 |
|
|
rooms-katholiek priester, dichter, vertaler, essayist en hoogleraar.
|
|
| 04-02-2016 |
 (15)Een vlinder(16)Een donkere dag(17)Elkaar (18)Gras in het voorjaar: een weelde(19)Een tere Turkse tortel (20)De hazelaars beginnen uit te lopen. |
15.
Een
vlinder
Een vlinder
kwetsbaar
en broos
Rudy jij
zo dicht
bij mij.
En nu plots
is je dood
ongenaakbaar
voor mij,
die jou
de ogen sloot.
16.
Een
donkere dag
Een donkere dag
van regen
en van tegenslagen.
Een dag
die t licht
niet durft verdragen.
17.
Elkaar
Elkaar in broze
gebaren ervaren,
kwetsbaar als rozen
gevoelig voor schade.
Geen bloemen verklaren
die pure genade.
18.
Gras in
het voorjaar: een weelde
Gras in het voorjaar: een weelde,
glanzend over perk en weide,
mals van fluweel en zijde.
Voor lijsters een paradijs
en voor merels.
En ik voel me mens, geheeld
bevestigd, vernieuwd, herrezen,
van de winter genezen.
19.
Een tere
Turkse tortel
Een tere Turkse tortel,
een rilde lentebloesem,
dartelend voor mijn raam,
kirt mij een frisse naam
voor dit herleven,
dit voorjaars opengaan.
20.
De
hazelaars beginnen uit te lopen.
De hazelaars beginnen uit te lopen.
En nu het heggenmusje fluit,
gaat al wat leeft weer hopen.
Geen winter kan mijn krachten slopen.
Zijn stilte: aanhef van een nieuw geluid.
Zo breek ik in mijn dood eens open.
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 03-02-2016 |
| (21)Ik heb geleerd te lijden(22)Een jonge vrouw verwacht.(23)Overal kerselaren, vlinderlicht (24)Psalm 126 (25)Psalm 139 |
21.
Ik heb
geleerd te lijden
Ik heb geleerd te lijden
en te leven met onafwendbaar leed
en mijn gevoelens te bevrijden
van bitterheid, omdat ik weet
hoe onvolkomenheid
elk leven begeleidt.
22.
Een
jonge vrouw verwacht.
Een jonge vrouw verwacht.
Licht in duisternis
en nacht.
Zij weet wat lijden is,
onzekerheid, gemis.
Maar zij bewaart
het Woord
tot haar gericht,
Gods Woord,
dat zij ervaart
tot in haar schoot.
En daarom lacht
er licht
in duisternis en nacht.
23.
Overal
kerselaren, vlinderlicht
Overal kerselaren, vlinderlicht,
op een droom van groen.
En hoe gewoon in dit seizoen:
een man
van s morgens vroeg al
in zijn plantsoen.
Het is bij Hem
dat Magdalena navraag doet.
Maar zij herkent zijn stem
wanneer Hij haar
bij name groet.
Rabboni!
(Joh. 20: 14-16)
24.
Psalm
126
Als
God ons thuisbrengt
uit
onze ballingschap
dat
zal een droom zijn.
Wij
zullen zingen,
lachen,
gelukkig zijn.
Dan
zegt de wereld:
Hun
God doet wonderen.
Ja,
Gij doet wonderen,
God
in ons midden,
Gij
onze vreugde.
Breng
ons dan thuis,
keer
ons tot leven
zoals
rivieren
in
de woestijn,
die
als de regen valt,
opnieuw
gaat stromen.
Wie
zaait in droefheid
zal
oogsten in vreugde.
Een
mens gaat zijn weg
en
zaait onder tranen.
Zingend
keert hij
terug
met de schoven.
25.
Psalm
139
(1)
Mijn God, Gij peilt mijn hart en Gij kent mij,
mijn God, Gij weet waar ik ga of sta.
Gij doorziet mijn gedachten van verre,
Gij hebt mijn reizen en rusten bepaald,
en wat ik ook doe, Gij bent ermee vertrouwd.
Ja, er komt geen woord op mijn lippen,
Mijn God, of Gij hebt het al gehoord.
Gij bent voor mij en Gij bent achter mij,
Gij hebt uw hand op mij gelegd.
Wonder van wijsheid dat mij te boven gaat,
Onbereikbaar, ik kan er niet bij.
(2)
Hoe zou ik ooit ontkomen aan uw Geest
en waarheen vluchten? Gij ziet me overal.
Klim ik dicht bij de hemel, Gij zijt in de hemel,
Daal ik af op de aarde, daar vind ik U ook.
