Ik ben bert Renap, en gebruik soms ook wel de schuilnaam berre03.
Ik ben een man en woon in St. Antonius - Zoersel (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 23/06/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Familie-leven en lopen.
Beginnen lopen om gewicht te verliezen en blijven lopen om te genieten en om grenzen te verleggen.
...only the distance between here and there... Van rugby speler naar marathonloper het verhaal van een gezonde verslaving
03-05-2010
Halve Marathon Bütchenbach 01-05-2010
Afgelopen zaterdag stond de halve marathon van Bütchenbach op het programma. Eigenlijk niet als wedstrijd, maar als een training er zitten enkele mooie hellingen in. De eerste 16km gaat het glooiend met 3 zware en lange hellingen (naar Belgische normen) daar na loopt het parcours langs het meer, over de stuw terug naar de start aan het sportcentrum Worriken. Gezien de hellingen besloot ik de eerste 16km behouden te starten. Ik vertrok met het doel 2uur oftewel 5:41min/km. Een doorgedreven heuveltraining was de bedoeling. Het parcours, met de hellingen en vergezichten is een echte aanrader. Heel mooi!!!
Om 10u30 gingen we gepakt en gezakt van huis. Gust, Fons, An en schoonmoeder Ingrid waren van de partij. Na een rit van 2uur kwamen we aan bij het sportcentrum van Worriken, nog volop parkeerplaats bij de sporthal. In de speeltuin, bj de rand van het meer hebben we gepicknickt. Het zonnetje kwam er wat door en de temperatuur was aangenaam om te lopen, wat te fris om buiten te eten, maar een mens kan niet alles hebben. Na het eten inschrijven, nog wat met de jongens spelen en klaarmaken voor de start.
Om 15u precies ging het startschot en gingen 410 lopers ervandoor. De eerste meters was het vlak, om daarna door het dorp lichtjes te stijgen naar de bosrand. Aan het bos sloegen we een zijweggetje in. Hier ging het snel naar boven en verliep de weg in een bospaadje, stijl naar boven. Na ongeveer 6km waren we boven, hier kneep ik mijn eerste geleltje half leeg en dronk ik een slok sportdrank. Dan over weer naar beneden langs de bosrand. Beneden gekomen was er even vals plat dat dan steeds steiler werd. Bij het bruggetje dat we door moesten stonden An, Ingrid en de 2 slapende kindjes. Hier kon ik mijn eerste drankflesje verwisselen voor een vol. Daarna ging het enkele kilomters vlak langs het meer om dan weer een helling te krijgen tussen de velden. Aan de voet van de klim nam ik de rest van de gel. Op de helling kon ik al enkele lopers oprapen die zich hadden overschat. Ik liep aan het vooropgestelde tempo 5:40min/km. Na een lange afdaling kwamen we weer aan het meer, het brugje over en langs de overzijde van het meer. Een kilomter of 3 vlak om te recuperen. Dan de laatste helling richt Wirtzfeld, een klein dorpje met enkele boerderijen en een kerkje. Een schitterende plaats, waar ik vroeger al dikwijls kwam om te wandelen. In deze helling van ruim 1km sloeg het tempo wat terug, maar ik zat nog fris en ging een tiental lopers voorbij. Boven aan de helling nam ik de eerste helft van de tweede gel en ik nam een grote slok van de sportdrank. Naar beneden ging het vlot. Toch was een beetje concentratie nodig om op het aardenweggetje geen verkeerde bewegingen te maken. Ik liep ook hier enkele lopers in. Een loper volgde in mijn pas en ik besloot om hem proberen achter te laten. Niets zo vervelend om een zwaar hijgend man achter je te hebben als je probeert te genieten van het landschap. Aan het einde van de weg doken we terug het bos in. Hier maakte de weg een scherpe bocht, ik moest vol in de remmen om niet van de weg te gaan. Ik liep aan zo'n 3:50min/km. Vanaf dit punt ging het verder naar beneden tot aan het meer en was het vlak, buiten enkele kleine knikjes langs het meer. Ik besloot aan kilometerpunt 16 om de rest van de gel op te nemen en nog eens goed te drinken. Gezien ik nog goed fris zat en nog reserve genoeg had wilde ik nog 5km goed doorlopen. Ik vernselde en liep nog heel wat lopers in. Gezien het vaak om single trails ging waarover we liepen, werd ik hier en daar opgehouden en kon ik even op adem komen. Bij de stuw aangekomen, met nog 2km te gaan, voelde ik me nog opvallend fris. Ik zag dat ik nog goed onder de 2uur kon finishen en besloot hier om alles nog te geven. Ik liep zo snel ik kon en gebruikte de lopers voor me als mikpunt. Alleen de man op plaats 279 kreeg ik net niet meer te pakken... Ik kwam aan in 1:56:07. Heel tevreden om mijn training en de geleverde prestatie. Vooral omdat ik niet leeg was gelopen.
