op 170Bpm, de warmte en de snelle start spelen me duidelijk parten. Na de eerste ronde, bij de bevoorrading besluit ik om even te vertragen, te recuperen en dan te kijken wat ik nog kan. Het tempo daalt wat, maar het is bijten, de hartslag krijg ik niet onder de 169Bpm. Na 2 ronden krijg ik pijnlijke benen. Het wordt nu ondragelijk warm en ik gooi mijn petje bij toeschouwers in de tuin "Ik haal het straks wel op..." roep ik nog na. De pijn in mijn benen voel ik vooral in de bochten als het tempo wisselt lijken er spelden ingestoken te worden. Ik beslis de derde ronde sterk te vertragen, want dit is niet goed. Ik kan niet meer genieten van het lopen en elke stap kost me moeite. Bij 10km mijn gelletje en een beker water om door te spoelen en wachten tot de energie zich laat voelen. Ik ben kwaad op mezelf... waarom ben ik zo gestart???? Waarom niet zoals het schema zegt 15km aan een hartslag rond 165 en dan 6km voluit???? Nu loop ik hier te sukkelen, aan een tempo van 5:30min/km. Ik laat het maar betijen, een goede tempotraining van 21.1km is eigenlijk wat het doel was en dat wordt het ook. Ik gun mezelf wat rondkijken, de omgeving en de toeschouwers. De lange stukken zijn moeilijk, maar de omgeving maakt alles goed. Ik wordt af en toe ingehaald en haal zelf ook hier en daar nog iemand bij. Ik zorg er steeds voor een mikpunt te hebben en probeer naar andere lopers te lopen. Het tempo blijft hetzelfde. Ik neem mijn 2de gelletje niet, vergeet te drinken van mijn sportdrank... alles gaat fout. Ik neem bekertjes water aan langs de kant, drink een slok en gooi het weg. Alle fouten die je kan maken maak ik... te weinig drinken bij deze hitte, geen energie inname na 1.5uur, te snel starten... Maar "There is no why..." alleen 21.1km die te gaan zijn.... Bij kilomter 16 klaart het op in mijn hoofd, ik kan weer redelijk denken. De nog te overbruggen afstand is niet meer dan een recuperatieloopje, max 30minuten afzien. Ik versnel, neen verdapperen is een beter woord. Mij voeten lopen warm, branden doen ze, dit is afzien... (OP mijn schaal dan toch) Bij de laatste waterpost, nog ongeveer 2.5km te gaan, neem ik een slok water en pep mezelf op... De afstand van de abdij tot thuis, 12min lopen... Ik zie drie lopers voor me en probeer het gat van 50m toe te lopen, het kost me 2km om de eerst bij te halen, de tweede heb ik even later beet... Dan de laatste 500m, ik pers er alles uit, kijk op mijn Garmin en haal nog 4:29min/km. Bij de finish weet ik het niet meer. Ik zie alleen nog een waas en wil ZITTEN.. min zus staat net na de nadar en wil me opvangen... "Neen, Veerle, ik zweet..." Hoe kan het anders het is 23°C schat ik en ik heb net 21.1km gelopen... Even verder zak ik neer tegen een brievenbus en drink gulzig het flesje water leeg, mijn energiegelletje doet wonderen... Ik had het beter bij km 15 genomen, maar nu recupereer ik. Edwin was binnengekomen op 1:33:37. Ik zie later dat mijn officële tijd 1:51:22 is, ofwel 5:15min/km. 151ste plaats op 215. Niet tevreden, kwaad op mezelf... Alle fouten die ik kon maken heb ik gemaakt. Ik besluit bij wijze van uitlopen te wandelen naar mijn weggegooide pet en wandel zo'n 2km. Ondertussen drink ik sportdrank en eet ik een energiereep. De lieve toeschouwers hebben mijn pet netjes op de tijdstabel van de busstop gelegd en ik neem ze graag terug mee naar huis. Mijn weggeworpen strijdmakker, getuige van verloren zweet...
Wat had ik gedacht, in de opbouw naar weken van 100km en meer een PR lopen, bij een warmte zoals deze? Ik liep een tempoloop aan een hoge hartslag, goed voor de uithouding... Ik weet dat door zo diep te gaan ik sterker zal worden. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal leren doorbijten als het pijn doet.
Ik ga proberen het schema voor de volgende week netjes af te werken, kijken hoe het lichaam recupereert en dan volgende zondag de Halve marathon van La Roche, een trail. De 5de halve marathon van het jaar. Dit moet een training worden, heuvels voor de benen. Afstand om in te delen en het hoofdje erbij te houden...