En vlieg ik mee naar het morgenrood
Tot aan het uiterste strand van de zee,
ook daar zal uw hand mij verder helpen,
ook daar houdt uw machtige hand mij vast.
Of ik nu uitroep: Duisternis, bedek mij,
laat het nacht worden om mij heen,
voor U bestaat er geen duisternis
voor U is de nacht even licht als de dag,
de duisternis even stralend als het licht.
(3)
Uw schepping ben ik in hart en nieren,
Gij hebt mij geweven in de schoot van mijn moeder.
Ik dank U, Gij hebt mij zo wonderlijk gemaakt,
ontzaglijke wonderen zijn al uw werken.
Door U ben ik gekend, mijn ziel en mijn gebeente,
in mij wat niets voor uw ogen verborgen
toen ik werd gevormd in het diepste geheim,
prachtig gevlochten in de schoot van de aarde.
Ik was nog ongeboren, Gij had mij al gezien,
En al mijn levensdagen stonden in uw boek
nog voor dat Gij er een van had gemaakt.
(4)
Hoe moeilijk zijn uw gedachten voor mij,
God, wat een machtig geheel.
Ga ik ze tellen, ze zijn zo talrijk
als het zand aan de zee, en dan nog
dan weet ik altijd nog niets van U.
Peil nu mijn hart, o God en ken mij,
toets mij en weet wat er in mij omgaat.
Zie toe dat mijn pad niet doodloopt,
leid me voort op de weg
die Gij voor mij hebt gekozen!
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 04-01-2016 |
| Wilhelm Willms: (1)wat de mensen van HEM zeggen, (2) engel, (3) het woord is vlees geworden , (4) Oben (5) passion |
Wilhelm Willms (1930-2002)
1.
wat de mensen van HEM zeggen
de leugenaars zeggen
hij is een leugenaar
de dichters zeggen
hij is een dichter
de profeten zeggen
hij is een profeet
de revolutionairen zeggen
hij is een van ons
de heiligen zeggen
hij is een heilige
de machtigen zeggen
hij is gevaarlijk
de bezitters zeggen
hij is een, communist
de nietszeggers zeggen niets
de burgers voelen zich verontrust
de liefhebbers zeggen
hij voelt als wij
de verlorenen
zeggen
hij heeft ons gevonden
de hongerigen zeggen
hij is ons brood
de blinden zeggen
wij zien alles nieuw
©Vert.: Piet Thomas
Uit: Klaus Vellguth, Ein Wort, dem kein Tod
gewachsen ist. Verlag Ernst
Kaufmann, Lahr,
20O4.
2.
engel
Welke engel zal ons zeggen
dat het leven verder gaat
welke engel zal dan komen
die de steen van t graf afhaalt
zal jij voor mij
zal ik voor jou
die engel zijn
welke engel zal ons tonen
hoe het leven te doorstaan
welke engel schenkt ons ogen
die al in de kiem de vrucht zien
zal jij voor mij
zal ik voor jou
die engel zijn
welke engel opent oren
om geheimen te verstaan
welke engel leent ons vleugels
om ons hemelrijk te zien
zal jij voor
mij
zal ik voor jou
die engel zijn
©Vert.:
Piet Thomas
Uit: M.Voss-Eiser, Noch einmal sprechen von der Wärme des
Lebens, Herder,1997
3.
het woord is vlees geworden
een woord
uit een woord
geklauwd
de wereld
is van haar zin
beroofd
een woord
bij een woord
gevoegd
verwekt is
een nieuwe
wereld
een woord
bij een woord
gezet
de schaal
van die wereld gekwetst
een woord
voor een zaak
vinden
uit duisternissen licht
verlossen
een woord
met ons vlees
omhuld
de zin
van de wereld
in hem vervuld
©
Vert.: Piet Thomas
Uit: Klaus Vellgut.
Ein Wort dem kein Tod gewachsen
ist. Verlag Ernst Kaufmann, Lahr 2004.
4.
Oben
de vraag is
waar is boven
wat is boven
wie is boven
want juist naar gelang
wat bij ons boven is
kan men berekenen
wat op ons afkomt
welke geest
is het geld boven
dan daalt de geest van het geld
op ons neer
is de economie het opperste principe
dan daalt die geest
op ons neer
en over ons
is Jezus voor ons boven
dan komt ook de geest van Jezus
op ons neer
© Vert.: Piet Thomas
Uit: Klaus Vellguth. Ein
Wort dem kein Tod gewachsen ist, Verlag Ernst Kaufmann,Lahr, 2004.