Besluit: Ik heb het vertrouwen terug na de opgave in Lier Het eet en drinkpatroon zit goed Heel blij dat ik meedeed, super loop in de natuur en met heel mooie zichten.
Afgelopen woensdag, eergisteren weeral Had ik een afspraak met de diëtiste. Ik wilde al heel graag een persoonlijk voedingsschema hebben voor mijn trainings-/ wedstrijddagen. Dit hebben we dus nu allemaal netjes op papier. 5 schemas zijn er, 1 voor rustdagen en korte trainingsdagen. Een voor langere lopen, tot 1.5uur Een voor trainingen tot 2.5uur Een voor dagen met trainingen langer dan 3uur En een laatste voor marathondagen. Na 42.195Km afzien mag er dan zoveel gegeten worden dat ik het nooit opkrijg. Omdat alles nu serieuzer wordt heb ik ook mijn schema aangepast. Ik ga me niet forceren om klaar te geraken tegen de Maasmarathon op 9 mei, ook de Nacht van West Vlaanderen laat ik aan me voorbij gaan Ik bekijk even hoe het loopt aan het begin van de zomer, maar waarschijnlijk wordt de Monschau Marathon op 08/08/2010 de eerste van het jaar. Met dan nog eentje in oktober, Eindhoven op de mythische dag 10-10-10!!! Niet dat ik ondertussen niet ga lopen natuurlijk, Ik heb ondertussen volgende lopen op het denkbeeldig schema staan; Gielsbosloop 25/04/2010 Halve marathon van Bütchenbach 01/05/2010 Halve marathon van Visé 09/05/2010 Parel der Kempen 10EM 23/05/2010 Halve marathon van La Roche 13/06/2010 Stratenloop Ramsel 10Km 18/06/2010 Dwars door Kasterlee 10EM 21/07/2010 Marathon MONSCHAU 08/08/2010
Gisteren stond een rustdagje gepland. Omdat de zin heel
groot was en omdat ik zondag belachelijk weinig kilometers had gedaan besloot
ik gisteren nog een 5km te genieten.
Ik kon voor de eerste maal sinds lang een behoorlijk tempo
houden aan een gemiddelde hartslag van 150Bpm. Het deed me echt goed.
Vanavond staat en duurloop van 12km op het schema, met
daarin 2Km intensief. Dat wordt pas genieten met een grote G.
Morgen avond heb ik een afspraak bij de diëtiste om het
voedingsschema te bespreken naar voorbereiding van de zomer en de marathons. Ik
kijk ernaar uit.
Maar eerst nog wat werken en dan vanavond loooopen.
Het leven kan zo mooi zijn.
bert
Sinds ik op 6 maart 2010 uitstapte tijdens de 25Km Natuurloop
te Lier heb ik niet teveel gelopen… Na enkele sessies bij de kiné kreeg
ik op 23 maart groen licht om weer te lopen. Langzaamaan beginnen met 10km en
in de extensieve hartslagzone.
Aldus ging ik aan de gang. Wat bleek? De basisconditie was
hard aangetast na 18 dagen niet gelopen te hebben. Tijdens de extensieve
loopjes kan ik de snelheid met moeite rond de 5:55min/km houden zonder dat de
hartslag pijlsnel de hoogte inschiet. Om de zinnen wat te verzetten liep ik op
27 maart in Brecht de georganiseerde bosloop. 12km in 1:04u. Niet echt slecht,
maar de hartslag lag veel te hoog!!!
Bovendien kreeg ik in de week na de bosloop nog eens te
maken met een flinke verkoudheid en bijgaand koortsig gevoel. Weer enkele dagen
rust dus. Op het werk is het ontzettend druk en daarom ging ik maar werken.
Vorige week liep ik dan zo’n 40km. Het paasweekend gaf
wel heel wat tijd, maar met de verkoudheid en de familiefeestjes besloot ik het
maar rustig aan te doen. En weer terug op te bouwen.