5.
passion
wij sloegen hem
wij sloegen
het vuur
uit de steen
wij bedreigden hem
wij persten
wijn
uit de druif
wij folterden hem
wij folterden
zijn woord
uit het zwijgen
wij bonden hem
wij leerden van
de slaaf
de vrijheid
wij doorboorden hem
wij boorden
de bron
in de woestijn
wij begroeven hem
wij zaaiden
de hemel
op aarde
© Vert.: Piet
Thomas
Uit: Klaus Vellguth. Ein
Wort dem kein Tod gewachsen ist. Verlag Ernst Kaufmann, Lahr, 2004.
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
|
| Marie Luise Kaschnitz:(1)Ik vergeet zoveel, (2) Een leven na de dood |
|
Marie Luise
Kaschnitz (1901 - 1974)
1.
Ik vergeet zoveel
Ik vergeet zoveel
Het meeste
Slechts één ding niet
Niet de Engelse danseres
Met de rode schoentjes
Niet de brandende Bergahorn
Vóór de Eugenordwand
Ook niet de doden
Met kalk overgoten
Zoals ze glansden in het maanlicht
Tijd mooie engel
Met de krans in het haar
En het pistool in de gordel
In de brievenbus ligt een briefje
Verlaat het huis
En een andere
Jezus was bij jou
Jezus wie moet het zijn?
Een Galileeër
Een arme man
Melaats
Een grootmacht
En een onmacht
Altijd
Vandaag nog.
© Vert.: Piet Thomas
2.
Een leven na
de dood
Geloof je vroeg men mij
Aan een leven na de dood
En ik antwoordde: ja
Maar uitleg daarover
Kon ik niet geven
Hoe zou het er uitzien
Hoe ik er zelf zou uitzien
Ginds
Slechts één ding wist ik
Geen hiërarchie
Van heiligen zittend op gouden zetels
Geen lawine
Van verdoemden
Enkel
Enkel liefde vrij geworden
Nooit verteerd
Mij overspoelend
Geen schutsmantel stijf van goud
Met edelstenen bezet
Een gewaad licht als een spinrag
Een zuchtje
Om mij schouders
Liefkozing mooie beweging
Zoals eens van Tyrrheense golven
Zoals van woorden die hier en daar
Woordflarden
Kom jij kom
Pijnweb met tranen bezet
Berg-en dal-vaart
En jouw hand
Weer in de mijne
Zo lagen wij las jij voor
Sliep ik in
Ontwaak
Jouw stem vangt mij op
Laat mij los en altijd
Zo verder
Meer dus, vragen de vragen
Verwacht u niet na de dood?
En ik antwoord
Minder niet.
© Vert.: Harry Gielen
Uit: Harry
Gielen en Piet Thomas. Nader tot U, Heer, Lannoo, Tielt, 2004.
Ralph Wright OSB
Toen
God jou schiep
|
Toen
God
jou
schiep
was
het
in
de
hemel
voor
vijf
minuten
stil.
En
toen
zei
|
|
|
God:
|
Hoe kwam het dat ik daar niet eerder aan gedacht heb!
|
Uit: Perhaps God (1985) van Ralph Wright OSB.
© Vert.:
Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 03-11-2015 |
| Jacques Prévert: Deze Liefde |
|
Jacques Prévert (1900-1977)
Deze liefde
Deze liefde
zo hevig
zo broos
zo gespannen
zo wanhopig!
Deze liefde
mooi als de dag
en slecht als het weer
want het weer is slecht!
Deze liefde zo waar
deze liefde zo mooi
zo gelukkig
zo vrolijk
en zo bespottelijk!
Bevend van angst
als een kind in het duister
en zo zelfzeker (
)!
Deze liefde helemaal
zo levendig nog
en heel zonnig!
t Is de jouwe
t is de mijne
die er is geweest
dit ding altijd nieuw
dat nooit veranderde.
Zo echt als een plant
zo bevend als een vogel
zo warm zo levendig als de zomer.
We kunnen allebei
weggaan en terugkomen
wij kunnen vergeten
en weer inslapen
wakker worden, lijden, oud worden,
en ook weer inslapen
dromen van de dood
wakker worden, glimlachen, lachen
en jonger worden,
onze liefde blijft
koppig als een ezelin
levendig als het verlangen
wreed als het geheugen
teder als de herinnering
koud als marmer
mooi als de dag
broos als een kind
©Vert.: Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 16-10-2015 |
| Ernst Jandl (1)lenin in de winter (2)Afscheid (3) en nu |
|
Ernst Jandl (1925- 2000)
1.
lenin in de winter
de revolutie
de
sneeuwevolutie
de
theevolutie
de sneeuw
de thee
de ree
_______
leven
kleven
kleven
leven
de dingen
met ogen
de dingen
met ogen
de dingen
met ogen
bekleven
zien
zien
zien
© Vert.:
Piet Thomas
2.
afscheid
onzemond
onze handen
adieu
adieu
__________
en weende
bitter
en dokter
oppelt kwam
en weende
bitter
en
directrice reichert kwam
en weende
bitter
en
groenteboer dungl kwam
en weende
bitter
en ottokar
prohaska kwam
en weende
bitter
en bernhard
röhrig von röhrig en co. kwam
en weende
bitter
en anton ast,
tandarts, elke dag uitgenomen zaterdag
van
9-12 en 2-6, kwam
en weende
bitter
en trude
weitz kwam
en weende
bitter
en edi
ritter kwam
en weende
bitter
en rudi
vacek kwam
en weende
bitter
© Vert.:
Piet Thomas
3.
eens en nu
eens niemand
nu iemand
eens en nu
eens iemand
nu niemand
eens en nu
eens iemand
nu niemand
eens en nu
© Vert.: Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
|
| Erich Fried (1) Copyright (2) Sprakeloos(3) navolging? |
|
Erich Fried
(1921-1988)
1.
Copyright
Hoe veel
jaren
na
Gods
dood
vervallen
zijn
vreemde
en Duitse
auteursrechten
©Vert.: Piet Thomas
2.
Sprakeloos
Waarom schrijf je
nog steeds
gedichten
ofschoon je
weet
dat je
met deze
werkwijze
slechts een
minderheid
bereikt
vragen
vrienden mij
ongeduldig
omdat ze
met hun
werkwijze
nog steeds slechts
minderheden bereiken
en ik heb
geen
antwoord
voor hen
©Vert.: Piet Thomas
Navolging?
wie jullie
de Heer noemen
die heeft
zichzelf
nooit Heer
genoemd
die wou niet
jullie Heer zijn
Geloven
jullie nu
als jullie
hem altijd zo noemen
dat jullie
werkelijk
spreken
zoals hij wou?
©Vert.: Piet
Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
|
| Ilse Aichinger (1)Toebehorend (2) Bergrand (3)Laat (4)Einde van het ongeschrevene (5) Het woord |
|
Ilse
Aichinger (1921- )
1.
Toebehorend
Mijn zwarte
paarden
die ik zie
grazen,
die van mij
weg grazen
naar het bos
toe, in het zeewier,
mijn dieren,
die mij
hinderen
om te
bestaan,
die
uiteentrappelen,
wat komt,
die dat
kennen,
omdat ze van
mij zijn
en anders niets.
©Vert.: Piet
Thomas
2.
Bergrand
Want wat zou
ik doen
als de
jagers er niet waren, mijn dromen,
die s morgens
op de
rugkant van de berg
neerdalen in
de schaduw.
Vert.: Piet
Thomas
3.
Laat
Houtkleuren
en de kaars
roestrood in
de schaduw ontstoken,
de wind
waait
door de brandgang,
de zon lokt
zichzelf weg.
Wanneer
eerst
het bakhuis
en de schuur
zich
uitstrekken naar de zonsondergang,
vangt de
hemel
de stammen,
roest de
sneeuw voor het jaar.
© Vert.:
Piet Thomas
4.
Einde van het ongeschrevene
Zo zal
niemand weten
van onze
ademtochten,
als wij over
de brug liepen
en wat achter ons ligt
ervaren ze
niet:
de zwakke handtekens
de onthoofde
zonnen.
De
wachtzalen van de hospitalen
zijn stil.
©Vert.: Piet
Thomas
Het Woord
In het
begin
was het
Woord
en het Woord
was bij God
En God gaf
ons
Het woord
en wij wonen
in het woord
En het woord
is
onze droom
en de droom
is
ons leven.
© Vert.:
Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 07-10-2015 |
| Vertaling van twee gedichten van Piet Thomas door Christina Guirlande (1) Zien 1/Voir 1 (2) Zien 2/ Voir 2 |
|
Vertaling van twee gedichten van Piet Thomas door Christina
Guirlande
|
Zien 1
Gezegend die je zien.
Wij kunnen je slechts raden
in wat geschreven staat,
in liefde en genade.
Gezegend die je zien
verheerlijkt in de hemel.
In spiegels gissen wij,
in weerglans en gewemel.
Gezegend die je zien
en eeuwig met je leven.
God, wil ons na de dood
je licht en vrede geven.
© Piet Thomas
|
Voir 1
Heureux ceux qui Vous
voyent.
Nous, les vivants, on Vous
devine
dans votre amour et dans
vos grâces
et dans les Ecritures.
Heureux ceux qui Vous
voyent,
Dieu glorifié des Cieux.
Sur terre on Vous ressent
:
reflets dans un miroir.
Heureux ceux qui Vous
voyent
et vivent déjà l'éternité.