Gisteren wilde ik een lange duurloop lopen om te kijken hoe
ver ik kon geraken. Na zo’n 3km zag ik dat het er niet inzat. Flanellen
benen en een lichte buikpijn. Ik was in het bos, dus besloot er maar een
Bosloop/Fartlek van te maken. Ik maakte 3 toertjes van 3km, waarvan telkens
1.6km door het los zand. Het is vergelijkbaar met lopen op het los strandzand.
Volgens de Kiné goed voor de versteviging van de spieren en pezen. De overige
1.4km van het toertje gaan licht op en af, daardoor ontstaat een mooie beweging
in de hartslagcurve.
Na de training voelde ik me de rest van de dag slapjes en
duizelig. Niet van de inspanning, maar er zit weer iets onder de leden…
Vanmorgen stond ik op en ik had het gevoel buikgriep te hebben. Borrelende
buik, moe en een beetje licht in het hoofd.
Met nog 4 weken voor de marathon in Visé, moet ik me eens
gaan bezinnen. Een overbelasting aan de achillespees, griepje en een buikgriep
na elkaar kunnen wel eens een streep trekken door een voorjaar!!!
Ik heb nog tot 30/04 om te beslissen of ik in Visé deelneem
aan de volle afstand. Maar er gaat veel moeten veranderen om de 42.195km uit te
lopen. Als backup zou ik de halve afstand kunnen lopen en dan weer opbouwen
naar een mooi nazomer seizoen met goede marathontijden…
Ik zou er depressief van kunnen worden, een hele winter
getraind in sneeuw en op ijzel. Ik was heel goed op weg met de goede snelheid
in de benen om rond de 3:45:00 te lopen op de mythische afstand… Maar het
mag niet zijn.
Vind ik het erg???
JA
Doet het pijn om de beelden van de Rotterdam Marathon te
zien???
JA
Wordt ik er depressief van???
Nee, het is weer lente, de temperatuur wordt beter en beter.
Het is aangenaam lopen in het bos, er is altijd wat te zien en dat maakt lopen
genieten.
Geef ik op???
Neen, ik probeer niet ten koste van alles klaar te geraken.
De zomer komt eraan en dan is het HEERLIJK lopen. Ik stel een nieuw
trainingsschema op en zoek alternatieve wedstrijden. Het nieuwe doel wordt dan
in september de “In Flanders Fields” marathon. Maar ik ga niet
stilzitten en genieten van trainingen, kortere wedstrijden en mijn PR’s
op 10km, 10EM en ½ marathons aanscherpen… Een mens moet doelen hebben in
het leven…
Sportieve groeten uit de lappenmand
In de voormiddag wat gaan zwemmen met Gustje. Het was de
bedoeling na de middag een uur en half te lopen, maar ik viel in slaap. Niets
dus in de namiddag.
De griep speelt nog altijd op en ik had last van
verschrikkelijke hoofdpijn.
Na het avondeten en de bijkomende rituelen dan nog maar even
de deur uit voor 5km. De hartslag zo laag mogelijk houden en proberen van de
snelheid daarbij onder de 6min/km te houden. Al bij al is het gelukt, maar toch
is de hartslag veel te hoog.
Ook al staat vandaag een rustdag op de planning, ik ga de
10km nog inhalen die ik nu al achterlig op het schema. De basis verruim ik
alleen maar door kilomters te lopen aan een lage hartslag.
Ik hoop dat ik tegen het midden van de week van mijn verkoudheid
/ griep af ben en dat ik er weer wat beter tegenaan kan. De Kastelenloop in
Zandhoven wil ik graag voluit kunnen gaan, ik kijk er nu al naar uit…
De rest van het Paasweekend loop ik, volgens de planning, 2
duurloopjes van 25km aan een lage hartslag.