Aussi, donne-nous après la
mort
votre lumière et votre
paix.
© Traduction : Christina Guirlande
|
|
Zien 2
Een deel is wat wij zien.
Een deel is wat wij horen.
't Geheel is voor nadien.
Nu zien wij slechts de sporen.
De sporen van de weg
die uit de tijd zal leiden,
als Hij ons openlegt
het eindeloos verblijden.
Nu horen wij 't begin,
de aanzet van het zingen,
dan vallen stemmen in
voor't lied der laatste dingen.
Haal me dan uit de tijd
voor d'eenheid van het zijnde,
Gij die de aanvang zijt
en ook het heerlijk einde.
© Piet Thomas
|
Voir 2
Une partie est à voir.
Une autre à entendre.
Le tout est pour plus
tard.
Nous ne voyons que les
traces.
Les traces de la voie
qui nous mène hors du
temps,
quand Il nous révèlera
la joie à l'infini.
Ce n'est que le début,
les premières notes du
chant,
les churs nous
rejoindrons
pour l'ultime grande
finale.
Alors sauve-moi du temps
pour l'unité glorieuse,
Vous, le commencement
Et la fin heureuse.
© Traduction : Christina Guirlande
|
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 27-09-2015 |
| Rabiâa al-adawiya: Als ik je aanbid |
|
Depiction of Rabi'a grinding grain from a Persian dictionary
Rabia al-adawiya (717-801
na Chr.)
Islamitische
mystica
als ik je aanbid
uit vrees voor de hel
ach verbrand me dan maar
in de hel
als ik je aanbid
om de hoop op het paradijs
ach vergrendel dan maar
het paradijs
als ik je echter aanbid
alleen omwille van jezelf
verenig met dan o god!
met jouw eeuwige schoonheid.
In het Duits vertaald door Kurt Marti (Namenszug
mit Mond, Nagel & Kimche,1996).
©Nederlandse vertaling: Piet Thomas.
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 23-06-2015 |
| Dorothee Sölle: (1) Ik je boom (2)Een zoon van het leven |
|
Dorothee Sölle
1.
Ik je boom
Niet jij
moet mijn problemen oplossen
maar ik de
jouwe
god van de asielzoekers
niet jij
moet de hongerigen verzadigen
maar ik moet
jouw kinderen beschermen
voor de
terreur van banken en militair geweld
niet
jij moet
vluchtelingen opvangen
maar ik moet
je opnemen
slecht
verborgen god van de ellendigen
Jij hebt mij
gedroomd god
hoe ik oefen om rechtop te gaan
en leer te knielen
mooier dan ik nu ben
gelukkiger dan
ik durfde te zijn
vrijer dan bij ons geoorloofd
Hou niet op
mij te
dromen god
ik wil niet
ophouden mij te herinneren
dat ik je
boom ben
geplant aan
de waterbeken
van het
leven.
Uit: Loben ohne lügen, Dorothee Sölle,
Verlag Wolfgang Fietkau, Berlin 2000
©Vert.: Piet Thomas
2.
Een zoon van het
leven
Dorothee Sölle
Ik geloof in Jezus christus
zoon van het leven, broer van de mensen
eerstgeborene van heel de schepping
die ons aan onze broers en zussen herinnert
de bomen en de vogels des hemels
zuster water en broer vuur
hij verbindt ons met alles wat leeft
op onze kleine planeet aarde
ik geloof in jezus
de zoon van het leven
dat ons geschonken wordt
opdat wij het door zouden geven
hij heeft de zieken genezen en de treurigen
hij heeft de hongerigen gespijzigd en de vertwijfelden
een medewerker aan de schepping
die voortgezet wordt
in onze arbeid
als we onze heimat tegen plundering beschermen
onze klein planeet
aarde.
ik geloof in Jezus
zoon van het leven en van een arme moeder
politiek gevangene onder pontius pilatus
ten dode gefolterd ook vandaag in politiekelders
in pakhuizen en oorlogen
die wij nog altijd dulden
op onze kleine planeet aarde
ik geloof in Jezus
de eerstgeborene uit de dood
zij konden hem niet liquideren
hij is uit de doden opgestaan
hij verbindt ons met de doden voor ons
die wij betreuren
en de doden naast ons
die we niet gered hebben
zij allen zijn onze zusters en broers
op deze kleine planeet aarde
ik geloof in Jezus christus
kind van het leven
een zuster voor alle mensen
de waarheid die ons zal bevrijden
van de dwang om uit te buiten
en uit de dood profijt te halen
in christus ontdekken wij de geest van het leven
in een doodzieke wereld
wij staan met hem op om te strijden
te lijden en ons leven te geven
tot god alles in allen is
op onze kleine planeet aarde
amen
©Vert.:
Piet Thomas
Hans Waltersdorfer
Een God met vele namen
Hans Waltersdorfer
Refr.: Een God met vele namen,
Van alle dingen t diep geheim,
een beeld van duizend kleuren,
een God voor alle mensen.