bert
Na de opgave in Lier zonk de moed me in de schoenen. Een uiterst pijnlijke achillespees en stijve spieren er rondom deden me voor 't eerst opgeven... En opgeven is een woord dat helemaal achteraan staat in mijn woordenboek. Na een afspraak bij de huisarts volgde een doorverwijzing naar de kiné. Zoals verwacht; een overbelaste achillespees. Er werden me excentrische oefeningen opgelegd en een looppauze van 18 dagen. Vorige dinsdag kreeg ik groen licht om weer te lopen, langzaam in Z2 zonder te forceren. Ik was heel de week grieperig en besloot donderdag vroeg in de ochtend toch snel even 5km te lopen. Dat ging goed, hoge hartslag, maar normaal gezien de zware verkoudheid. Ik was nadien wel wat stijf, ook wel normaal na 18 dagen van loopstilte. Vandaag liep ik in Brecht mee aan de georganiseerde jogging, 12km. Ik besloot om rustig te starten en dan te kijken wat het gaf. Ik liep dus zo'n 4km rustig en versnelde dan wat samen met een loper die tot het einde bij me bleef. Ik liep de 12km in 1:04u maar de gemiddelde hartslag lag op 170, veel te hoog. Ook weer door de verkoudheid natuurlijk.
Ondertussen is het trainingsschema en de planning aangepast; geen marathon in Rotterdam of Antwerpen, maar opnieuw opbouwen naar Visé. Ik loop in Antwerpen ook geen 10mijl. Het past beter om die dag een lange duurloop in te lassen. Deze week rustig aan terug wat aan de basis werken en zaterdag tijdens de kastelenlooop in Zandhoven (10km) eens goed testen of ik kan doorlopen. Mijn PR van 55min moet eraan en zwaar zelfs. Ik wil onder de 50min, anders is het geen test. De woensdag na Pasen overleg ik dan met de Kiné of de marathon in Visé echt realistisch is. Ik denk het wel, want als de achillespees niet opspeelt zit de marathon met nog 7 weken te gaan er zeker in! We werken eraan!!!
Het begon allemaal goed zaterdag ochtend. Goede nachtrust, goed ontbijt vlot op weg naar de start en op tijd om nog rustig op te warmen. We gingen van start en ik zocht mijn plaats in eengroepje dat na zo'n 2km tot stand kwam. Het tempo lag me wel tussen 5:19 en 5:25min/km. Ik wilde eigenlijk trager starten, maar het liep lekker. Na 4km kregen we de wind pal op kop en door rond te draaien in de groep konden we de krachten wat sparen. Ik kon zelfs aan om het tempo te maken gedurende 2km. Na 12km was er de brug die we over moesten om naar het keerpunt te komen. Bij het aflopen van de brug in het bochtje op het gras voelde ik mijn enkel opspelen. De enkel waarvan ik deze winter ook wat last had. Vanaf nu, met wind in de rug besloot ik het tempo aan te houden en de groep te laten gaan, want ze versnelden met de wind in de rug. Het plan was om dan in de laatste 7km weer aan te sluiten bij andere lopers om niet alleen de wind op kop te moeten trotseren in de laatste 5km. Zo ver kwam het echter niet.... Bij de laatste bevoorrading op km 18 moest ik even stappen om een bekertje water te nemen, bij het versnellen voelde ik een pijnscheut in mijn enkel de pijn ging niet meer weg. Ik liep tegen beter weten nog 2km verder en bij 20km stopte ik ermee. Mijn eerste opgave, het deed me pijn. Maar met de eerste marathon over 5 weken wilde ik zeker niet het risico lopen op een zware blessure. Jammer, maar het is een voorbereiding naar een groter doel. 's Avonds, toen ik de resultaten zag op de website drong het tot me door Bert Renap (DNF)...
Dinsdag heb ik een afspraak bij de dokter, hopelijk kan ik mist wat rusten en ontstekingsremmers de Rotterdam marathon nog halen. Anders moet ik de planning wat herzien.
Dik en dubbel jammer, want fysiek ging het me echt lekker en ik geloof dat een tijd van 2:15:00 er in zat. Volgend jaar beter.
Deze
week staat helemaal in het teken van… inderdaad “Wanhoop &
twijfel”….
Vorige
weken was ik nog goed op dreef qua snelheden en hartslagen. Deze week is het
heel wat anders. Dinsdag gelopen 7km in 40min, gemiddelde hartslag 150.
Gisteren donderdag bijna 6km gelopen aan 6:15min/km met een gemiddelde hartslag
van weeral 152.
En
dat de week voor de laatste natuurloop in Lier van zaterdag!
Ik
denk dat ik wel weet waar de oorzaak ligt. Vermoeidheid, maar ook mijn eigen
dikke fout;
Chocolade
eten voor het lopen… Ik zou het moeten uitzoeken, maar voor de 2 trainingen
heb ik pure chocolade gegeten en het lag wat op de maag, maar blijkbaar maakt
het ook loom. Ik dacht steeds dat de energie uit chocolade garant zou staan voor
lekker kunnen doorlopen. Misschien klopt het ook wel, maar met je schoenen al
aan nog snel een stuk in de mond moffelen is er waarschijnlijk net over!