1
Wij loven jouw geheim,
jij heilige,
jij vol van licht,
niet te noemen God.
2
Wij loven jouw wijsheid,
jij goede,
minzame,
bron van alle zijn.
3
Wij verkondigen jouw grootheid,
jij eeuwige,
heerlijke,
schepper van het heelal.
4
Wij vieren jouw nabijheid,
jij tedere,
troostende,
hand die alles draagt.
5
Wij smeken jouw erbarmen,
vergevende,
genadige,
redder in de nood.
6
Wij delen jouw zegen,
belevende,
beschuttende,
kracht onderweg.
7
Wij bouwen aan jouw vrede,
waarachtige,
enige,
levenschenkende God.
www.werkstatt-waltersdorfer.at/liederwerkstatt
©Vert.: Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 14-06-2015 |
| William Blake: Doen jullie maar. Robert Burns : Mijn lief is als een roos. |
|
William Blake
Doen jullie maar
William Blake
Doen jullie
maar, Voltaire, Rousseau,
laster maar
op, t is al vergeefs.
Werp maar
wat zand tegen de wind.
De wind
blaast het wel weer terug.
En elke
korrel wordt een edelsteen.
Weerkaatst
in goddelijke stralen
verblinden zij het spottend oog,
maar schijnen
nog op Israëls paden.
d Atomen
van Demokritos
en Newtons
deeltjes licht:
zandkorrels aan
de Rode Zee
in t zicht
van Israëls tenten.
©Vert.: Piet Thomas
Robert Burns
Mijn lief is als een rode roos
Robert Burns
Mijn lief is
als een rode roos
in juni pas
ontsprongen.
Mijn lief is
als een melodie
op heldere
toon gezongen.
Zo mooi ben
jij mijn lieve schat
en ik ben
gek van jou.
Zolang de
zee nog water heeft
blijf ik
mijn engel trouw.
En heeft de
zee geen water meer
En smelt de
rots in t avondrood,
aleer mijn
liefde wegebt, schat,
ga ik nog
liever dood.
Vaarwel dan
enig lief van mij,
vaarwel nu voor een wijl.
Eens kom ik
weer, mijn hartendief
ook na tienduizend mijl.
©Vert.:
Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
|
| Rafael Alberti: (1) Lied 31 (2) Lied 37 |
|
Rafael Alberti
1.
Lied 31
Rafael
Alberti
Ik zing, stroom, met je wateren:
Van steen, wie niet wenen.
Van steen, wie niet wenen.
Van steen, wie niet wenen.
Ik zal nooit van steen zijn.
Ik zal wenen als het moet.
Ik zal wenen als het moet.
Ik zal wenen als het moet.
Ik zing, stroom, met je wateren.
Van steen, wie niet schreeuwen,
Van steen, wie niet lachen,
Van steen, wie niet zingen.
k zal nooit van steen zijn.
Ik zal schreeuwen als het moet.
Ik zal lachen als het moet.
Ik zal zingen als het moet.
Ik zing, stroom, met je wateren:
Zwaard ben ik, stroom, zoals jij,
net als jij, ben ik zwaard.
Ik ook, als jij, ben zwaard.
Een zwaard, net als jij, stroom,
zwaaiend over de klank van je wateren.
Van steen is wie niet wenen.
Van steen, wie niet schreeuwen.
Van steen, wie niet lachen.
Van steen wie niet zingen.
©Vert.:
Piet Thomas
2.
Lied 37
R. Alberti
Laten we de nieuwe mens scheppen,
al zingend.
De nieuwe mens van Spanje,
al zingend.
De nieuwe mens van de wereld,
al zingend
Ik bezing de nacht van de sterren,
waarin ik alleen ben, verbannen.
Maar op aarde is niemand
alleen als hij zingt.
De boom vergezellen de blaren,
en verdord is de boom
geen boom meer.
Een vogel heeft wind en wolken,
verstomd is hij geen vogel meer.
De zee heeft een lijfwacht van golven
en haar vrolijk gezang zijn de boten.
Het vuur heeft de vlam en de vonken
en ook schaduwen als oplaait..
Niets op aarde is eenzaam.
Laten we de nieuwe mens scheppen al zingend.
©Vert.: Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
| 01-06-2015 |
| Lothar Zenetti: (1)Opwekking.(2) Wij zijn zoveel angsten |
|
Lothar Zenetti
1.