Ik
ga het testen ja hoor hiervan wil ik voor mezelf een bewijs. Als zelfs tijdens
sommige marathons bij de drankposten pure chocolade wordt aangeboden KAN het
toch niet slecht zijn.
Vanavond
loop ik de laatste keer goed los, met enkele versnellingen en deze keer ZONDER vooraf
chocolade te vreten. Het vertrouwen moet terugkomen naar zaterdag toe anders
vertrek ik daar met een slecht gevoel en dat willen we niet.
Elk weekend kijk ik uit naar de loopsessies alsof het een
ware verslaving is.
Vrijdag had ik een rustdag en zaterdag zou ik dan een
dubbele training afwerken. Helaas het liep anders dan ik had vooropgesteld.
Zaterdag voormiddag had ik een afspraak en op de middag ging
ik nog even snel langs op een kinderverjaardagsfeestje waarop Gustje was
uitgenodigd. Toen we thuis waren en gegeten hadden was het te laat om nog te
lopen. Ik heb mezelf dan onledig gehouden met het uitvoeren van wat
huishoudklusjes. (Zo houden we ook vrouwlief gelukkig) Weliswaar keek ik
tijdens het aardappelen schillen en stofzuigen naar de zwoegende wielrenners
die onverstoorbaar de “Omloop het Nieuwsblad” reden.
Zondag stond een lange duurloop op het schema. Ik was echter
opgestaan met pijn in de knie, ik had er al enkele dagen last van, maar nu was het
erger. Bovendien was er met de voorspelde storm nog een en ander dat moest
worden nagekeken.
Na de middag stak de wind op en zag ik dat het onmenselijk
was om nog een toerke te gaan lopen. Ik was wel nieuwsgierig om te zien of
andere sporters er wat van terecht brachten. Gust en ik gingen naar Nonkel Edwin
kijken die voetbalt bij Grobbendonk. Ik moest tijdens het supporteren Gust
vasthouden want hij ging vliegen.
Een weekend niet gelopen dus, dan maar afschuiven op
passieve recuperatie om de moraal hoog te houden. De pijn in de knie is geheel
weg en dat is toch al iets.
Dinsdag 02-03-2010 wel gelopen, verslag volgt snel…
Ik wou zo graag een training van 20km afwerken.... Maar ja, dan zijn er kindjes die patatjes moeten eten, in bad moeten en in bed moeten. Dan was er ook nog de wind en de regen, al gaan we daar niet over zeuren. Om 21:30u ging ik op pad. Ik had in gedachte de training al ingekort naar 1.5uur met stretchen inbegrepen. Uiteindelijk liep ik 11km in net iets meer dan een uur; De gemiddelde hartslag bellef heel erg laag, 146Bpm om precies te zijn, dit wijst erop dat de conditie er is. Vanavond goed rusten, het is nodig want mijn linkerbeen begint pijnlijk te worden; Morgen dan vroeg op om intervals te trainen en dan na de middag misschien nog een duurloop; Ik ga niet forceren om aan het vooropgestelde volume van 87km te komen. Ik zit nu aan 53km, morgen dus tempo en duurloop combineren, maar 27km lijkt me niet haalbaar.
Eigenlijk stond er gisteren een intervaltraining van 5x 1km op het programma, maar toen ik kon vertrekken was het ruim 21:30 en de lichten rondom de piste waren gedoofd. Ik besloot dan maar om 5km in een intensief af te werken, ook een wat kortere training gezien het late uur. Het inlopen, de opwarming dus, ging moeizaam een beetje stijve spieren van de hele dag zitten en een moe gevoel. Na 2km versnelde ik en werd de paslengte groter, vanaf nu ging het soepel. Heel soepel eigenlijk, tot ergens na 3.5km mijn hartslagmeter begon weg te schuiven. Erg is dat als de band mee in de wasmachine gaat dan rekt hij percies een beetje uit. Goed de 5km werden afgelegd aan een gemiddelde snelheid van 5:04min/km. Weeral een snelste trainingstijd binnen een bepaalde hartslagzone. Het blijft lekker lopen en steeds beter gaan. Vandaag nog wat kilometers maken en morgen rusten. Ook dit weekend duurlopen aan lage intensiteit om het aantal km's op te drijven en dan afbouwen naar de 25km in Lier van zaterdag 6-03, nog eens een test hoe we ervoor staan. Hopelijk kan ik dan het tempo van 5:15min/km 25km lang volhouden. Dat zou goed zijn voor een eindtijd van 2:11:15. Maar ik ben tevreden met alles sneller dan 2:15:00.... Nog even....
Gisteren stond er een extensieve training van een uurtje op het programma. Met de kweltocht van afgelopen zondag in het achterhhofd had ik er niet echt een goed oog op. Misschien dat de rustdag van maandag wel wat beterschap had gebracht, ik was in alle geval verlost van mijn stijve benen. Om het mezelf makkelijk te maken koos ik voor een loopje door het bos, over het parcours van de cyclocross piste en dan nog een beetje door de velden. Ik vertrok en er was niet eens sprake van een mindere eerste kilomter. zelfs in het bos met hellingen en korte bochtjes kon ik de snelheid mooi houden en de hartsalg binnen de perken (145-155) Uiteindelijk liep ik 1:17u, omdat het zo fijn was en ik echt genoot van de geuren en geluiden in het bos. Ik had 14km afgelegd, aan een snelheid van 5:28min/km dus. Dit is mijn snelste extensieve training tot nog toe. 10sec/km sneller dan die van vorige week.
Ook al liep het zondag voor geen meter, nu was ik helemaal fris. De conditie gaat nog steeds beter en beter. Misschien moet ik het gevalletje van zondag toeschrijven aan een virusje dat probeerde door te breken of door een gebrek aan slaap.
Vanochtend ging ik zwemmen met Gust, neef Cis, tante Veerle en oma. Daarna lunch bij oma & opa. Rond 15u vertrok ik voor een duurloop van 3uur. Na 2km echter al voelde ik dat het niet goed ging komen... Buikkrampen, misselijk en een zwaar gevoel. Daarnaast een pijnlijke linker voet en knie. Het was geen pretje terwijl je anders tijdens een trage duurloop kan genieten van de omgeving. Na 4km kwam ik naast het Albertkanaal en vandaar kon ik 7km lang het tempo stabiel houden. Maar ook op het jaagpad heeft de vorst zijn sporen gelaten, eigenlijk ligt het er slecht bij en zeker niet geschikt om op te lopen. De misselijkheid en het zware gevoel verwenen stilaan, maar het pijnlijke linkerbeen bleven. Na 1u45min besloot ik om richting huis te lopen en het bij 2uur te houden. Ik zal zaterdag een extra lange trage duurloop inlassen, want ik heb de km's hard nodig. Misschien zaterdag met enkele versnellingen erin, we zullen zien. Maar vandaag zat het niet mee. Ik loop eigenlijk graag langs het kanaal omdat er altijd wel wat te zien is op of rond het water... Van kibbelende meeuwen tot jet-ski's en mensen die de hond uitlaten. Vandaag was echter een off day en ik heb er nog steeds een slecht gevoel bij... Wel, volgende keer beter.
Gisteren stond er dus een intervaltraining op het programma. Lange intervals van 1km aan hartslag in Z4 (165-175) met rustpauzes van 500m. Het doel is om niet volledig te recupereren maar om de weerstand op te bouwen door een korte rustpauze. Marathonlopers kiezen voor lange intervals, keuze is er tussen 500/800/1000/1200/1600m. Mijn bedoeling is om een maal per week een intervaltraining in te lassen, waarbij +/-5km in Z4 wordt gelopen. Dit wil zeggen 10x500m; 6x800m; 5x1000m; 4x1200m of 3x1600m. Het verschil in afstand is er om het lichaam niet te laten wennen aan de tijd of de afstand. De snelheid is van ondergeschikt belang, de hartslag in hetgeen belangrijk is in mijn manier van trainen. Ideaal is om de hartslag (het tempo) crescendo te laten gaan, rustig beginnen om meteen te leren doseren.
Tot gisteren deed ik de intervaltrainingen steeds op de weg, maar dit is helemaal niet aangenaam omdat er rekening moet gehouden worden met verkeer en verschillen in ondergrond. Sinds ik donderdag de kleine piste ontdekte besloot ik om hier mijn intervals af te werken.