Opwekking
Lothar
Zenetti
Als ik dood ben
gaat alles zonder mij,
gaat alles over mij heen,
hoog over mij gaat het verder,
het leven, zoals men dat noemt
alles gaat verder.
Alleen ik die dood ben,
die bewegingloos neerlig
met gesloten ogen
in het donker der aarde
ik hou op.
Kan ook zijn dat ik dan
de stilte beluister
die mij omgeeft.
Eindelijk, heet het,
is daarin aanvankelijk een woord
een onweerstaanbare stem.
Die noemt mijn naam.
Die zingt in mij.
Die beveelt me op te staan.
Een kracht tilt me op
en over alles heen
in een onbeschrijfelijk licht.
Kijkt toch, zeg ik dan,
kijkt, ik leef al,
Terwijl jullie nog dood zijn.
©Vert.:Piet
Thomas
2.
Wij zijn in zoveel angsten
L. Zenetti
Wij zijn in
zoveel angsten
en zie wij
leven
Die in jou
geloven
zij lopen
door woestijnen
en vinden
het manna het water in de rots
Die in jou
geloven
zij lopen
door het water
met droge
voeten door stijgende stromen
Die in jou
geloven
zij lopen
door de muren
lopen als in
droom door gesloten deuren
Die in jou
geloven
zij lopen
door de vlammen
levende
fakkels die toch niet verbranden
Die in jou
geloven
zij lopen
door het donker
zij schijnen
te sterven en zie - zij leven
Wij zijn in
zoveel angsten
en zie wij
leven
Bron: Lothar
Zenetti. In Seiner Nähe. Texte des
Vertrauens. Topus plus
Verlagsgemeinschaft. Taschenbuch Band 431, 2002
©Vert.: Piet Thomas
Martinus
Een krijgsman, een soldaat,
met levensgrote faam
en stoer Carthaans gelaat.
Martinus was de naam.
’t Gebeurde bij Amiens,
waar toen zijn leger lag.
Een mantel warm en fijn
droeg hij die koude dag.
Hij zag een bedelaar
die bij de stadspoort zat.
Halfnaakt met groot misbaar
en bevend als een blad.
Martinus op zijn paard
vroeg niet om wat hij wou,
maar trok spontaan zijn zwaard,
en met een grote houw
sneed hij zijn mantel stuk
en gaf de helft toen weg.
De arme had geluk.
Verdwenen kou en pech.
Maar er was ook venijn.
Men spotte luid en hard.
Hoe hij zo dwaas kon zijn,
door listigheid verward,
een groot stuk van zijn kleed
aan iemand af te staan
die helemaal niet leed,
maar, ’t veinzen toegedaan,
omwille van wat kou
de noodkreet klinken liet
en steeds maar klagen wou
dat niemand hulp hem biedt.
Martinus, onvervaard,
trok zich die taal niet aan.
Hij klom weer op zijn paard
en liet de spotters staan.
Wie goed is kijkt niet om
naar wat hij heeft gedaan.
Dat is wat slim en dom
en groot en klein verstaan.
© Piet Thomas
Tags:gedicht
|
|
|
|
| 03-05-2015 |
| Piet Thomas, Het nieuwe Eden |
|
Piet Thomas
Het nieuwe Eden
Eens wordt de aarde een tuin
van schoonheid, rust en vrede.
Niets is er schots of schuin.
Het zwaard blijft in de schede.
Er is geen oorlog meer,
het onheil is geweken.
De wapens liggen neer,
weg is het Kaïnsteken.
In dieren en in vruchten,
in bomen en in kruid,
in mensen die niets duchten,
spreekt zich Gods goedheid uit.
De ploegschaar blinkt in t licht.
Die nooit werd waargenomen
heeft nu een aangezicht
voor wie is thuisgekomen.
De doden leven weer.
De ketens zijn gebroken.
Geweld bestaat niet meer.
Wij werden vrijgesproken.
De tranen zijn gewist,
de droefheid is verdwenen.
De troost van de psalmist
is ons in Hem verschenen.
Wat Hij ons heeft beloofd
is deze nieuwe aarde.
Niets is vergeefs geloofd
van wat Hij openbaarde.
Hoe Hij er voor ons is
zien wij met nieuwe ogen.
Niets is meer ongewis.
Niets werd ons voorgelogen.
Het oude is voorbij.
De strijd is uitgestreden.
Dit is het eeuwig hoogtij
voor al wie heeft geleden.
©Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
|
| Philippe Soupault: (1) Zoveel tijd (2) Voor Paul (3) Voor de vrijheid (4)Troost (5)In galop |
|
Philippe
Soupault
1.