Concreet dus, naar de piste gelopen, daar de jas drankgordel en reflectiejasje uitgetrokken en nog 2 rondjes van 250m om op te warmen. Daarna 5 x 1Km in Z4 met telkens 500m rustig joggen ertussen. De tempo's gingen als volgt: 4:24min/km 4:38min/km 4:52min/km 4:49min/km 4:40min/km
Ideaal was geweest als de eerste kilometer de traagste was en de laatste de snelste. Een beetje meer trainen zal dat snelheidsgevoel wel sneller kweken... Alles ging goed, behalve dat ik mijn handschoenen niet had aangedaan bij het vertrek. Mijn handen waren op het einde van de training zo koud dat ik de rits van mijn jasje niet meer dicht kreeg. Stomme fout je kan beter na 500m de handschoenen uittrekken dan de hele tijd met koude handen rondlopen.
De training was zwaar en mede daarom heb ik besloten om de zaterdagtraining van 12km in Z2 te schrappen. De enige bedoeling van de training was om het volume in kilometers boven de 60 te krijgen, maar met een lange trage duurloop op zondag komt het wel goed. Ik wil niet het gevaar lopen me te blesseren.
De volgende week wordt een week met wat meer volume. Een lange trage duurloop, een training van 3x 5km in Z3 en een intervaltraining van 10x500m met tussendoor 2 à 3 trainingen in Z2 als actieve recuperatie. Ik beoog een totaal van 85km.
De hele dag zag het ernaar uit dat ik een training ging overslaan. zo moe, gewoon veel te weinig geslapen.... Maar ik ben dan omstreeks 21:00u toch maar vertrokken. Bij TV liggen geeft lang niet dezelfde voldoening als een toerke lopen en het is nu dat de basisconditie voor het hele voorjaar wordt gemaakt. Dus de weg op om een uurtje los te lopen en goed stretchen. An vertelde me ook dat er een kleine dolomietpiste is vlakbij, dus daar zou ik even langslopen. Na 1.5km kwam ik op een korte piste terecht, 250m/ ronde, maar mooi verlicht. De ondergrond lag er nof wat oneffen bij door de vorst van de afgelopen weken. Dit wordt een goede plaats om intervallen te lopen... Zeker omdat de piste elke avond evrlicht wordt en het is vlakbij... Bij wijze van proef liep ik even 6 rondjes en goed de tijd genomen om te stretchen. Daarna verder door de wijk tot het uurtje rond was. Net zoals maandag legde ik 10.7Km af. Ik ben er echt op vooruit gegaan de afgelopen weken, want begin januari haalde ik in Z2 maar een 9.9km/uur.
De training die voorzien was; Inlopen - 4Km Intensief - 1Km rust - 4Km Intensief - 1Km rust - 4Km Intensief - Uitlopen... een training zoals deze schrikt me de hele dag af, ik weet niet goed waarom , maar waarschijnlijk maak ik het in mijn onderbewustzijn zwaarder door aan de herhalingen te denken... Bij een beetje motregen en positieve temperaturen vatte ik de training aan. De eerste kilometer ging moeizaam een beetje een pijnlijke voet en pijn in de linker knie. Waarschijnlijk slecht gelegen tijdens mijn slaap, geen erge pijn alleen lastig. Toen ik na 2km aan de tempo's begon was de pijn weg. De bedoeling was om elk blok van 4km sneller te lopen dan het vorige, binnen Z3 natuurlijk. Het ging goed en ik leer goed te doseren; De blokken gingen als vogt 4Km - 5:17min/Km - Bpm 160 4Km - 5:19min/Km - Bpm 162 4Km - 5:04min/Km - Bpm 164
Mooi gedoseerd en me alleen de laatste 4Km laten gaan. Ik ben tevreden van de snelheden. In totaal 16,03Km afgelegd in 1:26:10, dat is maar 3min meer dan mijn PR op de 10EM van vorig jaar november. Blijkbaar komt de conditie op peil. Het gewicht zit op 80.2Kg, nog 2Kg van het plafontgewicht en nog 5Kg boven ideaal marathongewicht. Maar met nog meer dan 50 dagen te gaan tot Rotterdam komen we er wel....
Afgelopen zaterdag stond de halve marathon van Bütchenbach op het programma. Eigenlijk niet als wedstrijd, maar als een training er zitten enkele mooie hellingen in. De eerste 16km gaat het glooiend met 3 zware en lange hellingen (naar Belgische normen) daar na loopt het parcours langs het meer, over de stuw terug naar de start aan het sportcentrum Worriken. 