Zoveel tijd
Philippe
Soupault
De tijd
die voorbijgaat
de tijd
die niet voorbijgaat
de tijd
die men doodt
de tijd
om tot tien te tellen
de tijd
die men niet heeft
de tijd
die er is
de tijd
om zich te vervelen
de tijd
om te dromen
de tijd
van de doodsangst
de tijd
die men verliest
de tijd
om te beminnen
de tijd
van de kersen
de
slechte tijd
en de
goeie en de mooie
en de
koude en de warme tijd
de tijd
om zich om te keren
de tijd
van de adieux
de tijd dat het echt tijd is
de tijd
die zelfs niet bestaat
de tijd
van een oogwenk
de
relatieve tijd
de tijd
om iets te drinken
de tijd
om te wachten
de tijd
van een heel eindje
de tijd
om te sterven
de tijd
die niet te meten is
de tijd
om te waarschuwen
de dode tijd
en dan de
eeuwigheid
Uit: Poèmes et Poésies, Bernard Grasset, Parijs. ©Vert.: Piet
Thomas
2.
Voor Paul
Philippe Soupault
Tussen de
kindertijd
en de ouderdom
hij die
de ogen
sluit
Tussen de
liefde
en de
jeugd
hij die
de ogen
opent
Tussen
het genot
en de dronkenschap
hij die
knipoogt
t Is
Paul
mijn
vriend Paul
Paul
en altijd
Paul
© Vert.: Piet Thomas
3.
Voor de vrijheid
Philippe Soupault
Laat
zingen
het water
dat zingt
Laat
lopen
het water
dat loopt
Laat
leven
het water
dat leeft
het water
dat springt
het water
dat opwelt
Laat
slapen
het water
dat slaapt
Laat
sterven
het water
dat sterft
©Vert.: Piet Thomas
4.
Troost
Philippe Soupault
Hand in hand
Oog in
oog
Herinneringen
als
sterren
en
dromen, vergeten
en
weergevonden
Niets is
verloren
Stof
van de
herinnering
verdwaalde
brieven
inslapen
volstaat
©Vert.: Piet
Thomas
5.
In galop
Philippe Soupault
Neem je
mooiste witte paard
en je
handschoenen en je zweep
rijd zo
vlug als je kan naar de stad
en
bewonder het mooie kasteel
Het mooie
kasteel in het bos
dat zijn
blaren verliest zonder spijt
in galop
in galop mijn vriend
niet
alles in t leven is roze
©Vert.: Piet Thomas
Categorie:Work in Progress
|
|
|
|
|
| Liederen: (1) De Jager (2) Uit: Des Knaben Wunderhorn : (2.a) Ik schenk je wat! (2.b) Als ik een vogeltje was (2.c) Oerlicht. |
|
Liederen
1.
De jager
Friedrich Halm
Muziek Johannes Brahms: op.93 Nr.4,1884
Mijn lief is
een jager,
en groen is
zijn kleed,
zijn ogen
zijn blauw,
zijn hart is te breed.
Mijn lief is
een jager,
treft altijd
het doel,
betovert de
meisjes
met vaardige
smoel.
Mijn lief is
een jager,
kent wegen
en spoor,
alleen door
de kerkdeur
dus, ga ik ervoor.
© Vert.: Piet Thomas
2.a
Ik schenk je wat!
Uit: Des
Knaben Wunderhorn
Wat mag dit
dan wel zijn?
Een zilveren
wachteenpoosje
en een
gouden niksjasmijn
in een
nooitmeerdoosje.
©Vert.: Piet
Thomas
2.b
Was ik een vogeltje
Uit: Des Knaben Wunderhorn
Was ik een
vogeltje
en had ik
twee vleugeltjes,
ik vloog
naar jou.
Nu dit niet
kan,
blijf ik
maar hier.
Ver van je weg ben ik,
maar niet
als ik slaap.
Dan praat ik
met jou.
Maar word je
wakker,
dan ben ik
alleen.
Geen uur
gaat s nachts voorbij,
of mijn hart
ontwaakt
en ik denk,
aan jou.
Aan de vele
duizend keren
dat jij je hart
aan mij schonk.
©Vert.: Piet
Thomas
2.c
Oerlicht
O roosje
rood!
De mens is in
de grootste nood!
De mens
lijdt aan de grootste pijn!
k Zou
liever in de hemel zijn!
Daar stond
ik op een brede weg.
Een kleine
engel wees mij af.
Ach nee! Ik
liet me vast niet doen!
Ik ben van
God en wil naar God terug!
Hij zal me
wel een lichtje geven
dat leidt
tot eeuwig, zalig leven.
©Vert.: Piet Thomas
| |
